INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2009r. (data wpływu 23 marca 2009r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 kwietnia 2009r. (data wpływu 5 maja 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wpłat z tytułu umów zawartych z mieszkańcami w związku z budową sieci kanalizacyjnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2009r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i w zakresie opodatkowania wpłat z tytułu umów zawartych z mieszkańcami w związku z budową sieci kanalizacyjnej. Wniosek został uzupełniony pismem dnia 30 kwietnia 2009r. (data wpływu 5 maja 2009r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP4/443-302/09/AZ z dnia 24 kwietnia 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gmina realizuje zadanie poprzez Urząd Gminy. Z mieszkańcami miejscowości zawiera się umowy darowizny przeznaczonej na budowę sieci kanalizacyjnej. Przedmiotem niniejszej umowy jest określenie zasad wykorzystania przekazanej darowizny przeznaczonej na realizację zadania pod nazwą „Budowa sieci kanalizacyjnej” w której to umowie darczyńca dobrowolnie deklaruje się uczestniczyć w kosztach budowy i dokona zapłaty na rachunek Gminy. W ramach tej darowizny Gmina wykona następujące prace:

1. przepięcie instalacji przed zbiornikiem ścieków do studzienki na przyłączu, według posiadanej przez Gminę dokumentacji,
2. geodezyjną inwentaryzację powykonawczą wybudowanego odcinka kanalizacji.
   
   

W trakcie realizacji inwestycji Wnioskodawca będzie dokonywał przyłączy do granicy nieruchomości. Gmina będzie realizowała całości inwestycji w ramach zadań własnych. Właściciele nieruchomości nie będą ponosili kosztów budowy sieci kanalizacji. Wpłaty dokonywane przez mieszkańców będą dobrowolnie, a gmina nie uzależnia od dokonywania tych wpłat wykonania na rzecz mieszkańców jakichkolwiek czynności. Z właścicielami nieruchomości zawierane są umowy darowizny przeznaczonej na budowę kanalizacji. Umowa nie przewiduje rozliczenia między stronami, wpłaty nie będą udokumentowane fakturami VAT. Darczyńca dobrowolnie deklaruje się uczestniczyć w kosztach budowy i dokona wpłaty na rachunek Gminy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy wpłaty z umów podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. wpłaty są to darowizny i nie są czynnością vatowską.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT), natomiast przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust.1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Zatem każde odpłatne świadczenie na rzecz innego podmiotu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby uznać dane świadczenie za świadczenie odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a beneficjentem, i w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy o samorządzie gminnym, organami gminy są rada gminy (rada miasta) i wójt (burmistrz, prezydent miasta).

W myśl art. 33 ust. 1 cytowanej powyżej ustawy o samorządzie gminnym, Wójt (burmistrz, prezydent miasta) wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy (miasta).

Jak wynika z powyższego, urząd gminy nie jest jednostką organizacyjną w rozumieniu ww. art. 9 ustawy o samorządzie gminnym. Jest wyłącznie zorganizowanym zespołem osób i środków służących do pomocy organowi administracyjnemu. Urząd gminy jest jednostką pomocniczą służącą do wykonywania zadań gminy oraz obsługi techniczno organizacyjnej gminy. Biorąc pod uwagę nierozerwalne i niepodzielne powiązania podmiotowe gminy i urzędu gminy, również na gruncie podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż nie występuje odrębna od podmiotowości gminy podmiotowość urzędu gminy.

Zatem Urząd Gminy działając w imieniu Gminy realizuje zadania własne Gminy i w tym zakresie jest zwolniony z podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Gmina poprzez Urząd Gminy realizuje zadanie pod nazwą „Budowa sieci kanalizacyjnej”. Z mieszkańcami miejscowości zawierane są umowy darowizny przeznaczonej na budowę sieci kanalizacyjnej, w której to umowie darczyńca dobrowolnie deklaruje się uczestniczyć w kosztach budowy i dokona zapłaty na rachunek Gminy.

W trakcie realizacji inwestycji Wnioskodawca będzie dokonywał przyłączy do granicy nieruchomości. Gmina będzie realizowała całości inwestycji w ramach zadań własnych. Właściciele nieruchomości nie będą ponosili kosztów budowy sieci kanalizacji. Wpłaty dokonywane przez mieszkańców będą dobrowolnie, a gmina nie uzależnia od dokonywania tych wpłat wykonania na rzecz mieszkańców jakichkolwiek czynności. Umowa nie przewiduje rozliczenia między stronami, wpłaty nie będą udokumentowane fakturami VAT.

Należy w tym miejscu zaznaczyć, iż zgodnie z przepisem art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego, wnoszone przez mieszkańców dobrowolne wpłaty są traktowane jako udział mieszkańców w budowie kanalizacji i od ich dokonania nie jest uzależnione przyłączenie nieruchomości mieszkańców do sieci kanalizacyjnej. W świetle powyższego wpłaty na rzecz Gminy nie stanowią należności Gminy w związku z wykonywaniem na rzecz jej mieszkańców czynności podlegających opodatkowaniu w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, lecz są współfinansowaniem inwestycji realizowanej przez Gminę w ramach wykonywania zadań własnych.

Reasumując, o ile faktycznie przekazywane Gminie przez mieszkańców wpłaty pieniężne, stanowiące współfinansowanie budowy sieci kanalizacyjnej mają charakter darowizny i od ich dokonania gmina nie uzależnia przyłączenia nieruchomości mieszkańców do sieci kanalizacyjnej, to nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż niniejsza interpretacja traci swą ważność w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, (w szczególności gdy dokonywane przez mieszkańców wpłaty nie stanowią darowizn) lub zmiany stanu prawnego.

W niniejszej interpretacji nie oceniano, czy przedmiotowe wpłaty dokonywane przez mieszkańców na rzecz gminy rzeczywiście są darowiznami, bowiem zagadnienie to może być rozpatrywane jedynie na gruncie odrębnych przepisów, które nie stanowią prawa podatkowego, tym samym Minister właściwy do spraw finansów publicznych nie może się wypowiadać w przedmiotowej kwestii (art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.