INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2010 r. (data wpływu 12 stycznia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 24 lutego 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku z duplikatów faktur - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku z duplikatów faktur.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W wyniku kontroli Urzędu Kontroli Skarbowej stwierdzono, iż w grudniu 2007 r., nie ujęto w księdze przychodów i rozchodów oraz w ewidencji zakupu trzynastu faktur VAT. Wnioskodawca zakończył działalność gospodarczą i wyrejestrował się jako podatnik VAT z dniem 31 grudnia 2008 r. W trakcie kontroli, w miesiącu grudniu 2009 r., z uwagi na brak oryginałów wystąpiono o wystawienie duplikatów faktur, o których mowa wyżej. Urząd Kontroli Skarbowej uznał, brakujące faktury jako stanowiące koszt uzyskania przychodów za rok 2007. Kontrolujący nie zajęli stanowiska w zakresie podatku VAT w odniesieniu do przedmiotowych faktur. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż wydatki, które zostały udokumentowane na przedmiotowych fakturach dotyczyły zakupów towarów tj. płyty warstwowej, wkrętów i uszczelek. Podczas kontroli do wszystkich zakupów z całego roku, zostało przygotowane przez Wnioskodawcę szczegółowe rozliczenie tj. zakup-sprzedaż, z którego wynikało, że towary te zostały sprzedane w 2007 r. W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca oświadczył, iż był w posiadaniu oryginałów pierwotnych faktur (do których obecnie zostały wystawione duplikaty faktur), jednak faktury zaginęły pomiędzy biurem rachunkowym a firmą (Wnioskodawca nie posiada dokumentów dotyczących tych okoliczności). Ze względu na zaistniałą sytuację Wnioskodawca nie dokonał obniżenia podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego wynikającego z pierwotnych faktur. Wnioskodawca wskazał również, iż zakres kontroli związanej z okolicznościami przedstawionego we wniosku stanu faktycznego dotyczył prawidłowości rozliczeń z budżetem z tytułu podatku dochodowego od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej za 2007 r. oraz prawidłowości rozliczeń z budżetem z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące: kwiecień, maj i czerwiec 2007 r. A zatem w związku z faktem, iż zakres kontroli obejmował tylko miesiące: kwiecień, maj i czerwiec 2007 r. nie ujęto w decyzji informacji o podatku od towarów i usług za miesiąc grudzień 2007 r. Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z faktur zakupu, bowiem zakupy służyły (w całości) sprzedaży opodatkowanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jakim terminie, należy skorygować deklarację podatku VAT, odliczając podatek od towarów i usług, zawarty w z duplikatach faktur, wystawionych w grudniu 2009 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, należy dokonać korekty deklaracji VAT-7 za miesiąc grudzień 2007 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 kwotę podatku naliczonego kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

• z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powyższych przepisów wynika, iż podstawą do obniżenia podatku należnego jest faktura VAT.

W myśl art. 86 ust. 10 cyt. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje z rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2 – 4 oraz ust. 11, 12, 16, 18. Natomiast jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy (art. 86 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług).

Zgodnie z art. 86 ust. 13 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zatem związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m. in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z § 20 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 roku w sprawie zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.) – jeżeli oryginał faktury lub faktury korygującej ulegnie zniszczeniu albo zaginie, sprzedawca na wniosek nabywcy ponownie wystawia fakturę lub fakturę korygującą, zgodnie z danymi zawartymi w kopii tej faktury lub faktury korygującej. Zgodnie z § 20 ust. 3 cyt. rozporządzenia, faktura i faktura korygująca wystawiona ponownie musi dodatkowo zawierać wyraz „DUPLIKAT” oraz datę jej wystawienia. Duplikat faktury i faktury korygującej wystawia się w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca (§ 20 ust. 4 cyt. rozporządzenia).

Pojęcie „faktury” użyte w przepisie art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług należy rozumieć w znaczeniu szerszym, tj. obejmującym obok faktur pierwotnych, także faktury korygujące, duplikaty faktur oraz inne dokumenty traktowane na podstawie § 20 cyt. powyżej rozporządzenia na równi z fakturami.

W przedmiotowym wniosku została przedstawiona sytuacja, w której Wnioskodawca oświadczył, iż był w posiadaniu oryginałów pierwotnych faktur, do których obecnie zostały wystawione duplikaty. Faktury te jednak zaginęły pomiędzy biurem rachunkowym a firmą. Wnioskodawca wskazał również, iż z przygotowanych w 2009 r. dla potrzeb kontroli zestawień zakupu-sprzedaży za rok 2007 wynika, iż zakupione towary (udokumentowane zaginionymi fakturami) zostały sprzedane w 2007 r.

Mając na uwadze fakt, iż Wnioskodawca wskazał, że był w posiadaniu oryginałów pierwotnych faktur, a zatem w tym konkretnym przypadku, przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego zgodnie z treścią art. 86 ust. 10 pkt 1 oraz ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. podatek naliczony winien być rozliczony w miesiącu otrzymania faktur pierwotnych lub w miesiącu następnym poprzez korektę deklaracji VAT za te miesiące. Terminu określonego w art. 86, nie zmienia fakt zagubienia faktur pierwotnych, o ile oczywiście wpływ oryginałów faktur został wcześniej odnotowany przez Wnioskodawcę (np. w dzienniku korespondencyjnym).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.