INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2010r. (data wpływu do tut. Biura 12 lutego 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości dokumentowania zakupu towarów handlowych paragonem fiskalnym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości dokumentowania zakupu towarów handlowych paragonem fiskalnym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny :

W grudniu 2009 r. Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży detalicznej poza siecią sklepową PKD 47.99.Z, 47.89.Z 47.91.Z – środków chemicznych oraz artykułów spożywczych, tj. kawy. Jako formę opodatkowania wybrał ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Nie jest zarejestrowany, jako czynny podatnik VAT, ani też nie posiada kasy fiskalnej. Wnioskodawca dokonał zakupu towarów handlowych w celu dalszej odsprzedaży w centrum hadlowym w Niemczech, jednakże jako dowód zakupu kontrahent niemiecki wystawił mu paragon. Kontrahent niemiecki nie chce wystawić faktury VAT, gdyż tłumaczy, że fakturę może wystawić tylko dla czynnego podatnika VAT zarejestrowanego w rejestrze wewnątrz wspólnotowym, ani też nie wystawi rachunku, gdyż potwierdzeniem zakupów dokonanym w centrum handlowym jest paragon. W jednej z sieci handlowych do paragonu Wnioskodawca otrzymał potwierdzenie wpłaty, na którym widnieje jego NIP. Jednakże nie we wszystkich sieciach handlowych jest to praktykowane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku prowadzenia ewidencji przychodów, Wnioskodawca może udokumentować nabycie towarów w celu dalszej ich odsprzedaży paragonem fiskalnym...

Zdaniem Wnioskodawcy, zakup towarów handlowych, dokonany za granicą może udokumentować paragonem, gdyż jako podatnik podatku zryczałtowanego, prowadząc ewidencję przychodów nie zalicza poniesionego wydatku do kosztów uzyskania przychodów, a ponadto podstawą do określenia wewnątrz wspólnotowego nabycia jest każdy dokument potwierdzający nabycie towaru w kraju Unii Europejskiej (nie koniecznie faktura VAT).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), podatnicy oraz spółki, których wspólnicy są opodatkowani w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, są obowiązani posiadać i przechowywać dowody zakupu towarów, prowadzić wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ewidencję wyposażenia oraz, odrębnie za każdy rok podatkowy, ewidencję przychodów, zwaną dalej "ewidencją", z zastrzeżeniem ust. 3 i 3a.

Przy czym zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 6) tej ustawy, dowodami zakupu są otrzymane faktury, rachunki, paragony, dowody wewnętrzne oraz opis otrzymanego towaru.

Jednocześnie w myśl art. 4 ust. 3 ww. ustawy do udokumentowania zakupu towarów stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Przy czym pod pojęciem towaru, zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy należy rozumieć towary handlowe, surowce i materiały podstawowe, z tym że:

1. towarami handlowymi są towary (wyroby) zakupione w celu dalszej odprzedaży, w stanie nieprzetworzonym,
2. surowcami i materiałami podstawowymi są materiały, które w procesie produkcji lub przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu; do materiałów podstawowych zalicza się również materiały stanowiące część składową (montażową) wyrobu lub ściśle z wyrobem złączone, z tym że za surowce i materiały podstawowe nie uważa się paliw i olejów zużywanych w transporcie.
   
   

W odniesieniu do udokumentowania zakupu towarów ustawodawca wprowadził zatem szczególne zasady (stanowiące lex specjalis w stosunku do zapisów zawartych w cytowanym powyżej art. 4 ust.1 pkt 6 ustawy) dokumentowania poniesionych w tym zakresie wydatków odsyłając do przepisów rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Szczegółowe warunki jakie musi spełniać dokument aby mógł stanowić podstawę wpisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.).

Stosownie do treści § 12 ust. 3 powołanego rozporządzenia, dowodami księgowymi są:

1. faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub
2. inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:
   1. wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
   2. datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
   3. przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
   4. podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych
   
   -oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.
   
   
   

Natomiast § 13 ww. rozporządzenia stanowi, iż za dowody księgowe uważa się również:

1. dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem;
2. noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi;
3. dowody przesunięć;
4. dowody opłat pocztowych i bankowych;
5. inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.
   
   

Ponadto, zgodnie z § 14 ww. rozporządzenia na udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących niektórych kosztów (wydatków) mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające przy zakupie: nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach - przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku) ograniczając jednak tę możliwość do enumeratywnie wskazanych wydatków.

Jednakże w myśl § 14 ust. 2 ww. rozporządzenia dowodami wewnętrznymi można udokumentować jedynie:

1. zakup, bezpośrednio od krajowego producenta lub hodowcy, produktów roślinnych i zwierzęcych, nieprzerobionych sposobem przemysłowym lub przerobionych sposobem przemysłowym, jeżeli przerób polega na kiszeniu produktów roślinnych lub przetwórstwie mleka albo na uboju zwierząt rzeźnych i obróbce poubojowej tych zwierząt;
2. zakup od ludności, sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), surowców roślin zielarskich i ziół dziko rosnących leśnych (PKWiU 01.11.91-00), jagód, owoców leśnych (PKWiU 01.13.23-00) i grzybów (PKWiU 01.12.13-00.43);
3. wartość produktów roślinnych i zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy lub hodowli prowadzonej przez podatnika;
4. zakup w jednostkach handlu detalicznego materiałów pomocniczych;
5. koszty diet i innych należności za czas podróży służbowej pracowników oraz wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących;
6. zakup od ludności odpadów poużytkowych, stanowiących surowce wtórne, z wyłączeniem zakupu (skupu) metali nieżelaznych oraz przeznaczonych na złom samochodów i ich części składowych;
7. wydatki związane z opłatami za czynsz, energię elektryczną, telefon, wodę, gaz i centralne ogrzewanie, w części przypadającej na działalność gospodarczą; podstawą do sporządzenia tego dowodu jest dokument obejmujący całość opłat na te cele;
8. opłaty sądowe i notarialne;
   
8a) opłatę skarbową uiszczaną znakami tej opłaty do dnia 31 grudnia 2008r.;

9. wydatki związane z parkowaniem samochodu w sytuacji, gdy są one poparte dokumentami niezawierającymi danych, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2; podstawą wystawienia dowodu wewnętrznego jest bilet z parkometru, kupon, bilet jednorazowy załączony do sporządzonego dowodu.
   
   

Mając na uwadze, iż w sprawie udokumentowania zakupu towarów handlowych przepisy ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne odsyłają do odpowiednich uregulowań zawartych w cyt. powyżej rozporządzeniu w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a w zamkniętym katalogu zakupów, których udokumentowanie może odbyć się na zasadzie wskazanej w § 14 ust. 1 cyt. rozporządzenia, nie ujęto zakupu towarów handlowych, stwierdzić należy, że w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, zakup towarów handlowych, dokonany w centrum handlowym w Niemczech nie może zostać udokumentowany wyłącznie paragonem fiskalnym.

Paragonu fiskalnego nie sposób również uznać za, wymieniony w § 13 pkt 5 ww. rozporządzenia, dokument zawierający wszystkie niezbędne dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2 tego rozporządzenia.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż przedmiotowe paragony nie odpowiadają wymaganiom określonym w przepisach ww. rozporządzenia, tym samym nie mogą stanowić dowodu potwierdzającego nabycie towarów handlowych dla celów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym przedstawione we wniosku, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku dołączono dokumenty źródłowe. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.