INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 04.09.2008 r. (data wpływu 08.09.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania samochodu osobowego na cele osobiste - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.09.2008 r został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania samochodu osobowego na cele osobiste.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Będąc podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych Wnioskodawca zamierza dokonać zakupu samochodu osobowego, który to będzie wykorzystywany dla celów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Dokonany w przyszłości zakup samochodu osobowego w całości będzie zaksięgowany, bezpośrednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Tym samym zakup składnika majątkowego nie będzie stanowił środka trwałego, gdyż zamiar jego użytkowania na rzecz działalności gospodarczej będzie obejmował okres krótszy, niż jeden rok. Następnie w okresie 7 - 8 miesięcy od czasu zakupu nastąpi przekazanie przedmiotowego składnika na cele osobiste. Tym samym przedmiotowy składnik od tej chwili nie będzie wykorzystywany dla celów działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym zaprzestanie wykorzystywania zakupionego samochodu dla celów działalności gospodarczej, który wcześniej został zakwalifikowany w ciężar kosztów uzyskania przychodów, będzie miało wpływ na wynik prowadzonej działalności gospodarczej...

Zdaniem Wnioskodawcy zakup samochodu osobowego z jednoczesnym zamiarem wykorzystywania jego dla celów działalności gospodarczej w okresie poniżej jednego roku czasu, będzie w całości kosztem uzyskania przychodów. W następstwie wyprowadzenie danego składnika na potrzeby osobiste nie będzie powodowało to powstania przychodu, jak również taka decyzja nie będzie powodowała zmian wysokości dochodu prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie dochody, w wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 – tj. pozarolniczej działalności gospodarczej – uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

• ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
  
  

Zauważyć należy, iż cytowany wyżej art. 14 ust. 1 ww. ustawy zawiera ogólną definicję przychodu ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej. Natomiast w art. 14 ust. 2 pkt 1 wskazane są tylko niektóre rodzaje przychodów zaliczanych również do przychodów z tego źródła.

Stwierdzić zatem należy, iż przychodem z działalności gospodarczej jest odpłatne zbycie składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej niezależnie od tego czy zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych). W przypadku wycofania składnika majątku z działalności gospodarczej, przychód z tytułu jego zbycia, stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powstanie również jeżeli sprzedaż nastąpi w okresie sześciu lat po wycofaniu tego składnika.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza zakupić samochód osobowy, który ma być wykorzystywany w prowadzonej działalności. Jednocześnie zakupiony samochód będzie użytkowany w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej przez okres krótszy niż jeden rok, w związku z czym, na podstawie art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie będzie on zaklasyfikowany do środków trwałych, natomiast obciąży jednorazowo koszty uzyskania przychodów. Po okresie 7 -8 miesięcy, a jednocześnie przed upływem jednego roku od momentu zakupu przedmiotowego samochodu, samochód ten ma zostać przekazany na potrzeby osobiste Wnioskodawcy.

Przytoczone powyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazują, że w przypadku wycofania składnika majątku z działalności gospodarczej i przekazania go na potrzeby osobiste powstaje obowiązek podatkowy.

Zaznaczyć jednakże należy, że zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników majątku przedsiębiorstwa, niezaliczanych zgodnie z odrębnymi przepisami do środków trwałych - w przypadku stwierdzenia, że składniki te nie są wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, lecz służą celom osobistym podatnika, pracowników lub innych osób, albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedzibą przedsiębiorstwa.

Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie składników majątku, możliwe jest więc, jeżeli podatnik wykaże, iż składniki majątku były faktycznie wykorzystywane w działalności i przyczyniły się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Jeżeli jednak zakupiony składnik majątku nie przyczynił się do osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, gdyż służył celom osobistym, nie może stanowić kosztów uzyskania przychodów.

W takich okolicznościach, przekazanie samochodu na cele osobiste winno skutkować wyłączeniem wydatków na jego zakup z kosztów uzyskania przychodów.

Ciężar udowodnienia, iż zakupu nie dokonano w celach osobistych, jak również wykazanie związku poniesionych wydatków z działalnością gospodarczą oraz ich wpływu na wysokość osiągniętych przychodów ciąży na podatniku. Natomiast procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku. Mając powyższe na uwadze, tut. organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby pełną ocenę tego, czy zakupiony samochód osobowy wykorzystywany jest w prowadzonej działalności.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy – Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.