INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16.02.2010r. (data wpływu 23.02.2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozstrzygnięcia czy przedmiot transakcji zbycia będzie stanowił przedsiębiorstwo oraz czy ww. transakcja będzie podlegać przepisom ustawy o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.02.2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozstrzygnięcia czy przedmiot transakcji zbycia będzie stanowił przedsiębiorstwo oraz czy ww. transakcja będzie podlegać przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej „Spółka” lub „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji/promocji środków chemicznych przeznaczonych dla przemysłu produkowanych przez spółki z grupy kapitałowej, do której należy Wnioskodawca.

W związku z planowaną restrukturyzacją grupy kapitałowej w Polsce dojdzie do sprzedaży przedsiębiorstwa Spółki na rzecz innej spółki kapitałowej mającej siedzibę na terytorium Polski.

Przedmiotem powyższej transakcji będą wszystkie aktywa i pasywa oraz prawa wynikające z umów związanych z działalnością gospodarczą Spółki, w szczególności:

1. wartości niematerialne i prawne oraz środki trwałe w postaci ruchomości, w tym środki transportu, urządzenia, oraz inne aktywa według stanu na dzień zawarcia umowy sprzedaży,
2. prawa wynikające z umów zawartych przez Spółkę (umowa leasingu samochodów, umowa najmu lokali, umowa prowadzenia ksiąg rachunkowych, umowy na dostawę mediów, umowy o pracę zawarte z pracownikami, umowa ubezpieczenia zdrowotnego pracowników Spółki oraz inne umowy z wyłączeniem umowy na prowadzenie rachunku bankowego),
3. wierzytelności pieniężne (w tym z tytułu dostaw) według stanu na dzień zawarcia umowy sprzedaży,
4. inwestycje długoterminowe oraz krótkoterminowe, w tym środki pieniężne i inne aktywa pieniężne,
5. księgi i poszczególne dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę,
6. długi funkcjonalnie związane z działalnością Spółki, które zostaną przejęte przez nabywcę na podstawie odrębnych umów zawartych ze skutkiem na dzień sprzedaży.
   
   

Przy pomocy nabytych składników majątku nabywca będzie mógł prowadzić działalność gospodarczą w takim samym zakresie i charakterze co Wnioskodawca.

Umowa sprzedaży nie będzie obejmowała aktywów i pasywów, ani umów, których przeniesienie nie jest możliwe z prawnego punktu widzenia (np. zobowiązania podatkowe).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że określony w opisie zdarzenia przyszłego przedmiot transakcji będzie stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT...
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że mając na uwadze, iż przedmiot transakcji będzie stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Ustawy o VAT, w analizowanej sytuacji zastosowanie znajdzie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT i w konsekwencji transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Zdaniem Spółki, określony w opisie zdarzenia przyszłego przedmiot transakcji będzie stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.

Klasyfikacja przedmiotu transakcji jako przedsiębiorstwo

Przepisy Ustawy o VAT nie zawierają autonomicznej definicji pojęcia „przedsiębiorstwa” stosowanej dla celów Ustawy o VAT.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, w analizowanej sytuacji zastosowanie znajdzie definicja przedsiębiorstwa określona w przepisach Kodeksu cywilnego, tj. w 55¹. Takie stanowisko nie powinno budzić wątpliwości organu podatkowego wydającego interpretację, gdyż znajduje ono potwierdzenie w:

1. orzecznictwie sądów administracyjnych, np. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 listopada 2006 r. (I FSK 267/06), zgodnie z którym ‚„Ponieważ ustawy podatkowe nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa” nieodzowne staje się zatem ustalenie tego pojęcia w oparciu o przepisy Kodeksu cywilnego”, czy też w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 9 października 2008 r. (I SA/Po 538/08), w którym sąd stwierdził, że „w polskiej ustawie o podatku od towarów i usług z 2004 r. nie zawarto definicji legalnej przedsiębiorstwa. Dlatego też zarówno w doktrynie prawa podatkowego oraz w orzecznictwie sądów administracyjnych powszechnie przyjmuje się, iż nazwę przedsiębiorstwo użytą w ustawie VAT należy tłumaczyć przy zastosowaniu zewnętrznej wykładni systemowej przepisów prawnych i rozumieć ją zgodnie z brzmieniem użytym przez ustawodawcę w art. 55 kodeksu cywilnego”,
2. praktyce organów podatkowych, np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 września 2009 r. (IPPP1-443-689/09-2/JB), w której organ podatkowy stwierdził, że „Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”, dlatego też posłużyć należy się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny”, oraz
3. doktrynie prawa podatkowego, np. zgodnie z Tomaszem Michalikiem „przedsiębiorstwo dla potrzeb ustawy o VAT należy rozumieć zgodnie z definicją przyjętą przez Kodeks cywilny” (VAT Komentarz, Rok 2008, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2008, str. 93).
   
   

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Należy również wskazać, że zgodnie z powszechnie akceptowanym stanowiskiem katalog wskazany w art. 55¹ Kodeksu cywilnego jest katalogiem otwartym, zawierającym przykładowe, najczęściej występujące elementy składające się na przedsiębiorstwo i aby zaklasyfikować przedmiot transakcji jako przedsiębiorstwo nie jest konieczne przeniesienie wszystkich elementów wskazanych w tym przepisie.

Zdaniem Spółki, na podstawie literalnej wykładni art. 55¹ Kodeksu cywilnego należy uznać, że z transakcją nabycia przedsiębiorstwa mamy do czynienia w przypadku, gdy spełnione są łącznie następujące warunki:

1. dochodzi do nabycia zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych przeznaczonego do prowadzenia działalności gospodarczej, oraz
2. dochodzi do nabycia minimum aktywów i pasywów, które umożliwiają nabywającemu kontynuowanie działalności gospodarczej prowadzonej przez zbywającego.
   
   

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, skoro:

1. zakupione przez nabywcę aktywa i pasywa Spółki stanowić będą samodzielną organizacyjnie i funkcjonalnie całość, przeznaczoną do prowadzenia działalności gospodarczej,
2. w związku z przedmiotową transakcją nabywca przejmie wszystkie funkcje wykonywane przez Spółkę w zakresie dystrybucji urządzeń przemysłowych produkowanych przez spółki z grupy kapitałowej, do której należy Wnioskodawca,
3. przy pomocy nabytych składników majątku nabywca będzie mógł prowadzić działalność gospodarczą w takim samym zakresie i charakterze co Spółka
   
   to przedmiotem transakcji opisanej przez Wnioskodawcę we wniosku będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. Kodeksu cywilnego a tym samym przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Ustawy o VAT.
   
   

Przepisy prawa podlegające interpretacji przez organy podatkowe

Zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej:

1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaj; w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (art. 14b ust. 1);
2. przez przepisy prawa podatkowego rozumie się przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych (art. 3 pkt 2);
3. przez ustawy podatkowe rozumie się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich (art. 3 pkt 1).
   
   

Zdaniem Spółki, mając na uwadze, że:

1. zgodnie z powszechnie przyjętym stanowiskiem sądów administracyjnych oraz organów podatkowych dla celów podatku VAT określenie „przedsiębiorstwo” powinno być interpretowane w świetle definicji zawartej w art. 55¹ Kodeksu cywilnego;
2. interpretacja, czy przedmiot transakcji jest przedsiębiorstwem w rozumieniu Kodeksu cywilnego ma fundamentalne znaczenie dla oceny, czy transakcja sprzedaży przedsiębiorstwa przez Wnioskodawcę podlega przepisom Ustawy o VAT (w związku z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT), należy stwierdzić, że Kodeks cywilny w zakresie definicji przedsiębiorstwa stanowi „ustawę dotyczącą podatków” i tym samym jest „przepisem prawa podatkowego”. W konsekwencji, zdaniem Spółki, organ podatkowy wydający interpretację jest zobowiązany do oceny prawnej stanowiska Spółki w zakresie klasyfikacji przedmiotu transakcji jako przedsiębiorstwa na gruncie przepisów Kodeksu cywilnego.
   
   

Spółka pragnie również zauważyć, że powyższe stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie m. in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, w którym sąd zajął stanowisko, że „w kontekście stosowania art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług art. 55¹ kc stał się przepisem prawa podatkowego mimo zamieszczenia go w ustawie wykraczającej poza ramy spraw wymienionych w art. 3 pkt 1 OP. Skoro zatem przepis art. 55¹ kc jest przepisem prawa podatkowego to niezasadnym było odmówienie wszczęcia postępowania w przedmiotowej sprawie na podstawie art. 165a § 1 OP”.

Analogiczne stanowisko zostało zajęte przez inne sądy administracyjne w sprawach, w których organy podatkowe odmawiały wydania interpretacji podatkowej z uwagi na fakt, że przepisy o których interpretacje wnosili wnioskodawcy, zdaniem tych organów podatkowych, nie stanowiły przepisów prawa podatkowego (patrz orzeczenia w sprawach: III SA/Wa 1737/07, I SA/Rz 633/06, I SA/Rz 254/07).

W świetle powyższego, należy stwierdzić, że organ podatkowy wydający interpretację na wniosek Spółki jest zobowiązany do oceny, czy przedmiot transakcji opisany przez Spółkę w stanie faktycznym wniosku będzie stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

Ad. 2)

Mając na uwadze, iż przedmiot transakcji będzie stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Ustawy o VAT, w analizowanej sytuacji zastosowanie znajdzie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT i w konsekwencji transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, należy uznać, iż transakcja nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT pod warunkiem, że dotyczy przedsiębiorstwa (lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa) oraz dochodzi do zbycia tegoż przedsiębiorstwa (lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa).

Ustawa o VAT nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciem zbycia. W tym momencie Spółka pranie wskazać interpretację indywidualną wydaną 3 września 2009 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPP1/443-693/09-3/KG), który stwierdził, iż ‚„Pojęcie ‚„transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu ‚„dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężne czyli aportu”.

W konsekwencji, zdaniem Spółki mając na uwadze, iż przedmiot transakcji będzie stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Ustawy o VAT (zgodnie z argumentacją przedstawioną w punkcie 1) i zostanie ono zbyte w wyniku sprzedaży na rzecz innej spółki kapitałowej, transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.