Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IP-PB3-423-184/07-3/MŚ
Data
2007.12.10



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie


Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Różnice kursowe


Słowa kluczowe
rachunki
rozliczanie (rozliczenia)
różnice kursowe
waluta obca


Istota interpretacji
Czy do przeliczenia różnic kursowych powstających w wyniku uregulowania należności i zapłaty zobowiązań wyrażonych w walucie obcej bezpośrednio na rachunek dewizowy należy stosować średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego wpływ bądź wpływ waluty?



Wniosek ORD-IN 372 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 03.09.2007 r. (data wpływu 10.09.2007r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawidłowego rozliczenia różnic kursowych z tytułu uregulowania należności i zobowiązań wyrażonych w walucie obcej bezpośrednio na rachunek dewizowy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.09.2007r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawidłowego rozliczania różnic kursowych powstających w wyniku uregulowania należności i zobowiązań wyrażonych w walucie obcej bezpośrednio na rachunek dewizowy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka świadczy usługi głównie na rzecz P. Usługi polegają na wykonywaniu prac związanych z budową, utrzymaniem, remontami i modernizacją dróg kolejowych, w szczególności w zakresie trakcji elektrycznych, zasilania i sterowania. Obecnie Spółka realizuje kontrakty współfinansowane przez fundusze unijne i płatności zgodnie z zawartymi umowami realizowane są w walucie EUR. Spółka posiada własny rachunek dewizowy, na który wpływają należności w EUR od zamawiającego i z którego realizowane są płatności zobowiązań na rzecz podwykonawców również w walucie EUR. W związku z powyższym nie występują operacje kupna i sprzedaży walut od banku, z którego usług Spółka korzysta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przeliczenia różnic kursowych powstających w wyniku uregulowania należności i zapłaty zobowiązań wyrażonych w walucie obcej bezpośrednio na rachunek dewizowy należy stosować średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego wpływ bądź wpływ waluty...

Zdaniem wnioskodawcy, ponieważ ruch waluty obcej na koncie dewizowym nie wiąże się z operacją, dla której możliwe byłoby zastosowanie faktycznego kursu wymiany walut (tj. nie dochodzi do nabycia czy tez sprzedaży waluty) to zarówno przychód jak i rozchód waluty powinien być ujęty po średnim kursie NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ruch waluty.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, że stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3 ustawy.

Stosownie do art. 15a ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają jeżeli wartość:

  • przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
  • poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.


Natomiast stosownie do art. 15a ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

  • przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
  • poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.


Jak wynika z treści przytoczonych przepisów art. 15a ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, aby ustalić wartość przychodów i kosztów wyrażonych w walucie obcej, należy przeliczyć je na złote według faktycznie zastosowanego kursu waluty obcej z tego dnia.

Na mocy art. 15a ust. 4 ustawy, jeżeli przy obliczeniu wartości różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłoszony przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiują pojęcia faktycznie zastosowanego kursu waluty. Z interpretacji istniejących przepisów wynika, iż są to wszelkie kursy walutowe zastosowane przez podatnika, w tym bankowe, również przy transakcjach walutowych związanych z indywidualną umową z bankiem.

Faktycznie zastosowany kurs walutowy nie jest kursem faktycznie zrealizowanym, dlatego nie należy go wiązać wyłącznie z sytuacjami związanymi z zakupem lub sprzedażą walut. Jest to kurs faktycznie użyty m.in. do ustalenia określonej wartości różnicy kursowej. Faktycznie zastosowany kurs to również taki, po którym dokonuje się faktycznej wyceny w danym dniu, koniecznej dla ustalenia różnic kursowych, m.in. w dacie wpływu lub wypływu waluty obcej na bankowym rachunku walutowym.

Przy operacjach bankowych w celu ustalenia różnic kursowych dokonuje się przeliczenia waluty obcej po kursie bankowym, a więc kursie faktycznie zastosowanym. A zatem do wyceny wartości wpływu lub wypływu waluty należy przyjmować kurs bankowy, tj. kurs faktycznie zastosowany.

Mając powyższe na względzie, należy przyjąć, że podatkowe rozliczenie różnic kursowych powinno być dokonywane według faktycznie zastosowanego kursu walutowego, a dopiero, jeżeli przy obliczeniu wartości różnic kursowych nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty, np. przy korzystaniu z rachunków walutowych w bankach zagranicznych, wówczas w takich przypadkach jest uzasadnione przyjęcie kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego operacje walutowe.

Reasumując, do wyliczenia różnicy kursowej, gdy między dniem zarachowania przychodu wyrażonego w walucie obcej, a dniem faktycznego otrzymania wystąpią różne kursy walut, należy zastosować średni kurs ogłoszony przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu (art. 12 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), i kurs kupna waluty ogłoszony przez bank, z którego usług podatnik korzysta, tj. banku prowadzącego rachunek podatnika, na który wpłynęła waluta (art. 15a ust. 2 pkt 1 i ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Natomiast do wyliczenia różnicy kursowej, gdy między dniem poniesienia kosztu wyrażonego w walucie obcej, a dniem faktycznej zapłaty wystąpią różne kursy walut, należy zastosować średni kurs ogłoszony przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu (art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), i kurs sprzedaży waluty ogłoszony przez bank, z którego usług podatnik korzysta, tj. banku prowadzącego rachunek podatnika, z którego wypływa waluta (art. 15a ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Należy zwrócić również uwagę na zapis art. 15a ust. 5 ww ustawy, który stanowi, że jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartości kupna średniego ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłoszonych przez Narodowy Bank Polski.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


Trwają prace modernizacyjne serwisu, w szczególności zmienia się wygląd i układ stron. Linki do stron pozostaną niezmienione.

Dawiejsze