INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 03.04.2009r. (data wpływu 20.04.2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20.04.2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie leasingu środków trwałych. Klientami Spółki są podmioty zlokalizowane w różnych regionach Polski. W przypadku leasingu wyspecjalizowanych i wysokocennych urządzeń, zawarcie umowy musi być poprzedzone szeregiem spotkań z przedstawicielami klienta, na których omawiane są kwestie techniczne oraz finansowe dotyczące leasingu. W związku z powyższym Spółka ponosi liczne wydatki o charakterze reprezentacyjnym na który składają się między innymi faktury za usługi noclegowe (pobyt w hotelu) oraz gastronomiczne, a także koszty organizacji imprez dla klientów.

Ponoszone przez Spółkę wydatki reprezentacyjne wykazują bezpośredni związek z przychodami z umów leasingowych (a więc sprzedażą Spółki opodatkowaną podatkiem VAT). Jednakże, na mocy szczególnych przepisów ustawy o VAT, podatek VAT naliczony przy zakupie usług gastronomicznych i noclegowych nie podlega odliczeniu

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy na gruncie przepisów podatkowych obowiązujących w 2008 r. nieodliczony podatek VAT z faktur dotyczących reprezentacji, dokumentujących w szczególności wydatki na usługi gastronomiczne, noclegowe a także dotyczące organizacji imprez dla klientów, może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów...
2. Czy zmiana przepisów ustawy o VAT, która weszła w życie 1 grudnia 2008 r. oraz nowelizacja updop na rok 2009 powodują zmianę w zakresie możliwości zaliczenia w 2009 r. do kosztów uzyskania przychodów kwoty nieodliczonego podatku VAT wynikającego z faktur za usługi noclegowe i gastronomiczne w ramach reprezentacji...
   
   

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy na gruncie przepisów obowiązujących do 1 grudnia 2008 r., podatek VAT z faktur dotyczących reprezentacji, dokumentujących w szczególności wydatki na usługi gastronomiczne, noclegowe a także dotyczące organizacji imprezy dla klientów, mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów podatnika.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, zmiana przepisów ustawy o VAT, która weszła w życie 1 grudnia 2008 r. oraz kolejna nowelizacja updop, która weszła w życie 1 stycznia 2009 r., nie powoduje zmiany w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty nieodliczonego podatki VAT wynikającego z faktur za usługi gastronomiczne i noclegowe w ramach reprezentacji.

Uzasadnienie

Podstawową zasadą konstrukcji podatku VAT jest jego neutralność dla przedsiębiorcy. Zgodnie z tą zasadą podatek VAT powinien mieć neutralny dla przedsiębiorcy i obciążać dopiero ostatecznego konsumenta. Przejawem tej zasady jest generalne prawo podatnika do odliczania kwoty podatku naliczonego przy zakupie, jeżeli zakupy wykazują związek ze sprzedażą opodatkowaną.

Ograniczenia prawa do odliczania następuje w określonych przypadkach w każdym wypadku wymaga szczególnego przepisu, który wprowadza wyjątek od zasady neutralności. I tak, zgodnie z art. 88 ust 1 pkt 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych (z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób).

W konsekwencji, podatnik nie ma prawa do odliczania podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia usług hotelowych i gastronomicznych. Neutralność podatku VAT została w tym zakresie ograniczona przez ustawodawcę. W związku z tym Wnioskodawca nie odliczał VAT naliczonego z tytułu wydatków, które dotyczyły wyżej wymienionych usług. W odniesieniu do innych wydatków o charakterze reprezentacji (np. koszty organizacji imprez dla klientów), brak możliwości odliczenia podatku naliczonego wynikał z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym przez 1 grudnia 2008 r.). Zgodnie z tym przepisem prawo do odliczenia podatku naliczonego nie przysługiwało w przypadku nabycia towarów i usług, których nabycie nie mogłoby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Z uwagi na swoją neutralność podatek VAT podlega szczególnemu traktowaniu na gruncie podatku dochodowego. Co do zasady, kwoty wynikające z faktur zakupowych czy sprzedażowych są uwzględniane w kosztach podatkowych w kwocie netto. Zgodnie z art. 12 ust 4 pkt 9 podatek należny VAT nie jest przychodem podatnika. Zgodnie zaś z art. 16 ust. 1 pkt 46 updop podatek naliczony, wynikający z faktur zakupowych, nie stanowi co do zasady kosztu uzyskania przychodu. Oznacza to, że podatek VAT, który co do zasady nie obciąża przedsiębiorcy, nie powinien wpływać na przychody i koszty podatkowe.

Konsekwencją założenia, że neutralny podatek VAT powinien być również „neutralny” na gruncie podatku dochodowego (tj. nie wpływać na przychody i koszty podatkowe) jest również konkluzja, że jeżeli neutralność podatku VAT zostaje w pewnych sytuacjach wyłączona, to powinno mieć to swą odzwierciedlenie w updop.

Wyrazem tej zasady jest regulacja zawarta w art. 16 ust. 1 pkt 46 lit a tiret drugie zgodnie z którą zalicza się do kosztu uzyskania przychodów kwotę podatku VAT naliczonego w tej części, w której zgodnie przepisami o VAT podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku VAT (jeżeli naliczony podatek VAT nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej).

W świetle powyższego, kwota podatku naliczonego dotycząca działań o charakterze reprezentacji (w tym z tytułu usług noclegowych i gastronomicznych), które są ponoszone w związku z działalnością Spółki w celu doprowadzenia do zawarcia umów leasingu, nieodliczona od podatku należnego z uwagi na art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Spółki, na powyższą ocenę nie ma wpływu fakt, że na gruncie podatku dochodowego wydatki na reprezentację, w szczególności poniesione na usługi noclegowe i gastronomiczne, nie mogą być potrącane jako koszty uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 pkt 28 updop). Zakaz zaliczania do kosztów dotyczy bowiem kwoty netto wynikającej z faktury, natomiast nie odnosi się do kwot podatku VAT, które – jak wskazano powyżej - na gruncie updop podlegają odrębnym zasadom rozliczania. Art. 16 ust. 1 pkt 46 lit a tiret drugie updop nie ogranicza prawa do zaliczenia nieodliczonego podatku VAT do kosztów uzyskania przychodów w zależności od rodzaju kosztów, w związku z którymi powstał tenże podatek VAT.

W konsekwencji, nieodliczona kwota podatku naliczonego VAT wynikająca z faktur dokumentujących wydatki reprezentacyjne (w tym usługi gastronomiczne i noclegowe), może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów Spółki. Ani nowelizacja ustawy o VAT, która weszła w życie 1 grudnia 2008 r., ani też zmiany w updop na rok 2009 r. nie regulowały powyższych kwestii i nie wprowadziły zmian w zakresie powyższego uprawnienia. Z tego względu w 2009 r. Spółka może zaliczać nieodliczony podatek VAT do kosztów uzyskania przychodów na takich zasadach, jak do 1 grudnia 2008 r.

Stanowisko przedstawione powyżej znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydanych przez organy podatkowe w zbliżonych stanach faktycznych. Na przykład Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził w postanowieniu z 4 stycznia 2008 r. (sygn. IP-PB3-423-125/07-4/GJ) że, „prawo zaliczenia podatku naliczonego do kosztów uzyskania przychodów dotyczy zarówno wydatku, który stanowi koszt uzyskania przychodów jak i wydatku, który kwalifikowany jest jako nie stanowiący kosztu uzyskania przychodów. Decydujące znaczenie będzie miał cel poniesienia wydatku”.

Podobnie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w postanowieniu z 14 lutego 2008 r, (sygn. ILPB3/423-24/07-2/MC). Stwierdził on, że „w przypadku gdy Spółce nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług, a naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. Spółka będzie mogła - na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit a, tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - uznać za koszt uzyskania przychodów kwotę niepotrąconego podatku naliczonego od towarów i usług związanego z wydatkami poniesionymi na cele reprezentacji Spółki. VAT ten wynika z faktur zakupu artykułów na cele reprezentacji.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w postanowieniu z 28 lipca 2008 (sygn. P-PB3-423-790/08- 2/ECH) uznał, że „w przypadku gdy Spółce nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług; a naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, Spółka będzie mogła - na podstawie art. 16 ust 1 pkt 46 lit a, tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - uznać za koszt uzyskania przychodów kwotę podatku naliczonego od towarów i usług związanego z wydatkami poniesionymi na cele reprezentacji Spółki. W świetle powyższego, nie jest kosztem uzyskania przychodu wydatek na reprezentację w kwocie netto, natomiast podatek VAT naliczony w kwocie, której nie przysługuje podatnikowi obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku VAT stanowi koszt uzyskania przychodu jeżeli wydatek związany jest z reprezentacją firmy”.

Przywołane interpretacje odnoszą się do podobnego stanu faktycznego jak w przedmiotowym wniosku i wyrażona tam ocena prawna znajduje zastosowanie w niniejszej sprawie.

Przywołane zmiany będą miały natomiast znaczenie dla kwestii odliczenia VAT w przypadku działań o charakterze reprezentacji wykraczającej poza zakres nabywania usług gastronomicznych lub noclegowych. Wskutek uchylenia z dniem 1 grudnia 2008 r. art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, który przewidywał brak możliwości odliczenia podatku naliczonego VAT w przypadku faktur dokumentujących wydatki, które nie mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, tego rodzaju wydatki na reprezentację będą dawały prawo do odliczenia podatku naliczonego (w zakresie, w jakim nie będą objęte zakazem przewidzianym w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, dotyczącym usług gastronomicznych i noclegowych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie pytań nr 1 i 2 uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto, dodaje się, że wniosek Spółki w zakresie pytania nr 3 dotyczący podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.