IBPP3/443-1185/12/LŻ

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach IBPP3/443-1185/12/LŻ z 4 lutego 2013 r.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2012r. (data wpływu 29 października 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 stycznia 2012r. (data wpływu 24 stycznia 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT usług transportu sanitarnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT usług transportu sanitarnego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 stycznia 2013r. (data 24 stycznia 2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 17 grudnia 2012r. znak: IBPP3/443-1185/12/LŻ.

W przedmiotowym wniosku uzupełnionym pismem z dnia 23 stycznia 2013r. ukształtował się następujący stan faktyczny:

Na podstawie umowy nr ... ze Szpitalem Wnioskodawca świadczy następujące usługi transportu sanitarnego:

• przewóz sanitarny pacjentów do innych szpitali,
• transport chorych na badania specjalistyczne i do stacji dializ,
• inne świadczenia wymagające transportu osób na zlecenie szpitala czyli transport pacjentów ze szpitala do miejsca zamieszkania za lecenie lekarza (osoby w pozycji leżącej lub siedzącej) pod opieką medyczną,
• transport krwi i preparatów krwiopochodnych „Na ratunek”,
• transport krwi i preparatów krwiopochodnych do szpitalnego banku krwi
  
  

Transport wykonywany jest specjalistycznymi środkami transportu (ambulansami) spełniającymi cechy techniczne i jakościowe polskich norm. Są pojazdami uprzywilejowanymi w ruchu drogowym posiadają sygnalizatory świetlne i głosowe (na podstawie zezwolenia Ministra Sprawa Wewnętrznych). W ambulansie znajdzie się zespół medyczny w stałej gotowości do ratowania życia i zdrowia przewożonych osób. Pojazd wyposażony jest w przedział medyczny zabudowany, trzy miejsca siedzące i jedno leżące – nosze głównie z podwoziem, krzesło kardiologiczne, butlę z tlenem itd. Posiada niezależne od pracy silnika pojazdu ogrzewanie, wentylator nawiewny i wyziewny. Do transportu krwi służy pojazd uprzywilejowany w ruchu drogowym – niebędący ambulansem. Spełnia on wymagania niezbędne do przewozu kwi określone w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 19 września 2005r. w sprawie określenia sposobu i organizacji leczenia krwią (Dz. U. z 2005r. Nr 191 poz. 1607)

Ponadto w piśmie z dnia 23 stycznia 2013r. Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Transport sanitarny jest transportem, o którym mowa w art. 5 pkt 33a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tj. Dz. U. z 2008r. Nr 164, poz. 1027)
2. Transport jest wykonywany specjalistycznymi środkami transportu, spełnia cechy techniczne i jakościowe określone w Polskich Normach – stosownie do art. 161b ww. ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych
3. Inne świadczenia wymagające transportu osób na zlecenie szpitala to: transport pacjentów ze szpitala do miejsca zamieszkania na zlecenie lekarza (osoby w pozycji leżącej lub siedzącej) pod opieką medyczną.
   
   

Jednocześnie w ww. piśmie Wnioskodawca wyjaśnił, że pytanie dotyczy głównie transportu sanitarnego krwi, preparatów krwiopochodnych na ratunek i do szpitalnego banku krwi, próbek pobranych od pacjentów w przypadku zatruć (na ratunek), a także materiałów do badań diagnostycznych (histopady, krew, mocz itd.). Wszystkie wymienione świadczenia Wnioskodawca wykonuje specjalistycznymi środkami transportu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ww. usługi są zwolnione z podatku VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Usługi transportu sanitarnego jakie świadczy Wnioskodawca dla szpitala są zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 (zwolnienie przedmiotowe).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy, zawiera legalną definicję pojęcia „dostawy towarów”, przez którą, jak już wskazano wyżej, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy.

Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w klasyfikacjach statystycznych.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez pojęcie świadczenia usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług, to - co do zasady - niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności (wynagrodzenie za usługę).

Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Zgodnie z art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Aby jednak czynności wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT, muszą być wykonane przez podatnika. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca świadczy następujące usługi transportu sanitarnego:

• przewóz sanitarny pacjentów do innych szpitali,
• transport chorych na badania specjalistyczne i do stacji dializ,
• inne świadczenia wymagające transportu osób na zlecenie szpitala czyli transport pacjentów ze szpitala do miejsca zamieszkania za lecenie lekarza (osoby w pozycji leżącej lub siedzącej) pod opieką medyczną,
• transport krwi i preparatów krwiopochodnych „Na ratunek”,
• transport krwi i preparatów krwiopochodnych do szpitalnego banku krwi,
• transport próbek pobranych od pacjentów w przypadku zatruć (na ratunek), a także materiałów do badań diagnostycznych (histopady, krew, mocz itd.).
  
  

Transport wykonywany jest specjalistycznymi środkami transportu (ambulansami) spełniającymi cechy techniczne i jakościowe polskich norm. Są pojazdami uprzywilejowanymi w ruchu drogowym posiadają sygnalizatory świetlne i głosowe (na podstawie zezwolenia Ministra Sprawa Wewnętrznych).

Transport sanitarny jest transportem, o którym mowa w art. 5 pkt 33a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tj. Dz. U. z 2008r. Nr 164, poz. 1027)

Transport jest wykonywany specjalistycznymi środkami transportu, spełnia cechy techniczne i jakościowe określone w Polskich Normach – stosownie do art. 161b ww. ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych

Stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ustawy o VAT stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2- 2c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

W art. 43 ust 1 pkt 20 ustawy o VAT, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku od towarów i usług dla usługi transportu sanitarnego.

Ponieważ ustawodawca na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług nie zdefiniował pojęcia transportu sanitarnego - zasadne jest odwołanie się do legalnej definicji tego pojęcia sformułowanej w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008r. Nr 164, poz. 1027, ze zm.) oraz pomocniczo do regulacji zawartych w przepisach Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z dnia 28 listopada 2006r. (Dz. Urz. UE.L. Nr 347) i wypracowanej przez doktrynę prawa unijnego linii orzeczniczej w kwestii zwolnień od podatku od towarów i usług.

Zaznaczenia wymaga, iż definicja transportu sanitarnego oraz pozostałe uregulowania dotyczące transportu sanitarnego zawarte w ww. ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, są wynikiem zmian wprowadzonych art. 172 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654), która weszła w życie z dniem 1 lipca 2011r.

Stosownie do art. 5 pkt 33a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, transport sanitarny oznacza przewóz osób albo materiałów biologicznych i materiałów wykorzystywanych do udzielania świadczeń zdrowotnych, wymagających specjalnych warunków transportu. Natomiast w myśl art. 161b zawartego w Dziale VIa, transport sanitarny wykonywany jest specjalistycznymi środkami transportu lądowego, wodnego i lotniczego. Środki transportu sanitarnego, o których mowa w ust. 1, muszą spełniać cechy techniczne i jakościowe określone w Polskich Normach przenoszących europejskie normy zharmonizowane.

Zgodnie z art. 5 pkt 38 ww. ustawy, ze środków publicznych usługi transportu sanitarnego zostały zaliczone do świadczeń towarzyszących. Ponadto stosownie do art. 161c ust. 1 i 2 ww. ustawy, Fundusz oraz podmiot leczniczy zawierają umowy o wykonywanie usług transportu sanitarnego z podmiotami dysponującymi środkami transportu. Do umów, o których mowa w ust. 1 zawieranych przez Fundusz stosuje się odpowiednio przepisy działu VI.

Powołane przepisy obligują NFZ i podmioty lecznicze do zawierania umów o wykonywanie usług transportu sanitarnego, usługi te stanowią bowiem element świadczeń opieki zdrowotnej.

Należy również zauważyć, iż świetle art. 132 ust. 1 lit. p) Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zwolnione jest świadczenie usług transportu dla chorych lub rannych osób pojazdami do tego celu przeznaczonymi, przez odpowiednio upoważnione podmioty.

Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, iż usługi transportu dla chorych lub rannych na gruncie Dyrektywy VAT podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli. W żadnym przepisie Dyrektywy nie została jednak wskazana definicja „interesu publicznego”, nie zostały również określone podmioty, które mogą działać „w interesie publicznym”. Oznacza to, że zarówno komercyjne przedsiębiorstwa, jak i niekomercyjne organizacje mogą prowadzić działalność z zakresu „interesu publicznego”.

W sprawie będącej przedmiotem pytania, Wnioskodawca świadczy na rzecz szpitala usługę transportu chorych na badania specjalistyczne i do stacji dializ, przewóz sanitarny pacjentów do innych szpitali, transport pacjentów ze szpitala do miejsca zamieszkania za lecenie lekarza pod opieką medyczną, transport krwi i preparatów krwiopochodnych „Na ratunek”, transport krwi i preparatów krwiopochodnych do szpitalnego banku krwi jak również próbek pobranych od pacjentów w przypadku zatruć (na ratunek), a także materiałów do badań diagnostycznych. Transport jest wykonywany specjalistycznymi środkami transportu, spełnia cechy techniczne i jakościowe określone w Polskich Normach – stosownie do art. 161b ww. ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych

Mając zatem na uwadze przedstawiony stan faktyczny w świetle powołanych przepisów stwierdzić należy, że opisane we wniosku i realizowane przez Wnioskodawcę na zlecenie szpitala usługi transportu sanitarnego osób, krwi i preparatów krwiopochodnych oraz próbek pobranych od pacjentów i materiałów do badań diagnostycznych, świadczone przy użyciu specjalnych środków transportu, o których mowa w art. 161b ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych będą zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 20 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie wskazanych wyżej zagadnień należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej zwolnienia usług transportu krwi lub materiałów do badań diagnostycznych pojazdem uprzywilejowanym niebędącym ambulansem według „PN” oraz dokumentowania tej czynności tj. zagadnień podniesionych w piśmie uzupełniającym z dnia 23 stycznia 2013r. zawarta zostanie w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.