INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2009 r. (data wpływu 19 października 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 grudnia 2009 r. (data wpływu 4 stycznia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu emerytury uzyskanej z Wielkiej Brytanii – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu emerytury uzyskanej z Wielkiej Brytanii.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, pismem z dnia 23 grudnia 2009 r. nr ILPB2/415-1005/09-2/WM, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 23 grudnia 2009 r. (skutecznie doręczono dnia 28 grudnia 2009 r.), zaś w dniu 31 grudnia 2009 r. Zainteresowany nadał w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego pismo stanowiące uzupełnienie do ww. wniosku (data wpływu 4 stycznia 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zainteresowany otrzymuje emeryturę z Wielkiej Brytanii (Department for Work and Pensions), która nie jest opodatkowana u źródła. Wnioskodawca wskazuje, iż pośrednikiem jest bank z siedzibą w Polsce, który dokonuje poboru zaliczek i rozliczenia rocznego (PIT-11). Płatnikiem jest HM Paymaster General, który przesyła czeki imienne do banku polskiego.

Zainteresowany wskazuje, iż Jego zeznania podatkowe w latach 2006-2009 objęły te przychody wykazane w części D.1. PIT-36.

Wnioskodawca podaje, iż z broszury do ww. formularza podatkowego, wydanej przez Ministerstwo Finansów, nie wynika jasno, jak interpretować zaistniałą sytuację.

Zainteresowany wskazuje, iż w Polsce uzyskuje przychody ze stosunku pracy i emerytury z ZUS. Jego centrum interesów osobistych w latach 2006-2009 jest terytorium Polski. Przedmiotowa emerytura pochodzi ze składak emerytalnych płaconych przez Wnioskodawcę w okresie 4 lat pracy w Wielkiej Brytanii.

W złożonym wniosku Zainteresowany przedstawił również zestawienie swoich przychodów w latach 2006-2008 z tytułu emerytury brytyjskiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jakie są zasady opodatkowana w Polsce przychodów otrzymywanych przez Zainteresowanego z tytułu emerytury pochodzącej z Wielkiej Brytanii w latach 2006-2009...

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro przychód w Zjednoczonym Królestwie nie jest opodatkowany, to w Polsce powinien być zwolniony z opodatkowania. Zainteresowany stoi na stanowisku, że emerytura z Wielkiej Brytanii, zwolniona u źródła z podatku, nie powinna być opodatkowana w Polsce. W związku z powyższym, Wnioskodawca oczekuje decyzji o zwrocie podatku od emerytury brytyjskiej w latach 2006-2008 i zwolnienia z podatku emerytury z 2009 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Z analizy stanu faktycznego przestawionego we wniosku wynika, że Zainteresowany w latach 2006-2009 pobierał emeryturę z Wielkiej Brytanii, która wypłacana była za pośrednictwem banku polskiego. Ponadto wskazano, iż miejscem zamieszkania Wnioskodawcy w ww. okresie jest Rzeczpospolita Polska.

Tut. Organ informuje, iż we wskazanym wyżej okresie dokonywano zmian przepisów mających zastosowanie w przedmiotowej sprawie, tj. przepisów umowy międzynarodowej oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, rozpatrując kwestię obowiązku podatkowego w odniesieniu do przychodów uzyskiwanych w 2006 r. z tytułu emerytury wypłacanej z Wielkiej Brytanii, zastosowanie znajdą przepisy umowy międzynarodowej zawartej z Wielką Brytanią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – obowiązujących do końca 2006 r.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 2a. ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 4a tej ustawy przepisy art. 3 ust. 1 i 2a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Na podstawie art. 4 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 16 grudnia 1976 r. (Dz. U. z 1978 r., Nr 7, poz. 20), obowiązującej do końca 2006 r., określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza - z uwzględnieniem postanowień ustępów 2 i 3 niniejszego artykułu - każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona. W powyższym przepisie wskazano, iż określenie to nie obejmuje osoby fizycznej, która podlega opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód ze źródeł w nim położonych.

Definicja „miejsca zamieszkania” odnosi się bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw będących stronami umowy i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W przepisach polskiego prawa podatkowego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2006 r. pojęcie „miejsca zamieszkania” nie zostało zdefiniowane. Jednakże, jak stanowi art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) – miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Uznaje się, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości, jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Zgodnie z art. 18 ww. umowy, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 19, emerytury i inne podobne wynagrodzenia z tytułu poprzedniej pracy najemnej, wypłacane osobie zamieszkałej w jednym Umawiającym się Państwie, oraz jakakolwiek renta wypłacana takiej osobie mogą być opodatkowane tylko w tym Państwie.

Natomiast art. 19 ust. 3 tej umowy stanowi, że jakakolwiek renta lub emerytura, wypłacana przez Zjednoczone Królestwo lub Północną Irlandię lub przez władzę lokalną w Zjednoczonym Królestwie lub wypłacana z funduszy utworzonych przez Zjednoczone Królestwo lub Północną Irlandię lub władzę lokalną w Zjednoczonym Królestwie jakiejkolwiek osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz Rządu Zjednoczonego Królestwa lub Północnej Irlandii lub władzy lokalnej w Zjednoczonym Królestwie, będzie opodatkowana tylko w Zjednoczonym Królestwie.

Jednakże taka renta lub emerytura będzie opodatkowana tylko w Polsce, jeżeli osoba ją otrzymująca jest obywatelem polskim i posiada w Polsce miejsce zamieszkania.

Cytowany powyżej przepis art. 19 ust. 3 umowy obowiązującej do końca 2006 r. odnosi się do emerytur wypłacanych z tytułu uprzednio wykonywanej pracy, jednakże nie każdej emerytury, a wyłącznie związanej z usługami na rzecz wypłacającego je państwa, jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego. Nadmienić należy, iż wspomniane przepisy dotyczą osób piastujących funkcje publiczne w ramach administracji publicznej (tj. państwowej czy samorządowej). W znaczeniu potocznym – bowiem przepisy podatkowe nie definiują „funkcji publicznych” – funkcjonariuszem publicznym jest osoba będąca pracownikiem administracji publicznej, nie pełniąca funkcji wyłącznie usługowych (np. sędzia), a także osoba korzystająca z ochrony prawnej z mocy przepisu szczególnego (np. poseł, senator, radny).

Z analizy wniosku wynika, iż Zainteresowany nie spełnia przesłanek, o których mowa w ww. art. 19 ust. 3 umowy, gdyż w 2006 r. miał miejsce zamieszkania w Polsce i był obywatelem polskim.

Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, iż emerytura otrzymywana w 2006 r. z Wielkiej Brytanii podlegała opodatkowaniu w Polsce, ze względu na fakt, iż Wnioskodawca posiadał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast w odniesieniu do przychodów uzyskiwanych w latach 2007-2009 z tytułu emerytury wypłacanej z Wielkiej Brytanii, zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., jak również przepisy Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych podpisana w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. Nr 250, poz. 1840).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu wyżej wskazanym, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Podkreślenia wymaga również fakt, iż w przepisach ww. ustawy – obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. – zawarto definicję miejsca zamieszkania osoby fizycznej dla celów podatkowych. W myśl art. 3 ust. 1a przedmiotowej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 3 ust. 2a tej ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W świetle art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Natomiast w myśl art. 4 ust. 1 powołanej wyżej umowy międzynarodowej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 18 ustęp 2 niniejszej Konwencji, emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (art. 17 ust. 1 umowy).

Natomiast art. 18 ust. 2 Konwencji stanowi, że:

1. jakakolwiek emerytura wypłacana lub pochodząca z funduszy utworzonych przez Umawiające się Państwo, lub jego jednostkę terytorialną albo organ lokalny, osobie fizycznej z tytułu świadczenia usług na rzecz tego Państwa lub jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie,
2. bez względu na postanowienia punktu a) niniejszego ustępu, taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli osoba ma miejsce zamieszkania w tym Państwie i jest obywatelem tego Państwa.

Z analizy wniosku wynika, iż Zainteresowany nie spełnia przesłanek, o których mowa w ww. art. 18 ust. 2 umowy, gdyż w latach 2007-2009 miał miejsce zamieszkania w Polsce i był obywatelem polskim.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2007 r., stwierdzić należy, iż w odniesieniu do przychodów uzyskiwanych w latach 2007-2009 z tytułu emerytury wypłacanej z Wielkiej Brytanii – po stronie Zainteresowanego wystąpił obowiązek podatkowy. Należy bowiem wskazać, iż stosownie do art. 17 ust. 1 umowy międzynarodowej, emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, tj. w Polsce.

Końcowo, tut. Organ zauważa, iż Zainteresowany w odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia braków formalnych wniosków wniósł o wydanie „decyzji o zwrocie podatku od emerytury brytyjskiej w latach 2006-2008 i zwolnienia z podatku emerytury brytyjskiej za 2009 r.”. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, nie odnosząc się do zawartości merytorycznej wniosku, informuje, iż nie jest organem właściwym w przedmiotowej kwestii. Organem właściwym w ww. sprawie jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce zamieszkania podatnika.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.