INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2008 r. (data wpływu: 20 lutego 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 marca 2008 r. (data wpływu: 26 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia usług doradczych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytuły nabycia usług doradczych. Wniosek ten uzupełniono pismem z dnia 20 marca 2008 r. (data wpływu: 26 marca 2008 r.) w zakresie doprecyzowania przedstawionego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka korzystała z usług doradczych związanych z przygotowaniem wniosku o dotację unijną. Dotacja ta związana jest z zakupem środków trwałych i jest zwolniona z podatku dochodowego, dotyczy jednak czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Spółka otrzymała z tego tytułu fakturę o treści: „za usługi doradcze – wniosek o dofinansowanie”.

Z pisma uzupełniającego z dnia 20 marca 2008 r. wynika ponadto, że zakupione usługi doradcze, związane są z zakupem maszyn do produkcji mebli łazienkowych, które mieszczą się w podstawowym zakresie działalności przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo odliczyć podatek naliczony zawarty w fakturze dokumentującej ww. usługi doradcze...

Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo braku możliwości zaliczenia wydatków związanych z nabyciem usług doradczych do kosztów uzyskania przychodów, Spółka ma prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu otrzymanej faktury VAT. Taką możliwość przewiduje art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo to wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. wyżej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

   – z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Ponadto, stosownie do art. 86 ust. 10 cyt. ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z zakupów towarów i usług wykorzystywanych do dokonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika.

Przepisy przewidują również sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnia on generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Powyższe ograniczenie nie ma zastosowania w odniesieniu do wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, zaliczanych u podatnika do środków trwałych niepodlegających amortyzacji, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, jeżeli fakt ten pozostaje w ścisłym związku ze zwolnieniem od tego podatku (art. 88 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy).

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że dotacja otrzymana przez Spółkę w oparciu o sporządzony przez firmę doradczą wniosek, zostanie przeznaczona na nabycie maszyn do produkcji mebli łazienkowych. Dotacja ta, jak wynika z treści stanu faktycznego dotyczy czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Natomiast z rozstrzygnięcia w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, zawartego w interpretacji indywidualnej nr ILPB3/423-134/08-3/DS z dnia 16 maja 2008 r. wynika, że wydatki poczynione na opracowanie wniosku o dotację unijną na zakup środków trwałych nie stanowią kosztu uzyskania przychodów. Jednocześnie w świetle art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) przedmiotowa dotacja wyczerpuje znamiona dochodu wolnego od podatku.

Uwzględniając wyżej przedstawione regulacje prawne oraz biorąc pod uwagę fakt, iż brak możliwości zaliczenia wydatków poniesionych na przygotowanie wniosku o dotację do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem dochodu od podatku dochodowego od osób prawnych, stwierdzić należy, iż wyłączenie przewidziane w art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, nie znajdzie w rozpatrywanej sprawie zastosowania.

W związku z powyższym, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego, określonego w fakturze VAT dokumentującej usługi doradcze związane z przygotowaniem wniosku o dotację unijną, na zasadach ogólnych przewidzianych w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno