Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-1272/12/KT
z 21 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2012 r. (data wpływu 17 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu realizacji projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu realizacji projektu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Parafia realizuje projekt dotyczący remontu i renowacji wnętrza kościoła, w ramach środka 4.1 „Rozwój obszarów zależnych od rybactwa z wyłączeniem realizacji operacji polegających na funkcjonowaniu lokalnej grupy rybackiej (LGR) oraz nabywaniu umiejętności i aktywizacji lokalnych społeczności”, Programu Operacyjnego „Zrównoważony rozwój sektora rybołówstwa i nadbrzeżnych obszarów rybackich 2007-2013”.

Odnowienie zabytkowego kościoła poprzez remont i renowację jego wnętrza, przyczyni się do rozwoju atrakcyjności obszaru zależnego od rybactwa, zachowania dziedzictwa kulturowego oraz funkcji turystycznych obszaru LSR. Kościół wraz z dzwonnicą, cmentarzem przykościelnym, starodrzewem i ogrodzeniem, wpisany został do rejestru zabytków 6 grudnia 2010 r.

Zakres prac przewidzianych do realizacji to: sklamrowanie dwóch narożników ścian, renowacja sufitu, ścian wewnętrznych oraz wymiana podestu przy ołtarzu.

Parafia nie jest „płatnikiem” podatku od towarów i usług, a w ramach projektu nie będzie prowadzona sprzedaż usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Dotacja zostanie przekazana Parafii na podstawie wniosku o płatność, natomiast zgodnie obowiązującymi przepisami prawa, do kosztów kwalifikowalnych Parafia może zaliczyć podatek od towarów i usług. Pozyskana dotacja służyć będzie na pokrycie kosztów związanych ze sporządzeniem dokumentacji technicznej oraz wykonaniem robót budowlanych w obiekcie. Wydatki te objęte są podatkiem od towarów i usług, jednak zakupione roboty i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym Parafia jako Beneficjent, we wniosku o dofinansowanie zaliczyła podatek od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych, podlegających refundacji, bowiem nie ma żadnej możliwości odliczenia tego podatku z tytułu realizacji przedmiotowej inwestycji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Parafii przysługuje prawo do odliczenia i zwrotu należnego podatku od towarów i usług, poniesionego w związku z realizacją przedmiotowej operacji?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia i zwrotu podatku od towarów i usług, poniesionego w związku z realizacją przedmiotowego projektu. Powołując się na brzmienie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), Parafia wskazała, iż obniżenie kwoty podatku lub zwrot różnicy podatku uzależniony jest od zakresu, w jakim nabywane towary i usługi związane są ze sprzedażą opodatkowaną. Stwierdziła, iż w sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku, związek ze sprzedażą opodatkowaną nie istnieje. Tym samym nie będzie spełniony warunek dający Parafii prawo do obniżenia kwoty podatku należnego przy nabyciu towarów i usług związanych z realizacją projektu. Ponadto wskazała, iż nie prowadzi działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że Parafii nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych ze sporządzeniem dokumentacji technicznej oraz wykonaniem robót budowlanych, bowiem nie będą służyły wykonywaniu czynności opodatkowanych. Ponadto Parafia nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, co również wyklucza możliwość odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawcy nie przysługuje również prawo otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w § 8 ust. 3 i 4 powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów.

Ponadto należy zaznaczyć, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, ponieważ kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.