INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia z dnia 07.07.2009 r. (data wpływu 09.07.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego w postaci nieruchomości gruntowej i budynku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09.07.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego w postaci nieruchomości gruntowej i budynku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: Spółka) jest spółką prawa niemieckiego, prowadzącą działalność gospodarczą polegającą na wynajmie powierzchni biurowych poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o PDOP.

W związku z planowaną restrukturyzacją dotyczącą nieruchomości Spółki w Polsce, Spółka rozważa przystąpienie do umowy spółki komandytowej utworzonej na gruncie prawa polskiego, w której to będzie komandytariuszem. Spółka zamierza pokryć wkład do utworzonej spółki komandytowej nieruchomością gruntową zabudowaną budynkiem biurowym (dalej: Nieruchomości), będącą obecnie w posiadaniu Spółki.

Drugim wspólnikiem spółki komandytowej (komplementariuszem) będzie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jakiej wysokości należy ustalić wartość początkową środka trwałego w postaci nieruchomości gruntowej i budynku, według której przedmiotowe nieruchomości zostaną wpisane do ewidencji środków trwałych w spółce komandytowej...

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zdaniem Spółki, jako wartość początkową zabudowanej nieruchomości gruntowej wniesionej aportem przez Spółkę do spółki komandytowej należy przyjąć wartość określoną przez wspólników w umowie spółki komandytowej na dzień wniesienia wkładu, nie wyższą jednak od jej wartości rynkowej z dnia wniesienia aportu. Dodatkowo Spółka stoi na stanowisku, że potwierdzeniem wartości rynkowej nieruchomości z dnia wniesienia aportu może być wycena nieruchomości dokonana przez niezależnego rzeczoznawcę majątkowego.

Stosownie do art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.; dalej: ustawa o PDOP), przepisy ustawy mają zastosowanie m.in. do jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek nie mających osobowości prawnej. Spółka osobowa nie ma więc podmiotowości prawno- podatkowej odrębnej od wspólników. W związku z tym, nie jest ona zatem podmiotem obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego. Podmiotami takimi są natomiast wspólnicy tej spółki. W zależności od tego, czy wspólnicy są osobami fizycznymi, czy prawnymi, podlegają opodatkowaniu albo podatkiem dochodowym od osób fizycznych, albo podatkiem dochodowym od osób prawnych. Jak wskazano w powyższym stanie faktycznym, wspólnikami spółki komandytowej będą osoby prawne, zatem w ocenie Wnioskodawcy dla celów rozstrzygnięcia przedmiotowego zapytania należy odnieść się do regulacji ustawy o PDOP.

Z uwagi na fakt, że w ustawie o PDOP brak jest przepisów odnoszących się wprost do ustalenia wartości początkowej wkładów niepieniężnych wnoszonych przez osobę prawną do spółki osobowej, należy w celu ustalenia wartości początkowej środków trwałych wchodzących w skład takiego wkładu odwołać się do art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o PDOP, dotyczącego ustalania wartości początkowej środków trwałych wnoszonych aportem do spółek kapitałowych. W rozumieniu powyższego przepisu za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się, w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) — ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

W związku z powyższym, wartość początkowa Nieruchomości nabytych przez spółkę komandytową w drodze aportu powinna zostać określona w ewidencji środków trwałych tej spółki w wysokości wartości wskazanej przez wspólników w umowie spółki komandytowej lub w akcie notarialnym przenoszącym własność Nieruchomości, pod warunkiem, że wartość określona w umowie odpowiada kryteriom wartości rynkowej w rozumieniu art. 14 ust. 2 ustawy o PDOP. W przedmiotowym stanie faktycznym Wnioskodawca zamierza potwierdzić zgodność wartości wykazanej w umowie spółki komandytowej (w akcie notarialnym przenoszącym własność Nieruchomości) z wartością rynkową za pomocą wyceny niezależnego rzeczoznawcy majątkowego. Wartość ta będzie zatem odpowiadać wartości rynkowej, w rozumieniu art. 14 ust. 2 ustawy o PDOP.

Podobne stanowisko do przedstawionego powyżej zajął ostatnio Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, stwierdzając w interpretacji indywidualnej z dnia 22 kwietnia 2009 r. (sygn. ILPB3/423-115/09-4/MM), że „dla potrzeb ewidencji środków trwałych spółki komandytowej, jako wartość początkową należy przyjąć wartość wnoszonej przez Spółkę jako aport nieruchomości gruntowej zabudowanej określoną przez wspólników w umowie tejże spółki komandytowej na dzień wniesienia wkładu, nie wyższą od jej wartości rynkowej z dnia wniesienia aportu”.

Potwierdzeniem prawidłowości powyższego podejścia są również interpretacje wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (interpretacja indywidualna z dnia 24 lutego 2009 r., sygn: IPPB3/423-1618a/08-2/KK), Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 lutego 2009 r. (sygn: ILPB1/415-880/08-2/IM), czy też z dnia 13 Listopada 2008 r. (sygn: ILPB1/415-629/08-2/TW).

Dodatkowo podkreślić należy fakt, że w przedmiotowej sytuacji nie znajdzie zastosowania art. 16g ust. 10a ustawy o PDOP, zgodnie z którym wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w podmiocie otrzymującym wkład, ustala się na podstawie wartości tych składników wynikającej z ewidencji podmiotu wnoszącego wkład niepieniężny. Przepis ten znajduje bowiem zastosowanie wyłącznie w sytuacji, w której przedmiot wkładu stanowi przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część. Wnioskodawca nie zamierza natomiast dokonywać wkładu do spółki osobowej w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, jako wartość początkową Nieruchomości wnoszonych aportem do spółki komandytowej, wskazaną w ewidencji środków trwałych spółki komandytowej, należy przyjąć wartość określoną przez wspólników w umowie spółki komandytowej (lub w akcie notarialnym przenoszącym własność Nieruchomości) na dzień wniesienia wkładu, nie wyższą od jej wartości rynkowej z dnia wniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.