UZASADNIENIE

W dniu 09 lutego 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków na zakup ogłoszeń.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, która zajmuje się pośrednictwem pracy. Specyfika działalności polega na wyszukiwaniu odpowiednich kandydatów na pracowników dla klientów, którzy podpisali z firmą wnioskodawczyni umowę o rekrutację, określając precyzyjnie swoje wymagania co do kandydatów. Firma prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów metodą memoriałową. Jedynym, najważniejszym źródłem pozyskiwania kandydatów są ogłoszenia o pracę, zarówno w prasie jak i na portalach internetowych. W grudniu 2007r. wnioskodawczyni złożyła zamówienie w firmie, która prowadzi specjalistyczny portal internetowy z ogłoszeniami o pracy, na pakiet 1200 szt. ogłoszeń, które może wykorzystać bezterminowo (taki zapis widnieje na oryginalnym druku zamówienia). Faktura VAT na kwotę 73.200 zł netto została wystawiona dnia 31 grudnia 2007r. Wnioskodawczyni otrzymała ją w styczniu 2008r. Zakupione ogłoszenia zaczęto wykorzystywać od początku 2008r. Koszt zakupionych ogłoszeń potraktowano jako koszt bezpośredni, który przyczynia się do osiąganych przychodów. Na dzień 31 grudnia 2008r. wnioskodawczyni była w stanie określić dokładnie, jaka ilość ogłoszeń została wykorzystana w roku 2008, a jaka ilość ogłoszeń jest możliwa do wykorzystania w roku następnym tj. 2009. Okazało się, iż wartość wykorzystanych ogłoszeń opiewa na kwotę 31.903 zł.

W myśl art. 22 ust. 5 „u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącane w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b” oraz art. 22 ust. 6 „zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem, że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego”. Wnioskodawczyni chciałaby zaliczyć odpowiednio koszty poniesione w roku 2008 oraz 2009.

Nadmienia, iż jest w stanie co miesiąc określić ilość wykorzystanych w danym miesiącu ogłoszeń.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe będzie zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów 2008 roku wartości 31.903 zł a rozliczanie pozostałej wartości 41.297 zł sukcesywnie w roku 2009 comiesięcznie na koniec każdego miesiąca...

Zdaniem wnioskodawczyni skoro traktuje koszt ogłoszeń jako koszt bezpośredni to powinna zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów roku 2008r. wartość 31.903 zł odpowiadającą liczbie faktycznie wykorzystanych ogłoszeń w roku 2008 oraz pozostałą część odpowiednio w roku 2009, zgodnie z określoną w każdym miesiącu liczbą wykorzystanych ogłoszeń.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z treścią art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Art. 22 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi ogólną zasadę potrącalności kosztów w czasie. W myśl tej regulacji koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

W przypadku podatników dokonujących ewidencji operacji gospodarczych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów prowadzonej metodą właściwą dla ksiąg rachunkowych zastosowanie znajdują przepisy art. 22 ust. 5-5c ww. ustawy. W myśl bowiem art. 22 ust. 6 ww. ustawy zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego. W myśl tych regulacji koszty uzyskania przychodu dzielą się na koszty bezpośrednio oraz pośrednio związane z uzyskanym przychodem.

Stosownie do treści art. 22 ust. 5 ww. ustawy u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

W myśl natomiast art. 22 ust. 5c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszt uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa pracy, polegającą na wyszukiwaniu na zlecenie kontrahentów osób spełniających ściśle określone kryteria (kandydatów do pracy). W tym celu zakupiła pakiet ogłoszeń w serwisie internetowym, do wykorzystania w dowolnym terminie. Wydatki poniesione na ten cel wnioskodawczyni uznaje za bezpośrednio związane z uzyskaniem przychodu.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż wydatków z tytułu zakupu pakietu 1200 ogłoszeń, które wnioskodawczyni może wykorzystać bezterminowo nie można uznać za koszt bezpośredni. Przedmiotowego wydatku nie można bowiem powiązać z uzyskaniem konkretnych przychodów. Tym samym, nie jest możliwe ustalenie, w którym roku podatkowym wystąpią przychody uzasadniające potrącenie tych kosztów. Dlatego wydatek ten, jako związany z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą może podlegać zaliczeniu w ciężar kosztów uzyskania przychodów jako koszt pośredni stosownie do treści art. 22 ust. 5c ww. ustawy. Jak wynika z wniosku, wnioskodawczyni jest w stanie co miesiąc określić ilość wykorzystanych ogłoszeń. Dlatego też, jeśli jest w stanie określić również wartość wykorzystanych ogłoszeń, to koszt uzyskania przychodów w danym miesiącu (roku podatkowym) należy określić w wysokości odpowiadającej wartości faktycznie wykorzystanych w danym miesiącu (roku podatkowym) ogłoszeń.

Z uwagi na powyższe stanowisko przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe w zakresie dot. możliwości uznania za tzw. koszt bezpośredni wydatków na zakup ogłoszeń oraz za prawidłowe (z ww. zastrzeżeniem) w zakresie dot. sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków z ww. tytułu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31 – 511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.