INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2009r. (data wpływu 5 października 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 grudnia 2009r. (data wpływu 10 grudnia 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy prawidłowe będzie wystawianie przez Spółkę faktur z tytułu świadczonych usług najmu, na których zarówno kwota należności netto, jak i kwota podatku VAT, będą wyrażone jednocześnie w walucie obcej oraz w walucie polskiej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy prawidłowe będzie wystawianie przez Spółkę faktur z tytułu świadczonych usług najmu, na których zarówno kwota należności netto, jak i kwota podatku VAT, będą wyrażone jednocześnie w walucie obcej oraz w walucie polskiej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 grudnia 2009r. (data wpływu 10 grudnia 2009r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również Spółka) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wynajmie pomieszczeń biurowych, stosując do świadczonych usług najmu podstawową stawkę (22%) podatku od towarów i usług (dalej: „podatek VAT"). Umowy najmu zawierane przez Spółkę przewidują miesięczny okres rozliczeniowy oraz obowiązek wystawiania faktur z 14-dniowym terminem płatności z tytułu usług najmu za dany miesiąc do 1. dnia roboczego tego miesiąca, przy czym czynsz jest należny z góry.

W związku z niedawną zmianą kodeksu cywilnego w zakresie zasady walutowości, Spółka rozważa wprowadzenie w stosunku do części najemców płatności z tytułu czynszu wyłącznie w walucie obcej. W takim przypadku, zarówno kwoty należności netto, jak i sama kwota podatku VAT, wykazywane na fakturach wystawianych najemcom będą wyrażane jednocześnie w walucie obcej oraz w walucie polskiej.

Do określenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT z tytułu usług najmu Spółka zastosuje kurs średni danej waluty ogłaszany przez Narodowy Bank Polski („NBP") na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. W praktyce możliwe są sytuacje, w których kurs średni ogłaszany przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury będzie różnił się od kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień otrzymania płatności oraz od kursu średniego NBP ogłaszanego na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „podatek CIT").

Zarówno Spółka, jak i najemcy, są czynnymi podatnikami podatku VAT w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe będzie wystawianie przez Spółkę faktur z tytułu świadczonych usług najmu, na których zarówno kwota należności netto, jak i kwota podatku VAT, będą wyrażone jednocześnie w walucie obcej oraz w walucie polskiej...

Zdaniem Wnioskodawcy, zamieszczanie na wystawianych fakturach VAT kwot zarówno należności netto, jak i podatku VAT, jednocześnie w walucie obcej oraz w walucie polskiej będzie prawidłowe.

Począwszy od 24 stycznia 2009r. została zniesiona zasada walutowości. W związku z tym możliwe jest dokonywanie rozliczeń pomiędzy podmiotami krajowymi również w walutach obcych, bez konieczności uzyskiwania zezwolenia dewizowego. Spółka, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, jest podatnikiem podatku VAT i zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT będzie dokonywała czynności opodatkowanych polegających na odpłatnym świadczeniu usług najmu na terytorium kraju. Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, będzie ona zobowiązana do wystawiania faktur stwierdzających w szczególności dokonanie sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy. Natomiast, zgodnie z § 5 ust. 6 rozporządzenia VAT, Spółka powinna wykazać kwoty podatku w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określona jest kwota należności na fakturze.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Spółki, podatnik jest zobowiązany do udokumentowania świadczonej usługi fakturą VAT w szczególności w ten sposób, że podatek VAT na fakturze powinien być wykazany w złotych.

Spółka pragnie zaznaczyć, iż ani ustawa o VAT ani rozporządzenie VAT nie zabraniają tego, by także pozostałe kwoty zamieszczone na fakturze były wykazywane zarówno w walucie obcej, jak i w złotych. W opinii Spółki nie ma przeciwwskazań do tego, by dla celów informacyjnych wszystkie kwoty na fakturach były wyrażone zarówno w walucie obcej, jak i w złotych, pod warunkiem wszakże, iż kwota podatku VAT będzie wykazana w złotych. Podsumowując, Spółka może wystawiać faktury VAT na należności w walutach obcych w ten sposób, że obok kwoty podatku VAT wyrażonej zarówno w walucie obcej, jak i w walucie polskiej, zamieści na fakturze kwotę należności netto wyrażoną także jednocześnie w walucie obcej i polskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, regulują ogólne zasady dokumentowania transakcji dla potrzeb podatku od towarów i usług.

Żaden z przepisów ww. ustawy o VAT nie odnosi się wprost do kwestii wystawiania faktur w walucie obcej, ale też brak jest uregulowań, które zabraniałyby dokumentowania transakcji dokonywanych przez podatników VAT w obcej walucie.

Jeżeli jednak podatnik decyduje się na fakturowanie należności w walucie obcej, musi mieć na względzie przepis § 5 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), w myśl którego, kwoty podatku wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określona jest kwota należności w fakturze. Powyższy przepis nakłada na wystawcę obowiązek przeliczania tylko kwot podatku wykazywanych na fakturach na złote, jeżeli kwota należności jest określona w innej walucie. Istnieje zatem możliwość wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż w dowolnej walucie obcej, ale kwota podatku powinna być zawsze wyrażona w walucie polskiej, co oznacza że w przypadku rozliczania usług najmu np. w walucie obcej dostawca krajowy może wystawić fakturę podając kwotę netto i brutto w walucie obcej, a podatek VAT w złotych.

Treść powyższego przepisu wskazuje, iż na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca dopuścił możliwość określania w fakturach kwot należności w walucie obcej, z tym zastrzeżeniem, że kwota podatku bezwzględnie musi być wykazana w złotych. Trzeba przy tym zauważyć, że ani ten, ani żaden inny przepis dotyczący podatku VAT nie precyzuje między jakimi podmiotami dopuszczalne są rozliczenia w walutach obcych, stąd też można przyjąć, że są one dopuszczalne również w stosunkach pomiędzy kontrahentami krajowymi.

Ponadto zauważyć należy, iż powołane przepisy nie normują obowiązku regulowania pomiędzy kontrahentami wykazanego na wystawionych fakturach VAT należnego podatku w walucie polskiej. Z powołanych przepisów prawa podatkowego nie wynika obowiązek dokonywania rozliczeń wzajemnych zobowiązań z tytułu podatku VAT pomiędzy kontrahentami w walucie polskiej, a tym samym dopuszczalne jest regulowanie płatności w kwocie brutto w dowolnej walucie, zgodnie z ustaleniami zawartymi pomiędzy kontrahentami.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca (dalej również Spółka) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wynajmie pomieszczeń biurowych, stosując do świadczonych usług najmu podstawową stawkę (22%) podatku od towarów i usług. Umowy najmu zawierane przez Spółkę przewidują miesięczny okres rozliczeniowy oraz obowiązek wystawiania faktur z 14-dniowym terminem płatności z tytułu usług najmu za dany miesiąc do 1. dnia roboczego tego miesiąca, przy czym czynsz jest należny z góry.

Spółka rozważa wprowadzenie w stosunku do części najemców płatności z tytułu czynszu wyłącznie w walucie obcej. W takim przypadku, zarówno kwoty należności netto, jak i sama kwota podatku VAT, wykazywane na fakturach wystawianych najemcom będą wyrażane jednocześnie w walucie obcej oraz w walucie polskiej.

Biorąc pod uwagę wyżej przywołane przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, iż w przypadku fakturowania usług najmu pomieszczeń biurowych np. w walucie obcej dostawca krajowy może wystawić fakturę podając kwotę netto i brutto w walucie obcej, a podatek VAT w walucie obcej oraz w złotych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Kwestia dotycząca określenia podstawy opodatkowania, gdy Spółka stosuje kurs średni danej waluty obcej ogłaszany przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury VAT dokumentującej usługę najmu, jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Ponadto informuje się, że również w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.