Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-1162/12/IG
z 18 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2012 r. (data wpływu 30 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wydawaniu i sprzedaży publikacji książkowych (58.11.Z), a także usług związanych z poprawą i promowaniem kondycji fizycznej. Działalność opodatkowana jest podatkiem dochodowym od osób fizycznych, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Pozostaje w związku małżeńskim i we wspólności majątkowej. Małżonka Wnioskodawcy planuje otwarcie działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług biurowych i sekretarskich.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku świadczenia usług biurowych przez firmę żony na rzecz firmy Wnioskodawcy, wydatki poniesione przez Niego jako odpłatność za te usługi będą stanowiły dla Jego firmy koszty uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyłączeniem kosztów wymienionych w art. 23. Jednocześnie spełnione muszą być następujące warunki: wydatek musi być poniesiony przez podatnika, w związku z prowadzoną przez niego działalnością, a także musi być poniesiony w celu uzyskania przychodów (związek bezpośredni lub pośredni). Natomiast zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej, także małżonków i małoletnich dzieci wspólników.

W ocenie Wnioskodawcy wydatek związany z zakupem usług biurowych od firmy żony będzie stanowił koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22, ponieważ będzie on faktycznie poniesiony przez Wnioskodawcę oraz będzie związany z uzyskaniem przychodów, ponieważ przejęcie obowiązków administracyjno-sekretarskich przez inną osobę umożliwi szereg działań zmierzających do rozwijania firmy, np. poprzez zwiększenie liczby działań promocyjnych wydawnictw oraz spotkań z klientami. Natomiast art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym w przedstawionej sytuacji nie będzie miał zastosowania, ponieważ umowa zawierana jest pomiędzy przedsiębiorcami. Z treści powyższego artykułu wynika, że nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwot wynagrodzenia wypłacanych przez jednego małżonka na rzecz drugiego, co nie znajduje odzwierciedlenia w przypadku świadczenia usług, przez małżonkę prowadzącą działalność na własny rachunek i we własnym imieniu. W związku z powyższym nie ma przeszkód, aby małżonkowie, będący odrębnymi podmiotami gospodarczymi, świadczyli sobie wzajemnie usługi, a wartość wykonywanej usługi dla firmy jednego z małżonków przez firmę drugiego małżonka będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu z działalności gospodarczej. Stanowisko takie potwierdzone zostało m.in. w wyroku NSA z 13 lipca 1999 r. (sygn. akt III SA 7165/98).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Przepis ten wskazuje, iż podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków pod warunkiem:

• faktycznego poniesienia wydatku,
  
• istnienia związku przyczynowego pomiędzy wydatkiem a przychodami,
  
• braku dokonanego wydatku na liście negatywnej, zawartej w art. 23 ustawy,
  
• odpowiedniego udokumentowania poniesionego wydatku.

Przy czym, obowiązek wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności gospodarczej, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, spoczywa na podatniku.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wartości pracy własnej podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników.

Powyższy przepis wyłącza z kosztów uzyskania przychodów wartość własnej pracy podatnika, jego małżonka oraz małoletnich dzieci. Przy czym użyty w nim termin „wartość pracy” należy rozumieć jako wartość wszelkiego rodzaju pracy, niezależnie od tego, czy praca jest świadczona na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej (umowy zlecenia, umowy o dzieło), czy też bez podstawy prawnej (bezumownie). Pojęcie to należy jednak traktować ściśle, co oznacza, że trzeba tu rozdzielać - dla celów nie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów - składniki wynagrodzenia za świadczoną pracę od dodatkowych świadczeń ze strony pracodawcy - takich, które nie mają wpływu na wartość pracy własnej (czyli są przez pracodawcę ponoszone niezależnie od tego jaki jest wkład pracy pracownika, np. ekwiwalent za narzędzia, świadczenia z BHP). Nie ma tu znaczenia, czy pomiędzy małżonkami istnieje wspólność czy odrębność majątkowa.

Należy zauważyć, iż w sytuacji gdy każdy z małżonków prowadzi odrębną działalność gospodarczą i w jej ramach wykonuje usługi na rzecz firmy małżonka, to wykonanie tych usług nie stanowi pracy własnej małżonka. Mamy tu bowiem do czynienia z dwoma odrębnymi podmiotami gospodarczymi. Każdy z małżonków jako odrębny przedsiębiorca będzie wykonywał usługi dla firmy drugiego małżonka i wystawiał faktury za wykonane usługi. Gdy każdy z małżonków samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą, czyli jest odrębnym przedsiębiorcą i w zakresie tych działalności zawierane są transakcje, transakcje te rodzą takie same następstwa, jak każda inna transakcja dokonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Należy jednak zauważyć, że ustalając cenę świadczonej usługi małżonkowie winni uwzględniać warunki rynkowe.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wydawaniu i sprzedaży publikacji książkowych i usług związanych z poprawą i promowaniem kondycji fizycznej. Podatek dochodowy rozlicza na zasadach ogólnych. Wnioskodawca planuje korzystać odpłatnie z usług biurowych i sekretarskich świadczonych w ramach planowanej - przez małżonkę Wnioskodawcy - pozarolniczej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy praw podatkowego stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy Wnioskodawca oraz Jego żona prowadzą odrębnie działalność gospodarczą, a żona w ramach prowadzonej działalności świadczyła będzie usługi biurowe i sekretarskie na rzecz prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, to tego typu usług nie należy kwalifikować jako pracy własnej małżonka, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest to bowiem usługa świadczona przez odrębny podmiot gospodarczy - odrębnego przedsiębiorcę. W takiej sytuacji wartość usługi świadczonej przez firmę żony na rzecz firmy prowadzonej przez Wnioskodawcę będzie stanowiła dla Niego koszt uzyskania przychodu, pomniejszający osiągnięty z działalności gospodarczej przychód, jeśli poniesiony wydatek spełniał będzie przesłanki wskazane w przepisie art. 22 ust. 1 ww. ustawy, oraz pozostałe przesłanki ustawy - w tym wynikające z przepisu art. 24d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodanego ustawą z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz.U.2012.1342) z dniem 1 stycznia 2013 r.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od zdarzenia przyszłego mającego miejsce w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.