Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-519/09-2/JG
z 30 września 2009 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB3/423-519/09-2/JG
Data
2009.09.30


Referencje


Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu


Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Wydatki nieuznawane za koszty uzyskania przychodów


Słowa kluczowe
koszty uzyskania przychodów
odliczanie podatku naliczonego
podatek naliczony
podatek od towarów i usług
reprezentacja
wydatek


Istota interpretacji
Czy w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek od towarów i usług naliczony na nabyciu usług gastronomicznych i hotelowych, który nie podlega odliczeniu przez Spółkę, jest dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów?



Wniosek ORD-IN 474 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 07 lipca 2009 r. (data wpływu 10 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku od towarów i usług, związanego z wydatkami na reprezentację z tytułu nabycia usług gastronomicznych i hotelowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku od towarów i usług, związanego z wydatkami na reprezentację z tytułu nabycia usług gastronomicznych i hotelowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka ponosi koszty nabycia usług gastronomicznych i hotelowych. Wydatki te związane są z organizacją spotkań pracowników Spółki z kontrahentami (na przykład organizacja spotkań i wyjazdów biznesowych z kontrahentami; organizacja poczęstunku dla kontrahentów, spotkania biznesowe w restauracjach; podejmowanie delegacji kontrahentów; spotkania integracyjne z kontrahentami itp.). Podatek od towarów i usług naliczony w związku z nabyciem tych usług nie jest przez Spółkę odliczany zgodnie z przepisem art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek od towarów i usług naliczony na nabyciu usług gastronomicznych i hotelowych, który nie podlega odliczeniu przez Spółkę, jest dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów...

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek od towarów i usług naliczony na nabyciu usług gastronomicznych i hotelowych, który nie podlega odliczeniu przez Spółkę, stanowi koszt uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, za wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawodawca wymienił koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych jako koszty, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Ponadto, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 tej ustawy, kosztem uzyskania przychodu, co do zasady, nie jest podatek od towarów i usług. Jednocześnie jednak, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a tiret drugie, podatek od towarów i usług jest kosztem uzyskania przychodów w tej części, w której zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku nabycia przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, występuje brak prawa do obniżenia kwoty należnego podatku od towarów i usług o kwotę podatku naliczonego. W związku tym, Spółka nie odlicza od należnego podatku od towarów i usług podatku naliczonego na nabyciu omawianych usług gastronomicznych i hotelowych. Tym samym jednak, zdaniem Spółki, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a tiret drugie, Spółce przysługuje prawo do zaliczenia podatku od towarów i usług naliczonego na zakupie usług gastronomicznych i hotelowych, do kosztów uzyskania przychodu.

Swoje stanowisko Spółka uzasadnia następująco.

Po pierwsze należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dla zaliczenia danej pozycji do kosztów uzyskania przychodu, konieczne jest poniesienie kosztu w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Analizowane wydatki na usługi gastronomiczne i hotelowe ponoszone są w związku z organizacją spotkań z kontrahentami, które to spotkania służą działalności Spółki jako element zwyczajowej praktyki biznesowej.

Tym samym, co do zasady, zdaniem Spółki, spełniony jest warunek związku danego kosztu z przychodami Spółki.

Jak wspomniano powyżej, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy, koszty reprezentacji nie stanowią kosztu uzyskania przychodu. Przedmiotowe koszty nabycia usług gastronomicznych i hotelowych związanych z organizacją spotkań z kontrahentami, są przez Spółkę uznawane za koszty reprezentacji i niezaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Spółka uważa jednak, że podatek od towarów i usług naliczony przy nabyciu usług gastronomicznych i hotelowych może być kosztem uzyskania przychodu, mimo iż sama kwota netto kosztu nie może być zaliczona przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów, o ile tylko spełniona jest ogólna przesłanka z art. 15 ust. 1.

Zdaniem Spółki, takie podejście uzasadnia konstrukcja art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w którym odrębnie traktowane są koszty reprezentacji (art. 16 ust. 1 pkt 28 powyższej ustawy), a odrębnie koszty podatku od towarów i usług naliczonego w przypadkach, gdy podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług (art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a tiret drugie ww. ustawy).

Nawet jeżeli uznać, że regulacja dotycząca zakazu zaliczania kosztów reprezentacji do kosztów uzyskania przychodów obejmuje podatek od towarów i usług, to na mocy kolejnego przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a tiret drugie), Spółka ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu nieodliczonego podatku VAT.

Reasumując, podatek VAT naliczony na kosztach nabycia usług przez Spółkę stanowi koszt uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka zwraca uwagę, że stanowisko przedstawione w niniejszym wniosku zostało wielokrotnie potwierdzone przez władze skarbowe w wydawanych interpretacjach prawa podatkowego. W tym zakresie Spółka wskazuje między innymi na następujące interpretacje:

  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 kwietnia 2009 r. sygn. ILPB3/423-96/09-6/MC, zgodnie z którą „jeżeli Spółce nie przysługiwało obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług (...), Spółka była uprawniona (...) uznać za koszt uzyskania przychodu kwotę niepotrąconego podatku naliczonego od towarów i usług związanego z wydatkami poniesionymi na cele reprezentacji Spółki”,
  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 10 marca 2009 r. sygn. ILPB3/423-8/09-3/JG, zgodnie z którą „Spółka może (...) uznać za koszt uzyskania przychodów podatek naliczony od towarów i usług zawarty w fakturach dotyczących wydatków na reprezentację z tytułu zakupu usług noclegowych i gastronomicznych”.


Podobne stanowisko zostało wyrażone w szeregu innych interpretacji, w tym na przykład:

  • interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 26 lutego 2009 r. sygn. ILPB3/423-802/08-6/MC,
  • interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 27 czerwca 2008 r. sygn. ITPB3/423-182/08/MK,
  • interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 21 maja 2008 r. sygn. ITPB3/423-101a/08/MK,
  • interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 19 lutego 2008 r. sygn. IBPB3/423-317/07/AP.


Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż podatek od towarów i usług naliczony na nabyciu usług gastronomicznych i hotelowych, który nie podlega odliczeniu przez Spółkę, stanowi koszt uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie informuje się, iż w zakresie opisu zdarzenia przyszłego została wydana odrębna interpretacja w dniu 30 września 2009 r. nr ILPB3/423-519/09-3/JG.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Referencje


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj