ITPB2/4511-422/15/BK
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2015 r. (data wpływu – 20 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych
- jest nieprawidłowe – w części dotyczącej daty nabycia spadku,
- prawidłowe – w pozostałym zakresie.
UZASADNIENIE
W dniu 20 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia działki.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 31 października 2007 r., po zmarłej dnia 16 lutego 2000 r. Ewie Zenonie Cz., Wnioskodawca, jako syn nabył w 3/32 częściach spadek z dobrodziejstwem inwentarza.
Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 4 lipca 2013 r. nastąpił dział spadku i zniesienie współwłasności nieruchomości położonej w Ł., oznaczonej geodezyjnie jako działka 129, 149, 151. Nieruchomość wchodzi w skład masy spadkowej po zmarłej Ewie Zenonie Cz. w 1/2 części. Na mocy postanowienia Sądu dokonano fizycznego podziału nieruchomości. Dział spadku i zniesienie współwłasności nastąpiło bez wzajemnych spłat i dopłat.
Nieruchomość obejmuje obszar 108.600 m2. Udział zmarłej w prawie własności nieruchomości wynosił 1/2, co stanowi 54.300 m2 powierzchni nieruchomości
108.600 x 1/2 = 54.300
Udział Wnioskodawcy w powierzchni nieruchomości wynosi 5.090 m2
54.300 x 3/32 = 5.090
Na wyłączną własność Wnioskodawca nabył działkę nr 149/2 położoną w miejscowości Ł., o pow. 5.090 m2, obszar działki stanowi równowartość udziału Wnioskodawcy nabytego w spadku. Wnioskodawca nie otrzymał żadnych dopłat, ani nie dokonał żadnych spłat względem pozostałych spadkobierców.
Dnia 7 marca 2014 r. Wnioskodawca zbył prywatnie nieruchomość oznaczoną geodezyjnie jako działka nr 149/2 Eugeniuszowi i Franciszce D.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy w związku z odpłatnym zbyciem nieruchomości nabytej w drodze spadku Wnioskodawca powinien zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych?
Zdaniem Wnioskodawcy spadek nabył z chwilą otwarcia spadku, czyli 31 października 2007 r. w związku z czym nie powstało zobowiązanie podatkowe z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości. Wnioskodawca uważa, że zbycie prywatnie nieruchomości nabytej przed 2009 r. nie powoduje konieczności złożenia zeznania podatkowego. Przychód ten nie podlega opodatkowaniu.
Dział spadku i zniesienie współwłasności dokonany bez spłat i dopłat jest czynnością wtórną do nabycia spadku oraz nie ma obowiązku dokonywania działu spadku.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe w części dotyczącej daty nabycia spadku, natomiast w pozostałym zakresie prawidłowe.
W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
- nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
- spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
- prawa wieczystego użytkowania gruntów,
- innych rzeczy
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem dla określenia skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości i ww. praw majątkowych istotne jest ustalenie daty ich nabycia.
Z treści wniosku wynika, że postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 31 października 2007 r., po zmarłej dnia 16 lutego 2000 r. Ewie Zenonie Cz., Wnioskodawca, jako syn nabył w 3/32 częściach spadek z dobrodziejstwem inwentarza.
Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 4 lipca 2013 r. nastąpił dział spadku i zniesienie współwłasności nieruchomości położonej w Ł., oznaczonej geodezyjnie jako działka 129, 149, 151. Nieruchomość wchodzi w skład masy spadkowej po zmarłej Ewie Zenonie Cz. w 1/2 części. Na mocy postanowienia Sądu dokonano fizycznego podziału nieruchomości. Dział spadku i zniesienie współwłasności nastąpiło bez wzajemnych spłat i dopłat.
Nieruchomość obejmuje obszar 108.600 m2. Udział zmarłej w prawie własności nieruchomości wynosił 1/2, co stanowi 54.300 m2 powierzchni nieruchomości;
108.600 x 1/2 = 54.300
Udział Wnioskodawcy w powierzchni nieruchomości wynosi 5.090 m2,
54.300 x 3/32 = 5.090
Na wyłączną własność Wnioskodawca nabył działkę nr 149/2 położoną w miejscowości Ł., o pow. 5.090 m2, obszar działki stanowi równowartość udziału Wnioskodawcy nabytego w spadku. Wnioskodawca nie otrzymał żadnych dopłat, ani nie dokonał żadnych spłat względem pozostałych spadkobierców.
Dnia 7 marca 2014 r. Wnioskodawca zbył prywatnie nieruchomość oznaczoną geodezyjnie jako działka nr 149/2 Eugeniuszowi i Franciszce D.
W związku z powyższym wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz.121 z późn. zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 926 Kodeksu cywilnego powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu. Z kolei art. 925 stanowi, że spadkobierca nabywa spadek z chwila otwarcia spadku, co następuje z chwilą śmierci spadkodawcy (art. 924 k.c.). Istotna dla podatku dochodowego z punktu widzenia ustalenia daty nabycia nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będących przedmiotem spadku jest więc data śmierci spadkodawcy.
Stosownie zaś do art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.
W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.
Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców (art. 1037 § 1 ustawy).
Celem natomiast postępowania o zniesienie współwłasności jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.
Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego współwłasność polega na tym, iż własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom. Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną (art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego). Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej.
W myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu. Natomiast na podstawie art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.
Podstawowym sposobem zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej, który następuje umową zniesienia współwłasności w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej rzeczy wspólnej, a wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności.
Zniesienie współwłasności (dział spadku) nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli jest ekwiwalentne w naturze i następuje bez spłat i dopłat lub też mieści się w udziale jaki przypadał współwłaścicielowi w rzeczy wspólnej (spadku).
W przypadku natomiast, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu musi być traktowany w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego.
Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności (dział spadku) jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomości, które po dokonanym podziale przekraczają udział jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał w rzeczy wspólnej (spadku).
Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego uznać należy, iż w sytuacji, gdy udział jaki przysługiwał Wnioskodawcy w masie spadkowej po dokonanym dziale spadku i zniesieniu współwłasności nie uległ powiększeniu, tj. nie przekroczył udziału nabytego w spadku, gdyż wartość otrzymanej działki mieściła się w udziale jaki przysługiwał Jemu w spadku, nie doszło do nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W związku z tym, za datę nabycia nieruchomości przyjąć należy datę nabycia spadku, którą jest data śmierci matki, tj. 16 lutego 2000 r. bez względu na to, w jakiej dacie wydane zostało postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku, jak również w jakiej dacie dokonany został dział spadku i zniesienie współwłasności powodujący nabycie przez Wnioskodawcę na wyłączną własność działkę nr 149/2.
W konsekwencji pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, winien być liczony od końca 2000 r. Termin ten upłynął więc z dniem 31 grudnia 2005 r.
Oznacza to, że sprzedaż ww. działki nr 149/2 nastąpiła po upływie okresu pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, w związku z tym nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie rodzi obowiązku zapłaty podatku dochodowego.
Za nieprawidłowe uznać należało jednak stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym spadek nabył z chwilą otwarcia spadku, czyli w dniu 31 października 2007 r.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
