INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2008 r. (data wpływu 25 kwietnia 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 czerwca 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy świadczeniu usług zakwaterowania i wyżywienia gości ośrodka wypoczynkowo-rehabilitacyjnego, obejmujących również określoną ilość zabiegów paramedycznych, sklasyfikowanych w PKWiU 55.23.12-00.00 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 kwietnia 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy świadczeniu usług zakwaterowania i wyżywienia gości ośrodka wypoczynkowo-rehabilitacyjnego, obejmujących również określoną ilość zabiegów paramedycznych, sklasyfikowanych w PKWiU 55.23.12-00.00.

W przedmiotowym wniosku oraz piśmie stanowiącym jego uzupełnienie przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której zakres obejmuje prowadzenie ośrodka wypoczynkowo-rehabilitacyjnego. Spółka wykonuje dwa rodzaje usług. Podstawowa usługa to zakwaterowanie i wyżywienie osób przybywających do ośrodka wypoczynkowego. Jest to rodzaj usług klasyfikowanych do kategorii – usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz pozostałe miejsca krótkotrwałego zakwaterowania – PKWiU 55.2. Drugi rodzaj usług to usługi rehabilitacyjne polegające na wykonywaniu zabiegów paramedycznych takich jak masaże, gimnastyka wodna, borowiny, inhalacje, magnetoterapia, krioterapia i inne podobne zabiegi. Usługi są wykonywane na podstawie umów zawartych z podmiotami kierującymi gości na pobyt w ośrodku lub bezpośrednio z osobami przybywającymi do ośrodka. Powołane umowy przewidują:

• wyłącznie zakwaterowanie i wyżywienie gości ośrodka – PKWiU 55.2 (usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz pozostałe miejsca krótkotrwałego zakwaterowania) lub
• pobyt rehabilitacyjny, którego głównym celem jest wykonanie określonej ilości zabiegów, natomiast zakwaterowanie i wyżywienie służy realizacji tego celu, który należy sklasyfikować wg głównego przedmiotu świadczenia w PKWiU 85.14.15 (usługi w zakresie ochrony zdrowia świadczone w obiektach zapewniających pacjentom zakwaterowanie innych niż szpitale) lub
• zakwaterowanie i wyżywienie gości ośrodka, którzy w cenie pobytu wypoczynkowego otrzymują dodatkowe świadczenie w postaci zaproponowanych zabiegów paramedycznych, które należy sklasyfikować wg głównego przedmiotu świadczenia w PKWiU 55.23.12-00.00 (usługi świadczone przez ośrodki wczasowe oraz domy wczasowe).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku świadczenia jako podstawowej usługi zakwaterowania i wyżywienia, której cena obejmuje określoną ilość zabiegów paramedycznych prawidłowe jest opodatkowanie całej usługi stawką VAT w wysokości 7% odpowiadającą opodatkowaniu głównej usługi pobytu wypoczynkowego gości ośrodka...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku osób kierowanych lub przybywających na pobyt wypoczynkowy, które w cenie usługi zakwaterowania i wyżywienia skalkulowane są dodatkowe świadczenie w postaci wybranych zabiegów paramedycznych, zasadne jest opodatkowanie w całości świadczenia stawką 7% VAT odpowiadającą zasadniczej usłudze krótkotrwałego zakwaterowania i wyżywienia gości obiektu noclegowego turystyki (ośrodka wypoczynkowego).

W przypadku łączenia kilku rodzajów świadczeń o wysokości opodatkowania decyduje świadczenie podstawowe, a pozostałe służące jego wykonaniu nie wyodrębnia się z podstawy opodatkowania.

Powyższe odpowiada przyjętej w orzecznictwie z zakresu podatku od towarów i usług zasadzie, wg której nie znajduje podstaw rozdzielanie usługi na pojedyncze świadczenia, które służą realizacji głównego przedmiotu świadczenia. W konsekwencji zasadne jest stosowanie jednej stawki VAT właściwej dla głównego rodzaju usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 w/w ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podstawowa stawka podatku zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 w/w ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w cyt. ustawie o VAT oraz w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Pod poz. 140 tegoż załącznika zostały wymienione usługi o symbolu PKWiU ex 55.2 "Usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania, z wyłączeniem usług zakwaterowania w bursach, internatach i domach studenckich (PKWiU ex 55.23.15).

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż usługi zakwaterowanie i wyżywienie gości ośrodka, którzy w cenie pobytu wypoczynkowego otrzymują dodatkowe świadczenie w postaci zaproponowanych zabiegów paramedycznych należy sklasyfikować wg głównego przedmiotu świadczenia w PKWiU 55.23.12-00.00 (usługi świadczone przez ośrodki wczasowe oraz domy wczasowe).

Zatem biorąc pod uwagę treść cytowanych przepisów oraz opisany we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż o ile przedmiotowe usługi zostały przez Spółkę prawidłowo zaklasyfikowane do grupowania PKWiU 55.23.12-00.00, podlegają opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 7%, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i poz. 140 załącznika nr 3 do ustawy.

Jednocześnie należy wskazać, że organ wydający interpretację indywidualną, nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji usług według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania wyrobu lub usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.