INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana P. przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 16 maja 2008r.), uzupełnionego w dniu 09 lipca 2008r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych opłacenia przez pracodawcę składek w związku z zawarciem na rzecz pracowników polisy Ubezpieczeniowej na Życie związanej z Ubezpieczeniowym Funduszem Kapitałowym:
- w części dotyczącej zryczałtowanej kwoty opłaty za ryzyko - jest prawidłowe
- w części dotyczącej składki regularnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych opłacenia przez pracodawcę składek w związku z zawarciem na rzecz pracowników polisy Ubezpieczeniowej na Życie związanej z Ubezpieczeniowym Funduszem Kapitałowym. W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku pismem z dnia 02 lipca 2008r. Znak: IBPB1/415-408/08/RM, IBPB2/415-947/08/BD wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 09 lipca 2008r. i w dniu 15 lipca 2008r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zawarł z Towarzystwem Ubezpieczeń na Życie S.A. polisę w ramach programu inwestycyjnego. Program ten jest adresowany do firm, które chciałyby np. dodatkowo nagrodzić i zmotywować swoich pracowników. Ubezpieczenie na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym gdzie ubezpieczającym jest firma wnioskodawcy, a ubezpieczonym jest osoba fizyczna – pracownik firmy, który wskazał w polisie osobę uposażoną, inną niż pracodawca. Ubezpieczający (firma) może w każdym czasie zmienić Ubezpieczonego, który zachowuje tylko prawo do subkonta składek dodatkowych oraz dokonać cesji praw na Ubezpieczonego, który wówczas wstępuje w prawa i obowiązki Ubezpieczającego. Cesja praw może być dokonana także w okresie blokady środków, ale nowy właściciel subkonta składek regularnych nie będzie mógł naruszać blokady środków z tego subkonta. Regularna składka jest opłacana przez firmę wnioskodawcy. Polisa wskazuje również kwotę określającą tzw. Status Polisy Opłaconej zwany dalej SPO. Pracownik może dowolnie inwestować na subkoncie dodatkowym, zachowując te środki dla siebie nawet jeśli firma opłacająca składki regularne zmieni ubezpieczonego. Taki układ wzajemnych relacji zapewnia poszanowanie praw zarówno dla pracodawcy (płatnika składek regularnych), jak i dla pracownika (jeśli dokonał wpłat własnych). Wymagane warunki programu to forma zatrudnienia pracownika na umowę o pracę, blokada środków Subkonta Składek Regularnych zwanego dalej SSR na 5 lat - brak możliwości całkowitego, częściowego wykupu i zastawu składek przez okres 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zawarto polisę oraz pracodawca nie może być osobą uposażoną. Pracodawca dokonuje zapłaty składki regularnej i zryczałtowanej kwoty opłaty za ryzyko. Pracodawca wpłaca składki regularne, które wpływają na SSR, jeśli jednak Status polisy opłaconej zostanie osiągnięty wcześniej, wszystkie składniki nadpłacone ponad SPO do końca okresu 5 lat licząc od daty założenia polisy są przesuwane na Subkonto Składek Dodatkowych i mogą zostać podjęte przez pracownika. Pracownik jest tylko właścicielem Subkonta Składek Dodatkowych natomiast co do SSR jest ich właścicielem tylko i wyłącznie po dokonaniu cesji przez firmę Ubezpieczającego. Pracownik nie ma prawa do wpłat aż do dokonania cesji przez Ubezpieczającego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy składka regularna płacona przez pracodawcę tj. ubezpieczającego stanowi dla pracownika przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu...

Zdaniem wnioskodawcy, przepis art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość zastała z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku zapłaty składki regularnej przez pracodawcę nie będzie ona stanowiła przychodu pracownika zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych gdyż pracownik nie ma prawa do wypłat. W przypadku zawarcia polisy w ramach programu pracodawca tj. ubezpieczający dokonuje zapłaty składki regularnej i zryczałtowanej kwoty opłaty za ryzyko. Ubezpieczający może dokonać cesji praw z tytułu polisy na pracownika lub inną osobę. Jeśli zatem pracodawca zawrze umowę ubezpieczenia z funduszem kapitałowym na podanych w stanie faktycznym warunkach to przychód wynikający z zapłaty składek regularnych nie będzie przychodem pracownika określonym w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie będzie podlegał opodatkowaniu. Ubezpieczony nie ma bowiem prawa rozporządzania środkami gromadzonymi na SRR do momentu dokonania na niego cesji przez Ubezpieczającego. Zapłata składki regularnej do momentu dokonania na niego cesji jeśli jest nadal pracownikiem nie może być przychodem pracownika podlegającym opodatkowaniu gdyż nie ma cech przysporzenia majątkowego, z którego pracownik uzyskuje korzyści finansowe swoim majątku. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym jako przychód pracownika podlega wyłącznie zryczałtowana opłata za ryzyko.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.Art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.Pojęcie „nieodpłatne świadczenie” w prawie podatkowym ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby (art. 353 Kodeksu cywilnego), ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie kosztem majątku innego podmiotu, mające konkretny wymiar finansowy. W świetle powołanego powyżej art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz definicji „nieodpłatnego świadczenia” przyjmuje się, iż zarówno kwota składki opłaty za ryzyko, jak również kwoty składki regularnej należy traktować jako nieodpłatne świadczenie ponoszone przez pracodawcę (ubezpieczającego) na rzecz pracownika (ubezpieczonego) w związku z zawarciem umowy ubezpieczenia na życie z Towarzystwem Ubezpieczeniowym na Życie związanej z Ubezpieczeniowym Funduszem Kapitałowym. Istotną kwestią jest ustalenie momentu powstania przychodu z tytułu otrzymania nieodpłatnych świadczeń. Wnioskodawcę (ubezpieczającego) z pracownikiem (ubezpieczonym) łączy stosunek pracy, w związku z czym ww. nieodpłatne świadczenia z tytułu ubezpieczenia należy zakwalifikować do przychodów określonych w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści art. 12 ust. 1 ww. ustawy wynika bowiem, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.Wobec powyższego część składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu objęcia pracownika ochroną ubezpieczeniową (opłata za ryzyko), stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy w dacie poniesienia wydatku przez pracodawcę, czyli w dacie zapłaty składki firmie ubezpieczającej. Pracownik zostaje objęty ochroną ubezpieczeniową, czyli ma miejsce przysporzenie majątkowe po jego stronie.

Stanowisko wnioskodawcy jest w tym zakresie prawidłowe.

Natomiast z tytułu opłacania przez pracodawcę składek regularnych przychód ze stosunku pracy dla pracownika powstaje generalnie w momencie cesji, przeniesienia praw i przekazania obowiązków wynikających z umowy na rzecz ubezpieczonego pracownika. Do tego momentu pracownik nie jest właścicielem Subkonta Składek Regularnych i nie posiada prawa do wypłaty zgromadzonych środków. Ponadto pracodawca (ubezpieczający) może w każdym czasie zmienić Ubezpieczonego. Wobec tego do chwili przekazania praw i obowiązków na rzecz ubezpieczonego nie powstaje przychód z tytułu opłacania przez pracodawcę składki regularnej. Należy jednak zaznaczyć, że z treści wniosku wynika, iż pracownik przez cały czas jest właścicielem Subkonta Składek Dodatkowych. Wnioskodawca wskazał, że opłaca składki regularne, które wpływają na Subkonto Składek Regularnych, jeśli jednak Status Polisy Opłaconej zostanie osiągnięty wcześniej wszystkie składki nadpłacone są przesuwane na Subkonto Składek Dodatkowych i mogą zostać podjęte przez pracownika.

Wobec tego należy wyjaśnić, że jeżeli składki regularne lub ich część zostanie przesunięta przed dokonaniem cesji na Subkonto Składek Dodatkowych, które jest własnością pracownika, z chwilą tego przesunięcia powstaje przychód po stronie pracownika, gdyż nastąpi przysporzenie majątkowe. Będzie to przychód ze stosunku pracy, gdyż ponoszącym wydatki na opłacenie składek jest pracodawca.

W związku z tym stanowisko wnioskodawcy w tej części należało uznać za nieprawidłowe gdyż przychód nie w każdym przypadku powstanie dopiero w chwili cesji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.