INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2009 r. (data wpływu 17 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej procedur podatkowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej procedur podatkowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod firmą „M”. Zajmuje się wykonawstwem konstrukcji stalowych. Odbiorcami wyrobów firmy są głównie podmioty z Unii Europejskiej. Z tego tytułu w większości miesięcy w roku, w składanych deklaracjach podatku od towarów i usług, firma wykazuje znaczną nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy firmy.

Będąc podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych opodatkowanym na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca wpłaca zaliczki na ten podatek w ciągu roku do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu rozliczeniowym. Ponieważ przysługuje mu zwrot podatku od towarów i usług w związku z wykazaną nadwyżką podatku naliczonego nad należnym, zamierza on wystąpić do Naczelnika Urzędu Skarbowego z wnioskiem o zaliczenie tej nadwyżki na zaliczkę podatku dochodowego w danym miesiącu. Sporządzoną deklarację VAT-7 z wykazaną kwotą do zwrotu wraz z wnioskiem o zaliczenie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na poczet podatku dochodowego Wnioskodawca zamierza nadać w polskiej placówce pocztowej w dniu dwudziestego każdego miesiąca, tj. w ostatnim dniu, w którym upływa termin płatności podatku dochodowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nadanie deklaracji VAT-7 wraz z wnioskiem o zaliczenie wykazanej tam nadwyżki podatku od towarów i usług za pośrednictwem polskiej placówki pocztowej w ostatnim dniu terminu płatności podatku dochodowego będzie można uznać za zachowanie terminu zapłaty podatku dochodowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do przepisów art. 12 § 6 ustawy Ordynacja podatkowa, termin uważa się za zachowany jeżeli przed jego upływem wniosek o zaliczenie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na podatek dochodowy został nadany w polskiej placówce pocztowej. Potwierdzeniem tego stanowiska jest, w jego ocenie, identyczna interpretacja przepisu dotycząca przekazywania za pośrednictwem poczty deklaracji podatkowych - o zachowaniu terminu wpływu deklaracji stanowi data stempla pocztowego. Podobnie interpretowane jest dokonanie wpłat na rachunki urzędów skarbowych za pośrednictwem banków - termin uregulowania należności zostanie zachowany jeżeli przelew złożony zostanie w banku w ostatnim dniu upływu terminu płatności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego. Podatkami w rozumieniu Ordynacji podatkowej są również zaliczki na podatki (art. 3 pkt 3 lit. a tej ustawy).

W treści art. 59 powołanej ustawy, zawarty został katalog czynności i zdarzeń skutkujących wygaśnięciem w całości lub w części zobowiązania podatkowego. Należy do nich m.in. zaliczenie nadpłaty lub zaliczenie zwrotu (art. 59 § 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej). Pojęcie nadpłaty zostało przy tym wyjaśnione w art. 72 § 1 ww. ustawy. Zwrot podatku zdefiniowano natomiast w jej art. 3 pkt 7 jako zwrot różnicy podatku lub zwrot podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, a także inne formy zwrotu podatku przewidziane w przepisach prawa podatkowego.

Na mocy art. 76 § 1 omawianej ustawy, nadpłaty wraz z ich oprocentowaniem podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, odsetek za zwłokę określonych w decyzji, o której mowa w art. 53a, oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku podlegają zwrotowi z urzędu, chyba że podatnik złoży wniosek o zaliczenie nadpłaty w całości lub w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych, z zastrzeżeniem § 2. Zaliczenie nadpłaty na poczet zaległości podatkowych następuje z dniem:

1. powstania nadpłaty - w przypadkach, o których mowa w art. 73 § 1 pkt 1-3 i 5 oraz § 2;
2. złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty (art. 76a § 2).

Zgodnie z art. 76b Ordynacji podatkowej, przepisy art. 76, art. 76a, art. 77b i art. 80 stosuje się odpowiednio do zwrotu podatku. Zaliczenie, o którym mowa w art. 76a § 2 pkt 1, następuje z dniem złożenia deklaracji wykazującej zwrot podatku.

Jak wynika z powołanych unormowań, zwrot podatku jest zaliczany z urzędu m.in. na poczet zaległości podatkowych oraz bieżących zobowiązań podatnika, jeżeli takie istnieją. Ustawodawca wskazał przy tym, że momentem dokonania zaliczenia na poczet istniejących zaległości jest dzień złożenia deklaracji wykazującej należny zwrot podatku. Dzień złożenia deklaracji należy rozumieć jako dzień jej fizycznego wpływu do urzędu skarbowego. Warunkiem dokonania omawianego zaliczenia jest bowiem posiadanie przez organ podatkowy informacji o istniejącej zaległości podatkowej i o przysługującym podatnikowi zwrocie podatku.

W braku zaległości i bieżących zobowiązań podatkowych organ podatkowy dokonuje zwrotu podatku z urzędu albo – na wniosek podatnika – zalicza kwotę zwrotu na poczet jego przyszłych zobowiązań podatkowych.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca w składanej deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 wykaże nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Będzie mu zatem przysługiwał zwrot podatku. Jednocześnie, jest on zobowiązany wpłacić miesięczną zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych. W związku z powyższym, chciałby doprowadzić do zaliczenia należnego zwrotu podatku na poczet tej zaliczki. Wnioskodawca ma wątpliwości, czy nadanie wniosku o dokonanie takiego zaliczenia wraz z deklaracją VAT-7 wykazującą przysługujący mu zwrot podatku w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego w ostatnim dniu terminu do zapłaty zaliczki na podatek dochodowy skutkuje zachowaniem terminu do jej uiszczenia.

Zgodnie z art. 44 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) zaliczki miesięczne od dochodów wymienionych w ust. 1, za okres od stycznia do listopada, uiszcza się w terminie do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczkę za grudzień, w wysokości zaliczki należnej za listopad, uiszcza się w terminie do dnia 20 grudnia roku podatkowego. Oznacza to, że w przypadku, gdy obowiązek zapłaty zaliczki na podatek dochodowy ma być zrealizowany poprzez zaliczenie na jej poczet zwrotu podatku, ustawowy termin do uiszczenia zaliczki zostanie zachowany, jeżeli przed jego upływem organ podatkowy dokona tego zaliczenia.

Należy przy tym podkreślić, że mocą ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) z dniem 1 stycznia 2007 r. znowelizowano przepis art. 44 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, znosząc obowiązek składania deklaracji miesięcznych. W konsekwencji, organ podatkowy nie ma wiedzy na temat wysokości zaliczki na podatek dochodowy należnej za dany miesiąc. Nie może tym samym zaliczyć nadpłaty lub zwrotu podatku na poczet zobowiązania z tytułu zaliczki z urzędu. Dla dokonania takiego zaliczenia konieczny jest wniosek podatnika, ujawniający wysokość należnej zaliczki.

W analizowanym przypadku, wniosek o zaliczenie kwoty zwrotu podatku na poczet zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych należnej za określony miesiąc oraz deklaracja VAT-7, w której wykazano nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym podlegającą zwrotowi zostaną nadane łącznie w ostatnim dniu terminu do zapłaty tej zaliczki w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego. Wpłyną zatem do właściwego urzędu skarbowego po upływie terminu do zapłaty zaliczki na podatek dochodowy. Z tym momentem organ uzyska informacje o istnieniu po stronie podatnika nieuregulowanego zobowiązania – w danej wysokości – z tytułu zaliczki na podatek dochodowy za określony miesiąc oraz prawa do zwrotu podatku, a także zapozna się z oświadczeniem woli podatnika co do sposobu rozporządzenia przysługującymi mu z tytułu zwrotu podatku środkami pieniężnymi, znajdującymi się na rachunku bankowym organu podatkowego.

Wobec powyższego, zaliczenie kwoty zwrotu podatku na poczet zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych nastąpi w dacie złożenia – tj. fizycznego wpływu do organu podatkowego –wniosku o dokonanie tego zaliczenia. W analizowanym przypadku data ta jest tożsama z datą złożenia deklaracji VAT-7 wykazującej przysługujący Wnioskodawcy zwrot podatku. Oznacza to, że przedmiotowe zaliczenie zostanie dokonane po upływie ustawowego terminu do uiszczenia należnej zaliczki.

Zgodnie natomiast z art. 51 § 2 Ordynacji podatkowej, niezapłaconą w terminie płatności zaliczkę na podatek, w tym również zaliczkę, o której mowa w art. 23a, lub ratę podatku uważa się za zaległość podatkową. Na mocy art. 53 § 1 tej ustawy, od zaległości podatkowych, z zastrzeżeniem art. 54, naliczane są odsetki za zwłokę.

Wbrew twierdzeniom Wnioskodawcy, za odrębną oceną prawną przedstawionego zdarzenia przyszłego nie przemawia treść art. 12 § 6 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z pkt 2 tego przepisu, termin uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego albo złożone w polskim urzędzie konsularnym. Należy jednak wyjaśnić, że unormowanie to dotyczy wyłącznie takich sytuacji, gdy termin złożenia określonego pisma wynika z przepisów prawa. Organ podatkowy stosuje art. 12 § 6 pkt 2 Ordynacji podatkowej w celu zbadania, czy strona dochowała przepisanego prawem terminu. W analizowanej sytuacji, przepis ten jest zatem właściwy dla ustalenia kwestii zachowania przez Wnioskodawcę wynikającego z przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) terminu do złożenia deklaracji VAT-7.

Przepisy prawa podatkowego nie przewidują natomiast obowiązku ani terminu składania przez podatnika wniosku o zaliczenie kwoty zwrotu podatku na poczet innych zobowiązań podatkowych. Tym samym, data nadania przedmiotowego wniosku w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego nie ma znaczenia dla momentu dokonania żądanego zaliczenia, tj. dla momentu realizacji zobowiązania do zapłaty zaliczki na podatek dochodowy.

Podsumowując, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, nadanie w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego w ostatnim dniu terminu do uiszczenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych należnej za określony miesiąc deklaracji VAT-7, wykazującej zwrot podatku wraz z wnioskiem o jego zaliczenie na poczet zobowiązania z tytułu tej zaliczki nie skutkuje zachowaniem terminu do jej zapłaty. O zachowaniu tego terminu można by jednak mówić w sytuacji, gdyby ww. pisma zostały złożone w siedzibie organu podatkowego najpóźniej w ostatnim dniu terminu do zapłaty zaliczki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.