INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2008 r. (data wpływu 09.05.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów i kosztów związanych z funkcjonowaniem biur handlowych i mobilnego centrum wystawienniczego znajdujących się poza specjalną strefą ekonomiczną - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 18 czerwca 2008 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów i kosztów związanych z funkcjonowaniem biur handlowych i mobilnego centrum wystawienniczego znajdujących się poza specjalną strefą ekonomiczną.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Firma prowadzi działalność produkcyjną w Specjalnej Strefie Ekonomicznej. Na podstawie zezwolenia uzyskanego w roku 2000, zajmuje się wytwarzaniem elementów z naturalnego kamienia i konglomeratu.

Wyroby produkowane w SSE to między innymi: kamienne parapety, elementy schodów, blaty kuchenne, blaty łazienkowe, elementy posadzek, obudowy kominków, płyty stosowane jako okładziny elewacyjne itp. Wszystkie produkty wykonywane są na indywidualne zamówienia klientów w oparciu o indywidualne projekty aranżacyjne.

Kamień naturalny posiada niepowtarzalną, unikatową strukturę tworzącą użylenia o przeróżnych barwach. Ze względu na wiele różnorodnych cech indywidualnych każdej partii surowca w obrębie tej samej nazwy, najczęściej koniecznym jest przeprowadzenie prezentacji materiału dla klienta lub architekta w celu doprecyzowania zamówienia. Z uwagi na duże formaty i ciężar poszczególnych slabów (płyt kamiennych będących surowcem) trudno zorganizować wizyty przedstawiciela handlowego Spółki w siedzibach klientów. Prezentacja wyrobów i materiału odbywała się do tej pory tylko na różnego rodzaju targach oraz w siedzibie Spółki, a z racji peryferyjnego położenia Spółki pozyskiwanie klientów z dużych aglomeracji jest bardzo utrudnione.

Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom klientów, realizując potrzeby współczesnego rynku w ramach rozwoju oferty, Spółka zamierza pozyskiwać zamówienia także poza siedzibą Firmy, tj. w specjalnie do tego celu utworzonych biurach handlowo-prezentacyjnych i w mobilnym centrum wystawienniczym. W specjalnie w tym celu zaaranżowanych pomieszczeniach i w mobilnym kontenerze, będą się znajdowały wzory kamienia i elementy kamieniarskie, a obsługa korzystając z łączy internetowych będzie mogła zaprezentować dostępne materiały znajdujące się w magazynie Spółki. W oparciu o takie informacje klienci będą mogli doprecyzować zamówienie, mając pełną wiedzę o rodzaju proponowanego kamienia i jego indywidualnych cechach ocenianych najczęściej subiektywnie.

Produkcja zamówionych wyrobów będzie się odbywała na terenie Firmy posiadającej lokalizację w specjalnej strefie ekonomicznej. Dostawa wykonanych elementów będzie się odbywała ze strefy bezpośrednio do klienta na wskazany w zamówieniu adres. Faktura dokumentująca sprzedaż będzie powstawała również w siedzibie Firmy na terenie SSE.

Ważny jest cel, dla którego zostałyby utworzone takie biura i mobilne centrum wystawiennicze. Biura handlowe pozostawałyby w ścisłym związku funkcjonalnym z działalnością strefową i będą miały wobec niej funkcję służebną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszt prowadzenia biur handlowo-prezentacyjnych (wynajęcie powierzchni, czynności wykonywania umowy przez pośredników handlowych, stałe opłaty eksploatacyjne za biuro itp.) i funkcjonowanie mobilnego centrum wystawienniczego będzie zaliczany do kosztów strefowych i czy przychód generowany przez te punkty będzie zaliczany do przychodów strefowych...

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro Firma prowadzi działalność produkcyjną, to przychody ze sprzedaży wyrobów wyprodukowanych w strefie stanowią dochody z działalności prowadzonej na terenie strefy, niezależnie od tego czy biura handlowo-prezentacyjne pozyskujące zamówienia posiadają lokalizację na terenie strefy czy poza strefą.

Produkcja wyrobów zamówionych za pośrednictwem biur handlowo-prezentacyjnych będzie odbywała się tylko w strefie (SSE). Dostawa będzie odbywała się ze strefy. Ważny jest cel dla którego zostaną utworzone biura handlowe, które pozostają w ścisłym funkcjonalnym związku z działalnością strefową i będą miały wobec niej funkcję służebną. Będzie to działalność pomocnicza, także reklamowo promocyjna, względem działalności podstawowej, produkcyjnej, jaką jest działalność prowadzona w SSE.

Zdaniem Spółki, w przypadku wyżej opisywanym należy przyjąć, iż przychody i koszty związane z funkcjonowaniem biur handlowych i mobilnego centrum wystawienniczego, pozostają w ścisłym związku funkcjonalnym z działalnością strefową i wobec tego należy je objąć zwolnieniem.

W uzupełnieniu z dnia 18 czerwca 2008 r. Spółka wskazała, iż w biurach handlowych pracowaliby przedstawiciele handlowi zatrudnieni na umowę o pracę lub przedstawiciele handlowi w ramach działalności gospodarczej na podstawie umowy o pośrednictwo handlowe. Cel, dla którego zostaną utworzone biura handlowe to przyjmowanie zamówień w terenie. Wyroby wyprodukowane są w strefie i stanowią przychody z działalności prowadzonej w strefie ekonomicznej. Źródła przychodów generowane są na terenie strefy ekonomicznej bez względu na to gdzie są zbierane zamówienia: na targach, w siedzibie Spółki na terenie strefy, czy w biurach handlowych prezentujących wyroby poza strefą. W każdym przypadku dostawa do klienta będzie się odbywała ze strefy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 z późn. zm.) wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 1994 r. Nr 123, poz. 600 z późn. zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Ustawodawca określił zatem, iż dochód uzyskany z działalności w strefie jest zwolniony od podatku dochodowego od osób prawnych. Na wysokość dochodu podlegającego zwolnieniu mają wpływ koszty uzyskania przychodów, jednakże ustawodawca nie określił ściśle jak należy kwalifikować ponoszone przez jednostkę wydatki do działalności strefowej lub pozastrefowej, w sytuacji gdy wydatki te związane są z przychodami osiągniętymi wyłącznie z działalności na terenie strefy, lecz faktycznie ponoszone są poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej. Takimi osztami są właśnie wydatki, o których pisze Wnioskodawca, czyli związane z funkcjonowaniem biur handlowych i mobilnego centrum wystawienniczego.

Mając powyższe na uwadze, w analizowanym przypadku należy zastosować w tym względzie przepis art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stosownie do jego brzmienia, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu ich uzyskania lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…). Przepis ten ustanawia nie tylko generalną zasadę, jakiego rodzaju wydatki mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, ale także należy z niego wyciągnąć wniosek, iż wydatki które dotyczą zychodów osiąganych z działalności w strefie, winny zostać potraktowane jak koszty z nimi związane, czyli jako koszty działalności strefowej.

Prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest pewnym wyjątkiem od zasady. Zwolnieniem objęty jest dochód, czyli przychody uzyskane z działalności na terenie strefy pomniejszone o koszty ich uzyskania. Przy braku precyzyjnej regulacji, które koszty należy uznać za koszty poniesione w strefie a które poza strefą, zasadnicze znaczenie ma nie miejsce ich fizycznego powstania, lecz związek z przychodem osiągniętym na działalności strefowej.

Ponadto, zgodnie z pkt 6 sekcji II lit. C załącznika do rozporządzenia Rady (EWG) Nr 696/93 z dnia 15 marca 1993 r. w sprawie jednostek statystycznych do celów obserwacji i analizy systemu produkcyjnego we Wspólnocie (Dz.U.UE.L.93.76.1 z późn. zm.) działalność pomocnicza w ramach danej jednostki prowadzona jest w celu umożliwienia lub ułatwienia produkcji określonych towarów i usług przez daną jednostkę na rzecz stron trzecich. Produkty działalności pomocniczej nie są jako takie dostarczane stronom trzecim. Na podstawie pkt 1-3 sekcji IV lit. B ww. załącznika do rozporządzenia za działalność pomocniczą uznaje się taką działalność, która spełnia wszystkie następujące warunki:

1. służy tylko jednostce, do której się odnosi; innymi słowy wytworzone towary lub usługi nie mogą być sprzedawane w obrocie;
2. porównywalna działalność na podobną skalę realizowana jest w podobnych jednostkach produkcyjnych;
3. wytwarza usługi lub, wyjątkowo, dobra nietrwałe, które nie wchodzą w skład produktu końcowego jednostki (np. drobne narzędzia lub rusztowania);
4. wpływa na koszty bieżące samej jednostki, tzn. nie powoduje tworzenia środków trwałych brutto.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka zamierza pozyskiwać zamówienia także poza siedzibą, znajdującą się w Specjalnej Strefie Ekonomicznej, poprzez specjalnie do tego celu utworzonych biurach handlowo-prezentacyjnych i w mobilnym centrum wystawienniczym. Produkcja zamówionych wyrobów będzie się odbywała na terenie Spółki posiadającej lokalizację w specjalnej strefie ekonomicznej. Dostawa wykonanych elementów będzie się odbywała ze strefy bezpośrednio do klienta na wskazany w zamówieniu adres. Faktura dokumentująca sprzedaż będzie powstawała również w siedzibie na terenie SSE. Biura handlowe będą pozostawały w ścisłym związku funkcjonalnym z działalnością strefową i będą miały wobec niej funkcję służebną.

W ocenie tut. Organu dla uznania, że działalność biur handlowo-prezentacyjnych pozyskujących zamówienia dotyczy działalności strefowej nie ma decydującego znaczenia okoliczność, gdzie zlokalizowane będą biura handlowe, w których pracowaliby przedstawiciele handlowi, których wyłączną rolą jest znalezienie klienta i przesłanie jego zamówienia Spółce, która następnie organizuje produkcję i wysyłkę do klienta. Spółka działalność gospodarczą ma zlokalizowaną na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, jest też wykonawcą zamówienia, w związku z czym przychód z tego tytułu oraz ustalany na jego podstawie dochód wolny jest od podatku dochodowego, jako, że działalność Spółki prowadzona jest na terenie strefy. Spełnione zostały zatem wymogi art. 17 ust. 1 pkt 34 w związku z art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.