INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2009 r. (data wpływu 27 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz korekty podatku dochodowego z tytułu zaległości w podatku od nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony w dniu 28 września 2009 r. – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• przychodu podatkowego,
• kosztów uzyskania przychodów oraz korekty podatku dochodowego z tytułu zaległości w podatku od nieruchomości.
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca nie płacił podatku od dzierżawionych nieruchomości. W 2008 roku skorygował deklaracje za lata 2003 - 2007 i zwrócił się do Gminy o umorzenie zaległości w podatku od nieruchomości.

Urząd Miasta i Gminy udzielił ulg w spłacie zobowiązań podatkowych:

• umorzył podatek od nieruchomości za 2003 r. w kwocie 107 321,60 zł;
• umorzył odsetki od zaległości podatkowych od 2003 do 2007 r. w wysokości 309 286,00 zł;
• rozłożył na 122 raty (m - c) zaległości podatkowe od 2004 do 2007 r. w kwocie 675 692,80 zł.
  
  

W uzupełnieniu wniosku z dnia 24 września 2009 r. wskazano, iż:

1. Korekta podatku dochodowego za lata 2004, 2005 i 2006 ma dotyczyć uznania podatku od nieruchomości za koszt uzyskania przychodów w poszczególnych latach podatkowych.
2. Podatek od nieruchomości stanowi pośredni koszt uzyskania przychodów.
3. Za dzień poniesienia kosztów uzyskania przychodów w latach 2004, 2005 i 2006 uznaje się ostatni dzień roku kalendarzowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz korekty podatku dochodowego z tytułu zaległości w podatku od nieruchomości.

Czy Spółka może dokonać korekty podatku od osób prawnych za lata 2004, 2005, 2006 z tytułu zaległości w podatku od nieruchomości, a raty podatku od nieruchomości za rok 2007 zaliczyć w koszty roku zapłaty czyli w 2008 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z wprowadzoną w 2007 r. definicją kosztów bezpośrednich i pośrednich koszty podatku od nieruchomości za 2007 r. Spółka powinna zaliczyć do roku 2008, sukcesywnie do wpłacanych rat miesięcznych. Natomiast za lata poprzednie Spółka może dokonać korekty deklaracji CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t . j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) – w stanie prawnym obowiązującym od dnia 01.01.2007 r. – kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Natomiast przepis art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Kwestię kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami reguluje przepis art. 15 ust. 4d ww. ustawy, na podstawie którego koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. W myśl ust. 4e ww. artykułu, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f - 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (z wyjątkiem tych, które wymienione zostały w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody.

Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Są to zatem te wszystkie wydatki, które poniesione zostały w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

Podatek od nieruchomości bez wątpienia stanowi koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy, albowiem podatnik jest zobowiązany na podstawie odrębnych przepisów do ponoszenia takiego wydatku. Obowiązek zapłaty podatku z ww. tytułu wynika z faktu posiadania nieruchomości. Tak ukształtowany obowiązek podatkowy prowadzi do wniosku, że ponoszenie przez podatnika wydatku o charakterze publicznoprawnym od posiadanej przez niego nieruchomości związany z działalnością gospodarczą ma wpływ na możliwość osiągnięcia przychodu, chociaż nie wiąże się z konkretnym przychodem. Wydatek ten należy zaliczyć więc do kosztów uzyskania przychodów jako koszt ogólny działalności gospodarczej. Jego ponoszenie jest niezbędne w celu prawidłowego funkcjonowania podatnika. Zatem, wydatek poniesiony przez Spółkę z tytułu zaległego podatku od nieruchomości, powinien być zaliczony do kosztów pośrednich na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, że zaległy podatek od nieruchomości dotyczący 2007 r. może zostać zaliczony przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów w momencie jego faktycznego poniesienia, w myśl art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.01.2007 r., tj. w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych.

Zgodnie natomiast z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – w stanie prawnym obowiązującym do 31.12.2006 r. – kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

W myśl powyższego przepisu, podatnik również miał możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że wykazał ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Kosztami uzyskania przychodów były zarówno koszty, które pozostawały w bezpośrednim związku przyczynowo - skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie było możliwe, ale dla prawidłowego funkcjonowania podmiotu poniesienie ich było uzasadnione i konieczne.

Zgodnie z treścią ustawowej regulacji, kwalifikacja danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów winna brać pod uwagę jego przeznaczenie, celowość i zasadność dla funkcjonowania podmiotu oraz potencjalną możliwość przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodów. Koszty pośrednie dotyczą całokształtu działalności Spółki, ponoszone są w celu zachowania źródła przychodów.

Stosownie do art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – w stanie prawnym obowiązującym do 31.12.2006 r. – koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Przepis ten jednoznacznie wskazywał, iż podatnik mógł ponosić koszty, które bezpośrednio wiązały się z konkretnymi przychodami osiągniętymi w roku podatkowym lub też mógł ponosić koszty, które miały pośredni wpływ na osiągane przychody. Wydatki, które wpływały na przychody Spółki w sposób pośredni, dotyczące całokształtu działalności należało uznać za koszty podatkowe w okresie ich faktycznego poniesienia, czyli zapłaty.

W kontekście powyższego, w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31.12.2006 r., podatek od nieruchomości za lata 2004, 2005, 2006, stanowi koszt uzyskania przychodu w dacie jego faktycznego poniesienia, tj. zapłaty, bez konieczności dokonywania korekty podatku dochodowego za ww. lata podatkowe.

Jednocześnie informuje się, że wniosek Spółki w części dotyczącej przychodu podatkowego został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB3/423-568/09-4/EK, wydaną w dniu 19 października 2009 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.