INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Biura Obsługi Szkół Gminy C., przedstawione we wniosku z dnia 02.06.2008 r. (data wpływu 23.06.2008 r.) uzupełnionego w dniu 26.08.2008 r. poprzez wniesienie stosownej dopłaty o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych:

• w zakresie zwolnienia z opodatkowania dofinansowania do studiów uzupełniających zaocznych i studiów podyplomowych nauczycieli, którzy nie są skierowani na te studia przez zakład pracy - jest nieprawidłowe,
• w zakresie zwolnienia z opodatkowania dofinansowania kursu kwalifikacyjnego oraz innych form doskonalenia nauczycieli, którzy nie są skierowani na te kursy przez zakład pracy - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 23.06.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dofinansowania studiów podyplomowych, kursu kwalifikacyjnego oraz innych form doskonalenia nauczycieli, którzy nie są skierowani przez zakład pracy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest gminną jednostką organizacyjną obsługującą jednostki oświatowe. Nauczyciele pracujący w szkołach z terenu Gminy C. podnosząc swoje kwalifikacje mają prawo do ubiegania się o dofinansowanie do czesnego. Dopłaty te pochodzą ze środków wyodrębnionych w budżetach szkół pochodzących z funduszu, o którym mowa w art. 70a Karty nauczyciela i wynosi on 1 procent planowanych środków przyznanych na wynagrodzenie osobowe nauczycieli. Nauczyciele zatrudnieni w szkołach z terenu Gminy C. otrzymują dofinansowanie do studiów zaocznych uzupełniających lub studiów podyplomowych jak również do opłat za kursy kwalifikacyjne oraz inne formy doskonalenia nauczycieli. Dokształcanie odbywa się za skierowaniem lub bez skierowania ze strony dyrektora szkoły i nie zawsze kierunek kształcenia ma bezpośredni związek z wykonywaniem przydziałem czynności zawodowych w szkole.

Pismem z dnia 22.08.2008 r. Nr IPPB2/415-987/08-2/AF wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku, poprzez dokonanie wpłaty brakującej kwoty w wysokości 15 zł, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 26.08.2008 r. W tym też dniu Wnioskodawca dokonał wpłaty powyższej kwoty na wskazany we wniosku numer rachunku bankowego (data wpływu na konto Izby Skarbowej w Warszawie 26.08.2008 r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy tak przedstawiona forma dofinansowania jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca prezentuje stanowisko, iż w związku ze skreśleniem w 2004 roku w art. 21 ust. 1 pkt 86 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przestała istnieć podstawa do korzystania ze zwolnienia podatkowego i dlatego przyznawane świadczenia na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i innego wykształcenia nauczycieli podlega opodatkowaniu. Jednakże ze sprzecznymi interpretacjami zrodziła się wątpliwość czy działania Wnioskodawcy związane z naliczaniem podatku od ww. świadczeń są prawidłowe.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub częściowo odpłatnych.

Zgodnie z powyższym należy przyjąć, że generalnie wartość świadczeń otrzymanych przez pracownika na dokształcanie i podnoszenie kwalifikacji zawodowych stanowi przychód ze stosunku pracy i podlega opodatkowaniu.

Nie dotyczy to jednak otrzymanych świadczeń przyznanych zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest bowiem wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

W stosunku do nauczycieli za odrębne przepisy, o których mowa wyżej uznać należy regulacje zawarte w ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674 ze zm.) oraz rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie sposobu podziału środków na wspieranie doskonalenia zawodowego nauczycieli pomiędzy budżety poszczególnych wojewodów, form doskonalenia zawodowego dofinansowywanych ze środków wyodrębnionych w budżetach organów prowadzących szkoły, wojewodów, ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania oraz szczegółowych kryteriów i trybu przyznawania tych środków (Dz. U. z 2002 r. Nr 46, poz. 430).

Na podstawie art. 70a ust. 1 powołanej ustawy, w budżetach organów prowadzących szkoły wyodrębnia się środki na dofinansowanie doskonalenia zawodowego nauczycieli w wysokości 1% planowanych środków przeznaczonych na wynagrodzenie osobowe nauczycieli.

Szczegółowe zasady i tryb dystrybucji, wydzielonych w myśl powyższego przepisu, środków na dofinansowanie dokształcania i doskonalenia zawodowego nauczycieli reguluje powołane rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 29 marca 2002 r.

Zgodnie z § 2 ust. 2 ww. rozporządzenia ze środków na doskonalenie zawodowe nauczycieli, przyznanych na podstawie art. 70a ust. 1 powyższej ustawy, dofinansowuje się w części lub w całości:

• opłaty za kształcenie pobierane przez szkoły wyższe i zakłady kształcenia nauczycieli,

• opłaty za kursy kwalifikacyjne i doskonalące, seminaria oraz inne formy doskonalenia zawodowego dla nauczycieli skierowanych przez dyrektora szkoły lub placówki,

• koszty przejazdów oraz zakwaterowania i wyżywienia nauczycieli, którzy na podstawie skierowania udzielonego przez dyrektora szkoły lub placówki uczestniczą w różnych formach doskonalenia zawodowego, a w szczególności uzupełniają lub podnoszą kwalifikacje.
  
  

W myśl § 7 przywołanego rozporządzenia organ prowadzący szkoły, w porozumieniu z dyrektorami szkół i placówek, ustala corocznie maksymalną kwotę dofinansowania opłat za kształcenie nauczycieli oraz specjalności i formy kształcenia, na które dofinansowanie jest przyznawane.

W świetle ww. przepisów wartość świadczeń przyznanych na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego nauczycieli, o których mowa powyżej jest wolna od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Omawiany bowiem przepis art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy zwalnia wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, nie zawężając zwolnienia do określonych branż czy zawodów. W związku z tym przytoczony przepis zwolnienia dotyczy również nauczycieli, co oznacza, iż z tytułu podnoszenia kwalifikacji nauczycieli - dofinansowanie całości bądź części czesnego, jeżeli finansowane jest ze środków wyodrębnionych w budżetach organów prowadzących szkoły w wysokości 1% planowanych środków przyznanych na wynagrodzenia osobowe nauczycieli na podstawie art. 70a ust. 1 Karty Nauczyciela korzysta ze zwolnienia przedmiotowego w świetle ustawy podatkowej .

Należy również zauważyć, że w przypadku dofinansowania w części lub w całości opłaty za kształcenie pobierane przez szkoły wyższe, za studia licencjackie, magisterskie i podyplomowe bez znaczenia pozostaje fakt braku skierowania udzielonego przez dyrektora szkoły lub placówki.

Skierowanie takie jest wymagane przy dofinansowaniu opłaty za kursy kwalifikacyjne i doskonalące, seminaria oraz inne formy doskonalenia zawodowego dla nauczycieli, a także przy dofinansowaniu kosztów przejazdów oraz zakwaterowania i wyżywienia nauczycieli uczestniczących w różnych formach doskonalenia zawodowego, a w szczególności uzupełniających lub podnoszących kwalifikacje.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż o ile występuje związek zdobywanej wiedzy z zakresem obowiązków przydzielonych pracownikowi lub też z charakterem (profilem) prowadzonej przez pracodawcę działalności, kwota otrzymana przez pracownika w związku z częściowym dofinansowaniem przez Wnioskodawcę, jako pracodawcę kosztów związanych z nauką pracownika na uzupełniających studiach zaocznych i studiach podyplomowych w szkole wyższej, korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania dofinansowania uzupełniających studiów zaocznych i studiów podyplomowych pracownikowi, który nie jest skierowany na te studia przez zakład pracy, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Natomiast dofinansowanie dokształcania i doskonalenia odbywanego w formach pozaszkolnych bez skierowania pracodawcy stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy i podlega opodatkowaniu.

W związku z powyższym Wnioskodawca jako płatnik, zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązany jest od kwoty wypłaconego dofinansowania do kursu kwalifikacyjnego oraz innych form kształcenia nauczycieli obliczyć i pobrać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy w wysokości określonej w art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania dofinansowania kursu kwalifikacyjnego oraz innych form doskonalenia nauczycieli, którzy nie są skierowani przez zakład pracy, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe, mimo przytoczenia błędnej podstawy prawnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.