INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 11 grudnia 2009r.), uzupełnionym w dniu 18 stycznia 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych pokrycia przez Międzygminny Związek kosztów używania służbowego telefony komórkowego przez przewodniczącego Związku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych pokrycia przez Międzygminny Związek kosztów używania służbowego telefony komórkowego przez przewodniczącego Związku.Z uwagi na braki formalne wniosku pismem z dnia 07 stycznia 2010r. Znak: IBPB II/1/415-969/09/MK wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 18 stycznia 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Międzygminny Związek „Gospodarka Komunalna” w Ch. został utworzony przez gminy Ch., L. i T. w celu wspólnego wykonywania zadań własnych gmin w zakresie gospodarki komunalnej. Organami Związku są Zgromadzenie i Zarząd Związku. Do Zgromadzenia Związku stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące rady gminy (art. 69 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym - Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.). Zgromadzenie jest organem stanowiącym i kontrolnym Związku, składa się z 9 osób - przedstawicieli gmin członków Związku.

W celu wykonywania statutowych zadań Związku z Przewodniczącym Zgromadzenia Związku w 2007r. została zawarta umowa na korzystanie ze służbowego telefonu komórkowego. W treści umowy Związek zobowiązuje się do pokrywania opłat z tytułu korzystania z telefonu do limitu w wysokości 150 zł brutto miesięcznie. Po przekroczeniu limitu, użytkownik został zobowiązany do zwrotu różnicy między kwotą przyznanego limitu, a kwotą z faktury VAT. Rozliczenie następuje w cyklu miesięcznym. W każdym miesiącu Przewodniczący Zgromadzenia składa oświadczenie o wyłącznym korzystaniu z telefonu do celów wykonywania zadań statutowych Związku. Umowa na korzystanie z telefonu wygasa z chwilą ustania pełnienia funkcji Przewodniczącego Zgromadzenia Związku lub może zostać rozwiązana w dowolnym terminie z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pokrycie przez Związek kosztu używania służbowego telefonu komórkowego przez Przewodniczącego Zgromadzenia Związku z racji pełnienia obowiązków społecznych stanowi dla niego przychód... Jeśli tak, to czy przychód ten jest opodatkowany, czy też zwolniony z opodatkowania... Jeżeli stanowiłby przychód i podlegałby opodatkowaniu to jakie czynności należy wykonać w stosunku do lat ubiegłych...

Zdaniem wnioskodawcy przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich w art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się za przychód z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody radnego są więc zaliczane do przychodów z samodzielnej działalności.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17, diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 2280 zł, są wolne od podatku dochodowego. Można więc przyjąć, że pokrycie przez Związek kosztów używania służbowego telefonu komórkowego przez Przewodniczącego Zgromadzenia, z racji pełnienia obowiązków społecznych, stanowi dla niego przychód i jest zwolniony z opodatkowania na podstawie ww. przepisu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ww. ustawy).

Z przepisu art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy wynika, iż źródłami przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Zgodnie z art. 13 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

• pkt 5 – przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7,
• pkt 7 – przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.
  
  

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich - do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 2.280 zł.

Z obowiązkami społecznymi i obywatelskimi mamy do czynienia w przypadku czynności i zadań związanych z pełnieniem funkcji publicznych i państwowych jakimi są obowiązki wynikające z funkcji np. radnego, posła czy senatora. Będą to przede wszystkim obowiązki związane z uczestniczeniem obywateli w sprawowaniu władzy publicznej (zarówno wykonawczej, sądowniczej, jak i ustawodawczej). Dotyczy to również określonych funkcji w ramach organizacji o charakterze społecznym (organizacje pozarządowe), w tym również w ramach wolontariatu. O pełnieniu obowiązku obywatelskiego możemy mówić wtedy, gdy dana osoba uczestniczy w zawiadywaniu sprawami państwa jako obywatel zgodnie z zasadami demokratyzmu instytucji publicznych. Z pełnieniem obowiązków społecznych mamy zaś do czynienia wówczas, gdy dana osoba uczestniczy w pracy instytucji (w szczególności instytucji samorządu terytorialnego lub zawodowego) jako reprezentant pewnej społeczności biorąc udział w rozwiązywaniu problemów tej społeczności w jej interesie. Powyższe oznacza, że pojęcie obowiązków społecznych i obywatelskich jest spełnione w przypadku czynności i zadań, związanych z pełnieniem funkcji publicznych i państwowych, a takimi niewątpliwie są obowiązki Przewodniczącego Zgromadzenia Związku.

Zgodnie z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 08 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) w celu wspólnego wykonywania zadań publicznych gminy mogą tworzyć związki międzygminne. Natomiast z treści art. 65 ust. 1 tej ustawy wynika, iż związek wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Związek posiada osobowość prawną (art. 65 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 67 ust. 1 ww. ustawy utworzenie związku wymaga przyjęcia jego statutu przez rady zainteresowanych gmin bezwzględną większością głosów ustawowego składu rady gminy.

Natomiast z art. 67 ust. 2 tej ustawy wynika, iż statut związku powinien określać:

1. nazwę i siedzibę związku,
2. uczestników i czas trwania związku,
3. zadania związku,
4. organy związku, ich strukturę, zakres i tryb działania,
5. zasady korzystania z obiektów i urządzeń związku,
6. zasady udziału w kosztach wspólnej działalności, zyskach i pokrywania strat związku,
7. zasady przystępowania i występowania członków oraz zasady rozliczeń majątkowych,
8. zasady likwidacji związku,
9. inne zasady określające współdziałanie.
   
   

Przepis art. 68 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż rejestr związków prowadzi minister właściwy do spraw administracji publicznej.

Z treści art. 68 ust. 2 ww. ustawy wynika, iż związek nabywa osobowość prawną po zarejestrowaniu, z dniem ogłoszenia statutu.

Zgodnie z art. 69 ust. 1 ww. ustawy organem stanowiącym i kontrolnym związku jest zgromadzenie związku, zwane dalej zgromadzeniem.

Biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy, związek międzygminny jest odrębnym podmiotem i zarazem odrębną strukturą organizacyjną wyposażoną we własne organy, ma osobowość prawną odrębną od osobowości gmin tworzących związek. Stanowi odrębny podmiot spełniający zadania publicznoprawne na rzecz gmin.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż wnioskodawca – Międzygminny Związek utworzony został w celu wspólnego wykonywania zadań własnych gmin w zakresie gospodarki komunalnej. Organami Związku są Zgromadzenie i Zarząd Związku. W celu wykonywania statutowych zadań Związku z Przewodniczącym Zgromadzenia Związku w 2007r. została zawarta umowa na korzystanie ze służbowego telefonu komórkowego. W treści umowy Związek zobowiązuje się do pokrywania opłat z tytułu korzystania z telefonu do limitu w wysokości 150 zł brutto miesięcznie. Po przekroczeniu limitu, użytkownik został zobowiązany do zwrotu różnicy między kwotą przyznanego limitu, a kwotą z faktury VAT.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż do należności otrzymywanych przez Przewodniczącego Zgromadzenia Związku, tj. z tytułu pełnienia przez niego funkcji w organie Związku, który to organ jest organem stanowiącym osoby prawnej (Międzygminnego Związku) – nie może mieć zastosowania zwolnienie przedmiotowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to bowiem dotyczy wyłącznie przychodów uzyskiwanych w ramach źródła przychodu określonego w art. 13 pkt 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji pokrywane przed Związek koszty używania służbowego telefonu komórkowego przez Przewodniczącego Zgromadzenia Związku – w związku z pełnieniem funkcji w organie statutowym Związku – podlegają opodatkowaniu jako przychody, o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy w tym miejscu pamiętać o wyłączeniu określonym w art. 13 pkt 5 ww. ustawy, tj. o tym, że przychody osób z tytułu pełnienia funkcji w organach stanowiących osoby prawnej, stanowią przychody, o których mowa w art. 13 pkt 7 ww. ustawy.

Do przychodów tych należy zastosować koszty uzyskania przychodów określone w treści art. 22 ust. 9 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Z przepisu art. 22 ust. 9 pkt 5 ww. ustawy wynika, iż koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 5, 7 i 9 określa się w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1, a jeżeli podatnik tego samego rodzaju przychody uzyskuje od więcej niż jednego podmiotu albo od tego samego podmiotu, ale z tytułu kilku stosunków prawnych, w wysokości określonej w ust. 2 pkt 2.

Przy czym ww. art. 22 ust. 2 pkt 1 i pkt 2 dotyczy kosztów uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej.

Należy zwrócić uwagę na fakt, iż zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006r . o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) do obliczenia dochodów uzyskanych w latach 2007-2008 nie mają zastosowania przepisy art. 22 ust. 2, 9 pkt 5, ust. 11, 12 i 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści art. 8 ust. 4 ww. ustawy zmieniającej wynika, iż w latach 2007-2008 koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 5, 7 i 9 ustawy wymienionej w art. 1 ustala się:

1. w 2007 r. - w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1, a jeżeli podatnik tego samego rodzaju przychody uzyskuje od więcej niż jednego podmiotu albo od tego samego podmiotu ale z tytułu kilku stosunków prawnych, roczne koszty uzyskania przychodu nie mogą przekroczyć 1.953 zł 23 gr;
2. w 2008 r. - w wysokości określonej w ust. 3 pkt 1, a jeżeli podatnik tego samego rodzaju przychody uzyskuje od więcej niż jednego podmiotu albo od tego samego podmiotu ale z tytułu kilku stosunków prawnych, roczne koszty uzyskania przychodu nie mogą przekroczyć 2.002 zł 05 gr.
   
   

Zatem do przychodów uzyskanych w latach 2007-2008, o których mowa w art. 13 pkt 7 ww. ustawy zastosowanie mają koszty uzyskania, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 8 wyżej powołanej ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw. Natomiast do przychodów uzyskanych w 2009r., o których mowa w art. 13 pkt 7 ww. ustawy zastosowanie mają koszty uzyskania przychodów określane zgodnie z brzmieniem ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązującym w 2009r.

Należy zauważyć, iż na wnioskodawcy jako płatniku pokrywającym koszty używania służbowego telefonu komórkowego przez Przewodniczącego Zgromadzenia Związku ciążą obowiązki poboru i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym zarówno w 2007r., 2008r. jak i 2009r. – osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa m.in. w art. 13 pkt 7, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie, zmniejsza się, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 1 pkt 2 i ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej przez płatnika, o którym mowa w ust. 1, zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (art. 41 ust. 1a ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym w 2007r. i 2008r.).

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym w 2009r.).

Z przepisu art. 42 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-4). Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio (art. 42 ust. 1a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 42 ust. 2 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa:

1. w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11),
2. w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.
   
   

Zgodnie z art. 30 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony. Przy czym art. 8 tej ustawy stanowi, że płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

W przedmiotowej sprawie przepisami tymi są powołane powyżej artykuły ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. art. 41 i art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe – w przypadku, gdy przepisy prawa podatkowego przewidują pobór zaliczki na podatek dochodowy przez płatnika, odpowiedzialność za niepobranie zaliczki na podatek lub jej niewpłacenie w terminie, co do zasady ponosi płatnik, a tylko wyjątkowo podatnik. Sytuacja taka ma miejsce, gdy odrębne przepisy stanowią inaczej, albo podatek nie został pobrany z winy podatnika.

Z przepisu art. 51 § 1 Ordynacji podatkowej wynika, iż zaległością podatkową jest podatek niezapłacony w terminie płatności.

Za zaległość podatkową uważa się także niezapłaconą w terminie płatności zaliczkę na podatek, w tym również zaliczkę, o której mowa w art. 23a, lub ratę podatku (art. 51 § 2 ww. Ordynacji podatkowej).

Przepisy § 1 i 2 stosuje się również do należności z tytułu podatków, zaliczek na podatki oraz rat podatków niewpłaconych w terminie płatności przez płatnika lub inkasenta (art. 51 § 3 ww. Ordynacji podatkowej)

Zgodnie z art. 53 § 1 ww. Ordynacji podatkowej od zaległości podatkowych, z zastrzeżeniem art. 54, naliczane są odsetki za zwłokę.

Odsetki za zwłokę nalicza podatnik, płatnik, inkasent, następca prawny lub osoba trzecia odpowiadająca za zaległości podatkowe, z zastrzeżeniem art. 53a, art. 62 § 4, art. 66 § 5, art. 67a § 1 pkt 1 lub 2 i art. 76a § 1 (art. 53 § 3 ww. Ordynacji podatkowej).

Przy czym odsetki za zwłokę naliczane są od dnia następującego po dniu upływu terminu płatności podatku lub terminu, w którym płatnik lub inkasent był obowiązany dokonać wpłaty podatku na rachunek organu podatkowego (art. 53 § 4 ww. Ordynacji podatkowej).

Na podstawie art. 26a § 1 ww. Ordynacji podatkowej, podatnik nie ponosi odpowiedzialności z tytułu zaniżenia lub nieujawnienia przez płatnika podstawy opodatkowania czynności, o których mowa m.in. w art. 13 o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – do wysokości zaliczki, do której pobrania zobowiązany jest płatnik.

Z powyższych uregulowań wynika, iż odpowiedzialność płatnika dotyczy podatku niedobranego lub podatku pobranego a nie wpłaconego. Zobowiązanie płatnika nie jest jednak oderwane od zobowiązania podatkowego podatnika. Za wyjątkiem sytuacji przewidzianej w art. 26a Ordynacji podatkowej, obciążony podatkiem jest podatnik, a rola płatnika polega na dopełnieniu czynności wskazanych w ww. art. 8 Ordynacji podatkowej. Jeżeli podatek został zapłacony przez podatnika, to w dniu dokonania tej zapłaty wygasa zobowiązanie płatnika. Nie oznacza to jednak zwolnienia płatnika z obowiązku zapłaty odsetek za zwłokę za okres od dnia następującego po dniu upływu terminu, w którym był on obowiązany dokonać wpłaty zaliczki, do dnia wpłaty podatku przez podatnika.

Biorąc pod uwagę przestawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, iż zaszły przesłanki, o których mowa w ww. art. 26a Ordynacji podatkowej, tj. wnioskodawca nie ujawnił podstawy opodatkowania czynności, o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem to na płatniku ciąży obowiązek uregulowania (wpłacenia) należnych a nie pobranych zaliczek na podatek z ww. tytułu wraz z należnymi odsetkami za zwłokę, o których mowa w art. 51 § 3 oraz art. 53 § 3 i § 4 Ordynacji podatkowej. Podstawę naliczenia tych odsetek będzie stanowiła kwota niepobranych i niewpłaconych przez płatnika zaliczek wykazana w skorygowanych deklaracjach rocznych o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy – PIT-4R za lata 2007-2009.

W świetle powyższego, wartość pokrywanego w 2007r. oraz w latach następnych przez wnioskodawcę kosztu używania przez Przewodniczącego Zgromadzenia Związku służbowego telefonu komórkowego stanowi nieodpłatne świadczenie, które wnioskodawca – Międzygminny Związek, jako płatnik podatku dochodowego zobowiązany jest do wykazania w korektach informacji PIT-11 wystawionych za 2007r. i lata następne łącznie z innymi dochodami (przychodami) uzyskanymi przez Przewodniczącego Związku. Korekty te będą stanowiły podstawę do złożenia korekt zeznań podatkowych za 2007r. i lata następne przez podatnika – Przewodniczącego Związku.

Należy zauważyć, iż zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy Ordynacja podatkowa. Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Z treści art. 81 ustawy Ordynacja podatkowa wynika, że płatnik ma taką możliwość, jednakże nie jest ona prawnie dopuszczona w każdym przypadku. Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację, co następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym, poprawnym wypełnieniu formularza, z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Zatem, w sytuacji nie wykazania w pierwotnie przekazanej informacji PIT-11 zarówno podatnikowi, jaki i właściwemu urzędowi skarbowemu przedmiotowego przychodu, wnioskodawca będzie miał możliwość skorzystania z uprawnienia przysługującego płatnikowi, a mianowicie złożenia korekty informacji PIT-11 za 2007r. i lata następne wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekt.

Stwierdzić ponadto należy, iż wobec faktu nie pobrania zaliczek na podatek dochodowy z tytułu pokrywania kosztów używania służbowego telefonu komórkowego przez Przewodniczącego Zgromadzenia Związku oraz nie wpłacania tych zaliczek do właściwego Urzędu Skarbowego, wnioskodawca powinie dokonać również i korekt deklaracji PIT-4R wystawionych za 2007r. i lata następne.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.