INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2009r. (data wpływu do tut. BKIP 25 listopada 2009r.), uzupełnionym w dniu 21 stycznia i 12 lutego 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów dokonywanych odpisów amortyzacyjnych od lokali użytkowych będących własnością Spółdzielni - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2009r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów dokonywanych odpisów amortyzacyjnych od lokali użytkowych będących własnością Spółdzielni.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 29 grudnia 2009r. znak: IBPBI/2/423-1455/09/CzP wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienie wniosku wpłynęło do tut. BKIP 21 stycznia i 12 lutego 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 05 kwietnia 2007r. Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał wiążącą interpretację w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisu na fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych (w tym lokali użytkowych). Powyższa interpretacja obowiązywała w dacie zaistnienia zdarzenia opisanego we wniosku (z 22 stycznia 2007r.) i traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących.

Naszym zdaniem istotne znaczenie ma interpretacja Ministra Finansów z dnia 05 marca 2008r., która zmieniła stan prawny, gdyż dokonała wykładni pojęcia zasobów mieszkaniowych spółdzielni, do zasobów tych nie zaliczając lokali użytkowych.

Spółdzielnia uzyskuje przychody z tytułu wynajmu lokali użytkowych. Przychody te wpływają na dochód do opodatkowania. Lokale użytkowe finansowane są funduszem zasobowym Spółdzielni. Lokale użytkowe nie zaliczają się do zasobów mieszkaniowych Spółdzielni i stanowią odrębne środki trwałe. W odniesieniu do lokali użytkowych finansowanych z funduszu zasobowego Spółdzielnia zalicza do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne.

Z treści art. 15 ust. 6 ustawy o PDOP wynika, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16. W myśl natomiast art. 16c pkt 2 ustawy o PDOP amortyzacji nie podlegają wyłącznie budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służące działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe. Lokale użytkowe sfinansowane z funduszu zasobowego, jeżeli mają gospodarcze przeznaczenie nie stanowią spółdzielczych zasobów mieszkaniowych, ani nie służą działalności społeczno-wychowawczej. Oznacza to, że nie mieszczą się one w dyspozycji art. 16c pkt 2 ustawy o PDOP, czyli nie zostały przez ustawodawcę wyłączone z amortyzacji.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy słusznie Spółdzielnia zalicza do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od lokali użytkowych, które w świetle stanowiska Ministra finansów nie wchodzą do zasobów mieszkaniowych spółdzielni mieszkaniowych...

Zdaniem Spółdzielni, pomimo, że ustawodawca w ustawie o Spółdzielniach mieszkaniowych posługuje się pojęciem „zasoby mieszkaniowe spółdzielni”, nie dokonał precyzyjnego wyjaśnienia tego pojęcia. Zgodnie z przyjęta wykładnią pojęcia „zasoby mieszkaniowe spółdzielni” dokonaną przez Ministra Finansów, z dnia 05 marca 2008r., lokale użytkowe nie stanowią zasobów mieszkaniowych. Skoro lokale użytkowe nie mieszczą się w definicji zasobów mieszkaniowych, więc nie ma w stosunku do nich zastosowania art. 16c ustawy o PDOP. Tym samym, zdaniem Spółdzielni, na gruncie podatkowym może ona odpisy amortyzacyjne od lokali użytkowych zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, co zmniejsza dochód do opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm. – dalej „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 updop, dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Stosownie do art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie natomiast z art. 16c pkt 2 updop, amortyzacji nie podlegają budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służących działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe.

Zasady gospodarki finansowej danej spółdzielni mieszkaniowej powinny rozstrzygać, czy w odniesieniu do lokali użytkowych finansowanych z funduszu zasobowego stosowane będzie umorzenie wartości tych lokali pomniejszające fundusz zasobowy spółdzielni, czy też będą naliczane odpisy amortyzacyjne w ciężar kosztów działalności, której te lokale służą. Zatem to sama Spółdzielnia decyduje o umorzeniu lub amortyzacji lokali użytkowych finansowanych z funduszu zasobowego.

Lokale użytkowe (niemieszkalne), co do zasady, są odrębnymi środkami trwałymi podlegającymi amortyzacji. W odniesieniu do lokali użytkowych finansowanych z funduszu zasobowego należy wskazać, iż o ile Spółdzielnia podejmie decyzję o naliczaniu odpisów amortyzacyjnych od określonego lokalu użytkowego, taki środek trwały podlegać będzie odpisom amortyzacyjnym na podstawie przepisów podatkowych, pod warunkiem że nie zostanie zaliczony do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub nie służy działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe.

Z kolei przez pojęcie „spółdzielcze zasoby mieszkaniowe” należy rozumieć:

1. budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże,
2. pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, w szczególności: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,
3. urządzenia i uzbrojenia terenów, na których znajdują się w/w budynki, w szczególności: zbiorniki-doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej, ciepłowniczej, sieci elektroenergetycznych i telefonicznych, budowli inżynieryjnych (studni itp.), budowli komunikacyjnych (np: drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie budynków mieszkalnych (np: latarnie oświetleniowe, ogrodzenia).
4. grunty, na których posadowione są budynki mieszkalne.
   
   

Z powyższego wynika, iż lokale użytkowe nie wchodzą w skład spółdzielczych zasobów mieszkaniowych. Tym samym, jeżeli Spółdzielnia wykazuje niepodlegające zwolnieniu dochody uzyskane z wykorzystania (wynajmu) lokali użytkowych, to uzasadnione jest podjęcie przez Spółdzielnię decyzji o amortyzacji podatkowej tych lokali i obciążeniu odpisami amortyzacyjnymi kosztów uzyskania przychodów, wpływających na zmniejszenie dochodu do opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.