KŚT 102 - Budynki transportu i łączności
Klasyfikacja Środków Trwałych | stan prawny 29.03.2024

 

    Reset

102
rodzaj
Budynki transportu i łączności
Rodzaj ten obejmuje budynki transportu i łączności, w tym:
- budynki lotnisk, dworców kolejowych i autobusowych oraz terminali portowych,
- budynki stacji kolejek górskich i wyciągów krzesełkowych,
- budynki stacji nadawczych radia i telewizji,
- budynki central telefonicznych, centrów telekomunikacyjnyxh itp.
- hangary lotnicze,
- budynki nastawni kolejowych,
- budynki zajezdni dla środków transportu,
- budki telefoniczne,
- budynki latarni morskich,
- budynki kontroli ruchu powietrznego (wieże),
- budynki garaży i zadaszonych parkingów,
- budynki do przechowywania rowerów.
Rodzaj ten nie obejmuje:
- budynków stacji obsługi, sklasyfikowanych w rodzaju 103,
- budynków magazynowych, sklasyfikowanych w rodzaju 104,
- terminali ropy naftowej i gazu, sklasyfikowanych w rodzaju 202,
- linii telekomunikacyjnych i masztów, sklasyfikowanych w podgrupie 21,
- dróg kolejowych, sklasyfikowanych w rodzaju 221,
- dróg lotniskowych, sklasyfikowanych w rodzaju 222,
- miejsc parkingowych znajdujących się w budynkach, innych niż budynki transportu i łączności, sklasyfikowanych w odpowiednich grupowaniach KŚT, zgodnie z przeznaczeniem tego budynku.
Obiekty budowlane:
- PKOB 1241 - Budynki łączności, dworców i terminali
- PKOB 1242 - Budynki garaży
Stawki VAT:
- PKWiU ex 41.00.20.0 - Budynki niemieszkalne
Interpretacje podatkowe:
- do KŚT 102 (22)
Amortyzacja:

Zgodnie z regulaminem przez cały okres korzystania z pliku pobranego nieodpłatnie
możesz otrzymywać mailingi reklamowe.


Zaloguj się i czytaj bezpłatnie

podgrupa
Budynki niemieszkalne
1
grupa
Budynki i lokale oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego i spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego
Grupa ta obejmuje:
- wszystkie budynki i znajdujące się w nich lokale,
- spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego
- spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego.
Uwagi:
Przez budynek należy rozumieć obiekt budowlany, który jest na trwałe powiązany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn zm) [Dz. U. z 2010 r., Nr 243, poz. 1623 - przyp. red. ePodatnik.pl o nowym tekście jednolitym].
Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny zgodnie z jego przeznaczeniem.
Budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych.
Podział budynków na mieszkalne i niemieszkalne w KŚT oparto na podstawie PKOB oraz przypisano każdemu rodzajowi KŚT odpowiedni symbol PKWiU.
Przez lokal mieszkalny należy rozumieć wydzielony trwałymi ścianami w obrębie budynku samodzielny lokal mieszkalny, jak też jego część obejmującą co najmniej 1 pokój o powierzchni nie mniejszej niż 10 m2, jeżeli jest ona odrębnym przedmiotem najmu.
Samodzielny lokal mieszkalny jest to wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na pobyt stały ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.
Za lokal użytkowy uważa się samodzielny lokal lub jego część, wykorzystywane na cele inne niż mieszkalne, z wyłączeniem pracowni wykorzystywanej przez twórcę do prowadzenia działalności twórczej w dziedzinie kultury i sztuki, jeżeli jest ona połączona z mieszkaniem twórcy, lub jeżeli twórca nie ma w danej miejscowości samodzielnego mieszkania, umożliwiającego prowadzenie działalności twórczej. Przedmiotowe pracownie należy traktować jak lokal mieszkalny na podstawie ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r., Nr 80, poz. 903 oraz z 2004 r., Nr 141, poz. 1492).
O zaliczeniu budynku (lokalu) do właściwej podgrupy i rodzaju decyduje jego przeznaczenie oraz związana z tym konstrukcja i wyposażenie, a nie sposób użytkowania, który w praktyce bywa czasem niezgodny z przeznaczeniem. O zmianie pierwotnego przeznaczenia na stałe, decyduje każdorazowo wykonanie odpowiednich robót budowlano-adaptacyjnych.
W przypadku budynków (lub lokali) o różnym przeznaczeniu o zaliczeniu obiektu do właściwej podgrupy i rodzaju decyduje główne jego przeznaczenie.
Granicę budynku stanowią zewnętrzne powierzchnie ścian oraz górna powierzchnia najwyższego stropu, posadzka piwnic w budynkach podpiwniczonych lub poziom terenu przy budynkach nie podpiwniczonych. W przypadku budynków występujących w zabudowie zwartej, granice pomiędzy poszczególnymi obiektami stanowią płaszczyzny styku ścian szczytowych, a jeżeli występuje wspólna dla dwóch obiektów ściana to granica między budynkami przebiega przez jej środek.
Granice instalacji należących do wyposażenia budynku stanowią w zależności od rodzaju instalacji np. mufy, studzienki rewizyjne, zawory zamykające dopływ wody, gazu, czynników grzewczych, itp.
Do wyposażenia budynku zalicza się wszystkie instalacje wbudowane w konstrukcje budynku na stałe, np. instalacje sanitarne, elektryczne, sygnalizacyjne, komputerowe, telekomunikacyjne, przeciwpożarowe oraz normalne wyposażenie budynku np. wbudowane meble.
W skład budynku, jako pojedynczego obiektu inwentarzowego, wlicza się także obiekty pomocnicze obsługujące dany budynek, np. chodniki, dojazdy, podwórka, place, ogrodzenia, studnie, itp.
Obiekty pomocnicze, obsługujące więcej niż jeden budynek, należy zaliczać do właściwych rodzajów zgodnie z ich przeznaczeniem.
Zgodnie z prawem, jedynie podatnik ma możliwość, prawo i obowiązek zaklasyfikowania swojej działalności czy produktu do określonego grupowania. GUS wydaje pomocniczo tzw. informacje dotyczące standardów klasyfikacyjnych, jednak to na podatniku ciąży obowiązek odpowiedniego opisania stanu faktycznego. Wadliwie opisany stan faktyczny oznaczać może nieprawidłową interpretację GUS. Ważne, aby już na etapie przygotowywania wniosku do GUS wiedzieć, od jakich okoliczności w danym przypadku zależy klasyfikacja działalnosci czy produktu. Poza tym w razie uzasadnionych wątpliwości można przy pomocy doradcy jeszcze przed złożeniem wniosku do GUS faktycznie dostosować działalność czy produkt do zasad umożliwiajacych stosowanie korzystniejszych symboli statystycznych.

KŚT - Objaśnienia
     ∟1.1. Uwagi ogólne Klasyfikacja Środków Trwałych (KŚT) jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustalaniu stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych.

Stawki amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych
     ∟Wartości niematerialne i prawne nie są wykazywane w Klasyfikacji Środków Trwałych (poza prawami spółdzielczymi), w związku z czym ich stawki amortyzacyjne nie są określane przez załącznik do ustawy o PIT, jak to się dzieje w przypadku środków trwałych.

Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj