INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 07 października 2009 r. (data wpływu 09.10.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją targów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją targów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie urządzania gier na automatach o niskich wygranych, w rozumieniu przepisów ustawy o grach i zakładach wzajemnych. Spółka co rok uczestniczy w targach branżowych, których celem jest przedstawienie oferty handlowej w zakresie prowadzonej działalności, stwarzającej możliwość nawiązania nowych kontaktów handlowych, pozyskania nowych partnerów, podpisania nowych umów dzierżawy powierzchni pod automaty.

W związku z tym, Spółka ponosi koszty związane z powyższym przedsięwzięciem, tj. m.in. opłaty za wynajem powierzchni wystawienniczej, zorganizowania stoisk oraz ich wystroju, zatrudnienia obsługi stoisk, zakupu ubioru z logo firmy (np. kurtki, parasole) dla personelu obsługi oraz pracowników, zakupu gadżetów o niskiej jednostkowej wartości z logo firmy dla kontrahentów (breloczki, słodycze, itp.), zorganizowania noclegów, transportu oraz zapewnienia wyżywienia (na zwyczajowo przyjętym poziomie) dla pracowników, zaproszonych klientów i gości firmy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy ww. koszty ponoszone w związku z organizacją targów stanowią koszty uzyskania przychodów w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Aby zatem uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów dla celów podatkowych, musi on być poniesiony w celu uzyskania przychodu oraz nie może być wymieniony w katalogu negatywnym, tj. w ustawowym wykazie kosztów nie uznawanych za koszty podatkowe. Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Wyłączone z kosztów uzyskania przychodów są natomiast, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

W katalogu tych wyłączeń nie wymieniono wydatków związanych z reklamą produktów lub usług. z tego względu, wydatki te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania w pełnej wysokości pod warunkiem, że spełnione są przesłanki wymienione w art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Ponieważ przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji „reprezentacji” ani „reklamy”, należy więc zastosować wykładnię językową.

Reprezentacja to „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną” - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego (PWN, Warszawa 2007). Przenosząc definicję „reprezentacji” na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przyjąć należy, iż reprezentacja to występowanie w imieniu firmy, wiążące się z okazałością, w celu wywołania dobrego wrażenia. w określeniu reprezentacji mieści się więc takie działanie podatnika, które ma na celu stworzenie (utrwalenie) właściwego wizerunku firmy.

Z kolei „reklama” jest definiowana jako działanie polegające na zachęcaniu potencjalnych klientów do zakupu określonych towarów lub usług, napis, rysunek, film, plakat itp. służące temu celowi, efekt czyjejś celowej działalności dotyczący własnego wizerunku w środowiskach opiniotwórczych (opinia).

Reklamą jest więc działanie mające na celu zachęcanie potencjalnych klientów do zawarcia umowy, nabycia towarów, korzystania z oferowanych usług. Prowadzona może być poprzez rozpowszechnianie informacji o towarach, miejscach nabycia, chwaleniu kogoś i zalecaniu czegoś. Wg wyroku NSA z dnia 10 maja 2001 r. sygn. akt l SA/Wr 2452/98 - reklama ma na celu nakłonienie potencjalnego nabywcy do dokonania zakupu. Informacja o konkretnych towarach, o ich zaletach, wartości i możliwości dokonania zakupu, przekazywana nieokreślonemu kontrahentowi jeśli celem jest zachęcanie go do kupna, ma charakter reklamy.

Wg wyroku NSA z dnia 26 września 2000 r. sygn. akt III SA 1994/99 - reklamą jest wszystko, co zawiera dodatkowe informacje o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwości nabycia.

Spółka organizując poza siedzibą firmy targi, poniesie związane z udziałem w nich wydatki, stanowiące lub nie, koszty uzyskania przychodów w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podział taki uzasadnia pogląd, iż wydatki poniesione przez Spółkę na wynajem powierzchni wystawienniczej, zatrudnienia obsługi stoisk, zakupu ubioru z logo firmy dla personelu obsługi oraz pracowników, zorganizowanie stoisk oraz ich wystroju, na których to Spółka przedstawia ofertę handlową w zakresie oferowanych usług, stwarzającą możliwość: nawiązania nowych kontaktów handlowych, pozyskiwania klientów, podpisania nowych umów, a w efekcie zwiększenie w przyszłości przychodów, stanowić będą koszty uzyskania przychodów stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako wydatek na reklamę.

Także działania polegające na zakupie gadżetów i nagród, które organizator targów przekazuje na rzecz osób trzecich, pod warunkiem, że wszystkie gadżety zawierają znak firmowy (logo), mieszczą się w pojęciu reklamy, czyli działań mających na celu rozpropagowanie wśród potencjalnych nabywców usług oferowanych przez reklamodawcę. Koszty posiłku, noclegu i transportu pracowników oraz gości nie stanowią wydatku służącemu konsumpcji, lecz realizacji celu organizacji targów, a poza tym są na zwyczajowo przyjętym poziomie, więc stanowią koszty uzyskania przychodów.

Pismem z dnia 17 grudnia 2009 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek o informację, iż wymienione w opisie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, słowo „nagród” dotyczy gadżetów o niskiej wartości jednostkowej z logo firmy (breloczki, słodycze, itp.), o których mowa w stanie faktycznym, przekazywanych osobom trzecim losowo bądź za odwiedzenie stoiska i zapoznanie się z ofertą Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.