INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2009 r. (data wpływu 3 grudnia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 lutego 2010 r. (data wpływu 8 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania świadczeń wypłacanych członkom Izby – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń wypłacanych członkom Izby.

Pismem z dnia 26 stycznia 2010 r. Nr ITPB2/415-995//09-2/ENB wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Powyższe uzupełniono w dniu 8 lutego 2010 r. (data wpływu).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Izba Inżynierów Budownictwa jest samorządem zawodowym zrzeszającym inżynierów budownictwa. Działa w oparciu o ustawę z 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów (Dz. U. z 2001 r., Nr 5, poz. 42 ze zm.). W ramach przynależności do izby wykonywane są przez członków izby czynność związane z uczestnictwem w organach izby, np. sądu dyscyplinarnego i komisji regulaminowych. Z tytułu wykonywania tych obowiązków członkom izby jest wypłacany ekwiwalent stanowiący rekompensatę utraconych wynagrodzeń, jest to praca indywidualna na rzecz izby. Ekwiwalent ten to 100 zł brutto za udział w posiedzeniu lub 20 zł za każdą rozpoczętą godzinę pracy indywidualnej na rzecz izby. Wypłacając te wynagrodzenia izba kwalifikuje je jako przychody z działalności wykonywanej osobiści o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec takiego zakwalifikowania dochodu izba nalicza i odprowadza na podstawie art. 13 ust. 6 tej ustawy podatek dochodowy w wysokości 18% przy ustaleniu na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy kosztów uzyskania przychodów w wysokości 20%.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy zastosowany sposób kwalifikowania wypłat z tytułu działalności wykonywanej osobiście jest prawidłowy, czy też powinno się stosować do tego rodzaju wynagrodzeń przepisy art. 13 ust. 7 w związku z art. 22 ust. 9 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, do rozliczenia wskazanych przychodów z tytułu działalności wykonywanej osobiście o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych winny mieć zastosowanie przepisy art. 13 ust. 7, a więc podatek dochodowy w wysokości 18% od podstawy opodatkowania z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 5 cytowanej ustawy, tj. 111,25 zł. Jednakże wskazać należy, że koszty uzyskania zastosowane w takim rozliczeniu, przekraczałyby wartość ekwiwalentu stanowiącego rekompensatę utraconych wynagrodzeń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy identyfikuje jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

Do tej kategorii przychodów stosownie do treści art. 13 pkt 6 ww. ustawy należy zakwalifikować przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Z kolei na podstawie art. 13 pkt 7 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się: przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Jak wynika ze stanu faktycznego wskazanego we wniosku, Izba Inżynierów Budownictwa jest samorządem zawodowym zrzeszającym inżynierów budownictwa. Działa w oparciu o ustawę z 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów (Dz. U. z 2001 r., Nr 5, poz. 42 ze zm.). w ramach przynależności do izby wykonywane są przez członków izby czynności związane z uczestnictwem w organach izby, np. sądu dyscyplinarnego i komisji regulaminowych. Z tytułu wykonywania tych obowiązków członkom izby jest wypłacany ekwiwalent stanowiący rekompensatę utraconych wynagrodzeń, jest to praca indywidualna na rzecz izby. Ekwiwalent ten to 100 zł brutto za udział w posiedzeniu lub 20 zł za każdą rozpoczętą godzinę pracy indywidualnej na rzecz izby. Wypłacając te wynagrodzenia izba kwalifikuje je jako przychody z działalności wykonywanej osobiście o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 7 ust. 1 wskazanej we wniosku ustawy z dnia z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów, izby architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów, zwane dalej „izbami’, mają osobowość prawną.

Natomiast stosownie do art. 14 ust. 1 tej ustawy, organami okręgowych izb są:

1. okręgowy zjazd izby,
2. okręgowa rada izby,
3. okręgowa komisja rewizyjna,
4. okręgowa komisja kwalifikacyjna,
5. okręgowy sąd dyscyplinarny,
6. okręgowy rzecznik odpowiedzialności zawodowej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, iż przychody otrzymywane przez członków organów stanowiących Izby Inżynierów Budownictwa stanowią przychody w rozumieniu art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jako takie podlegają opodatkowaniu.

Zakwalifikowanie przychodów wskazanych we wniosku do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powoduje, iż na Wnioskodawcy, jako płatniku dokonującym wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 tej ustawy. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 5 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.