Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-1547/09-2/HW
z 8 marca 2010 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPP1/443-1547/09-2/HW
Data
2010.03.08



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu


Temat
Podatek od towarów i usług --> Wysokość opodatkowania --> Stawki --> Stawki podatku


Słowa kluczowe
atest
opodatkowanie
rękodzieło
stawki podatku


Istota interpretacji
Czy w przypadku przedmiotowych wyrobów posiadających atest Krajowej Komisji Artystycznej i Etnograficznej, których dostawy dokonuje Wnioskodawczyni, będzie mogła zastosować 7% stawkę podatku VAT w stosunku do dostaw przedmiotowych wyrobów, które nastąpiły przed nadaniem tym wyrobom atestu Krajowej Komisji Artystycznej i Etnograficznej?



Wniosek ORD-IN 453 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2009 r. (data wpływu: 15 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług – osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. W ramach swojej działalności Zainteresowana wykonuje wyroby sztuki ludowej oraz rękodzieła i rzemiosła ludowego i artystycznego (instrumenty muzyczne).

W stosunku do części wyrobów Wnioskodawczyni, w dniu 29 września 2009 r. zostały wydane atesty Krajowej Komisji Artystycznej i Etnograficznej ważne do dnia 29 września 2010 r. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług z roku 1997 stosowaną nadal dla celów podatku od towarów i usług, ww. wyroby (posiadające atest) zostały zaliczone (przez Krajową Komisję Artystyczną i Etnograficzną) do symboli:

  • 20.51.13-00.59 – galanteria dekoracyjna drewniana (jajko z drewna) – poz. 113 w załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług,
  • 20.51.13-00.59 – galanteria dekoracyjna drewniany (terkotka – instrument ludowy) –poz. 113 w załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług,
  • 36.30.16-30 – instrumenty perkusyjne (bębenek – instrument muzyczny) – poz. 124 w załączniku nr 3 do ustawy.

Wyroby posiadające obecnie atest Krajowej Komisji Artystycznej i Etnograficznej są wytwarzane w niezmienionej formie w stosunku do okresu sprzed przyznania ww. atestu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku przedmiotowych wyrobów posiadających atest Krajowej Komisji Artystycznej i Etnograficznej, których dostawy dokonuje Wnioskodawczyni, będzie mogła zastosować 7% stawkę podatku VAT w stosunku do dostaw przedmiotowych wyrobów, które nastąpiły przed nadaniem tym wyrobom atestu Krajowej Komisji Artystycznej i Etnograficznej...

Zdaniem Wnioskodawczyni, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w stosunku do towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%.

Zgodnie z załącznikiem nr 3 do przedmiotowej ustawy 7% stawką podatku VAT objęte są m. in. wyroby zaklasyfikowane zgodnie z PKWiU do grupowania 20.51.13-00.59 (poz. 113 zał. nr 3 do ustawy – formy drewniane użytkowe) oraz 36.30.16-30 (poz. 124 zał. nr 3 do ustawy – instrumenty muzyczne).

Wyroby Wnioskodawczyni posiadające atest Krajowej Komisji Artystycznej i Etnograficznej zaklasyfikowane są do grupowań, w stosunku do których zgodnie z załącznikiem nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, można zastosować stawkę 7%, tzn.:

  • galanteria dekoracyjna drewniana (jajko z drewna) – poz. 113 załącznika nr 3 do ww. ustawy,
  • galanteria dekoracyjna drewniana (terkotka – instrument ludowy) – poz. 113 załącznika nr 3 do ww. ustawy,
  • instrumenty perkusyjne (bębenek – instrument muzyczny) – poz. 124 załącznika nr 3 do ww. ustawy.

W stosunku do dostaw wyrobów posiadających atest Krajowej Komisji Artystycznej i Etnograficznej, zdaniem Wnioskodawczyni, posiadała ona prawo do zastosowania stawki 7%, również w okresie przed wydaniem ww. atestów. Wyroby Zainteresowanej posiadające obecnie ww. atest są wytwarzane przez Wnioskodawczynię w niezmienionej formie, w stosunku do okresu sprzed przyznania atestu. W związku z powyższym, Wnioskodawczyni uważa, że wyroby te spełniały warunki potrzebne do przyznania przedmiotowego atestu także przed dniem jego przyznania (tj. 29 września 2009 r.) i do dostaw tych towarów dokonanych przed datą uzyskania atestu mogła zastosować stawkę 7%.

Wnioskodawczyni uważa, iż o możliwości zastosowania stawki 7% podatku VAT decyduje nie samo posiadanie atestu Krajowej Komisji Artystycznej i Etnograficznej, a cechy wytwarzanych przez Zainteresowaną produktów. Natomiast, ww. atest ma służyć jedynie potwierdzeniu zaistniałego już stanu faktycznego. Nie bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest także cel wprowadzenia obniżonej stawki podatku VAT dla wyrobów posiadających cechy wyrobów sztuki ludowej, czy rękodzieła i rzemiosła ludowego i artystycznego — wsparcie sztuki i rękodzieła ludowego oraz podmiotów wykonujących wyroby posiadające ww. cechy.

Zainteresowana podkreśla, iż w pozycji 124 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług wskazane zostały instrumenty muzyczne zaklasyfikowane do grupowania 36.30.12-39 PKWiU (zgodnie z rozporządzeniem w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z dnia 12 marca 1997 r.). Podatnik zaznacza, iż zgodnie z ww. rozporządzeniem grupowanie 36.30.12–39 dotyczy instrumentów muzycznych strunowych, smyczkowych, gdzie indziej niesklasyfikowanych. Zdaniem Wnioskodawczyni, w przedmiotowej sytuacji stawkę 7% należy stosować do wszystkich instrumentów posiadających atest Krajowej Komisji Artystycznej i Etnograficznej, zgodnie z opisem wskazanym w załączniku nr 3 do ww. ustawy, a nie tylko w stosunku do „instrumentów muzycznych strunowych, smyczkowych, gdzie indziej nie sklasyfikowanych”. Oznaczenie numeru PKWiU w pozycji 124 załącznika nr 3 należy uznać za błędne. Przy interpretacji niniejszego przepisu należy dokonać wykładni funkcjonalnej, która w przedmiotowym przypadku ma pierwszeństwo przed wykładnią językową. Zgodnie z wykładnią funkcjonalną, stawkę 7% należy stosować do wszystkich instrumentów posiadających atest Krajowej Komisji Artystycznej i Etnograficznej, gdyż nie ma żadnego zasadnego tłumaczenia dla rozróżnienia sytuacji osób dokonujących dostawy „instrumentów muzycznych strunowych, smyczkowych, gdzie indziej nie sklasyfikowanych” i osób dokonujących dostawy instrumentów np. perkusyjnych.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawczyni, może ona zastosować stawkę podatku VAT w stosunku do dostaw wytwarzanych przez siebie i posiadających atest Krajowej Komisji Artystycznej i Etnograficznej wyrobów, które dokonane zostały przed datą uzyskania ww. atestu (o ile wyroby te są sklasyfikowane pod numerami PKWiU, o których mowa w pozycjach 110-128 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy – należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zatem dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary, ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

Wskazać należy, iż na mocy § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy – stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy – stosuje się obniżoną stawkę podatku w wysokości 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W załączniku nr 3 do ustawy, przy pozycjach od nr 110 do nr 128 wskazano że są to „Wyroby sztuki ludowej oraz rękodzieła i rzemiosła ludowego i artystycznego, które posiadają atest Krajowej Komisji Artystycznej i Etnograficznej”. Stąd wskazanie, że dla zastosowania obniżonej 7% stawki podatku od towarów i usług dla towarów wymienionych w tych pozycjach wymagane jest posiadanie atestu Krajowej Komisji Artystycznej i Etnograficznej.

Ww. atest wymagany jest zatem m. in. w przypadku dostawy towarów wymienionych:

  • w poz. 111, sklasyfikowanych pod symbolami PKWiU 26.21.12-10.21, 26.21.12-10.22, 26.21.12-10.23, 26.21.12-10.29, 26.21.12-10.91, 26.21.13-50.11, 36.30.1, 36.63.71-30.29 wyroby garncarskie użytkowo- dekoracyjne,
  • w poz. 113 sklasyfikowanych pod symbolami PKWiU 20.51.12-00.10, 20.51.12-00.90, 20.51.12-00.30, 20.51.12-00.20, 20.51.14-50.20, 20.51.40, 20.51.98,20.51.12, 20.51.13-00.59 formy drewniane użytkowe,
  • w poz. 124 sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 36.30.12-39 instrumenty muzyczne.

Zgodnie z pismem Ministra Finansów z dnia 19 maja 2004 r. PP1-811/586/04/RW/1634 Krajowa Komisja Artystyczna i Etnograficzna, działająca na podstawie Uchwały Zarządu Fundacji Polska Sztuka i Rękodzieło, która została uznana przez Ministra Kultury jako właściwa do wydawania atestów na wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego (pismo z dnia 12 maja 2004 r. znak DWS-XIV-554/51/04 do Ministra Finansów), została również uznana za właściwą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje wyroby sztuki ludowej oraz rękodzieła i rzemiosła ludowego i artystycznego (instrumenty muzyczne). W stosunku do części wyrobów Zainteresowanej, w dniu 29 września 2009 r. zostały wydane atesty Krajowej Komisji Artystycznej i Etnograficznej. Przedmiotowe atesty są ważne do dnia 29 września 2010 r. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług z roku 1997 wyroby posiadające atest zostały zaliczone przez Krajową Komisję Artystyczną i Etnograficzną do grupowania PKWiU 20.51.13-00.59 i 36.30.16-30. Wyroby posiadające obecnie atest Krajowej Komisji Artystycznej i Etnograficznej są wytwarzane w niezmienionej formie w stosunku do okresu sprzed przyznania ww. atestu.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy stwierdzić należy, iż dla dostaw wyrobów, które nastąpiły przed nadaniem tym wyrobom atestu Krajowej Komisji Artystycznej i Etnograficznej, zaklasyfikowanych do grupowania PKWiU 20.51.13-00.59 i 36.30.16-30 – z uwagi na fakt, że Zainteresowana na moment sprzedaży nie posiadała wymaganych atestów – Wnioskodawczyni nie mogła zastosować 7% stawki podatku. Zatem, sprzedaż tych wyrobów winna być opodatkowana stawką podstawową w wysokości 22%.

W przedmiotowej sprawie podkreślenia wymaga fakt, że najistotniejszym elementem pozwalającym stwierdzić jaka jest właściwa stawka podatku, jest dokonanie prawidłowej klasyfikacji towaru wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do klasyfikowania danych usług lub towarów do odpowiednich symboli PKWiU. W świetle zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zaliczenie danego towaru lub usługi do odpowiedniego grupowania tej klasyfikacji należy do obowiązków zainteresowanego podmiotu (producenta, importera, usługodawcy). W przypadku trudności w ustaleniu przez podmiot właściwego grupowania według PKWiU w odniesieniu do sprzedawanych towarów i świadczonych usług jednostką uprawnioną do wydawania opinii klasyfikacyjnych jest Urząd Statystyczny. Opinie są wydawane na wniosek zainteresowanego podmiotu.

Ponadto, należy nadmienić, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym lub stanowisku Wnioskodawczyni, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności stawki podatku VAT na ww. wyroby po uzyskaniu przez Wnioskodawczynię atestu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj