INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2008 r. (data wpływu 24 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczania przychodów, kosztów oraz dochodów wspólników w spółce jawnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 czerwca 2008 r. Spółka złożyła ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczania przychodów, kosztów oraz dochodów wspólników w spółce jawnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wspólnikami spółki jawnej są osoby fizyczne. Zgodnie z umową spółki wysokość udziałów każdego wspólnika wynosi 50%. W § 6 umowy spółki zawarto zapis – tu cyt.: „Zysk będzie dzielony co miesiąc na podstawie wkładu wspólników i nie będzie musiał być zgodny z procentowym udziałem wspólników w spółce. Comiesięczny podział zysku będzie uwidoczniony w prowadzonej przez spółkę dokumentacji.”

Natomiast zgodnie z § 11 pkt 1 umowy spółki – „Wspólnicy pokrywają straty spółki w takich samych proporcjach w jakich zostały wniesione udziały.”

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wspólnicy mogą rozliczać przychody i koszty działalności w spółce, a w konsekwencji i dochód przypadający na poszczególnych wspólników zgodnie z § 6 umowy spółki określającym zasady partycypacji wspólników w przychodach, kosztach i w konsekwencji i w zysku spółki w okresach miesięcznych oraz rocznym, podejmując stosowne uchwały w zakresie udziału wspólników w zysku...

Zdaniem Wnioskodawcy, zasada określona w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi – tu cyt. „Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.”

Wnioskodawca podał, że ponieważ ustawa nakazuje określić przychody proporcjonalnie do prawa udziału w zysku, który wynika wprost z umowy spółki zarejestrowanej w Krajowym Rejestrze Sądowym, nie zaś proporcjonalnie do procentowego udziału, tym samym dla określenia podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób fizycznych powyższy przepis odnoszący się do rzeczywistego określenia zasad partycypacji w przychodach i tym samym w zyskach ma charakter bezwzględny.

Wnioskodawca uważa, że w zakresie kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów podatkowych oraz ulg podatkowych, ww. zasada znajdzie analogicznie zastosowanie zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy.

Konkludując, Wnioskodawca stwierdza, że okoliczność określenia zasad partycypacji w zyskach spółki przez jej wspólników, jeżeli wynika to jednoznacznie z umowy spółki oraz w oparciu o przepisy Kodeksu Spółek Handlowych, stanowi o bezwzględnym obowiązku wspólników będących podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wnioskodawca podał, że w takim przypadku każdorazowo podejmowana uchwała określająca przypadający na wspólników zysk stanowi podstawę dla prawidłowej kwalifikacji jego udziału w zyskach spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podatnikiem, w myśl art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu. Zatem w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki niemającej osobowości prawnej, podatnikiem podatku dochodowego nie jest spółka lecz jej wspólnicy.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), przychody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ww. ustawy. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Równocześnie w myśl art. 8 ust. 2 ww. ustawy zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat oraz ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki nie będącej osobą prawną.

Z zapisów umowy spółki wynika, że udział wspólników w przychodzie spółki jest równy 50%, zatem udział w kosztach uzyskania przychodu, dochodzie lub stracie z pozarolniczej działalności gospodarczej byłby również równy 50%. Jednakże z umowy spółki wynika, iż „zysk będzie dzielony co miesiąc na podstawie wkładu wspólników i nie będzie musiał być zgodny z procentowym udziałem wspólników w spółce”. Wówczas, mając na względzie przytoczone przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny, należy uznać, że wielkość przychodu oraz wysokość dochodu przypadającego na wspólnika spółki jawnej w ogólnym przychodzie spółki będzie wyznaczona przez udział, w jakim dany wspólnik partycypuje w przychodzie spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie mając na uwadze, iż wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczył stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla poszczególnych wspólników Spółki. Uregulowania tej ustawy dotyczą bowiem podatników, którymi są osoby fizyczne. Wniosek natomiast złożyła spółka jawna, która w świetle zawartych w niej przepisów nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, podatnikami zaś są poszczególni wspólnicy.

Mając powyższe na uwadze informuje się, że uzyskanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez wszystkich wspólników możliwe jest poprzez złożenie wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej wraz z wypełnieniem wszystkich warunków określonych w art. 14b i 14f ustawy Ordynacja podatkowa przez poszczególne osoby fizyczne – wspólników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.