INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2009 roku (data wpływu 27 marca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 czerwca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2009 roku został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Pismem z dnia 18 czerwca 2009 r. Nr ITPB2/415-305/09-2/IL wezwano Pana do usunięcia braków formalnych złożonego wniosku. Braki wykazane w wezwaniu uzupełniono pismem z dnia 26 czerwca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku oraz w jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 1996 r. nabył Pan z własnych zgromadzonych przed ślubem środków mieszkanie własnościowe spółdzielcze. Następnie nastąpiła zmiana właściciela całego obiektu tj. spółdzielnia mieszkaniowa aktem notarialnym w dniu 28 września 1999 r. przekazała obiekt wspólnocie Mieszkaniowej. Przedmiotowy lokal mieszkalny został włączony do wspólnego majątku dorobkowego małżonków, na podstawie aktu notarialnego zawartego w 1999 r. tj. przy sporządzaniu umowy o ustanowieniu odrębnej własności lokalu. Na podstawie umowy notarialnej zawartej w dniu 5 grudnia 2002 r. o podział majątku małżonka zrzekła się tej współwłasności. Pan również zrezygnował ze współwłasności innego mieszkania o podobnym metrażu i standardzie, które stało się wyłączną własnością małżonki. W wyniku podziału każde z małżonków stało się wyłącznym właścicielem swojego własnościowego mieszkania. W dniu 14 września 2005 r. przedmiotowa nieruchomość została sprzedana.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości jest przychodem opodatkowanym w rozumieniu art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie nieruchomości nastąpiło w 1996 roku, natomiast sprzedaż w 2005 roku tj. po upływie pięcioletniego okresu liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami) źródłem przychodu jest – z zastrzeżeniem ust. 2 – odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż w 1996 roku z własnych środków zgromadzonych przed ślubem nabył Pan spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Następnie w 1999 r. mieszkanie to zostało włączone do wspólnego majątku dorobkowego małżonków. Na podstawie umowy notarialnej zawartej w dniu 5 grudnia 2002 r. o podział majątku Pana małżonka zrzekła się tej współwłasności. Również Pan zrezygnował ze współwłasności innego mieszkania o podobnym metrażu i standardzie, które stało się wyłączną własnością małżonki. W wyniku podziału każde z małżonków stało się wyłącznym właścicielem swojego własnościowego mieszkania.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
• jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zmianami). Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa między małżonkami z mocy prawa powstaje wspólność majątkowa obejmująca przedmioty nabyte w czasie jego trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Dopiero ustanie współwłasności małżeńskiej powoduje przekształcenie współwłasności bezudziałowej we współwłasność w częściach ułamkowych. Z chwilą ustania wspólności ustawowej majątek nią objęty staje się współwłasnością w częściach ułamkowych i od tego momentu dopuszczalne jest zniesienie współwłasności. Zniesienie współwłasności powoduje powstanie nowego stanu prawnego związanego z nabyciem prawa własności tej samej nieruchomości.

Art. 43 Kodeksu stanowi przy tym, iż oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Jednakże, z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać, ażeby ustalenie udziałów w majątku wspólnym nastąpiło z uwzględnieniem stopnia, w którym każdy z nich przyczynił się do powstania tego majątku. Przy ocenie, w jakim stopniu każdy z małżonków przyczynił się do powstania majątku wspólnego, uwzględnia się także nakład osobistej pracy przy wychowaniu dzieci i we wspólnym gospodarstwie domowym.

W związku z tym, jeśli podział majątku dorobkowego małżeńskiego był ekwiwalenty, a wartość otrzymanego majątku nie przekroczyła udziału przysługującego Panu w majątku dorobkowym małżeńskim - za datę nabycia przedmiotowego lokalu mieszkalnego należy uznać 1996 rok, w którym to roku nabył Pan lokal mieszkalny do swego majątku odrębnego.

Zgodnie z powyższym sprzedaż przedmiotowego lokalu mieszkalnego nie będzie stanowiła źródła przychodu z uwagi na to, że upłynął okres pięcioletni od momentu jego nabycia.

Jednocześnie tutejszy organ zastrzega, iż rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy faktycznie - w wyniku podziału majątku wspólnego - wartość otrzymanego majątku nie przekroczyła udziału przysługującego Panu w majątku dorobkowym małżeńskim, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.