INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2009 r. (data wpływu 26 października 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania lokalu mieszkalnego z działalności gospodarczej i jego wykreślenia z ewidencji środków trwałych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania lokalu mieszkalnego z działalności gospodarczej i jego wykreślenia z ewidencji środków trwałych

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej. Wybrał opodatkowanie metodą liniową (zgodnie z art. 30c Ustawy PIT) tj. osiągane przez niego dochody podlegają opodatkowaniu stawką liniową podatku w wysokości 19%.

W dniu 4 sierpnia 2008 r. Wnioskodawca nabył na podstawie aktu notarialnego lokal mieszkalny. Lokal ten obecnie wynajmuje na cele biurowe osiągając przychód z tego tytułu. Z dniem 1 września 2009 r. wprowadził przedmiotowy lokal do ewidencji środków trwałych i rozpoczął jego amortyzację.

W przyszłości Wnioskodawca planuje wycofanie lokalu z działalności gospodarczej (i jego wykreślenie z ewidencji środków trwałych). Po wycofaniu lokalu z działalności gospodarczej i zakończeniu jego wynajmowania planuje w nim zamieszkać (lokal ten ma bowiem charakter mieszkalny). Wnioskodawca nie wyklucza również, że lokal ten za kilka lat sprzeda.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wycofanie lokalu mieszkalnego z działalności gospodarczej i jego wykreślenie z ewidencji środków trwałych spowoduje dla Wnioskodawcy konsekwencje podatkowe w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (powstanie przychodu)... W szczególności, czy będzie skutkować koniecznością skorygowania amortyzacji za okres, w którym mieszkanie było wynajmowane i stanowiło źródło przychodów z działalności gospodarczej...
2. W jaki sposób zakwalifikować dochód ze zbycia lokalu mieszkalnego wycofanego z działalności gospodarczej... Czy zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami będzie to zawsze dochód ze zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy PIT, czy też dochód z prowadzonej działalności gospodarczej, o którym mow w art. 14 ust. 2 pkt 1 Ustawy PIT...
3. W jaki sposób ustalić dochód w przypadku zbycia lokalu mieszkalnego wycofanego z działalności gospodarczej i jaką stawką podatku będzie ten dochód opodatkowany...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie pierwsze. W zakresie pytania drugiego i trzeciego zostanie wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Stanowisko odnośnie pytania 1.

Zdaniem Wnioskodawcy wycofanie lokalu z działalności gospodarczej jest neutralne podatkowo w szczególności nie powoduje dla niego powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu. Brak jest również w tym wypadku podstaw do korygowania dotychczas dokonanych odpisów amortyzacyjnych. Amortyzacja za okres, w którym mieszkanie wykorzystywane było dla potrzeb działalności gospodarczej i przynosiło przychody z tego tytułu (tj. było wynajmowane) stanowi koszt uzyskania przychodu związany z tą działalnością. Wycofanie lokalu z działalności gospodarczej będzie zatem mieć jedynie ten skutek, że zakończy się jego amortyzacja.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast w art. 10 ww. ustawy przedstawiony został katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 3 do źródeł przychodów osób fizycznych zalicza się pozarolniczą działalność gospodarczą.

Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 tej ustawy, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (…).

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z opisu przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. W 2008 r. nabył lokal mieszkalny, który obecnie wynajmuje. Przedmiotowy lokal z dniem 1 września 2009 r. został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i jest amortyzowany. W przyszłości Wnioskodawca zamierza jednak wycofać lokal z działalności gospodarczej a następnie planuje w nim zamieszkać przeznaczając go na cele osobiste.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, iż wycofanie lokalu mieszkalnego z działalności gospodarczej Wnioskodawcy nie spowoduje u niego powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej jak również z pozostałych źródeł przychodu. Czynności ta nie wiąże się bowiem z odpłatnym zbyciem środka trwałego, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie dojdzie więc do sprzedaży środka trwałego. Wycofany lokal mieszkalny nadal stanowi własność Wnioskodawcy. Będzie jedynie wykorzystywany na potrzeby osobiste podatnika.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zaliczają do żadnej z kategorii źródeł przychodów czynności nieodpłatnego przekazywania środka trwałego na cele osobiste podatnika, zatem opisana powyżej czynność jest dla Wnioskodawcy obojętna podatkowo – nie powoduje powstania przychodu podatkowego i w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto wycofanie środka trwałego z działalności gospodarczej nie spowoduje również obowiązku dokonywania korekty (zmniejszenia) dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych ujmowanych w kosztach uzyskania przychodu w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W myśl art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Przepis art. 22h ust. 1 pkt 1 powoływanej ustawy stanowi, iż odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiąc, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu) z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór (…).

Z wniosku wynika, iż amortyzowany lokal mieszkalny w związku z jego wycofaniem z działalności gospodarczej zostanie wykreślony przez Wnioskodawcę z ewidencji środków trwałych co jest równoznaczne z zaprzestaniem dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Nie powoduje to jednak konieczności dokonywania jakichkolwiek korekt kosztów uzyskania przychodów w ewidencji księgowej. Odpisy naliczone w okresie używania składnika majątku na potrzeby działalności gospodarczej pozostają kosztami uzyskania przychodu.

Reasumując stwierdzić należy, iż czynność wycofania lokalu mieszkalnego i wykreślenie go z ewidencji środków trwałych nie spowoduje żadnych konsekwencji podatkowych zarówno w zakresie powstania przychodów jaki i konieczności dokonywania korekty odpisów amortyzacyjnych zaliczonych dotychczas do kosztów uzyskania przychodów.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.