Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-599/09/RSz
z 2 listopada 2009 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPP2/443-599/09/RSz
Data
2009.11.02



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach


Temat
Podatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Odliczenie i zwrot podatku --> Wyłączenie stosowania obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego

(Podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy) --> Podatek od towarów i usług --> Wyłączenie zwrotów i obniżek

Podatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Odliczenie i zwrot podatku --> Odliczenie podatku


Słowa kluczowe
odliczenie podatku od towarów i usług
odliczenie podatku od towarów i usług
paliwo
paliwo
podatek naliczony
podatek naliczony
samochód ciężarowy
samochód ciężarowy
samochód osobowy
samochód osobowy


Istota interpretacji
prawo do odliczenia podatku VAT od zakupionego samochodu oraz kosztów eksploatacji i paliwa wykorzystywanego do napędu tego samochodu



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2009r. (data wpływu 29 lipca 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 października 2009r. (data wpływu 22 października 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od zakupionego samochodu oraz kosztów eksploatacji i paliwa wykorzystywanego do napędu tego samochodu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 lipca 2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od zakupionego samochodu oraz kosztów eksploatacji i paliwa wykorzystywanego do napędu tego samochodu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 października 2009r. (data wpływu 22 października 2009r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 12 października 2009r., znak: IBPP2/443-599/09/RSz.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – podatnik podatku od towarów i usług - dokonał w dniu 16 stycznia 2009 roku zakupu samochodu Fiat Doblo Cargo Kombi 1,9 MJ SX MAXI o ładowności 690 kg ustalonej na podstawie homologacji nr PL wartości brutto 54.974 zł (netto 45.060 zł, podatek od towarów i usług 9.913 zł). Wnioskodawca jako obywatel Unii Europejskiej wobec zaistniałego stanu prawnego i lekceważenia praw podatników przez właściwe organy stanowiące prawo i organy wykonawcze zwraca się o udzielenie interpretacji poprzez wskazanie jaka kwota z wystawionej na potwierdzenie zakupu samochodu stanowi kwotę podatku naliczonego do odliczenia przez podatnika podatku od towarów i usług. Powyższa okoliczność ma doniosłe dla Wnioskodawcy znaczenie, bowiem decyduje o tym jaka kwota stanowi wartość początkową środka trwałego w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz decyduje o prawie odliczenia podatku naliczonego od zakupu paliw i pozostałych zakupów związanych z eksploatacją i używaniem przedmiotowego samochodu. Wnioskodawca oświadcza, iż samochód wykorzystywany jest wyłącznie do czynności związanych z działalnością gospodarczą i wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze, iż podatnik nie chce uczestniczyć w patologii, jaką niesie stosowanie tworzonego w Rzeczypospolitej Polskiej prawa podatkowego, lecz pragnie jako obywatel Unii Europejskiej postępować zgodnie z podstawowymi zasadami obowiązującymi w cywilizowanych systemach prawa Europy i Świata, zgodnie z kodeksem etycznym przedsiębiorcy zwraca się o interpretację. Jednocześnie wnosi, aby organ, który w imieniu konstytucyjnego organu państwa wydaje interpretację w procesie tym stosował w pierwszej kolejności przepisy Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej jak również mające pierwszeństwo przed przepisami krajowymi - przepisy prawa wspólnotowego.

W uzupełnieniu do złożonego wniosku z dnia 19 października 2009r. Wnioskodawca wskazał, iż samochód Fiat Doblo Cargo Kombi 1,9 MJ SX MAXI o ładowności 690kg ustalonej na podstawie homologacji nr PL jest samochodem ciężarowym zgodnie z przepisami art. 2 pkt 42 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. prawo o ruchu drogowym. Dane te udokumentowane są w dowodzie rejestracyjnym i homologacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy jako podatnik podatku od towarów i usług Wnioskodawca może odliczyć w całości podatek naliczony wskazany w fakturach VAT dokumentujących zakup samochodu (w kwocie 9.913,00 zł), oraz koszty eksploatacji i używania samochodu Fiat DOBLO i pomniejszać podatek należny o całą kwotę podatku naliczonego, czy winien dostosować się do jakichś ograniczeń, jeżeli tak to do jakich ograniczeń... Wskazanie ewentualnych ograniczeń winno nastąpić w myśl przepisów art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, art. 120 Ordynacji podatkowej, art. 13 TWE oraz pozostałych przepisów prawa wspólnotowego i prawa krajowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, może on odliczyć w całości podatek naliczony wykazany w fakturze VAT Nr R z dnia 16 stycznia 2009r.w kwocie 9.913 zł, dokumentującej zakup samochodu, nadto może odliczać podatek naliczony wskazany w fakturach dokumentujących koszty eksploatacji i koszty używania, a to z tego powodu, iż samochód używany jest wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a takie wymagania wynikają z treści zgodnych z prawem wspólnotowym obowiązujących przepisów prawa podatkowego. Nadto z istoty podatku od towarów i usług wynika, iż faktura VAT jest swoistym dokumentem, którego celem jest realizacja celów Dyrektywy neutralności podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nie używa tego samochodu do innych czynności, w tym nieopodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W dniu 13 sierpnia 2006 roku weszła w życie dyrektywa 2006/69/WE, która wprowadziła zmiany do VI Dyrektywy (77/388/EEC) regulującej zasady funkcjonowania podatku od wartości dodanej (VAT) we wszystkich krajach Wspólnoty. Zakres tych zmian nie jest obszerny, niemniej jednak znalazły się w niej przepisy, które mogą mieć niezmiernie istotne znaczenie dla polskich podatników. Z tego względu warto przyjrzeć się tej dyrektywie i określić jej wpływ na dotychczasowe i przyszłe rozliczenia z tytułu podatku VAT i dlatego podatnik zwraca się o interpretację.

Biorąc pod uwagę, iż przeciętnemu obywatelowi Unii Europejskiej ( art. 17 TWE) oraz przeciętnemu podatnikowi od towarów i usług znana jest treść obowiązującego systemu prawa i wykładnia dokonana przez uprawnione organy, w tym również zawarta w orzecznictwie sądowym, w szczególności w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, a wymogi stawiane wobec urzędników państwowych i służby cywilnej wymóg przeciętności zawierają, jako wymóg ustawowy, nie przytaczam obowiązującego prawa wszak to organ stosujący prawa winien postępować na podstawie i w granicach prawa, znać prawo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7:

  1. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:
    1. z tytułu nabycia towarów i usług,
    2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały s
    1. z tytułu nabycia towarów i usług,
    2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
    3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu
    4. z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;
  2. w przypadku importu towarów - suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego i deklaracji importowej, z zastrzeżeniem pkt 5;
  3. zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;
  4. kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
  5. kwota podatku należnego z tytułu importu towarów - w przypadkach, o których mowa w art. 33a.

Z przytoczonego wyżej przepisu wynika, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jedynie w takim zakresie, w jakim nabyte towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Aby zatem podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z otrzymanych faktur VAT, zakupy dokumentowane tymi fakturami muszą być związane w sposób bezpośredni i bezsporny z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

W tym miejscu warto zwrócić uwagę, iż zgodnie z art. 17 ust. 6 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EEC) (Dz. Urz. UE L Nr 145, str. 1 ze zm.), państwa członkowskie mogą utrzymać w mocy swoje przepisy dotyczące wyłączenia prawa do odliczenia podatku naliczonego obowiązujące w chwili wejścia w życie Szóstej Dyrektywy, aż do przyjęcia przez Radę przepisów przewidzianych w tym przepisie tj. rodzaju wydatków, od których nie przysługuje odliczenie podatku od wartości dodanej. Tym samym wskazany przepis formułuje zasadę „standstill”, przewidującą utrzymanie w mocy krajowych wyłączeń prawa do odliczenia podatku naliczonego, które obowiązywały przed wejściem w życie Szóstej Dyrektywy.

Z uwagi na cel przepisu art. 17 ust. 6 Szóstej Dyrektywy pojęcie „prawo krajowe” odnosi się do krajowego systemu odliczenia podatku od wartości dodanej obowiązującego i rzeczywiście stosowanego w chwili wejścia w życie tejże Dyrektywy. Klauzula „standstill” nie ma bowiem na celu umożliwienie nowym państwom członkowskim dokonania zmian swych wewnętrznych przepisów w związku z przystąpieniem do Unii Europejskiej w sposób, który oddalałby te przepisy od celów Dyrektywy.

W wyroku z dnia 22 grudnia 2008r. w sprawie C-414/07 Europejski Trybunał Sprawiedliwości wyraził tezę, cyt.: „Artykuł 17 ust. 6 akapit drugi szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku stoi na przeszkodzie temu, by państwo członkowskie, przy dokonywaniu transpozycji tej dyrektywy do prawa wewnętrznego, uchyliło całość przepisów krajowych dotyczących ograniczeń prawa do odliczenia podatku od wartości dodanej naliczonego przy zakupie paliwa do samochodów używanych dla celów działalności podlegającej opodatkowaniu, zastępując je, w dniu wejścia w życie tej dyrektywy na swym terytorium, przepisami ustanawiającymi nowe kryteria w tym przedmiocie, jeżeli – co winien ocenić sąd krajowy – te ostatnie przepisy powodują rozszerzenie zakresu zastosowania wskazanych ograniczeń. Powyższy przepis w każdym razie stoi na przeszkodzie temu, by państwo członkowskie zmieniło później swoje ustawodawstwo, obowiązujące od wyżej wskazanego dnia, w sposób, który rozszerza zakres zastosowania tych ograniczeń w stosunku do sytuacji istniejącej przed tym dniem”.

Należy przy tym zaznaczyć, że ze względu na zbieżność w tym względzie regulacji Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1, ze zm.) z regulacją Szóstej Dyrektywy Rady, uwagi powyższe odnoszą się również do treści art. 176 tego aktu prawnego.

Zgodnie z przepisem art. 25 ust. 1 pkt 2 i pkt 3a obowiązującej do dnia 30 kwietnia 2004r. ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosowało się do nabywanych przez podatnika:

  • samochodów osobowych oraz innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg, z wyjątkiem przypadków, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie na podstawie umów leasingu tych samochodów stanowiło przedmiot działalności podatnika
  • paliw silnikowych benzynowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych lub innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 maja 2004r. do dnia 21 sierpnia 2005r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru:

DŁ = 357 kg + n × 68 kg

gdzie:

DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność,

n - oznacza liczbę miejsc (siedzeń), łącznie z miejscem dla kierowcy

- kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku określonej w fakturze kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 5000 zł.

W myśl art. 86 ust. 5 ww. ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 maja 2004r. do dnia 21 sierpnia 2005r., dopuszczalna ładowność pojazdów oraz liczba miejsc (siedzeń) - zgodnie z wolą ustawodawcy - określana była na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji wskazanej powyżej nie miały określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznawane były również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3.

Stosownie natomiast do przepisu art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy, tj. o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wyżej wskazanego wzoru.

Zmiany, które weszły w życie z dniem 22 sierpnia 2005r., dotyczące nabycia samochodów, jak i paliw służących do napędu tych samochodów, zostały zawarte w art. 86 ust. 3 i art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przepisu tego wynika, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze nie więcej jednak niż 6.000 zł, z wyłączeniem pewnych kategorii pojazdów określonych przez ust. 4 tego artykułu.

Zgodnie natomiast z art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 22 sierpnia 2005r.) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Zauważyć należy, iż w związku z ww. orzeczeniem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 22 grudnia 2008r. w sprawie C-414/07, stosownie do przepisu art. 25 ust. 1 pkt 3a ww. ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług, podatnikowi po 1 maja 2004r. przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu paliwa do pojazdu samochodowego, posiadającego stosowne dokumenty homologacyjne, z których wynika, iż nie jest to samochód osobowy, i dopuszczalna ładowność tego samochodu jest nie mniejsza niż 500kg.

W świetle powołanych wyżej przepisów prawa wspólnotowego i krajowego, należy zatem stwierdzić, że prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku z tytułu zakupu paliwa przysługuje w odniesieniu do pojazdów samochodowych, w stosunku do których przepisy obowiązujące od dnia 1 maja 2004r. umożliwiały prawo do takiego odliczenia lub w przypadku jeżeli nie umożliwiały, ale prawo takie przysługiwałoby według zasad obowiązujących w dniu 30 kwietnia 2004r., tj. w przypadku pojazdów samochodowych, w odniesieniu do których na podstawie homologacji producenta lub importera dla danego typu pojazdu samochodowego bezspornie wynika, że nie jest to samochód osobowy i dopuszczalna ładowność tego samochodu wynosi powyżej 500kg.

Z powyższych uregulowań wynika, iż odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu paliwa można dokonać, gdy samochód spełnia łącznie następujące warunki:

  1. jest samochodem innym niż osobowy,
  2. dopuszczalna jego ładowność przekracza 500 kg,
  3. przesłanki określone w pkt 1 i 2 wynikają z homologacji producenta lub importera wymaganej dla tego rodzaju samochodów.

Brak którejkolwiek z tych przesłanek czyni niemożliwym dokonanie odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu paliwa.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca podatku od towarów i usług dokonał w dniu 16 stycznia 2009 roku zakupu samochodu Fiat Doblo Cargo Kombi 1,9 MJ SX MAXI o ładowności 690 kg ustalonej na podstawie homologacji nr PL o wartości brutto 54.974 zł (netto 45.060 zł, podatek od towarów i usług 9.913 zł). Wnioskodawca stwierdził, iż samochód wykorzystywany jest wyłącznie do czynności związanych z działalnością gospodarczą i wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W uzupełnieniu do złożonego wniosku z dnia 19 października 2009r. Wnioskodawca wskazał, iż samochód Fiat Doblo Cargo Kombi 1,9 MJ SX MAXI o ładowności 690kg ustalonej na podstawie homologacji nr PL jest samochodem ciężarowym zgodnie z przepisami art. 2 pkt 42 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. prawo o ruchu drogowym. Dane te udokumentowane są w dowodzie rejestracyjnym i homologacji.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz przywołane wyżej przepisy, należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy przysługuje pełne odliczenie podatku VAT przy zakupie samochodu ciężarowego o dopuszczalnej ładowności 690 kg, jak również przy zakupie paliw silnikowych do tegoż samochodu, o ile przedmiotowy samochód faktycznie będzie spełniać wymagania cyt. wyżej ustawy z dnia 8 stycznia 1993r.

Należy także zauważyć, iż w myśl § 5 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), faktury dokumentujące sprzedaż paliw silnikowych benzynowych, oleju napędowego oraz gazu wlewanych do baku samochodu i innych pojazdów samochodowych, powinny zawierać numer rejestracyjny tego samochodu.

Używanie przedmiotowego samochodu wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, skutkuje również prawem do odliczenia podatku naliczonego wskazanego w fakturach dokumentujących pozostałe koszty jego eksploatacji i używania. Zakupy dokumentowane fakturami winny być związane w sposób bezpośredni i bezsporny z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Wnioskodawcę.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj