INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 08 grudnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych posiadania dwóch zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07 grudnia 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych posiadania dwóch zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest producentem systemów hamulcowych dla przemysłu motoryzacyjnego. Dnia 19 grudnia 2000 r. Spółka uzyskała zezwolenie (dalej: Pierwsze Zezwolenie) na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE, Strefa). Pierwsze Zezwolenie obowiązuje do 8 sierpnia 2016 r.

Treść Pierwszego Zezwolenia była kilkakrotnie zmieniana na wniosek Spółki w zakresie:

• terminu rozpoczęcia działalności na terenie Strefy,
• terminów poniesienia i wartości wydatków inwestycyjnych,
• nazwy Spółki na obecną oraz adresu siedziby Spółki na obecny,
• warunków zatrudnienia na terenie Strefy pracowników,
• przedmiotu działalności Spółki określonego kodami Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: PKWiU) oraz wyrobu wytworzonego na terenie Strefy.
  
  

Jedną ze zmian była również decyzja Ministra Gospodarki i Pracy z 11 sierpnia 2004 r., która została wydana na podstawie przepisów mających na celu dostosowanie krajowych zasad udzielania pomocy publicznej w specjalnych strefach ekonomicznych do wymogów Unii Europejskiej (tzw. konwersja zezwolenia). Spowodowała ona m.in., że do Spółki korzystającej ze skonwertowanego Pierwszego Zezwolenia stosuje się przepisy ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 1994 r. Nr 123 poz. 600 ze zm., dalej: ustawa o SSE) i aktów wykonawczych do tej ustawy w brzmieniu obowiązującym po 1 maja 2004 r., a więc tak jak dla przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenie strefowe po tej dacie. Nie dotyczy to przepisów nt. maksymalnej wielkości pomocy publicznej, która w odniesieniu do Pierwszego Zezwolenia wynosi 50% kosztów inwestycji poniesionych tylko do 31 grudnia 2006 r.

Po przeprowadzeniu ww. zmian, w aktualnym brzmieniu Pierwsze Zezwolenie obejmuje działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie Strefy, określonych w następujących pozycjach PKWiU (dalej: Działalność Podstawowa):

1. Sekcja D podsekcja DM dział 34 klasa 34.30 - części i akcesoria do pojazdów samochodowych i ich silników,
2. Sekcja D podsekcja DJ dział 27 dziesięciocyfrówka 27.51.12-10.00 - odlewy z żeliwa sferoidalnego na części do pojazdów lądowych, z wyłączeniem lokomotyw i taboru, pojazdów dla budownictwa,
3. Sekcja D podsekcja DJ dział 27 dziesięciocyfrówka 27.51.13-10.00 - odlewy z żeliwa szarego do pojazdów lądowych, z wyłączeniem lokomotyw i taboru, pojazdów dla budownictwa,
4. Sekcja D podsekcja DJ dział 28 dziesięciocyfrówka 28.51.22-30.00 - malowanie i lakierowanie metali,
5. Sekcja D podsekcja DJ dział 28 dziesięciocyfrówka 28.51.22-90.00 - obróbka powierzchni metalowych, pozostała,
6. Sekcja D podsekcja DJ dział 28 dziesięciocyfrówka 28.52.20-00.00 - usługi z zakresu obróbki mechanicznej elementów metalowych pozostałe,
7. Sekcja I dział 63 dziesięciocyfrówka 63.11.12-00.00 - usługi przeładunku towarów pozostałe,
8. Sekcja I dział 63 dziesięciocyfrówka 63.12.14-00.00 - usługi magazynowania i przechowywania towarów pozostałych,
9. Sekcja I dział 63 dziesięciocyfrówka 63.40.12-00.00 - usługi spedycji,
10. Sekcja D podsekcja DJ dział 27 dziesięciocyfrówka 27.10.13-20.00 - odpady pozostałe i złom żeliwa i stali; wlewki do przetopienia z żeliwa lub stali.
    
    

Jednocześnie należy wskazać, że Spółka prowadzi również w SSE niewielką działalność gospodarczą w zakresie nieobjętym zezwoleniem - podlegającą opodatkowaniu. Spółka nie prowadzi natomiast żadnej działalności gospodarczej poza terenem Strefy.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zm., dalej: ustawa o CIT), w związku z art. 12 ustawy o SSE, Spółka kwalifikuje dochody z działalności gospodarczej objętej Pierwszym Zezwoleniem i prowadzonej na terenie SSE jako wolne od podatku.

Spółka prowadzi ewidencję rachunkową pozwalającą wyodrębnić łączny dochód zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: CIT) osiągany w związku z posiadanym zezwoleniem oraz dochód podlegający opodatkowaniu, stosownie do wymagań określonych w art. 9 ust.1 ustawy o CIT w związku z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 tejże ustawy.

W 2010 r. Spółka planuje realizację nowej inwestycji polegającej na budowie nowej odlewni na terenie SSE. Inwestycja będzie wiązała się z poniesieniem określonych nakładów inwestycyjnych oraz utworzeniem określonej liczby nowych miejsc pracy. Spółka rozważa ubieganie się o uzyskanie nowego zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE w związku z nową inwestycją (dalej: Drugie Zezwolenie). Drugie Zezwolenie będzie obowiązywać do 31 grudnia 2020 r.

Zakres działalności, jaka będzie prowadzona w ramach Drugiego Zezwolenia, będzie tożsamy z określonym według PKWiU zakresem działalności zwolnionej z CIT na podstawie Pierwszego Zezwolenia.

Należy również wskazać, że zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 232, poz. 1548, dalej: Rozporządzenie SSE), maksymalna wielkość pomocy publicznej w odniesieniu do Drugiego Zezwolenia wynosić będzie 40% kosztów inwestycji określonych w Drugim Zezwoleniu.

W przypadku posiadania dwóch Zezwoleń, Spółka będzie prowadzić ewidencję księgową w sposób umożliwiający jednoznaczne przyporządkowanie wydatków inwestycyjnych oraz utworzonych nowych miejsc pracy do każdego Zezwolenia. Ewidencja będzie zatem umożliwiała wyodrębnienie środków trwałych oraz utworzonych nowych miejsc pracy związanych z każdym projektem inwestycyjnym objętym Pierwszym oraz Drugim Zezwoleniem. Ewidencja umożliwi rozliczenie obydwu projektów pod kątem wypełnienia warunków określonych w Zezwoleniach oraz ustalenia kosztów kwalifikowanych poniesionych w związku z realizacją tych projektów dla celów kalkulacji przysługującego Spółce limitu pomocy publicznej.

Spółka kalkulując dostępną pulę pomocy publicznej, uwzględniać będzie w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych różne poziomy intensywności pomocy wynikające z wydatków kwalifikowanych ponoszonych w ramach każdego z Zezwoleń.

Spółka jest dużym przedsiębiorcą w rozumieniu rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r.

Niniejszy wniosek dotyczy rozliczeń podatkowych Spółki po otrzymaniu przez nią Drugiego Zezwolenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dla celów obliczenia dochodu opodatkowanego (straty podatkowej) oraz dochodu (straty) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy Spółka może prowadzić jedną ewidencję dla działalności podlegającej zwolnieniu (wspólną dla Pierwszego, jak i Drugiego Zezwolenia) i odrębną dla działalności podlegającej opodatkowaniu, a w konsekwencji czy Spółka może objąć zwolnieniem dochód z całej Działalności Podstawowej prowadzonej na terenie SSE, wykorzystując najpierw limit dostępnej pomocy publicznej w ramach Pierwszego Zezwolenia, a po jego wyczerpaniu (lub po wygaśnięciu Pierwszego Zezwolenia) - limit wynikający z Drugiego Zezwolenia...

Zdaniem Wnioskodawcy, po uzyskaniu Drugiego Zezwolenia wystarczające będzie prowadzenie jednej ewidencji rachunkowej dla działalności prowadzonej na terenie SSE, ponieważ na jej podstawie możliwe będzie określenie łącznego dochodu (straty) z działalności zwolnionej z opodatkowania CIT, tj. Działalności Podstawowej prowadzonej na terenie SSE (objętej zarówno Pierwszym, jak i Drugim Zezwoleniem).

Zdaniem Spółki, po wyczerpaniu limitu zwolnienia dostępnego w ramach Pierwszego Zezwolenia (lub po jego wygaśnięciu), zwolnieniu podlegać będzie dochód z całej Działalności Podstawowej prowadzonej na terenie SSE do momentu wyczerpania puli zwolnienia dostępnej w ramach Drugiego Zezwolenia lub do wygaśnięcia Drugiego Zezwolenia.

1.
Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej „ustawa o CIT”), podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia odpisów amortyzacyjnych.Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o CIT, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów i kosztów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu CIT lub są wolne od podatku. Ponadto, w myśl art. 7 ust. 4 ustawy o CIT, przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3 tego artykułu.Na mocy art. 12 ustawy o SSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z § 5 ust. 5 rozporządzenia SSE oraz obowiązującego wcześniej (tj. po 1 maja 2004 r.) § 5 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 czerwca 1996 r. w sprawie ustanowienia katowickiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. z 1996 r., Nr 88, poz. 397 ze zm.), zwolnienia z podatku przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie danej specjalnej strefy ekonomicznej.W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy. Art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT stanowi, że wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

2.
Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że zwolnieniu podlegają wszystkie dochody Spółki z określonej w Zezwoleniach działalności (tj. Działalności Podstawowej) uzyskiwane na terenie SSE. Takie stanowisko zostało potwierdzone m.in. w interpretacji z 1 lutego 2008 r. wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IP-PB3-423-426/07-3/KB). W piśmie tym stwierdza się, że „wykładnia gramatyczna powyższych przepisów wskazuje, że poza kryteriami określającymi wielkość pomocy publicznej, udzielanej w formie zwolnienia, wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest każdy dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu i prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej."Spółka ma przy tym zapewnić - na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o CIT oraz w § 5 ust. 5 Rozporządzenia SSE - możliwość wyodrębnienia dochodów uzyskiwanych z działalności podlegającej zwolnieniu oraz z działalności nieobjętej zwolnieniem z CIT (pozostającej poza zakresem określonym w zezwoleniu lub poza terytorialnym obszarem specjalnej strefy ekonomicznej).

3.
Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie przewidział określonej formy wyodrębnienia ewidencyjnego oraz organizacyjnego działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Nie jest zatem konieczne tworzenie formalnie wyodrębnionych oddziałów prowadzących oraz nieprowadzących działalności na terenie Strefy.Zarówno wykładnia literalna, jak i celowościowa przepisów wskazuje, że obowiązkiem korzystającego ze zwolnienia jest prowadzenie odrębnej ewidencji rachunkowej dla działalności zwolnionej oraz działalności nieobjętej zwolnieniem.Powyższe podejście zostało potwierdzone przez Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na interpelację poselską z dnia 19 kwietnia 2006 r. (znak SPS-023-2267/06) „Organizacyjne wyodrębnienie z osoby prawnej - prowadzącej działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, jak i poza nią - jednostki, której wypracowany dochód korzysta ze zwolnienia podatkowego, służy przede wszystkim prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu. W związku z tym przedsiębiorca musi zapewnić, by na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych możliwe było ustalenie wysokości dochodu podlegającego zwolnieniu. A zatem wyodrębnienie organizacyjne służące prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu polega na wyodrębnieniu rachunkowym (w tym majątkowym) oraz kadrowym." Wcześniej Ministerstwo Finansów zajęło podobne stanowisko w piśmie z dnia 31 października 2003 r. (znak: PB4/KGK-8214-2434-319/03) skierowanym do Ministerstwa Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej, zgodnie z którym: „Zdaniem Ministerstwa Finansów organizacyjne wyodrębnienie, służące prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, polega na wyodrębnieniu rachunkowym (w tym majątkowym) oraz kadrowym".

Jak wynika z powyższego, wymogi dotyczące prowadzenia stosownej ewidencji rachunkowej oraz wyodrębnienia organizacyjnego mają na celu prawidłowe ustalenie dochodu opodatkowanego oraz dochodu zwolnionego z opodatkowania i pod kątem realizacji tych celów należy oceniać prawidłowość prowadzonej przez podatników ewidencji.Oznacza to, że Spółka zobowiązana będzie do odrębnego ewidencjonowania dochodu opodatkowanego (osiąganego poza Zezwoleniami) oraz dochodu zwolnionego (osiąganego w ramach posiadanych przez Spółkę Zezwoleń). Ani wykładnia literalna, ani celowościowa powołanych na wstępie przepisów nie wymaga od Spółki wyodrębniania dochodu osiąganego w ramach poszczególnych Zezwoleń (jako że dochód ten korzysta w całości ze zwolnienia). W sytuacji gdy zezwolenia dotyczą tej samej przedmiotowo działalności, wyodrębnienie takie nie byłoby zresztą możliwe. Ustawodawca unika zaś nakładania na podatników obowiązków, które są z założenia niemożliwe do wykonania.Podsumowując, Spółka - podobnie jak czyni to obecnie - będzie zobowiązana do wydzielania księgowego dochodów, które podlegają opodatkowaniu CIT (osiągane na obszarze SSE, ale z działalności niewymienionych w aktualnym i przyszłym Zezwoleniu) oraz dochodów zwolnionych z opodatkowania (na podstawie obydwu Zezwoleń łącznie).

4.
Po uzyskaniu Drugiego Zezwolenia (w powiązaniu ze spełnieniem warunków określonych w tym Zezwoleniu) Spółce będzie przysługiwało prawo do zwolnienia dochodu w kwocie wynikającej z sumy iloczynów dostępnej intensywności pomocy publicznej oraz wydatków kwalifikowanych dla obydwu Zezwoleń, z uwzględnieniem dyskontowania.Tak obliczona pula pomocy przysługująca Spółce będzie konsumowana przez dochód wolny od podatku, osiągany w zakresie określonym w Zezwoleniach (jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka zapewni odpowiednią ewidencję gwarantującą, że limit dopuszczalnej wysokości pomocy publicznej określony w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT nie zostanie przekroczony).

Z uwagi na to, że uprawnienie wynikające z Pierwszego Zezwolenia jest wcześniejsze, pierwotne w stosunku do Drugiego Zezwolenia, należy przyjąć, że do momentu wyczerpania puli pomocy publicznej dostępnej na podstawie Pierwszego Zezwolenia, jednak nie dłużej niż do 8 sierpnia 2016 r., tj. do momentu wygaśnięcia Pierwszego Zezwolenia, Spółka będzie korzystała ze zwolnienia wynikającego z inwestycji, w związku z którą udzielone było Pierwsze Zezwolenie. W tym okresie Spółka nie będzie bowiem wykazywała na terenie SSE dochodu (innego niż dochód opodatkowany), który nie korzystałby ze zwolnienia na mocy Pierwszego Zezwolenia, czyli nie będzie korzystała ze zwolnienia na mocy Drugiego Zezwolenia.

Jednocześnie, po wygaśnięciu Pierwszego Zezwolenia lub po wykorzystaniu puli pomocy publicznej dla Pierwszego Zezwolenia, Spółka będzie mogła nadal korzystać z puli zwolnienia podatkowego dostępnego na podstawie Drugiego Zezwolenia (jednak nie dłużej niż do momentu wygaśnięcia Drugiego Zezwolenia).Z uwagi na to, że zakres przedmiotowy Pierwszego i Drugiego Zezwolenia jest identyczny (Działalność Podstawowa), po wygaśnięciu Pierwszego Zezwolenia nie zmienią się zasady kalkulacji dochodu zwolnionego i dochodu opodatkowanego.Innymi słowy, przez cały okres prowadzenia przez Spółkę działalności na terenie SSE (wynikający łącznie z Pierwszego i Drugiego Zezwolenia), Spółka będzie prowadzić dwie odrębne ewidencje dochodów: jedną dla działalności opodatkowanej oraz jedną dla działalności zwolnionej z CIT.

5.
Na marginesie powyższych argumentów Spółka pragnie wskazać, że jej podejście znajduje co do zasady potwierdzenie w dotychczasowej linii interpretacyjnej organów podatkowych, przykładowo w:

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 15 października 2008 r. (sygn. IBPB3-423-661/08/MO) oraz z dnia 13 października 2008 r. (sygn. IBPB3/423-894/08/MO),
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 maja 2009 r. (sygn. IBPBI/2/423-150/09/AM),
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 31 października 2008 r. (sygn. ITPB3/423-414/08/MK),
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 15 października 2008 r. (sygn. IBPB3/423-426/07-3/KB),
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 1 października 2008 r. (sygn. IBPB3/423-585/08/MO),
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 3 marca 2008 r. (sygn. IPBP3/423-37/08/MO/KAN-220/01/08).
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwice, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.