INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11.09.2009 r. (data wpływu 25.09.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia momentu powstania przychodu z tytułu udostępniania infrastruktury teleinformatycznej:

• w zakresie usług przedpłaconych - jest nieprawidłowe,

• w zakresie wykupu dodatkowego transferu - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 25.09.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia momentu powstania przychodu z tytułu udostępniania infrastruktury teleinformatycznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług internetowych. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest udostępnianie klientom (Użytkownicy) - infrastruktury teleinformatycznej celem przechowywania oraz udostępniania danych przez użytkowników poprzez korzystanie przez Użytkowników z bezpłatnych oraz płatnych kont witryny internetowej.

W przypadku kont płatnych, Wnioskodawca świadczy - zgodnie z regulaminem – usługi przedpłacone, w tym w okresach dłuższych niż miesięczne oraz niepokrywające się z miesiącami kalendarzowymi („Usługi przedpłacone”). Konto płatne opłacane jest przez Użytkownika z góry na określony czas. Korzystanie z konta płatnego polega na prawie do korzystania przez określoną ilość miesięcy z konta o określonej ilości odnawialnego tygodniowego limitu transferu. Niewykorzystany transfer nie przechodzi na kolejne tygodnie ani na okres po zakończeniu abonamentu. Możliwe jest wykupienie abonamentu miesięcznego, kwartalnego i rocznego.

Formą płatności za konto płatne jest - zależnie od wyboru klienta - przelew bankowy, płatność kartą płatniczą w kasie sklepu lub za pośrednictwem telefonu komórkowego. Płatności od użytkowników przekazywane będą za pośrednictwem firmy pośredniczącej na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Dodatkową formą płatności będzie SMS Premium, tj. usługa umożliwiająca przesyłanie z telefonów komórkowych krótkich wiadomości tekstowych o podwyższonej opłacie za ich wysłanie.

Dodatkowo Użytkownik może skorzystać z możliwości wykupu dodatkowego transferu - polega na jednokrotnym udostępnieniu określonej ilości transferu, który nie ulega odnowieniu. Dodatkowy Transfer nie ma żadnych ograniczeń czasowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko, iż w świetle art. 19 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku otrzymania przez Wnioskodawcę należności od Użytkowników w związku z opłaceniem przez użytkowników – usług przepłaconych oraz dodatkowego Transferu – traktowanych jako należność za wykonanie usług otrzymanych przed wykonaniem tych usług – obowiązek podatkowy w podatku VAT powstanie z chwilą otrzymania tej należności od użytkownika...,
2. Czy prawidłowe jest stanowisko, iż w świetle art. 14 ust. 1 i ust. 1e w związku z ust. 3 pkt 1 ustawy o PIT otrzymana przez Wnioskodawcę należność od Użytkowników w związku z opłaceniem usług przedpłaconych przez użytkowników, powinna być rozpoznana przez Wnioskodawcę w całości jako przychód w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego określonego w umowie o świadczenie usług przedpłaconych...,
3. Czy prawidłowe jest stanowisko, iż w świetle art. 14 ust. 1, ust. 1c w związku z ust. 3 pkt 1 ustawy o PIT otrzymana przez Wnioskodawcę należność od użytkowników za opłacenie dodatkowego transferu, powinna być rozpoznana przez Wnioskodawcę w całości jako przychód w dniu otrzymania należności od Użytkownika...
   
   

Odpowiedź na pytanie Nr 2 i 3 stanowi przedmiot niniejszej interpretacji. Odpowiedź na pytanie nr 1 zostanie udzielona odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, iż w świetle art. 14 ust. 1 i ust. 1e w związku z ust. 3 pkt 1 ustawy o PIT, otrzymana przez Wnioskodawcę należność od użytkowników w związku z opłaceniem usług przedpłaconych przez użytkowników, powinna być rozpoznana przez Wnioskodawcę w całości jako przychód w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego określonego w umowie o świadczenie usług przedpłaconych.

W świetle art. 14 ust. 1 ustawy o PIT „za przychód z (pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT (...) uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów udzielonych bonifikat i skont (…).” Art. 14 ust. 1e ustawy o PIT stanowi, iż jeżeli strony ustalą ze usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.” Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o PIT „do przychodów, o których mowa w art. 14 ust 1 i 2 (ustawy o PIT) nie zalicza się (…) pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych.”

Wnioskodawca uważa, iż otrzymana przez Wnioskodawcę należność od Użytkowników w związku z opłaceniem usług przedpłaconych przez Użytkowników, powinna być rozpoznana przez Wnioskodawcę w całości jako przychód w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego określonego w umowie o świadczenie usług przepłaconych. Innymi słowy, opłacenie z góry przez użytkownika - należności za korzystanie z konta płatnego powinno być rozpoznawane jako przychód Wnioskodawcy w całości w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego określonego w umowie o świadczenie usług przepłaconych. Taki sposób rozliczenia nie narusza również przepisu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o PIT, nakazującego wyłączenie z przychodów - należności dotyczących następnego okresu sprawozdawczego.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, iż w świetle art. 14 ust. 1, ust. 1c w związku z ust. 3 pkt 1 ustawy o PIT, otrzymana przez Wnioskodawcę należność od użytkowników za opłacenie dodatkowego transferu, powinna być rozpoznana przez Wnioskodawcę w całości jako przychód w dniu otrzymania należności od użytkownika.

Przepis art. 14 ust. 1c ustawy o PIT stanowi, iż „za datę powstania przychodu, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o PIT uważa się z zastrzeżeniem art. 14 ust. 1e, 1h i 1i (ustawy o PIT) dzień wydania rzeczy zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi nie później niż dzień: wystawienia faktury albo uregulowania należności.”

Dodatkowy transfer polega na jednokrotnym udostępnieniu określonej ilości transferu, który nie ulega odnowieniu. Dodatkowy transfer nie ma żadnych ograniczeń czasowych. Co do zasady, od momentu otrzymania płatności przez Wnioskodawcę nie wiadomo, w jakim okresie będzie wykonana przez Wnioskodawcę - usługa dodatkowego transferu. Decyduje o tym wola użytkownika. Należy więc przyjąć sposób rozliczenia w podatku PIT, w którym uregulowanie należności przez użytkownika za opłacenie dodatkowego transferu na rzecz Wnioskodawcy (w tym również dokonanie płatności przez Użytkownika na rzecz podmiotu pośredniczącego na zlecenie Wnioskodawcy w spełnieniu świadczenia pieniężnego przez Użytkownika, np. na rzecz agenta rozliczeniowego), stanowi moment rozpoznania przychodu w podatku PIT przez Wnioskodawcę.

Przemawia za przedstawionym powyżej sposobem rozliczenia również - dotycząca powstania przychodu według zasady kasowej przychodów, dla których ustawa o PIT nie wprowadza odmiennego sposobu rozliczenia - treść przepisu art. 14 ust. 1i ustawy o PIT, zgodnie z którym „w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się art. 14 ust. 1c, 1e i 1h (ustawy o PIT), za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty”.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast art. 14 ust. 1c ww. ustawy stanowi, iż za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Przytoczony powyżej przepis należy traktować jako generalną zasadę określającą moment powstania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych. Wyjątek od tak skonstruowanej zasady wprowadza art. 14 ust. 1e, 1h oraz 1i powołanej ustawy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż wnioskodawca w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej będzie udostępniał infrastrukturę teleinformatyczną celem przechowywania oraz udostępniania danych przez użytkowników poprzez korzystanie przez Użytkowników z bezpłatnych oraz płatnych kont witryny internetowej.

W przypadku kont płatnych, Wnioskodawca będzie świadczył - zgodnie z regulaminem – usługi przepłacone. Dodatkowo Użytkownik będzie mógł skorzystać z możliwości wykupu dodatkowego transferu - polega na jednokrotnym udostępnieniu określonej ilości transferu, który nie ulega odnowieniu. Dodatkowy Transfer nie ma żadnych ograniczeń czasowych.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie znajdzie zastosowanie powołany wyżej art. 14 ust. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Również art. 14 ust. 1h, 1i nie odnosi się przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego. Sporządzenie regulaminu przez Wnioskodawcę nie jest równoznaczne z zawarciem przez strony umowy z której wynikałby okres rozliczeniowy.

Definitywna i ostateczna zapłata za oferowaną usługę, dokonana w momencie uregulowania należności, nie może być traktowana jako przedpłata (zarachowana należność) na poczet wykonanej usługi w następnym okresie rozliczeniowym. Dlatego też w zdarzeniu przyszłym opisanym we wniosku przepis art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy nie ma zastosowania.

W związku z powyższym, datę powstania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych należy określić zgodnie z cytowanym powyżej art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z treści tego przepisu wynika wprost, iż moment powstania przychodu należnego został ściśle związany z wystąpieniem takiego zdarzenia przyszłego jak uregulowanie należności.

Reasumując stwierdzić należy, iż Wnioskodawca uzyska przychód z tytułu udostępniania infrastruktury teleinformatycznej (usługi przepłacone i wykup dodatkowego transferu) w momencie otrzymania środków pieniężnych z tytułu ich sprzedaży.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.