Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-604/12/BM
z 17 września 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2012r. (data wpływu 8 czerwca 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 września 2012r. (data wpływu 12 września 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nabywanych i sprzedawanych przez Wnioskodawcę surowców wtórnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 czerwca 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nabywanych i sprzedawanych przez Wnioskodawcę surowców wtórnych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 września 2012r. (data wpływu 12 września 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 3 września 2012r. znak: IBPP1/443-604/12/BM.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (ostatecznie przedstawiony w piśmie z dnia 10 września 2012r.):

Wnioskodawca wykonuje usługi w zakresie obrotu surowcami wtórnymi - złomem. Wnioskodawca handluje złomem stalowym i żeliwnym - w tym złomem miedzi i stopów miedzi, brązu, mosiądzu, aluminium i stopów aluminium, ołowiu, cynku - z wyłączeniem złomu metali szlachetnych. Wnioskodawca skupuje złom od osób fizycznych oraz firm prowadzących działalność gospodarczą, dla których sprzedaż złomu nie jest podstawową działalnością. Wnioskodawca jest podmiotem dokonującym dostaw złomu, jako podatnik, o którym mowa w art. 15 niekorzystającym ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Dostawy złomu nie są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W związku z powyższym Wnioskodawca wystawia faktury na sprzedaż złomu, o których mowa w art. 106 ust. 1a ustawy, tj. fakturę, na której nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku. Fakturę Wnioskodawca wystawia w dwóch egzemplarzach i jeden z nich dostarcza nabywcy na fakturach umieszcza dopisek "podatek rozlicza nabywca". Natomiast otrzymując fakturę dotyczącą zakupu przez firmę Wnioskodawcy surowców wtórnych-złomu Wnioskodawca sporządza fakturę wewnętrzną wykazując w ewidencji nabyć podatek naliczony, a w ewidencji sprzedaży podatek należny.

Od dnia 1 lipca 2011r. zmianie uległ system naliczania i odliczania podatku od towarów i usług w obrocie surowcami wtórnymi - złomem na zasadzie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT. Wnioskodawca stwierdził, że przy wykonywaniu przez niego działalności gospodarczej omawiany mechanizm ma w przypadku Wnioskodawcy zastosowanie, gdyż spełnia on łącznie cztery warunki poniżej wymienione:

  1. nabywcą towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, czyli osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna, wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą (zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy), bez względu na cel lub rezultat takiej działalności,
  2. dostawcą (sprzedawcą) towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy, jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy., czyli osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna, wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą (zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy.), bez względu na cel lub rezultat takiej działalności,
  3. dostawca towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy, nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego (ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.),
  4. dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy, nie jest objęta zwolnieniem od podatku dostaw towarów używanych (tj. zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Interpretując przepisy prawa podatkowego Wnioskodawca posiłkował się pismem z dnia 2 maja 2011r. Ministerstwo Finansów (PT3/033/2/188/LWA/11/569), w sprawie naliczania i odliczania VAT w obrocie surowcami wtórnymi, wyjaśnił że dla potrzeb stosowania art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT przez złom należy rozumieć złom metali, w tym metali złom stalowy wsadowy i niewsadowy żeliwny i metali nieżelaznych jak również złom metali szlachetnych. Złomem są również zużyte akumulatory ołowiane lub ich części zaliczane zgodnie z normą europejską nr PN-EN 14057:2003, mającą status Polskiej Normy, do złomu.

W dniu 7 listopada 2011r. Wnioskodawca zwrócił się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej, do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w sprawie zastosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, tj. w sprawie zmiany przepisów , które weszły w życie z dniem 1 lipca 2011r. Wnioskodawca otrzymał odpowiedź w dniu 21 lutego 2012r. IBPP1/443-1678/11/MS, z której wynika, iż stanowisko Wnioskodawcy, że podatek VAT po wprowadzeniu do ustawy o VAT załącznika nr 11 do zakupu surowców wtórnych z metali szlachetnych, metali żelaznych, miedzi, stopów miedzi, niklu, stopów niklu, aluminium, stopów aluminium, cynku, mosiądzu powinien rozliczać nabywca, należy uznać za nieprawidłowe.

Składając wniosek z dnia 7 listopada 2011r. Wnioskodawca oparł się na rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.), w której Wnioskodawca zaklasyfikował surowce wtórne do: PKWiU 38.32.21 - z metali szlachetnych, PKWiU 38.32.22 - z metali żelaznych, PKWiU 38.32.23 z miedzi i stopów miedzi, PKWiU 38.32.24 z niklu i stopów niklu, PKWiU 38.32.25 z aluminium stopów aluminium, PKWiU 24.43.2 z cynku, PKWiU 38.32.23 z mosiądzu. Przy wykonywaniu usług w zakresie obrotu surowcami wtórnymi Wnioskodawca posiłkuje się również klasyfikacją odpadów, sklasyfikowanych w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001r. w sprawie katalogu odpadów.(Dz. U. z dnia 8 października 2001r.) Surowce wtórne wyszczególnione w powyższym rozporządzeniu sklasyfikowano według odpowiednich kodów odpadów, którymi również Wnioskodawca posługuje się klasyfikując przyjmowane odpady.

Kody odpadów:

17 04 Odpady i złomy metaliczne oraz stopów metali,

17 04 01 Miedź, brąz, mosiądz,

17 04 02 Aluminium,

17 04 03 Ołów,

17 04 04 Cynk,

17 04 05 Żelazo i stal, stal nierdzewna, żeliwo (stopa),

12 01 03 Odpady z tłoczenia I piłowania metali nieżelaznych (wióry kolor),

15 01 04 Opakowania z metali – puszki aluminiowe,

16 01 18 Metale nieżelazne (chłodnice, felgi),

16 06 01 Baterie i akumulatory ołowiowe.

W dniu 24 kwietnia 2012r. Wnioskodawca zwrócił się do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych w Łodzi, z wnioskiem o dokonanie klasyfikacji skupowanych i odsprzedawanych przez firmę Wnioskodawcy surowców wtórnych.

W dniu 2 maja 2012r. Wnioskodawca otrzymał odpowiedź, że usługi Wnioskodawcy polegające na skupowaniu, a następnie odsprzedawaniu złomu (bez przetwarzania mechanicznego lub chemicznego), mieszczą się w grupowaniu: PKWiU 46.77.10.0) „Sprzedaż hurtowa odpadów i złomu".

Natomiast:

  • złom stalowy, żeliwny oraz złom metali nieżelaznych (miedzi, mosiądzu, aluminium, ołowiu, cynku), mieści się w grupowaniu:
  • PKWiU 38.11.58.0 „Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal";
  • zużyte baterie i akumulatory, mieszczą się w grupowaniu:
  • PKWiU 38.12.27 „odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne".

Wobec powyższego okazuje się, że Wnioskodawca nieprawidłowo, według PKWiU, zaklasyfikował w pierwszym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 7 listopada 2011 r. obrót surowcami wtórnymi.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach odpowiadając na wniosek, słusznie podkreślił, że analiza prawidłowości klasyfikacji towarów do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonym przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego. Zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez wnioskodawcę w zakresie klasyfikacji statystycznej towarów będących przedmiotem wniosku i dlatego interpretacja z dnia 21 lutego 2012r. (IBPP1/443-1678/11/MS) wydana została w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 10 września 2012r.):

Czy od dnia 1 lipca 2011r. do opodatkowania zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), gdzie podatnikami są podmioty nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2., sprzedaż surowców wtórnych z metali żelaznych, miedzi i stopów miedzi, brązu, mosiądzu, cynku, ołowiu, a także z aluminium i stopów aluminium mieszczących się w grupowaniu PKWiU 38.11.58.0, jako „odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal" oraz zużyte baterie i akumulatory, mieszczące się w grupowaniu PKWiU 38.12.27, jako „odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne” (opinia wydana przez Urząd Statystyczny w Łodzi z dnia 2 maja 2012r. znak: OKN-5672/KW-1540/2012), należy opodatkować stosując mechanizm odwrotnego obciążenia, czy też opodatkowywać na zasadach ogólnych?

Ponadto należy zauważyć, że Wnioskodawca w poz. 69 wniosku ORD-IN z dnia 4 czerwca 2012r. zawierającej pytanie podatnika poruszył kwestię uprawnienia Wnioskodawcy, w związku z opinią wydaną przez Urząd Statystyczny w Łodzi z dnia 2 maja 2012r. znak: OKN-5672/KW-1540/2012) do opodatkowania zgodnie z przepisem art. 17 ust 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług, gdzie podatnikami są podmioty nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie przedstawione w piśmie z dnia 10 września 2012r.), zgodnie z regulacją art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2. Powyższa regulacja wprowadza mechanizm tzw. obciążenia, polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego dokonywana jest dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy VAT.

Zasadniczą kwestią dla zastosowania powyższego sposobu rozliczenia podatku od towarów i usług jest więc ustalenie, czy dany towar mieści się w katalogu towarów wymienionych w załączniku do ustawy VAT. Stosownie do treści załącznika nr 11 do ustawy VAT, towarami, do których stosuje się mechanizm odwrotnego obciążenia, są towary oznaczone następującymi symbolami PKWiU:

  • ex 24.10.14.0 - Granulki i proszek z surówki, surówki zwierciadlistej lub stali - wyłącznie wlewki lub gęsi zwykle ze stali wysokostopowej, otrzymywane przez przetopienie i odlanie drobniutkich odpadów lub złomu,
  • ex 24.45.30.0 - Pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali - wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych,
  • 38.11.51.0 - Odpady szklane,
  • 38.11.54.0 - Pozostałe odpady gumowe,
  • 38.11.55.0 - Odpady z tworzyw sztucznych,
  • 38.11.58.0 - Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal,
  • 38.12.27 - Odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne,
  • ex 38.32.29.0 - Surowce wtórne z pozostałych metali - wyłącznie odpady i złom.

Stosownie do treści art. 5a ustawy VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Nie ulega więc wątpliwości, że w analizowanej sytuacji zachodzi konieczność odwołania się do klasyfikacji PKWiU.

W związku z wątpliwościami, dotyczącymi klasyfikacji, Wnioskodawca zwrócił się z wnioskiem do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych w Łodzi o wydanie opinii klasyfikacyjnej na zasadzie określonej w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 29 czerwca 1995r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 1995r. Nr 88, poz. 439 ze zm.) i zaklasyfikowanie według PKWiU surowców wtórnych, którymi handlujemy.

Na podstawie odpowiedzi z dnia 2 maja 2012r. z Urzędu Statystycznego w Łodzi należy stwierdzić, iż w pojęciu złomu znajdują się odpady, będące przedmiotem działalności handlowej Wnioskodawcy, wymienione w załączniku nr 11 ustawy VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy wykonywane przez niego usługi w zakresie obrotu surowcami wtórnymi , złomem z metali żelaznych, miedzi i stopów miedzi, brązu, mosiądzu, cynku, ołowiu, a także z aluminium i stopów aluminium mieszczących się w grupowaniu PKWiU 38.11.58.0, jako „odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal" oraz zużyte baterie i akumulatory, mieszczące się w grupowaniu PKWiU 38.12.27, jako „odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne, wymienione w załączniku nr 11 do ustawy o VAT, uprawnia Wnioskodawcę do stosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia określonego w art. 17 ust.1 pkt 7 ustawy. Mając na uwadze powyższe, zasadniczo w sytuacji, jeśli Wnioskodawca dokonuje sprzedaży towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT na rzecz podmiotów będących podatnikami VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, dostawy te powinny zostać opodatkowane na zasadzie samoopodatkowania przez nabywcę, a więc firma Wnioskodawcy jest zobowiązana do wystawienia faktury bez naliczania podatku należnego. Natomiast w przeciwnym wypadku, dostawa powinna być opodatkowana przez sprzedającego. Natomiast, jeśli Wnioskodawca nabywa towary wymienione w załączniku 11 do ustawy o VAT od podmiotów będących podatnikami w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, niekorzystających ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, to Wnioskodawca powinien dokonywać rozliczenia podatku na zasadzie samoopodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. (Dz. U. z 2008r. nr 207, poz. 1293 ze zm.), w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2010r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. nr 42, poz. 264 ze. zm.).

Zatem z dniem 1 stycznia 2011r. dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) z 2008r., wprowadzoną ww. rozporządzeniem.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2011r.), podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Przepisy ust. 1 pkt 7 i 8 stosuje się, jeżeli nabywcą lub usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 (art. 17 ust. 7 ustawy o VAT).

Powyższe regulacje wprowadzają wykaz towarów, których nabycie ma obowiązek opodatkować nabywca. Jest to mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku należnego na podatnika, na rzecz którego dokonywana jest dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy. W związku z tym w przypadku dostawy towarów, które nie zostały wymienione w tym załączniku podatnikiem pozostaje sprzedawca.

W załączniku nr 11 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, ustawodawca wskazał:

  • ex 24.10.14.0 – Granulki i proszek z surówki, surówki zwierciadlistej lub stali - wyłącznie wlewki lub gęsi zwykle ze stali wysokostopowej, otrzymywane przez przetopienie i odlanie drobniutkich odpadów lub złomu,
  • ex 24.45.30.0 – Pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali – wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych,
  • 38.11.51.0 – Odpady szklane,
  • 38.11.54.0 – Pozostałe odpady gumowe,
  • 38.11.55.0 – Odpady z tworzyw sztucznych,
  • 38.11.58.0 – Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal,
  • 38.12.27 – Odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne,
  • ex 38.32.29.0 – Surowce wtórne z pozostałych metali – wyłącznie odpady i złom.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że ww. art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2011r. wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT.

Mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są cztery warunki:

  1. nabywcą towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT,
  2. dostawcą towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT,
  3. dostawca towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT,
  4. dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Jeżeli choćby jeden z wymienionych warunków nie jest spełniony, nabywcy towaru wymienionego w zał. nr 11 nie mogą rozliczać VAT należnego z tytułu dostaw tych towarów.

Tym samym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 17 ust. 7 ustawy o VAT, podatnikami obowiązanymi do rozliczenia podatku są osoby nabywające towary wymienione w zał. nr 11 do ustawy o VAT, jeżeli spełnione zostaną ww. określone warunki dotyczące statusu podatkowego zarówno nabywcy, jak i dostawcy.

Jak stanowi art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku (art. 106 ust. 1a ustawy o VAT).

Jak wynika z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Zasady wystawiania faktur uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Z przepisu § 5 ust. 15 ww. rozporządzenia wynika, że faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub wykonanie usługi, dla których podatnikiem zgodnie z przepisami ustawy jest nabywca towaru lub usługi, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawierają:

  1. adnotację, że podatek rozlicza nabywca, lub
  2. wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca, lub
  3. oznaczenie „odwrotne obciążenie”.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca dokonuje obrotu surowcami wtórnymi - złomem. Wnioskodawca handluje złomem stalowym i żeliwnym - w tym złomem miedzi i stopów miedzi, brązu, mosiądzu, aluminium i stopów aluminium, ołowiu, cynku – z wyłączeniem złomu metali szlachetnych. Wnioskodawca skupuje złom od osób fizycznych oraz firm prowadzących działalność gospodarczą, dla których sprzedaż złomu nie jest podstawową działalnością. Wnioskodawca jest podmiotem dokonującym dostaw złomu, jako podatnik, o którym mowa w art. 15 niekorzystającym ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Dostawy złomu nie są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W związku z powyższym Wnioskodawca wystawia faktury na sprzedaż złomu, o których mowa w art. 106 ust. 1a ustawy, tj. fakturę, na której nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku. Fakturę Wnioskodawca wystawia w dwóch egzemplarzach i jeden z nich dostarcza nabywcy na fakturach umieszcza dopisek "podatek rozlicza nabywca". Natomiast otrzymując fakturę dotyczącą zakupu przez firmę Wnioskodawcy surowców wtórnych - złomu Wnioskodawca sporządza fakturę wewnętrzną wykazując w ewidencji nabyć podatek naliczony, a w ewidencji sprzedaży podatek należny.

Wnioskodawca spełnia łącznie cztery poniżej wymienione warunki:

  1. nabywcą towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, czyli osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna, wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą (zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy), bez względu na cel lub rezultat takiej działalności,
  2. dostawcą (sprzedawcą) towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy, jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy., czyli osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna, wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą (zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy.), bez względu na cel lub rezultat takiej działalności,
  3. dostawca towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy, nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego (ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.),
  4. dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy, nie jest objęta zwolnieniem od podatku dostaw towarów używanych (tj. zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii, czy od dnia 1 lipca 2011r. do opodatkowania zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT sprzedaży surowców wtórnych z metali żelaznych, miedzi i stopów miedzi, brązu, mosiądzu, cynku, ołowiu, a także z aluminium i stopów aluminium mieszczących się w grupowaniu PKWiU 38.11.58.0, jako „odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal" oraz zużyte baterie i akumulatory, mieszczące się w grupowaniu PKWiU 38.12.27, jako „odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne”, należy stosować mechanizm odwrotnego obciążenia, czy też opodatkowywanie na zasadach ogólnych.

W przedmiotowej sprawie, dla zastosowania właściwego sposobu rozliczania podatku od towarów i usług, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2011r., istotna jest klasyfikacja towaru będącego przedmiotem transakcji.

Jak już zaznaczono, w załączniku nr 11 do ustawy o VAT wymieniono towary, jednocześnie identyfikując je na podstawie symbolu PKWiU.

W ww. załączniku pod pozycją 6 zostały wymienione „Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal” określone symbolem PKWiU 38.11.58.0, natomiast pod pozycją 7 wskazano PKWiU 38.12.27 „Odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne”.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis faktyczny sprawy wskazać należy, iż nabywane i sprzedawane przez Wnioskodawcę odpady i surowce wtórne zawierające metal, które nie są odpadami niebezpiecznymi, sklasyfikowane pod symbolami:

  • PKWiU 38.11.58.0 - Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal,
  • PKWiU 38.12.27 - Odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne,

zostały wymienione w poz. 6 i poz. 7 załącznika nr 11 do ustawy o VAT, zawierającym katalog towarów, do których stosuje się mechanizm odwrotnego obciążenia.

W świetle powyższego, jeżeli sprzedawane przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotów będących podatnikami VAT, o których mowa w art. 15 ustawy o VAT, odpady i surowce wtórne zawierające metal, które nie są odpadami niebezpiecznymi, faktycznie objęte są symbolem PKWiU 38.11.58.0 „Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal” oraz symbolem PKWiU 38.12.27 „Odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne”, to stwierdzić należy, iż norma przewidziana w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT znajdzie zastosowanie dla dostawy ww. towarów.

W związku z powyższym, sprzedaż ww. towarów przez Wnioskodawcę będącego zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług objęta jest mechanizmem tzw. odwrotnego obciążenia, polegającym na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku należnego na podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy, na rzecz którego dokonywana jest dostawa złomu, po spełnieniu warunków wynikających z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT.

Tym samym Wnioskodawca, działając w charakterze dostawcy, winien wystawić fakturę VAT z uwzględnieniem zasad wskazanych w art. 106 ust. 1a ustawy i § 5 ust. 15 rozporządzenia, w treści której nie wykazuje stawki ani kwoty podatku, jak również należności wraz z podatkiem.

Natomiast jeżeli nabywane przez Wnioskodawcę od czynnych podatników VAT odpady zawierające metal, które nie są odpadami niebezpiecznymi, oraz odpady stanowiące złom, faktycznie objęte są symbolem PKWiU 38.11.58.0 „Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal” oraz symbolem PKWiU 38.12.27 „Odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne”, to stwierdzić należy, iż norma przewidziana w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT znajdzie zastosowanie dla dostawy ww. towarów.

W związku z powyższym, sprzedaż ww. towarów przez podatnika będącego zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług objęta jest mechanizmem tzw. odwrotnego obciążenia, polegającym na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku należnego na podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy, na rzecz którego dokonywana jest dostawa złomu, po spełnieniu warunków wynikających z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, tj. na Wnioskodawcę.

Tym samym Wnioskodawca dokonując nabycia ww. towarów jest z tego tytułu podatnikiem VAT, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy, że jeśli Wnioskodawca dokonuje sprzedaży towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT na rzecz podmiotów będących podatnikami VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, dostawy te powinny zostać opodatkowane na zasadzie samoopodatkowania przez nabywcę, a jeśli Wnioskodawca nabywa towary wymienione w ww. załączniku od podmiotów będących podatnikami w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, niekorzystających ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, to Wnioskodawca powinien dokonywać rozliczenia podatku na zasadzie samoopodatkowania, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo należy wskazać, iż tut. organ nie jest uprawniony do klasyfikacji towarów i usług, ani też weryfikacji wskazanych przez Wnioskodawcę klasyfikacji, w związku z tym, niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie przy założeniu, że grupowania wskazane przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym są prawidłowe.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie na podstawie danych zawartych w opisie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, a zatem traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj