INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 24 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wypłaconych wynagrodzeń i składek na ubezpieczenie społeczne - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dnia 12 marca 2008 r. na mocy aktu notarialnego spisanego w Kancelarii Notarialnej zawiązana została spółka komandytowa pod nazwą: C. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa.

Jednym z komandytariuszy spółki została osoba fizyczna. Zgodnie z § 7. ust. 2 umowy ta osoba wniosła do spółki wkład niepieniężny stanowiący zorganizowane przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 55 Kodeksu cywilnego, działające dotychczas pod nazwą: Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe Z. (dalej: „PHU Z.”), wpisane do ewidencji działalności gospodarczej Burmistrza Miasta. Potwierdzone to zostało ostatecznie Umową przeniesienia przedsiębiorstwa zawartą w dnia 9 kwietnia 2008 r. Zgodnie z § 5 tej umowy: Strony zgodnie oświadczyły że za zobowiązania Przedsiębiorstwa Handlowo-Usługowego Z., powstałe do dnia przeniesienia przedsiębiorstwa odpowiadają solidarnie, zgodnie z art. 55(4) KC.

Od dnia 9 kwietnia 2008 r. Spółka przejęła na mocy art. 23 Kodeksu pracy wszystkich pracowników zatrudnionych wcześniej przez ww. osobę fizyczną, wraz ze wszystkimi prawami i obowiązkami wynikającymi z tego faktu. Wynagrodzenia pracowników za pracę świadczoną na rzecz PHU Z. zostały wypłacone już przez nowopowstałą spółkę komandytową. Podobnie składki ZUS za pracę świadczoną przez pracowników PHU Z. zostały zapłacone już przez C. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wynagrodzenia oraz składki ubezpieczeń społecznych wypłacone przez pracodawcę dotyczące pracowników firmy wniesionej 9 kwietnia 2008 r. aportem do C. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa stanowią koszty uzyskania przychodów dla Spółki przejmującej, jeżeli dokonała ona fizycznie tej wypłaty z własnych środków, a wszyscy pracownicy pozostali z nią nadal w stosunku pracy...

Zdaniem Spółki, kwoty wypłacone stanowią koszty uzyskania przychodów, ponieważ spółka komandytowa jest następca prawnym firmy jednoosobowej, a zatrudnienie pracowników jest kontynuowane, zgodnie z art. 23 Kodeksu Pracy (t.j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21 poz. 94 ze zm.).

Zgodnie z art. 23(1) § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks Pracy (t.j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21 poz. 94 ze zm.), w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on - z zastrzeżeniem przepisów § 5 - z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy.

Za zobowiązania wynikające ze stosunku pracy, powstałe przed przejściem zakładu na innego pracodawcę, w myśl art. 23(1) § 2 Kodeksu Pracy - dotychczasowy i nowy pracodawca odpowiadają solidarnie.

Zasady odpowiedzialności solidarnej regulują natomiast przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16 poz. 93 ze zm.). Zgodnie z § 366 ust. 1 Kodeksu cywilnego, kilku dłużników może być zobowiązanych w ten sposób, że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych. Włączenie firmy prowadzonej przez osobę fizyczną do Spółki spowodowało że stała sie ona pracodawcą dla pracowników i to na niej ciąży obowiązek wypłaty wynagrodzeń.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm. - określanej w dalszej części skrótem „updop”) oraz z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14. poz. 176, ze zm. ) - określanej w dalszej części skrótem „updof”) kosztami uzyskania dochodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop i art. 23 ust. 1 updof.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 57 updop i art. 23 ust. 1 pkt 55 updof, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 updof, a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy.

Nie uważa się również za koszty uzyskania przychodów nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40 updop i pkt 37 updof, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.), w części finansowanej przez płatnika składek (art. 16 ust. 1 pkt 57a updop i art. 23 ust. 1 pkt 55a updof)

W świetle powyższego wyłącznie zapłacone wynagrodzenia i składki ZUS mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pracodawcy, co oznacza, iż takie prawo będzie przysługiwało także Spółce przejmującej pracowników która w ramach odpowiedzialności solidarnej ureguluje zobowiązania z tytułu wynagrodzeń za pracę świadczoną przez tych pracowników za okres poprzedzający przejęcie przedsiębiorstwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Nadmienić należy, iż od 1 stycznia 2009 r. na mocy art. 2 pkt 5 lit. b ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) w art. 15 ww. ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowego od osób prawnych dodano ust. 4g i 4h w brzmieniu:

• należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57,

• składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74, z późn. zm.), w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:

1. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne - w terminie wynikającym z odrębnych przepisów,
2. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony - nie później niż do 15 dnia tego miesiąca.

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d.".

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowiecka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.