INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 01.07.2008r. (data wpływu 10.07.2008r) oraz w piśmie z dnia 02.10.2008r. (data nadania 02.10.2008r., data wpływu 06.10.2008 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 19.09.2008 r. Nr IP-PB3/423-1052/08-2/PS (data nadania 22.09.2008 r. data doręczenia 25.09.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zaliczenia wydatków poniesionych przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.07.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zaliczenia wydatków poniesionych przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zamawiała - w różnych odstępach czasu od 2003 r. do 2007 r. - u osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą usługi informatyczne polegające na wytworzeniu (napisaniu) programu komputerowego dla księgowo - finansowej obsługi kontraktów firmy, a następnie wytwarzaniu (pisaniu) poszczególnych modułów programowych uzupełniających program główny. W ramach wykonanych usług napisany program i uzupełniające do niego moduły zostały uruchomione na komputerach firmy (serwerach) i są do dnia dzisiejszego wykorzystywane dla celów własnych firmy, bez jego przekazywania innym podmiotom. Wszystkie programy i moduły miały charakter zindywidualizowany, to jest były przez kontrahenta pisane pod specyficzne potrzeby naszej firmy. Wykonywane usługi informatyczne były dokumentowane głównie fakturami obejmującymi wyłącznie pozycję usług, bez wyspecyfikowania ceny licencji za używanie. Wszystkie płatności wynikające z faktur kontrahenta zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów firmy, a VAT naliczony od nich wynikający został w firmie w całości odliczony od podatku VAT należnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka miała prawo jednorazowo (w dacie poniesienia) zaliczyć wydatki poniesione na usługi informatyczne do kosztów uzyskania przychodów...
2. Czy przyszły zakup praw autorskich umożliwiających samodzielne dalsze rozwijanie programu w przyszłości zmieni dotychczasową klasyfikację podatkową usług w latach ubiegłych...

Zdaniem Spółki, zasadnie zaliczyła ona w całości do kosztów uzyskania przychodów usługi informatyczne świadczone na jej rzecz w powyższym stanie faktycznym. Wytworzenie programu komputerowego i jego ulepszenie pod kątem zindywidualizowanych potrzeb klienta stanowi usługę opracowania oprogramowania na zlecenie klienta, a nie licencję stanowiącą wartość niematerialną i prawną. Firma zapłaciła więc za usługę, nie za nabycie prawa do używania oprogramowania. Zgodnie z art. 74 ust. 4 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego obejmują prawo do (i) zwielokrotnienia (w tym wprowadzania do pamięci komputera), (li) wprowadzania zmian do oprogramowania, oraz (iii) rozpowszechniania oprogramowania, w tym użyczenia lub najmu programu lub jego kopii. Jednakże art. 75 ust. 1 tej ustawy wyraźnie stanowi, iż czynności zwielokrotnienia programu oraz (i) jego zmiany nie wymagają zgody autora programu (uprawnionego) jeżeli są niezbędne do korzystania z programu komputerowego zgodnie z jego przeznaczeniem, w tym do poprawiania błędów przez osobę, która legalnie weszła w jego posiadanie; zgoda taka może być wymagana tylko jeżeli tak stanowi umowa między kontrahentami, co w niniejszej sprawie nie miało miejsca. W niniejszej sprawie, dla faktycznego korzystania przez firmę z oprogramowania zgody autora oprogramowania mogłoby wymagać zwielokrotnienie — poprzez skopiowanie programu do pamięci komputerów, lub zmiana treści programu w celu jego dostosowania do innych programów firmy. W tym zakresie jednak konieczność uzyskania zgody autora jest wyłączona ustawowo przez wspomniany już art. 75 ust. 1 ustawy o prawie autorskim. W niniejszej sprawie nie było więc żadnego odpłatnego nabycia licencji, która mogłaby być zaliczona do wartości niematerialnych i prawnych. Firma bowiem - jako nabywca oprogramowania na jej zamówienie - była ustawowo upoważniona do korzystania z zamówionego przez siebie oprogramowania, a do jego używania więc nie była potrzebna żadna zgoda autora oprogramowania. Trudno więc mówić o zawarciu jakiejkolwiek ważnej umowy licencyjnej z autorem oprogramowania na używanie oprogramowania, skoro licencja ta wynika wprost z ustawy.

Poniesione wydatki - na wytworzenie programu obsługującego kontrakty firmy oraz na jego ulepszenie - ze swej istoty należą do tzw. kosztów pośrednio związanych z uzyskaniem przychodu, bowiem nie sposób przyporządkować w czasie takich kosztów z określonymi przychodami firmy. Należy więc uznać, iż stanowiły one koszty uzyskania przychodów w dniu ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego o uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Przy czym zwrot „w celu” oznacza to, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że poniesienie go ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Reasumując, aby zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodów muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie znajduje się w katalogu kosztów zawartych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Spółka zamówiła usługę informatyczną polegającą na napisaniu programu komputerowego odpowiadającego zindywidualizowanym potrzebom Spółki – klienta. Zatem poniesione przez Spółkę wydatki na usługę informatyczną spełniają kryteria określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnym, przez co można je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. Koszty podatkowe ponoszone przez podmiot gospodarczy można podzielić na:

• koszty bezpośrednio związane z przychodami oraz
• inne niż bezpośrednio związane z przychodami.

Mając na uwadze powyższe oraz podtrzymując prawidłową argumentację Spółki, zgodnie z którą poniesione wydatki na usługi informatyczne mają pośredni związek z osiąganymi przychodami i nie są ściśle przyporządkowane do poszczególnych lat podatkowych, podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 4d koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ustawy).

Natomiast odpowiadając na pytanie nr 2 należy stwierdzić, iż przyszły zakup praw autorskich nie zmieni dotychczasowej klasyfikacji podatkowej zakupionych usług informatycznych w latach ubiegłych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.