Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-483/10/AK
z 29 marca 2010 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPBI/2/423-483/10/AK
Data
2010.03.29



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach


Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów


Słowa kluczowe
artykuł
impreza
integracja pracowników
kontrahenci
koszt
koszty uzyskania przychodów
poczęstunki
posiłki
pracownik
reprezentacja
wydatki na rzecz pracowników


Istota interpretacji
Czy Spółka jest uprawniona do zaliczenia całości wydatków na organizację imprez z okazji 4 grudnia do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1 w części przypadającej na przedstawicieli kontrahentów, przedstawicieli instytutów naukowych kooperujących z branżą górniczą oraz przedstawicieli władz państwowych)



Wniosek ORD-IN 3 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 30 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację imprezy 4 grudnia („Barbórki”, „Dnia Górnika”) w dacie ich poniesienia w części przypadającej na przedstawicieli kontrahentów, przedstawicieli instytutów naukowych kooperujących z branżą górniczą oraz przedstawicieli władz państwowych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację imprezy 4 grudnia („Barbórki”, „Dnia Górnika”) w dacie ich poniesienia w części przypadającej na przedstawicieli kontrahentów, przedstawicieli instytutów naukowych kooperujących z branżą górniczą oraz przedstawicieli władz państwowych. (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/ zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wydobycia węgla kamiennego. Spółka organizuje dla swoich pracowników doroczne imprezy z okazji 4 grudnia („Barbórki", „Dnia Górnika"). Imprezy te są adresowane do wszystkich pracowników Spółki.

Zwyczajowo na imprezy poza pracownikami Spółki zapraszani są także m.in. przedstawiciele kontrahentów, przedstawiciele instytutów naukowych kooperujących z branżą górniczą oraz przedstawiciele władz państwowych. Niektórzy z zapraszanych gości korzystają z zaproszenia i uczestniczą również w imprezach organizowanych dla pracowników.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka jest uprawniona do zaliczenia całości wydatków na organizację imprez z okazji 4 grudnia do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1 w części przypadającej na przedstawicieli kontrahentów, przedstawicieli instytutów naukowych kooperujących z branżą górniczą oraz przedstawicieli władz państwowych)

Zdaniem Spółki, jest ona uprawniona do zaliczenia całości wydatków poniesionych na organizację imprez z okazji 4 grudnia do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Należy podkreślić, iż poprzez użycie sformułowania „w celu" ustawodawca dopuścił uznawanie za koszty uzyskania przychodów wydatków pośrednio związanych z osiąganymi przychodami. W doktrynie zwraca się uwagę, iż „aby jakiś wydatek uznać za koszt w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop, nie trzeba wskazywać zależności między nim a powstaniem lub powiększeniem konkretnego, poddającego się kwantyfikacji (mierzalnego) przychodu" (Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz 2009, Unimex 2009).

Organizacja imprezy dla pracowników ma na celu wzmocnienie pozytywnych więzi zarówno pomiędzy pracownikami, jak i pomiędzy pracownikami a Spółką jako pracodawcą. Wzmocnienie to przekłada się pośrednio na stopień identyfikacji pracownika z miejscem pracy i wpływa na wydajność oraz jakość wykonywanej pracy. Konsekwentnie należy uznać, że istnieje korelacja pomiędzy imprezą dla pracowników, a przychodami uzyskiwanymi przez Spółkę.

Argumentacja taka została przedstawiona przez Ministra Finansów w informacji z dnia 2 stycznia 2006 r. (sygn. PB3/GM-8213-298/05/1680), w której stwierdza się, iż „Kosztami podatkowymi są również tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w postaci organizacji dla nich imprez okolicznościowych i integracyjnych. Wydatki te związane są bowiem z prowadzoną przez podatnika działalnością oraz mają na celu poprawę atmosfery pracy i zintegrowanie pracowników z pracodawcą (podatnikiem), a przez to zwiększenie efektywności ich pracy".

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie zarówno w literaturze przedmiotu, jak i w licznym orzecznictwie sądów administracyjnych oraz w licznych stanowiskach prezentowanych przez organy podatkowe.

Przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził w wyroku z 13 lutego 2007 r. (sygn. III SA/Wa 4283/06), iż „podatnik organizujący takie spotkanie ma wpłynąć pozytywnie na pracowników, a przez to zwiększyć efektywność ich pracy (...) można przyjąć, iż pomiędzy prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą oraz wydatkami ponoszonymi, nawet w sposób pośredni, na lepszą, bardziej wydajną pracę pracowników, a przez to na zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, istnieją określone związki. W związku z powyższym, w ocenie Sądu, wydatki ponoszone na zorganizowanie imprezy integracyjnej mogą zostać zakwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów".

Powyższe stanowisko potwierdził też w interpretacji indywidualnej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 4 lutego 2009 r. (sygn. IBPBI/2/4240-2/09), w której za koszty uzyskania przychodów uznano wydatki na organizację spotkania okolicznościowego dla pracowników oraz ich rodzin.

W ocenie Spółki, wydatki poniesione na organizację imprez w zakresie w jakim dotyczą one osób innych niż pracownicy Spółki nie mogą zostać uznane za wydatki na reprezentację, o których mowa w art. 16 ust.1 pkt 28 ustawy o PDOP. Zgodnie z definicją tego pojęcia przyjmowaną w języku polskim "reprezentacja" oznacza „okazałość", „wystawność" (Nowy Słownik Poprawnej Polszczyzny PWN pod red. A. Markowskiego, Warszawa 1999, s. 842). W przypadku omawianych imprez, nie zachodzi możliwość uznania ich za okazałe ani wystawne. Organizowane są one od lat w zasadzie w niezmienionej formie i są powszechne w branży górniczej. Serwowane posiłki to głównie klasyczne dania kuchni śląskiej, również podawane napoje nie można uznać za budujące okazały lub wystawny wizerunek Spółki.

Wydatki związane z organizacją imprezy, jako koszty nie bezpośrednio związane z przychodami, będą potrącalne zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o PDOP.

Reasumując, w ocenie Spółki całość wydatków na organizację imprez dla pracowników okazji 4 grudnia dla pracowników, w której pracownicy stanowią ponad 90-99% uczestników imprezy, stanowią koszty uzyskania przychodów w dacie poniesienia.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., określanej w dalszej części skrótem „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Treść przywołanego art. 15 ust. 1 updop wskazuje, iż definicja kosztów uzyskania przychodów – dla celów podatku dochodowego – składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną.

Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj.:

  1. poniesienie wydatku,
  2. poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodu, względnie zabezpieczenia bądź zachowania źródła przychodów.

Tak więc dany podmiot gospodarczy ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie - zarówno kosztów bezpośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, jak i kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami - pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Ustawodawca w omawianym przepisie nie zdefiniował pojęcia "koszty bezpośrednio związane z przychodami" oraz "koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami". Jednak treść tych pojęć można ustalić posługując się ich językowym znaczeniem.

Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie określonego przychodu. Kosztami zaś innymi niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są wszelkie koszty niebędące kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami, w tym koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika związane z jego funkcjonowaniem.

Jednak nie każdy wydatek ponoszony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowić może koszt uzyskania przychodów i jako taki rzutować na podstawę opodatkowania. Skoro bowiem ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z określonym celem, to cel ten musi być widoczny. Ponoszone koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność.

Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

  1. przeznaczenie wydatku (celowość, zasadność wydatku dla funkcjonowania podmiotu). Ze względu na szeroki zakres celowości, powinno poddawać się szczegółowej analizie czynniki wpływające na celowość w postaci racjonalności i efektywności;
  2. potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu, względnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Ponadto obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku przyczynowo-skutkowego z osiąganymi przychodami lub zabezpieczeniem ich źródła, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 updop.

Drugi z elementów zawartych w omawianym przepisie stanowi przesłankę negatywną, zgodnie z którą, ponoszony wydatek nie może być ujęty w zawartym w art. 16 ust. 1 updop katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że zakres przedmiotowy wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, wyznacza słownikowe znaczenie pojęcia reprezentacja. Oznacza to, że wymienione przykładowo w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, koszty związane z usługami gastronomicznymi, zakupem żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie stanowią kosztów podatkowych w sytuacji, w której realizują cel jakim jest reprezentacja.

Wyłączając z kosztów podatkowych koszty reprezentacji, ustawa podatkowa nie definiuje pojęcia "reprezentacja”, ani też nie odsyła do innych przepisów prawa. Brak ustawowej definicji pojęcia "reprezentacja”, nie uprawnia jednak do dowolnego określania jego zakresu znaczeniowego. Interpretacji tego pojęcia należy dokonać w oparciu o wykładnię językową, która przy rozwiązywaniu problemów podatkowych jest metodą podstawową. Takie stanowisko zajął również Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 7 kwietnia 2004 r., SN V KK 337/03, stwierdzając, że w procesie wykładni pierwszeństwo mają dyrektywy językowe.

Według Słownika języka polskiego PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996, redaktor naukowy prof. Mieczysław Szymczak, „reprezentacja” to grupa osób, instytucja występująca w czyimś imieniu, reprezentująca czyjeś interesy, przedstawicielstwo, okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną. W związku z powyższą definicją na gruncie ustawy podatkowej należy przyjąć, że reprezentacja to występowanie podatnika wiążące się z okazałością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia.

W orzecznictwie prezentowany jest pogląd, że analizując pojęcie reprezentacji należy uznać, że jest to takie działanie podatnika, które ma na celu utrzymanie kontaktów oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami, przyjmowanie i utrzymywanie delegacji lub kontrahentów, uczestniczenie w przyjęciach. Za wydatki związane z reprezentacją należy uznać te, które mają na celu kształtowanie własnego wizerunku firmy, powodujące pozytywne postrzeganie przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, co z kolei stanowi zachętę do podejmowania rozmów, czy współpracy.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż w przypadku udziału w imprezie z okazji 4 grudnia („Barbórki”, „Dnia Górnika”) osób zaproszonych m.in. przedstawicieli kontrahentów, przedstawicieli instytutów naukowych kooperujących z branżą górniczą oraz przedstawicieli władz państwowych, wydatki na organizację imprezy w części proporcjonalnie przypadającej na te osoby, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Spotkania z tymi osobami mają bowiem charakter oficjalny, kształtują wizerunek firmy mający wpływ na pozytywne postrzeganie przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne i jako wydatki reprezentacyjne, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż stanowisko Spółki w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację imprezy 4 grudnia („Barbórki”, „Dnia Górnika”) w części przypadającej na przedstawicieli kontrahentów, przedstawicieli instytutów naukowych kooperujących z branżą górniczą oraz przedstawicieli władz państwowych jest nieprawidłowe.

Z uwagi na powyższe bezprzedmiotowe jest rozstrzyganie odnośnie momentu zaliczenia tych wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powoływanej we wniosku interpretacji oraz wyroku stwierdzić należy, że nie stanowią one powszechnej wykładni przepisów prawa podatkowego, ponieważ wydane zostały w indywidualnych sprawach i wiążą tylko strony postępowania. Wobec tego nie mogą mieć wpływu na treść zawartą w wydanej interpretacji indywidualnej.

Nadmienić należy, iż w sprawach będących przedmiotem pytań oznaczonych we wniosku Nr 2 i 3 wydano odrębne interpretacje.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj