INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni Niewidomych przedstawione we wniosku z dnia 05 sierpnia 2009 r. (data wpływu 10.08.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 26 paździenika 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia faktury za zużytą energię elektryczną, wodę, ciepło w miesiącach listopad, grudzień 2008 r. otrzymuje w styczniu, lutym następnego roku.

W celu zachowania współmierności kosztów i przychodów, Spółdzielnia koszt usług ujęła w księgach rachunkowych pod datą 31 grudnia 2008 r. na podstawie dowodów wewnętrznych PK.

Pismem z dnia 26 października 2009 r. Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny o informację, iż ponoszone koszty zużycia energii elektrycznej, wody oraz ciepła kwalifikuje zarówno jako koszty bezpośrednie, jak i koszty pośrednie. Koszty bezpośrednie to koszty zużycia energii elektrycznej, wody oraz ciepła, które dotyczą zużytych mediów w budynku produkcyjnym, zaś dokonane zużycie w budynku administracyjnym kwalifikowane jest do kosztów pośrednich.

Spółdzielnia wskazała również, iż:

• faktury za media, które otrzymała w roku 2009 dot. zarówno kosztów bezpośrednich, jak i pośrednich odnoszą się do przychodów roku 2008,

• faktury dotyczące zużytych w 2008 r. mediów otrzymała do dnia sporządzenia sprawozdania finansowego za rok 2008.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługi dostawy energii elektrycznej, wody, ciepła, które dotyczą poprzedniego roku podatkowego, zaś faktury za nie zostały wystawione w następnym roku stanowią koszt uzyskania przychodu w roku ich wykonania...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu uważa się dzień, na który ujęto koszty w księgach rachunkowych.

W związku z powyższym, jeżeli Spółdzielnia ujęła koszt zużycia energii elektrycznej, cieplnej oraz wody w miesiącach listopad, grudzień 2008 r. pod datą 31 grudnia 2008 r. na podstawie dowodu wewnętrznego (PK), pomimo wystawienia faktury przez dostawców w 2009 r., to koszty te będą stanowić koszt uzyskania przychodu roku 2008.

Spółdzielnia oparła się na stanowisku Ministerstwa Finansów zaprezentowanym w piśmie z dnia 8 marca 2007 r. (publikacja „Leksykon podatku dochodowego od osób prawnych” publikacja Oficyna Wydawnicza „UNIMEX”): „przepisy o rachunkowości decydują, na który dzień ujmuje się w księgach rachunkowych koszt, a tym samym przesądzają o dacie poniesienia kosztu podatkowego”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, iż podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo – skutkowy. Przy czym kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy i wywiązywaniem się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, a także w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przyniosło (przynosiło) przychody także w przyszłości.

Na mocy ustępów 4 – 4c omawianego artykułu, koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami:

• poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych),

• odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

- są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (art. 15 ust. 4b tej ustawy),

• odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie (art. 15 ust. 4c ustawy).
  
  

Natomiast, w myśl art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca otrzymał w styczniu, lutym 2009 r. - do dnia sporządzenia sprawozdania finansowego za rok 2008 - faktury za zużyte w listopadzie i grudniu 2008 r. media (tj. energię elektryczną, wodę, ciepło). Wydatki te Spółdzielnia kwalifikuje jako koszty bezpośrednie w stosunku do budynku produkcyjnego oraz jako pośrednie do budynku administracyjnego. Wnioskodawca wskazał ponadto, iż przedmiotowe faktury dot. przychodów roku 2008.

Odnosząc powyższe unormowania do sytuacji przedstawionej we wniosku, należy stwierdzić, że na mocy art. 15 ust. 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty mediów (tj. energii elektrycznej, wody oraz ciepła), zużytych w budynku produkcyjnym, które Wnioskodawca kwalifikuje jako bezpośrednie koszty uzyskania przychodów, odnoszące się do przychodów roku 2008, a poniesione zostały na podstawie faktur otrzymanych w roku 2009 do dnia sporządzenia sprawozdania finansowego albo do dnia złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania - są potrącalne w roku podatkowym 2008.

Nie ma przy tym znaczenia data wystawienia czy też otrzymania dowodów księgowych, w przypadku Spółki faktur otrzymywanych od dostawców mediów. Ustawodawca wyraźnie bowiem wskazuje moment przesądzający o możliwości zaliczenia danego kosztu o charakterze bezpośrednim do kosztów danego roku podatkowego.

Również w przypadku kosztów podatkowych innych niż bezpośrednio związane z przychodami dla ustalenia momentu ich potrącalności nieistotna jest data wystawienia lub otrzymania dowodów księgowych przez Jednostkę, ale – zgodnie z treścią art. 15 ust. 4d omawianej ustawy – dzień poniesienia kosztu, czyli dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku).

Zatem, elementem decydującym o momencie rozpoznania kosztów uzyskania przychodów jest data, pod którą dany koszt został prawidłowo zaksięgowany w księgach rachunkowych. Ponadto z przepisu art. 15 ust. 4e ww. ustawy wynika, że podstawą do ujęcia kosztu jest faktura (rachunek) lub inny dowód jedynie wówczas, gdy nie ma faktur. Przy czym, zasady powyższe nie dotyczą rezerw i biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W świetle powyższego, koszty mediów zużytych w budynku administracyjnym, kwalifikowanych do pośrednich kosztów uzyskania przychodów, dotyczące roku podatkowego 2008, udokumentowane fakturami, otrzymanymi przez Spółkę w styczniu i lutym 2009 r., oraz ujęte w księgach rachunkowych na dzień 31 grudnia 2008 rok – z uwagi na tę datę zaksięgowania w księgach – są potrącalne w roku podatkowym 2008.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.