INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25.09.2008 r. (data wpływu 29.09.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku instalacji kasy rejestrującej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.09.2008 r. ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku instalacji kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca posiada środki trwałe całkowicie zamortyzowane (sprzęt radiowy, telewizyjny, telekomunikacyjny i fotograficzny oraz karty pamięci i kartridże) i zamierza wymienione przedmioty odsprzedać pracownikom Spółki. Powyższe środki trwałe są fizycznie zużyte i zniszczone, nieprzydatne (zbędne) w działalności Spółki. Firma do chwili obecnej nie sprzedawała żadnych powyżej wymienionych przedmiotów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w powyższej sytuacji Wnioskodawca ma obowiązek instalacji kasy rejestrującej beż względu na wysokość obrotów...

Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek instalacji kasy rejestrującej mają firmy zajmujące się skupem i sprzedażą wymienionego sprzętu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.), podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W art. 111 ust. 7 pkt 3 ustawy upoważniono Ministra Finansów do wydania rozporządzenia, w którym może uregulować kwestie zwolnienia określonych grup podatników lub czynności na czas określony z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu.

Powyższa delegacja została zrealizowana przez wydanie rozporządzenia z dnia 27 czerwca 2008 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 113, poz. 720), zwanego dalej rozporządzeniem, a przypadki, w których podatnik może korzystać ze zwolnienia z obowiązku instalacji kas rejestrujących zostały wyszczególnione w § 2 i 3 tego rozporządzenia.

Zgodnie z § 2 pkt 1 rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2008 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W pozycji nr 34 tego załącznika wymieniono dostawę towarów i świadczenie usług przez podatnika na rzecz jego pracowników oraz przez spółdzielnie mieszkaniowe na rzecz członków lub innych osób, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub które są właścicielami lokali położonych w budynkach administrowanych przez spółdzielnie mieszkaniowe, jak również przez wspólnoty mieszkaniowe na rzecz właścicieli lokali 2). Jednocześnie w objaśnieniach do załącznika przy oznaczeniu 2) ustawodawca wskazał, iż powyższe zwolnienie nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług (sprzedaży towarów) przed dniem 1 lipca 2008 r.

Stosownie do § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i 3, nie stosuje się bez względu na wysokość osiąganych obrotów:

1. do podatników prowadzących działalność w zakresie sprzedaży gazu płynnego;
2. przy świadczeniu usług przewozów regularnych i nieregularnych pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyjątkiem przewozów, o których mowa w poz. 6 i 7 załącznika do rozporządzenia;
3. przy świadczeniu usług przewozu osób i ładunków taksówkami;
4. przy dostawie: silników spalinowych tłokowych, wewnętrznego spalania, typu stosowanego w pojazdach mechanicznych (PKWiU 34.10.1), nadwozi do pojazdów mechanicznych, przyczep i naczep (PKWiU 34.2), części i akcesoriów do pojazdów mechanicznych i ich silników (PKWiU 34.3);
5. przy dostawie:

1. sprzętu radiowego, telewizyjnego i telekomunikacyjnego, z wyłączeniem lamp elektronowych i innych elementów elektronicznych oraz części do aparatów i urządzeń do operowania dźwiękiem i obrazem, anten, (ex PKWiU 32),
2. sprzętu fotograficznego, z wyłączeniem części i akcesoriów do sprzętu i wyposażenia fotograficznego, (ex PKWiU 33.40.3);

6. przy dostawie wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, których sprzedaż nie może korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy;

7. przy dostawie nagranych, z zapisanymi danymi lub zapisanymi pakietami oprogramowania komputerowego (w tym również sprzedawanymi łącznie z licencją na użytkowanie): płyt CD, DVD, kaset magnetofonowych, taśm magnetycznych (w tym kaset wideo), dyskietek, kart pamięci, kartridży;

8. przy dostawie wyrobów przeznaczonych do użycia, oferowanych na sprzedaż lub używanych jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na symbol PKWiU;

9. przy dostawie wyrobów tytoniowych (PKWiU 16.00), napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2 % oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5 %, bez względu na symbol PKWiU, z wyjątkiem dostaw towarów, o których mowa w poz. 43 załącznika do rozporządzenia.

Natomiast w myśl § 4 ust. 2 rozporządzenia przepis ust. 1 pkt 4-7 nie ma zastosowania do zwolnień wynikających z poz. 34 załącznika do rozporządzenia z wyjątkiem sytuacji, w których ma zastosowanie § 3 ust. 6, lub podatnik utracił lub utraci prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania zgodnie z przepisami rozporządzenia również z innego tytułu.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza odsprzedać pracownikom Spółki środki trwałe: sprzęt radiowy, telewizyjny, telekomunikacyjny i fotograficzny oraz karty pamięci i kartridże. Środki te są całkowicie zamortyzowane, fizycznie zużyte i zniszczone, nieprzydatne (zbędne) w działalności Spółki. Firma do chwili obecnej nie sprzedawała żadnych powyżej wymienionych przedmiotów oraz nie posiada kas rejestrujących.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku, stwierdzić należy, iż zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i 3, nie stosuje się bez względu na wysokość osiąganych obrotów przy dostawie: sprzętu radiowego, telewizyjnego i telekomunikacyjnego, z wyłączeniem lamp elektronowych i innych elementów elektronicznych oraz części do aparatów i urządzeń do operowania dźwiękiem i obrazem, anten, (ex PKWiU 32) oraz sprzętu fotograficznego, z wyłączeniem części i akcesoriów do sprzętu i wyposażenia fotograficznego, (ex PKWiU 33.40.3). Zwolnień tych, zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia, nie stosuje się również przy dostawie kart pamięci i kartridży. Jednakże stosownie do zapisu § 4 ust. 2 przepis ust. 1 pkt 4-7 nie ma zastosowania do zwolnień wynikających z poz. 34 załącznika do rozporządzenia z wyjątkiem sytuacji, w których ma zastosowanie § 3 ust. 6, lub podatnik utracił lub utraci prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania zgodnie z przepisami rozporządzenia również z innego tytułu.

Reasumując, dostawa zamortyzowanych środków trwałych w postaci sprzętu radiowego, telewizyjnego, telekomunikacyjnego i fotograficznego oraz kart pamięci i kartridży na rzecz pracowników jest zwolniona z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących zgodnie z § 4 ust. 2 rozporządzenia z uwagi na niewystąpienie przesłanek negatywnych w nim zawartych. Zatem u Wnioskodawcy nie wystąpi obowiązek instalacji kasy rejestrującej w związku z dokonaniem przedmiotowej dostawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock