INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26.11.2007 r. (data wpływu 29.11.2007 r.) w sprawie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie różnic kursowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.11.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie różnic kursowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

X Sp. z oo. (dalej X PL) ustala różnice kursowe na podstawie art. 15a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm. -. zwanej dalej ustawą o ClT) - tzn. nie skorzystała z możliwości rozliczania różnic kursowych według przepisów ustawy o rachunkowości.

X Sp. z oo. zawarła umowę z X Holdings B.V, (dalej X Holdings) zatytułowaną „Netting and cash pooling participation agreement”. Umowa dotyczy systemu nettingowego prowadzonego przez X Holdings, w którym uczestniczą różne spółki z Grupy X. Służy on dokonywaniu wzajemnych wielostronnych kompensat zobowiązań i należności pomiędzy spółkami z Grupy.

X PL ujmuje koszty w walutach obcych na podstawie faktur otrzymanych od kontrahentów - uczestników systemu nettingowego - stosując kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Uregulowanie faktury następuje w systemie nettingowym, według następującego mechanizmu:

W ramach systemu X Holdings prowadzi konto księgowe dla X PL, na którym ujmowane są wszelkie zobowiązania X PL wobec podmiotów uczestniczących w rozliczeniach nettingowych oraz wszelkie należności X PL od tych podmiotów, podlegające rozliczeniu w najbliższej sesji nettingowej.

Ujęcie zobowiązania i należności na koncie następuje na podstawie złożonego przez podmiot otrzymujący fakturę dokumentu polecenia zapłaty (w Umowie określane jako Payment Request), w którym dłużnik informuje X Holdings o wysokości własnego zobowiązania wobec jednego z podmiotów uczestniczących w systemie nettingu, które zamierza uregulować w nadchodzącej sesji nettingowej.

W dacie rozliczenia sesji nettingowej (Value Date) zobowiązania i należności ujmowane są na wspomnianym koncie księgowym, a suma zobowiązań i suma należności danego podmiotu (np. X PL) ulegają kompensacie do wysokości niższej z kwot.

Jeśli wystąpi nadwyżka zobowiązań nad należnościami, wówczas X PL jest zobowiązana do zapłaty tej nadwyżki X Holdings, a jeśli wystąpi nadwyżka należności — wówczas X PL otrzymuje tę nadwyżkę od X Holdings.

Zgodnie z zapisami Umowy saldo na koncie księgowym stanowi kwotę zobowiązania lub należności danego podmiotu (np. X PL) wobec X Holdings. Wspomniane konto księgowe dla X PL prowadzone jest w walucie polskiej.

Jeśli zobowiązania X PL, które miałyby zostać ujęte na tym koncie są denominowane w walucie obcej, wówczas X Holdings dokonuje ich przewalutowania na złotówki, używając bieżącego kursu rynkowego aktualnego na dzień przetworzenia Payment Request przez X Holdings (dzień ten określany jest w Umowie jako Process Date) - jest to dzień wcześniejszy niż Value Date (dzień rozliczenia sesji nettingowej).

Wspomniany kurs nie odbiega o więcej niż 5% od kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego dzień Process Date (jest to kurs zaczerpnięty z serwisu B. - ogólnoświatowego serwisu publikującego dane z rynków finansowych). W związku z powyższym kompensata zobowiązań i należności X PL, a także wszelkie płatności do i z X Holdings w ramach systemu nettingowego dokonywane są w walucie polskiej, a faktycznie wykorzystywany do przeliczania kwot jest kurs z dnia Process Date.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej sytuacji regulowania zobowiązań wynikających z faktur w walutach obcych, otrzymanych przez X PL

1. dodatnie różnice kursowe występujące pomiędzy kwotą poniesionych kosztów przeliczonych na złote polskie według kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu, a kwotą wynikającą z otrzymanych faktur przeliczoną po kursie używanym w systemie nettingowym, powiększają przychody X PL podlegające opodatkowaniu, a ujemne różnice kursowe powstające w analogiczny sposób powiększają dla celów podatkowych koszty uzyskania przychodów X PL...
2. czy do obliczania wspomnianych różnic kursowych prawidłowym jest stosowanie rynkowego kursu z dnia Process Date (dnia w którym zlecenie X PL zapłaty określonej faktury jest przetworzone w celu jego ujęcia w systemie nettingowym)...
   
   

Wnioskodawca podkreśla, że w analizowanej sytuacji, zgodnie z postanowieniami umownymi, kwoty ujęte na koncie księgowym prowadzonym przez X Holdings dla X PL stanowią zobowiązania lub należności wobec X Holdings. Tym samym należy uznać, jego zdaniem, że w momencie ujęcia zobowiązań i należności X PL na tym koncie, następuje ich faktyczne uregulowanie. Operację przewalutowania jaką dokonuje X Holdings w momencie przetworzenia zlecenia zapłaty, złożonego przez X PL należy natomiast utożsamić z operacją zakupu od X Holdings odpowiedniej kwoty waluty obcej, niezbędnej do uregulowania kwoty wynikającej z faktury, którą w systemie nettingowym pragnie uregulować X PL.

Podatnik powołuje treść art. 15a ust. 1-3 oraz art. 15a ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i zauważa, że dla wystąpienia podatkowych różnic kursowych istotne jest spełnienie dwóch przestanek:

• poniesienie kosztu wyrażonego w walucie obcej,
• wartość tego kosztu po przeliczeniu na złote jest różna w dacie poniesienia kosztu i w dacie zapłaty
  
  

W analizowanej sytuacji X PL otrzymuje od swoich kontrahentów faktury kosztowe ze wykonane na jej rzecz dostawy towarów i świadczenia usług, w których kwoty należności wyrażone są w walucie obcej. Zatem w opinii podatnika, pierwsza z wymienionych przesłanek jest w tym przypadku spełniona X PL ponosi koszt wyrażony w walucie obcej.

Zdaniem podatnika, również i druga z wymienionych przesłanek jest spełniona, gdyż pomiędzy dniem poniesienia kosztu, a dniem uregulowania zobowiązania wynikającego z faktury występuje pewne przesunięcie czasowe. W związku z tym kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego poniesienie kosztu jest co do zasady różny od kursu jaki używany jest w systemie nettingowym do przeliczenia walutowych zobowiązań X PL na złotówki. Wartość kosztu z dnia jego poniesienia obliczana jest jako iloczyn kwoty kosztu w walucie obcej i kursu średniego NBP ogłoszonego w ostatnim dniu roboczym poprzedzającym dzień poniesienia kosztu. W ocenie wnioskodawcy, wartość kosztu z dnia jego uregulowania należy zgodnie z przywołanymi powyżej regulacjami wyznaczyć na podstawie faktycznie zastosowanego kursu waluty obcej. W analizowanym przypadku jest to kurs rynkowy złotówki z dnia, w którym zlecenie zapłaty określonego kosztu, złożone przez X PL jest przetwarzane w celu wprowadzenia do systemu nettingowego (Process Date). W ocenie X PL jest to najbardziej prawidłowy kurs, jaki przyjąć należy do wyznaczenia różnic kursowych w analizowanej sytuacji.

Wnioskodawca ocenia, iż mechanizm różnic kursowych, szczególnie w jego obecnym kształcie - wprowadzonym do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych od dnia 1 stycznia 2007 r służy temu (w zakresie kosztów), aby koszty ponoszone przez polskich podatników w walutach obcych były uwzględniane w ostatecznym rachunku podatkowym w wieIkości faktycznie poniesionego ciężaru ekonomicznego. Ponadto intencją zmian wprowadzonych do ustawy o CIT było właśnie rozszerzenie zakresu stosowania mechanizmu różnic kursowych, tak aby umożliwić podatnikom ujmowanie w rachunku podatkowym faktycznych skutków ekonomicznych transakcji przeprowadzanych w walutach obcych - co jasno wynika z projektu ustawy nowelizującej ustawą w omawianym zakresie.W konsekwencji, zdaniem wnioskodawcy, należy wskazać, że bez znaczenia jest dla obliczania różnic kursowych, iż najpierw następuje przeliczenie zobowiązań X PL wyrażonych w walucie obcej na złotówki, a następnie kompensata, lub zapłata zobowiązania w walucie polskiej. Istnieje bowiem różnica w wartości kosztów ponoszonych przez X PL pomiędzy dniem poniesienia (zarachowania kosztu), a dniem jego faktycznego uregulowania - która powinna zostać uwzględniona w rozliczeniach podatkowych jako przychód lub koszt podatkowy. Jest również prawidłowe, że X PL do wyznaczenia różnic kursowych zastosuje kurs rynkowy z dnia przetworzenia zlecenia płatniczego dla systemu nettingowego (Process Date), a nie z dnia w którym następuje zapłata (uregulowanie) kosztu – skoro to właśnie kurs z Process Date służy do wyznaczenia faktycznej wielkości kosztu ponoszonego przez X PL.

Powyższe uwagi podatnik zilustrował przykładem liczbowym (znacznie uproszczonym), w którym założono, iż X PL w danym rozliczeniu nettingowym ureguluje tylko zobowiązanie z jednej faktury wystawionej w walucie obcej i ma też tylko jedną należność w walucie polskiej, która zostanie uregulowana w tej samej sesji nettingowej.

Faktura kosztowa na 1.000 EUR ujęta 18.10 po kursie średnim NBP 3,80 PLN/EUR, czyli wykazano koszt 3.800 PLN. Faktura przychodowa na 400 PLN. Zlecenie płatnicze (Process Date) na 1.000 EUR jest przetwarzane w celu wprowadzenia do systemu 12.11 po kursie 3,60 PLN/EUR. Po stronie zobowiązań X PL w systemie nettingowym ujęte zostanie 3.600 PLN. W dacie rozliczenia nettingowego 15.11 (Value Date) X PL wpłaci X Holdings 3.600 - 400 = 3.200 PLN iw tym momencie jej powyższe zobowiązania i należności wygasają. W ocenie X PL w takim przypadku z tytułu dodatnich różnic kursowych powstaje dla niej przychód do opodatkowania w wysokości 3.800 - 3.600 = 200 PLN.

W opinii wnioskodawcy, powyższy sposób rozliczenia podatkowego jest jedynym prawidłowym pod względem zarówno literalnej wykładni analizowanych przepisów, jak i ich celu. Faktycznie X PL ureguluje koszty z faktury wystawionej w walucie obcej w złotówkach, ale wysokość tych kosztów faktycznie zapłaconych, wyrażonych w walucie obcej, będzie inna niż wysokość kosztów ujętych w rozliczeniu podatkowym w dacie poniesienia, co w pełni uzasadnia wyznaczenie różnic kursowych. Nie wykazanie przychodu z tytułu różnic kursowych w wysokości 200 PLN spowodowałoby, że koszt ujęty w kwocie 3.800 PLN byłby zawyżony, jako że X PL wydatku w takiej kwocie nie poniesie - wykazanie przychodu ma zneutralizować ten efekt. Również zastosowanie kursu z dnia 12.11, a nie z dnia 15.11 (dzień uregulowania zobowiązania) jest w pełni prawidłowe, gdyż jakikolwiek inny kurs nie odzwierciedlałby prawidłowo wysokości faktycznie powstających różnic kursowych. W powyższym przykładzie kurs z 12.11 jest kursem faktycznie zastosowanym. Przy czym faktycznie zastosowany przez X PL kurs z 12.11 nie może odbiegać - bez odpowiedniego uzasadnienia - o więcej niż 5% od wartości kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego 12.11 (art. 15a ust. 5 ustawy). W związku z przedstawionymi powyżej argumentami wnioskodawca zwrócił się z wnioskiem o potwierdzenie, iż:

• w opisanej sytuacji prawidłowe jest obliczanie różnic kursowych wpływających na przychody lub koszty podatkowe X PL
• mechanizm obliczania różnic opisany powyżej, a w szczególności wybór kursu stosowanego przez X PL do obliczania różnic jest prawidłowy.
  
  

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Stosownie do treści art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

1. art. 15a, albo
2. przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.
   
   

Z treści przedmiotowego wniosku wynika, iż wnioskodawca przyjął metodę rozliczania różnic kursowych opartą na ustawie podatkowej (art. 15a).

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Jak wynika z art. 15a ust. 2 ww. ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
   
   

Z kolei ujemne różnice kursowe, jak stanowi art. 15a ust. 3 tej ustawy, powstają jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
   
   

Stosownie do art. 15a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu.

Zgodnie z art. 15a ust. 7 ww. ustawy, za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 - dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.

Zauważyć należy, iż począwszy od 2007 r. ustawa podatkowa wskazuje, że w przypadku powstania dodatnich różnic kursowych należy o nie zwiększyć przychody podatnika, zaś w przypadku powstania ujemnych różnic kursowych będą one obciążały koszty uzyskania przychodu. Powołane wyżej przepisy art. 15a ust. 2 i 3 ustawy, wskazują, w jakich przypadkach oraz w jakiej wysokości powstają podatkowe różnice kursowe o charakterze dodatnim i ujemnym.

Z treści art. 15a ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, iż ustawodawca uznał za uzasadnione powstanie różnic kursowych nawet w sytuacji, gdy nie dochodzi do faktycznego transferu pieniędzy. Zapłata zobowiązania, jak również otrzymanie należności, w jakiejkolwiek formie, także w formie potrącenia, nie stanowi teraz żadnej przeszkody do uznania, że doszło do powstania różnicy kursowej (dodatniej lub ujemnej). W celu zaś umożliwienia podatnikom obliczenia zaistniałej różnicy kursowej przy np. regulowaniu zobowiązań w formie potrącenia (kompensaty), ustawodawca umieścił w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych art. 15a ust. 4, który stanowi, że jeżeli przy obliczaniu wartości różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, mając na względzie powołane wyżej przepisy, należy uznać, iż prowadzone na podstawie zawartej z X Holdings B.V. umowy rozliczenia nettingowe są tożsame z potrąceniem (kompensatą). System nettingowy prowadzony przez X Holdings . służy do dokonywaniu wzajemnych wielostronnych kompensat zobowiązań i należności pomiędzy spółkami z Grupy X. W świetle regulacji zawartych w art. 498 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, póz. 93 z późn. zm.) gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej. Kompensata jest formą likwidacji istniejącego stanu prawnego, prowadzącą do umorzenia wzajemnych należności i zobowiązań. Zarazem jednak, w wyniku potrącenia nie dochodzi do efektywnej zapłaty dokonanej w pieniądzu. Kompensata, pomimo iż dotyczy zobowiązania do świadczeń tego samego rodzaju, nie prowadzi do ich realizacji, a jedynie do zaliczenia jednej wierzytelności na poczet drugiej, co skutkuje zaspokojeniem wierzyciela i pozwala osiągnąć cel zobowiązania.

Podkreślić przy tym należy, iż z treści powołanych wyżej uregulowań ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczących zasad rozliczania podatkowych różnic kursowych (art. 15a ustawy), wynika, że podatkowe różnice kursowe występują przy potrąceniu wzajemnych wierzytelności wyrażonych w walucie obcej. I tak w wyniku kompensat wzajemnych należności i zobowiązań wyrażonych w walutach obcych powstają różnice pomiędzy wartością przysługującej należności przeliczonej odpowiednio na złotówki a wartością tej należności faktycznie otrzymaną przez podatnika oraz powstają różnice pomiędzy wartością zobowiązania (odpowiednio przeliczonego na złotówki), które podatnik jest obowiązany uiścić a wartością tego zobowiązania faktycznie uiszczoną (art. 15a ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku stwierdzić należy, że z uwagi na fakt, iż konto księgowe dla X PL prowadzone jest przez X Holdings B.V. w walucie polskiej i kompensata zobowiązań oraz należności X PL, a także wszelkie płatności do i X Holdings w ramach systemu nettingowego dokonywane są w walucie polskiej nie powstają z tego tytułu podatkowe różnice kursowe (dodatnie ani ujemne).

Nie można utożsamiać operacji przewalutowania jaką dokonuje X Holdings B.V. w momencie przetworzenia zlecenia zapłaty, złożonego przez X PL z operacją zakupu od X Holdings B.V. odpowiedniej kwoty waluty obcej, niezbędnej do uregulowania kwoty wynikającej z faktury w walucie obcej, którą w systemie nettingowym pragnie uregulować X PL. Przewalutowanie sprowadza się bowiem do przeliczenia kwoty zobowiązania zaciągniętego w walucie obcej na złotówkowe czyli oznacza zmianę waluty w której wyrażone jest zobowiązanie. Zatem w wyniku przewalutowania zobowiązanie walutowe staje się zobowiązaniem złotówkowym, wobec czego jego spłata nie następuje w walucie obcej lub w odniesieniu do waluty obcej. Przewalutowanie zobowiązania walutowego na zobowiązanie wyrażone w walucie polskiej skutkuje tym, że od tego momentu spłata zobowiązania następuje w złotych, a więc nie dochodzi do realizacji różnic z tytułu różnych kursów walut na dzień powstania i spłaty zobowiązania. Jeżeli zobowiązanie spłacane jest w walucie polskiej, brak jest podstaw do ustalania podatkowych różnic kursowych na podstawie art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwiększających przychody lub koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym wniosek w części dotyczącej pytania podatnika o prawidłowość zastosowania kursu rynkowego z dnia Process Date przy obliczaniu różnic kursowych pozostaje bezprzedmiotowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock