INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 09.03.2009 r. (data wpływu 11.03.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych:

• w zakresie momentu rozpoznania przychodu odpowiadającego zwróconej nadpłacie podatku od towarów i usług - jest prawidłowe;

• w zakresie skutków prawnopodatkowych zwrotu nadpłaty podatku od towarów i usług zaliczonego uprzednio do kosztów uzyskania przychodu - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 11.03.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu rozpoznania przychodu odpowiadającego zwróconej nadpłacie podatku od towarów i usług oraz skutków prawnopodatkowych zwrotu nadpłaty podatku od towarów i usług zaliczonego uprzednio do kosztów uzyskania przychodu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zakupił i użytkował samochody osobowe z homologacją na samochody ciężarowe o ładowności powyżej 500 kg (dalej „samochody z kratką”). Z uwagi na brzmienie przepisu art. 86 ust. 3 i 4 ustawy z 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej jako „Ustawa o podatku VAT”. Wnioskodawca nie dokonywał odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego od zakupu przedmiotowych samochodów oraz zakupu paliwa do ich napędu. Na mocy art. 16 ust. 1 pkt 46 Ustawy o podatku CIT Wnioskodawca zaliczył nieodliczoną część kwoty podatku naliczonego do kosztów uzyskania przychodu dla celów podatku CIT.

W związku z orzeczeniem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z 22 grudnia 2008 roku w sprawie C-414/07 Wnioskodawca zamierza dokonać korekt deklaracji VAT-7 i złożyć wnioski o stwierdzenie nadpłaty w podatku VAT w odniesieniu do nieodliczonej w całości kwoty podatku naliczonego od zakupu tzw. „samochodów z kratką” oraz paliwa do napędu tych samochodów. Wnioskodawca w latach ubiegłych nie dokonywał pełnego odliczenia kwoty podatku naliczonego od nabywanych „samochodów z kratką”, jak również nie dokonywał odliczenia podatku naliczonego od nabywanego paliwa do napędu tych samochodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym zwrócona przez władze podatkowe kwota nadpłaty w podatku VAT w kwocie odpowiadającej kwocie zaliczonej uprzednio do kosztów uzyskania przychodów będzie stanowiła przychód dla Wnioskodawcy w chwili otrzymania kwoty nadpłaty w podatku VAT, bez konieczności dokonywania przez Wnioskodawcę korekt zeznań CIT-8 za lata, w których Wnioskodawca uznał nieodliczoną część kwoty podatku naliczonego od zakupu „samochodów z kratką” oraz paliwa do napędu tych samochodów za koszt uzyskania przychodów...

Zdaniem Wnioskodawcy przepisy prawa krajowego zakazujące dokonywania pełnego odliczenia kwot podatku naliczonego od zakupu przedmiotowych towarów z racji na naruszenie prawa wspólnotowego, należy uznać za nieobowiązujące, co zostało potwierdzone przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z 22 grudnia 2008 roku w sprawie C-414/07.

W związku z powyższym Wnioskodawca zamierza ubiegać się o zwrot podatku VAT od nabycia przedmiotowych towarów. Otrzymanie przez Wnioskodawcę kwoty nadpłaty w podatku VAT mieć będzie wpływ na rozliczenia w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych w postaci powstania przychodu.

W opinii Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie zastosowanie będzie miał bezpośrednio art. 12 ust. 1 pkt 4f Ustawy o podatku CIT, zgodnie z którym przychód stanowi w szczególności „w przypadku obniżenia lub zwrotu podatku od towarów i usług lub zwrotu podatku akcyzowego zgodnie z odrębnymi przepisami - naliczony podatek od towarów i usług lub zwrócony podatek akcyzowy, w tej części, w której podatek uprzednio został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów”.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie kwoty nadpłaty w podatku VAT spowoduje powstanie przychodu w momencie uzyskania przez Wnioskodawcę zwrotu przez władze podatkowe kwoty podatku VAT uprzednio zaliczonego do kosztów uzyskania przychodu.

Wnioskodawca wskazał, iż Minister Finansów w komunikacie wydanym w dniu 12 stycznia 2009 roku stwierdził, iż kwota zwrotu lub obniżenia podatku w części uprzednio zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów będzie stanowiła przychód w podatku dochodowym w momencie otrzymania zwrotu. Wynika to wprost z art. 14 ust. 2 pkt 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 12 ust. 1 pkt 4f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którymi w przypadku obniżenia lub zwrotu podatku od towarów i usług zgodnie z odrębnymi przepisami, naliczony podatek od towarów i usług stanowi przychód w tej części, w której podatek uprzednio został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów”.

Podsumowując, Wnioskodawca stwierdził, iż dokonanie korekty deklaracji VAT-7 i uzyskanie zwrotu podatku VAT spowoduje powstanie przychodu w momencie uzyskania zwrotu tego podatku. W konsekwencji, zatem Wnioskodawca nie będzie obowiązany dokonać korekty deklaracji CIT-8 za lata ubiegłe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r., nr 54, poz. 654 z późn. zm. ) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4f cytowanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności w przypadku obniżenia lub zwrotu podatku od towarów i usług lub zwrotu podatku akcyzowego zgodnie z odrębnymi przepisami - naliczony podatek od towarów i usług lub zwrócony podatek akcyzowy, w tej części, w której podatek uprzednio został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 pkt 4g powołanej ustawy przychodem jest także kwota podatku od towarów i usług:

1. nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 16a-16m, lub
2. dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi, o których mowa w lit. a)

• w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zwiększenie podatku odliczonego zgodnie z art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług,
  
  

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 6 powołanej ustawy do przychodów nie zalicza się zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Kwota zwrotu lub obniżenia podatku w części uprzednio zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów będzie stanowiła przychód w podatku dochodowym od osób prawnych w momencie otrzymania zwrotu.

Zatem brak jest podstaw prawnych do korygowania w tym przypadku kosztów uzyskania przychodów, a tym samym Spółka nie jest zobowiązana do korekty deklaracji oraz zeznań podatkowych.

Reasumując, Wnioskodawca prawidłowo rozpoznał moment powstania przychodu w momencie uzyskania zwrotu nadpłaty podatku od towarów i usług, nie jest on obowiązany dokonywać korekty deklaracji oraz zeznań podatkowych CIT-8 za lata ubiegłe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.