Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-1059/09-2/MC
z 12 lutego 2010 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB3/423-1059/09-2/MC
Data
2010.02.12



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu


Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Przychody --> Przychody


Słowa kluczowe
akt notarialny
deweloper
inwestycje
moment powstania przychodów
przeniesienie
przychód
sprzedaż nieruchomości
zaliczka


Istota interpretacji
Czy Spółka w sposób prawidłowy rozpoznała przychód podatkowy w dacie wystawionych „faktur końcowych”, o których mowa w przedstawionym stanie faktycznym, w sytuacji, gdy sprzedaż nieruchomości miała miejsce dopiero w 2009 r.?



Wniosek ORD-IN 575 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2009 r. (data wpływu 19.11.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu powstania przychodu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu powstania przychodu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność deweloperską (budowa domów i mieszkań na sprzedaż). W roku 2007, w związku z rozpoczęciem inwestycji polegającej na budowie domów jednorodzinnych w zabudowie szeregowej, zawarła z przyszłymi nabywcami w formie aktu notarialnego przedwstępne umowy sprzedaży odpowiedniej działki wraz z domem mieszkalnym w zabudowie szeregowej. Umowy te (trzy umowy z dnia 15 października 2007 r.) zostały zawarte pod warunkiem:

  1. przeprowadzenia przez Spółkę geodezyjnego podziału działek gruntu w określony w umowie sposób oraz dostarczenia przez stronę sprzedającą, najpóźniej do dnia zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży wszelkich dokumentów koniecznych do ujawnienia takiego podziału w księdze wieczystej, w szczególności ostatecznej decyzji wydanej przez Prezydenta Miasta w sprawie zatwierdzenia projektu podziału, wypisu i wyrysu działek, które powstaną w wyniku podziału i wyciągu z wykazu zmian ewidencyjnych dotyczących przedmiotowego podziału,
  2. wybudowania na działce o określonej powierzchni (po dokonaniu podziału), domu w zabudowie szeregowej w stanie deweloperskim.


Strony umów oświadczyły, iż przyrzeczone umowy sprzedaży zostaną zawarte niezwłocznie po spełnieniu wszystkich warunków przewidzianych w umowie przedwstępnej, najpóźniej w terminie do dnia 31 marca 2009 r.

W zakresie płatności i wzajemnych rozliczeń oraz fakturowania, strony w przedwstępnych umowach sprzedaży ustaliły następujące warunki:

  • każdy z kupujących przed zawarciem umowy przedwstępnej uiścił kwotę zadatku (co zostało potwierdzone w umowie, Spółka wystawiła również na otrzymane kwoty zadatku „faktury zaliczkowe”),
  • kwota X zł (stanowiąca ok. 90% umówionej ceny) brutto zostanie zapłacona w ciągu 30 dni od daty podpisania umowy notarialnej przedwstępnej, jednak nie później niż do dnia 30 listopada 2007 r.,
  • pozostała część ceny w wysokości Y brutto powiększona o kwotę waloryzacji (o której mowa poniżej) i uwzględniająca ewentualną zmianę metrażu - co wynikać będzie z faktury końcowej wystawionej przez Sprzedającego (Spółkę) - do dnia 31 grudnia 2007 r.

Waloryzacja polegała na tym, iż niezapłacone części ceny powinny być waloryzowane jeden raz w miesiącu, pierwszego dnia każdego miesiąca, począwszy od pierwszego dnia grudnia, przy czym waloryzacja wynosi 1% miesięcznie.

Spółka odpowiednio w dniu 27 i 31 grudnia 2007 r. wystawiła w odniesieniu do danego klienta „faktury końcowe”, w których wykazała:

  1. in plus w poz. 1 „Zapłatę za budynek jednorodzinny w zabudowie szeregowej” podając przy tym nr działki, na której prowadzona jest budowa (przed jej podziałem), adres inwestycji oraz nr budynku (cena sprzedaży nie obejmująca kwoty waloryzacji oraz kwoty za dodatkowy metraż),
  2. w kolejnych pozycjach odpowiednio:
    1. uiszczone uprzednio zaliczki (in minus) jako „Rozliczenie przyjętej zaliczki” podając przy tym odpowiedni nr faktury zaliczkowej, która dokumentowała wpłatę,
    2. „Zapłatę za budynek jednorodzinny w zabudowie szeregowej (...) Waloryzacja” podając przy tym nr działki, na której prowadzona jest budowa (przed jej podziałem), adres inwestycji oraz nr budynku,
    3. „Zapłatę za budynek jednorodzinny w zabudowie szeregowej (...) Dodatkowy metraż” podając przy tym nr działki, na której prowadzona jest budowa (przed jej podziałem), adres inwestycji oraz nr budynku.

W podsumowaniu takiej faktury wskazano kwotę, jaka pozostała do zapłaty. Dwoje kontrahentów uiściło w całości należną kwotę wykazaną w wystawionej fakturze przed dniem jej wystawienia (2 faktury wystawione w dniu 27 grudnia 2007 r.). Z kolei trzeci kontrahent uiścił należność po dniu, w którym została wystawiona faktura (po 31 grudnia 2007 r.).

Umowy przedwstępne dodatkowo przewidywały postanowienia dotyczące przypadków ewentualnego niewykonania tych umów w zakresie: obowiązku zwrotu zadatku bądź jego zatrzymania, obowiązku zwrotu przez Spółkę otrzymanych przez Nią kwot wpłaconych na podstawie umowy przedwstępnej w sytuacji rozwiązania tej umowy, a także zapłaty kary umownej w sytuacji nie dojścia do zawarcia umowy przyrzeczonej w ustalonym terminie.

Ostatecznie przyrzeczone umowy zostały zawarte odpowiednio 3 marca 2009 r. (dwie umowy) oraz 11 marca 2009 r. (jedna umowa), Spółka rozpoznała przychód podatkowy w dacie wystawienia odpowiedniej „faktury końcowej”, czyli w roku podatkowym 2007 (rok podatkowy jest równy rokowi kalendarzowemu).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka w sposób prawidłowy rozpoznała przychód podatkowy w dacie wystawionych „faktur końcowych”, o których mowa w przedstawionym stanie faktycznym, w sytuacji, gdy sprzedaż nieruchomości miała miejsce dopiero w 2009 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód ze wskazanych transakcji został rozpoznany przedwcześnie. Tym samym, w podanym stanie faktycznym, Spółka powinna rozpoznać przychód w dacie zawarcia umów przyrzeczonych w formie aktu notarialnego przenoszących własność nieruchomości, tj. w roku 2009.

Uzasadnienie prawne.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, „za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont”. Ustęp 3a stanowi, iż „za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c - 3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

  1. wystawienia faktury albo
  2. uregulowania należności”.


Powyższa regulacja została wprowadzona w życie ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 217, poz. 1589). Jak wynika z rządowego uzasadnienia projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (druk sejmowy nr 733), zmianie uległ przepis określający datę powstania przychodu z działalności gospodarczej, w wyniku dostosowania go do daty powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Wprowadzone zmiany w ustawie miały na celu usprawnienie i uproszczenie systemu podatkowego, co w przypadku zmian w zakresie momentu powstania przychodu należnego, polegało ono na zunifikowaniu momentu powstania przychodów z datą powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

W ocenie Spółki, w odniesieniu do zaistniałego stanu faktycznego, wykładnia przepisu regulującego moment powstania przychodu podatkowego powinna zatem uwzględniać zasady powstawania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług związanego z dostawą towarów (tutaj: budynki). Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 - 21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. W przypadku dostawy towarów, której przedmiotem są lokale i budynki, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wydania, z zastrzeżeniem ust. 13 pkt 10 i 11 (art. 19 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług). Ponadto, w świetle art. 19 ust. 11 tej ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Przepisy wykonawcze dotyczące wystawiania faktur obowiązujące w 2007 r. (zawarte w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.)) określały elementy jakie powinna zawierać faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży (§ 9 ust. 1 rozporządzenia MF).

Zgodnie z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia MF, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 14, 15 i 15a.

W świetle § 15 ust. 1, w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10 i ust. 13 pkt 1 - 5 i 7 - 11 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego. Jednakże, faktury, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30 dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 3 (§ 15 ust. 2).

Przepisy § 14 rozporządzenia MF regulowały wystawianie tzw. faktur zaliczkowych. Jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z tym zastrzeżeniem, iż fakturę wystawia się również nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym pobrano przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi każdą kolejną część należności (zaliczkę, przedpłatę, zadatek lub ratę) - ust. 1 i 2.

Zgodnie z ust. 5, jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1 i 2, obejmują całą cenę brutto towaru lub usługi, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi nie wystawia faktury w terminie określonym w § 13.

Dodatkowo należy zaznaczyć, iż w ocenie Spółki, przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są one należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Jednakże, biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności, Spółka nie powinna rozpoznawać przychodu podatkowego w oparciu o wystawione „faktury końcowe”. Faktury te w istocie nie dokumentowały jeszcze sprzedaży budynków mieszkalnych, lecz z jednej strony potwierdzały w dwóch przypadkach otrzymanie przed dokonaniem sprzedaży dalszych należności (de facto zaliczek), z drugiej zaś stron (w jednym przypadku) „faktura końcowa” była podstawą żądania wobec jednego kontrahenta zapłaty dalszych przedpłat.

Należy podkreślić, iż okoliczność ustalenia granicznej daty wystawienia „faktury końcowej” w umowie przedwstępnej, nie może decydować o tym, iż jest to okoliczność, która implikuje powstanie przychodu należnego zgodnie z art. 12 ust. 3a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W świetle przedstawionego stanu faktycznego, faktura taka nie mogła dokumentować sprzedaży budynku, w sytuacji gdy jego budowa była dopiero we wstępnej fazie. Tym samym nie była ona wystawiona w trybie § 15 ust. 1 rozporządzenia MF w zw. z art. 19 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W istocie, skądinąd nazwane przez Spółkę wystawione faktury jako „końcowe” mogły stanowić jedynie faktury, które były związane z otrzymanym przedpłatami. Każda bowiem przedpłata otrzymana przed dostawą towaru, powinna zostać udokumentowana fakturą VAT zgodnie z art. 19 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 14 rozporządzenia MF.

W ocenie Spółki, przepis art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wskazujący na moment powstania przychodu, nie odnosi się zatem do faktur dokumentujących otrzymanie jakichkolwiek przedpłat. Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 tej ustawy, do przychodów nie zalicza się nie tylko pobranych wpłat, ale również zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych.

Przepis ten (art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) jako lex specialis wyłącza zatem możliwość rozpoznania przychodu na podstawie art. 12 ust. 3a tej ustawy, jeżeli faktyczna dostawa (sprzedaż w formie aktu notarialnego) miała miejsce dopiero w kolejnych okresach sprawozdawczych (czyli w roku 2009). Tym samym, pobranie takich wpłat, jak i ich zarachowanie, na podstawie wystawionych przez Spółkę „faktur końcowych”, nie skutkowało obowiązkiem rozpoznania przychodu w dacie wystawienia tych faktur, czyli w roku 2007.

O tym, iż otrzymane przez Spółkę wpłaty, jak i zarachowane niektóre należności, nie mogły stanowić po Jej stronie definitywnego przysporzenia majątkowego, świadczyły również postanowienia umów przedwstępnych. Zgodnie z ich treścią, zawarcie umowy przyrzeczonej było uzależnione od spełnienia określonych warunków, zaś w przypadku, gdyby nie doszło do zawarcia umowy przyrzeczonej, Spółka zobowiązana byłaby do zwrotu otrzymanych przedpłat. W następstwie tego, konkretyzacja przychodu podatkowego w odniesieniu do przedstawionych transakcji, powinna nastąpić dopiero w momencie definitywnego zawarcia umów przyrzeczonych w formie aktu notarialnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Należy zaznaczyć, iż przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bezzwrotnym, definitywnym, których rzeczywiste otrzymanie powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

Na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W myśl art. 12 ust. 3a powołanej ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c - 3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

  1. wystawienia faktury albo
  2. uregulowania należności.


Celem realizacji inwestycji deweloperskiej Spółki jest wybudowanie domów jednorodzinnych w zabudowie szeregowej i odpłatne przeniesienie ich własności (sprzedaż) na rzecz klientów. W tym celu klienci Spółki – już na etapie budowy – podpisują umowy, z których wynika obowiązek dokonywania przedpłaty (zaliczki) na poczet ceny domu.

Stosownie zaś do postanowień art. 12 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych. Oznacza to, że nie każde otrzymane pieniądze są przychodami, jeżeli nie są one zapłatą za wykonane świadczenie, a jedynie stanowią przedpłatę lub zaliczkę na poczet przyszłej sprzedaży.

W przypadku Spółki, która wybudowała domy jednorodzinne w zabudowie szeregowej i Jej celem jest przeniesienie ich własności na nabywców oznacza to, że do momentu dokonania prawnie skutecznej sprzedaży wszelkie wpłaty pobrane od klientów powinny być traktowane jako zaliczki na poczet przyszłego świadczenia.

Na podstawie wymienionego art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy określaniu daty powstania przychodów należnych decydujące znaczenie ma wydanie rzeczy, zbycie prawa majątkowego lub wykonanie usługi albo częściowe wykonanie usługi. Te okoliczności w pierwszej kolejności decydują o dacie powstania przychodów należnych. Jeżeli jednak zdarzenia te wystąpią po dniu wystawienia faktury, czy po dniu dokonania zapłaty należności, wówczas w dacie tych wcześniejszych okoliczności powstanie przychód należny.

Zgodnie z normami prawa cywilnego, wpłata zaliczek nie przenosi własności nieruchomości (nawet jeśli wynika ona z tytułu zawarcia umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości zawartej w formie aktu notarialnego).

Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), zaś art. 158 tej ustawy, określa wyraźnie formę czynności prawnej koniecznej do dokonania takiego przeniesienia. Wymóg dochowania formy notarialnej jest warunkiem koniecznym ważności takiej umowy. Z umowy przenoszącej własność nieruchomości lub lokalu sporządzonej w formie aktu notarialnego, wynika zatem niebudząca wątpliwości data czynności prawnej.

Odnosząc powyższe uregulowania prawne do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, iż datą powstania przychodu w odniesieniu do zbycia nieruchomości jest dzień, w którym zbyto nieruchomość na podstawie podpisanej przez strony umowy przenoszącej jej prawo własności, zawartej w formie aktu notarialnego. Wówczas przychodem ze sprzedaży nieruchomości jest wielkość wyrażona w cenie określonej w umowie kupna - sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego.

Powyższe potwierdza art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

W związku z powyższym, zaliczki, które Wnioskodawca otrzymał przed dokonaniem zbycia nieruchomości przed zawarciem umowy kupna - sprzedaży w formie aktu notarialnego nie są przychodami.

Obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych powstaje w momencie przeniesienia własności do tych nieruchomości, tj. w dniu podpisania aktu notarialnego. Skoro więc sprzedaż nieruchomości i odpłatne przeniesienie ich własności następuje z mocy Kodeksu cywilnego w momencie zawarcia aktu notarialnego, do tego momentu wpłacone przez klientów zaliczki nie podlegają opodatkowaniu na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto, dla celów podatku dochodowego nie ma znaczenia okoliczność, że zaliczki te są z uwagi na wymogi podatku od towarów i usług (VAT), dokumentowane fakturami zaliczkowymi. W świetle jednoznacznych postanowień Kodeksu cywilnego, które uzależniają skuteczność sprzedaży nieruchomości mieszkaniowej od dochowania formy notarialnej, wystawienie faktury zaliczkowej VAT nie powodują skutku w postaci przeniesienia własności domu jednorodzinnego.

Rezultat ten osiągnięty zostaje dopiero w momencie podpisania umowy notarialnej, co uzasadnia na gruncie podatkowym obowiązek rozpoznania przychodu z przeniesienia własności domu przez dewelopera w tym właśnie momencie.

W świetle powyższych regulacji prawnych należy stwierdzić, iż Spółka ustalając przychód podatkowy w dacie wystawionych „faktur końcowych”, o których mowa w stanie faktycznym, postąpiła nieprawidłowo.

Za datę przychodu należnego Spółka powinna uznać datę przeniesienia własności nieruchomości, wynikającą z aktu notarialnego, na podstawie którego dokonywana jest sprzedaż danego domu jednorodzinnego w zabudowie szeregowej, czyli w przedmiotowej sprawie w roku 2009.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj