INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 28.03.2008 r. (data wpływu 31.03.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z nieodpłatnych świadczeń oraz przychodów związanych z podróżami menedżera -jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31.03.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z nieodpłatnych świadczeń oraz przychodów związanych z podróżami menedżera.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (,‚Prezes zarządu” lub „menedżer”) jest stroną kontraktu menedżerskiego z dnia 5 listopada 2001 r., zawartego na podstawie powołania uchwałami rady nadzorczej z dnia 2 listopada 2001 r. Na podstawie wskazanego kontraktu oraz podejmowanych w każdym następnym roku uchwał rady nadzorczej o powołaniu menedżera na stanowisko prezesa zarządu, zarządza on spółką kapitałową („Spółka”), pełniąc funkcję prezesa zarządu.

W umowie o zarządzanie przedsiębiorstwem, której stronami są menedżer oraz Spółka, Spółka powierza menedżerowi zarządzanie przedsiębiorstwem Spółki oraz prowadzoną przez nią działalnością (w tym inwestycjami) i przyznaje mu szeroki zakres autonomii w zakresie realizacji powierzonych funkcji. Menedżer posiada zatem dostęp i prawo do korzystania z całokształtu przedsiębiorstwa Spółki, którym zarządza, a zatem w szczególności do:

• komputerów, telefonów, samochodów, pomieszczeń biurowych wraz z ich wyposażeniem oraz
• szeroko pojętego majątku trwałego - służącego produkcji urządzeń sprzedawanych przez Spółkę - wchodzącego w skład tego przedsiębiorstwa.
  
  

Całe przedsiębiorstwo Spółki, którym zarządza Prezes zarządu nie jest przez niego wykorzystywane dla jego celów osobistych. Jest wykorzystywane dla celów prowadzenia spraw Spółki, tj. w szczególności w celu osiągania przez Spółkę zysków z działalności gospodarczej.

Menedżer jako prezes organu zarządzającego Spółką ma do dyspozycji całe przedsiębiorstwo Spółki; jako przykład można tu wskazać hale produkcyjne czy posiadane działki, na których hale te są postawione.

W szczególności menedżer korzysta z:

1. telefonu komórkowego,
2. telefonu stacjonarnego,
3. komputera przenośnego (wraz z usługą dostępu do Internetu),
4. komputera stacjonarnego (wraz z usługą dostępu do Internetu),
5. pokoju w biurze Spółki o powierzchni 35 metrów kwadratowych w raz z jego wyposażeniem tj. np. drukarką, niszczarką dokumentów oraz materiałami biurowymi (długopisy, segregatory, notatniki itp.)
6. ogólnej obsługi sekretarskiej Spółki,
7. samochodu służbowego.
   
   

Jak wspomniano powyżej, całe przedsiębiorstwo Spółki - a zatem wszystkie jego składniki majątku - którym zarządza Prezes zarządu jest wykorzystywane dla celów Spółki, tj. w szczególności w celu osiągania przez Spółkę zysków z działalności gospodarczej. Nie jest natomiast wykorzystywane przez Prezesa dla jego celów osobistych. Samochód udostępniony jest na podstawie postanowień umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem; umowa ta przewiduje, że Menedżer będzie miał do dyspozycji samochód służbowy. Pozostałe składniki majątku Spółki są udostępniane menedżerowi bez szczegółowych unormowań w kontrakcie, gdyż z samej istoty obowiązków organu zarządzającego spółką kapitałową wynika, iż prezes zarządu ma do dyspozycji cały majątek przedsiębiorstwa Spółki, którą zarządza. Podobnie jak w przypadku podróży służbowych zapłata za ww. nabywane usługi oraz korzystanie z samochodu osobowego jest dokonywana w następujący sposób:

1. zapłata z konta Spółki na podstawie faktury VAT otrzymanej od dostawcy usług telekomunikacyjnych,
2. kartą płatniczą lub kredytową należącą do Spółki i powiązaną z rachunkiem Spółki,
3. gotówką z wykorzystaniem środków Spółki; Prezes zarządu wcześniej pobiera gotówkę z kasy Spółki,
4. przez menedżera w imieniu i na rzecz Spółki z wykorzystaniem własnych środków, których zwrot menedżer następnie otrzymuje; dotyczy to np. opłat za parkowanie samochodu uiszczanych gotówkowo w parkometrach.
   
   

Faktury za ww. nabywane przez Spółkę usługi są wystawiane na Spółkę. W przypadku jednak np. opłat za parkowanie samochodu uiszczanych gotówkowo do parkometrów, otrzymanie faktury VAT wystawionej na Spółkę nie jest możliwe.

Z uwagi na fakt, iż pełnione obowiązki wymagają częstych wyjazdów i kontaktów z kontrahentami (obecnymi i potencjalnymi), Spółka ponosi wydatki związane z organizacją tych wyjazdów, w szczególności na zakup usług hotelowych, paliwa, biletów kolejowych, lotniczych, jak również na uiszczenie opłat parkingowych. Kontakty z kontrahentami nie zawsze wymagają podróży służbowej, w szczególności gdy mają one miejsce w mieście, w którym siedzibę ma zarządzana Spółka.

Fizycznej zapłaty dokonuje niejednokrotnie sam menedżer, tj.:

1. przy użyciu należącej do Spółki karty płatniczej lub kredytowej powiązanej z rachunkiem Spółki,
2. gotówką z wykorzystaniem środków Spółki (Prezes zarządu wcześniej pobiera gotówkę z kasy Spółki), oraz
3. w razie niemożności realizacji płatności w inny sposób - w imieniu i na rzecz Spółki z wykorzystaniem własnych środków, których zwrot następnie otrzymuje.
   
   

Faktury za ww. usługi nabywane przez Spółkę są wystawiane na Spółkę. Przy niektórych zakupach usług hotelowych dokonywanych za granicą z uwagi na utrudnienia techniczne lub lokalne zasady fakturowania jako nabywca na fakturze wskazywany jest sam menedżer, mimo faktu, iż zapłata dokonywana jest z użyciem karty kredytowej Spółki. Zdarza się, że na takich zagranicznych fakturach za hotel są zawarte dane zarówno menedżera, jak i Spółki. W przypadku podróży służbowych jedyna należność jaką Prezes zarządu mógłby otrzymywać od Spółki, to kwota diety. W obecnym stanie faktycznym Spółka nie wypłaca diet z tytułu podróży służbowych (ponieważ Prezes zarządu nie jest pracownikiem, nie ma takiego obowiązku). W przyszłości Prezes zarządu może otrzymywać diety. Pozostałe wydatki w sposób wyżej opisany są ponoszone przez Spółkę jako nabywcę usług takich jak; (i) usługa transportu lotniczego (bilety na samolot) lub samochodowego (taksówki), (ii) usługi hotelowe. W przypadku podróży służbowych odbywanych samochodem służbowym paliwo jest nabywane przez Spółkę; zapłata dokonywana jest kartą kredytową Spółki, zaś faktura za paliwo jest wystawiana na Spółkę. Podobnie dzieje się w przypadku innych wydatków związanych z eksploatacją samochodu służbowego (płyn do spryskiwaczy, roczne przeglądy itp.).

Obecnie menedżer nie wykorzystuje samochodu prywatnego na cele służbowe (na cele Spółki) i tym samym nie otrzymuje z tego tytułu ani ryczałtowego wynagrodzenia (tzw. kilometrówka) ani zwrotu poniesionych wydatków. Możliwe, że taka sytuacja będzie miała miejsce w przyszłości. Kilka lat temu menedżer wykorzystywał samochód prywatny dla celów służbowych i otrzymywał z tego tytułu zwrot wydatków.

W 2006 r. Spółka otrzymała wyjaśnienia Ministerstwa Finansów - Krajowej Informacji Podatkowej w odpowiedzi na złożone w 2006 r. pytanie Spółki czy koszty np. telefonu, koszty podróży, koszty eksploatacji samochodu stanowią przychody osoby fizycznej, będącej stroną kontraktu menedżerskiego („pytanie odroczone) Zgodnie z uzyskaną odpowiedzią, nieodpłatne świadczenie nie wystąpi w sytuacji, gdy udostępnienie zleceniobiorcy samochodu i telefonu nie stanowi dla niego składnika wynagrodzenia gdyż jest konieczne dla wykonania powierzonych mu zadań i przedmioty te używane będą wyłącznie do celów służbowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy można przyjąć, że w przypadku Prezesa zarządu Spółki, realizującego powierzone mu funkcje kierownicze na terenie jej siedziby i poza nią za pośrednictwem należącej do Spółki infrastruktury i mając do dyspozycji cały majątek Spółki, fakt korzystania z tej infrastruktury stanowił będzie jego przychód ...
   Jeżeli tak, to jakie kryteria należy przyjąć, by określić, w przypadku których środków trwałych Spółki powstaje przychód po stronie Prezesa zarządu ... W razie braku takich kryteriów, czy właściwe jest przyjęcie, iż przychód powstanie w przypadku każdego składnika majątku Spółki, z którym członek zarządu wejdzie w bezpośredni kontakt fizyczny (a więc oprócz samochodu, komputera, telefonu w szczególności także biurko, oświetlenie, klimatyzator, artykuły piśmiennicze, niszczarka dokumentów, pomieszczenia biurowe, wyposażenie kuchni i toalety ...
2. Czy można przyjąć, że przychód powstaje również w przypadku składników przedsiębiorstwa z którymi menedżer nie wchodzi w bezpośredni kontakt, ale również wykorzystuje w pracy (w szczególności takimi jak serwery) lub ma je do dyspozycji (tak jak w przypadku linii produkcyjnych czy działek gruntu posiadanych przez Spółkę). Innymi słowy czy przychód powstanie z tytułu korzystania i dysponowania całym majątkiem Spółki ...W jakiej wysokości należy przyjmować powstały przychód. Czy ma być to wartość rynkowa lub księgowa danego składnika majątku, czy też średnia rynkowa cena najmu takiego składnika...
   Czy wysokość przychodu musi być uzależniona od wartości składnika, w sytuacji gdy wysoka jego wartość służy jedynie Spółce, a nie członkowi zarządu (w szczególności w przypadku reprezentacyjnych samochodów o wartości znacznie przekraczającej niezbędne minimum dla przydatności w działalności gospodarczej służących budowaniu wizerunku i prestiżu Spółki ... Innymi słowy czy przychód byłby określony w wysokości wartości rynkowej całego przedsiębiorstwa, w wysokości oszacowanego przez organ podatkowy kosztu dzierżawy takiego przedsiębiorstwa czy też sumy wartości składników wchodzących w jego skład, ustalonych w minimalnej wysokości pozwalającej na zachowanie ich funkcjonalności ...
3. Czy korzystając w ramach wykonywanych obowiązków służbowych z zakupionego przez Spółkę i wchodzącego w skład zarządzanego przedsiębiorstwa telefonu komórkowego wyłącznie dla celów służbowych, menedżer uzyskuje przychód w wysokości wartości telefonu ewentualnie rynkowej ceny najmu takiego telefonu, oraz miesięcznej wysokości abonamentu i rachunku telefonicznego obejmującego koszty wykonanych rozmów ...
4. Czy korzystając w ramach wykonywanych obowiązków służbowych zakupionego przez Spółkę i wchodzącego w skład zarządzanego przedsiębiorstwa telefonu stacjonarnego wyłącznie dla celów służbowych, menedżer uzyskuje przychód w wysokości wartości telefonu oraz instalacji linii stacjonarnej ewentualnie rynkowej ceny najmu takiego telefonu oraz linii, oraz miesięcznej wysokości abonamentu i rachunku telefonicznego obejmującego koszty wykonanych rozmów ...
5. Czy korzystając w ramach wykonywanych obowiązków służbowych z zakupionego przez Spółkę i wchodzącego w skład zarządzanego przedsiębiorstwa komputera przenośnego wyłącznie dla celów służbowych, menedżer uzyskuje przychód w wysokości wartości zakupu lub wartości bilansowej tego komputera ewentualnie rynkowej ceny najmu takiego komputera ...
6. Czy korzystając w ramach wykonywanych obowiązków służbowych z pokoju w biurze Spółki menedżer uzyskuje przychód w wysokości rynkowej wartości takiego pomieszczenia wraz z zawartym w nim wyposażeniem, ewentualnie rynkowej ceny najmu takiego pomieszczenia, a może w wysokości kosztów związanych z eksploatacją ...
7. Czy korzystając w ramach wykonywanych obowiązków służbowych z zakupionego przez Spółkę i wchodzącego w skład zarządzanego przedsiębiorstwa samochodu służbowego menedżer uzyskuje przychód w wysokości wartości wskazanego samochodu, ewentualnie ceny jego najmu ...
8. Czy nabywając w imieniu i na rzecz Spółki usługi i materiały eksploatacyjne do wskazanego samochodu, płacąc kartą powiązaną z rachunkiem Spółki, menedżer uzyskuje przychód w wysokości nabytych świadczeń związanych z samochodem ...
9. Czy korzystając w ramach wykonywanych obowiązków służbowych z należących do Spółki: biurka, oświetlenia, klimatyzatora, artykułów biurowych (spinacze, długopisy itp.), prasy fachowej, niszczarki dokumentów, pomieszczeń biurowych (sale konferencyjne Spółki), mebli biurowych oraz kuchni i toalety Menedżer uzyskuje przychód w wysokości wartości wskazanych składników majątku, ewentualnie ceny ich najmu lub dzierżawy ...
10. Czy korzystając w ramach wykonywanych obowiązków służbowych z obsługi sekretarskiej w siedzibie Spółki menedżer uzyskuje przychód w wysokości wartości rynkowej odpowiednich usług, w szczególności świadczonych przez podmioty zapewniające obsługę sekretarską biur ...
11. Czy menedżer uzyskuje przychód jeśli zakup dla Spółki składników majątku lub usług związanych z jej działalnością, w tym dotyczących podróży służbowych, jest dokonywany w następujący sposób:
    1)zapłata z konta Spółki na podstawie faktury VAT wystawionej na Spółkę otrzymanej od sprzedawcy towarów lub dostawcy usług;
    2)karta płatnicza lub kredytowa należąca do Spółki i powiązana z rachunkiem Spółki, zapłata następuje na podstawie faktury VAT wystawionej na Spółkę otrzymanej od sprzedawcy towarów lub dostawcy usług;
    3)gotówka z wykorzystaniem środków Spółki, Prezes zarządu wcześniej (w szczególności przed wyjazdem służbowym) pobiera gotówkę z kasy Spółki, zapłata następuje na podstawie faktury VAT wystawionej na Spółkę otrzymanej od sprzedawcy towarów lub dostawcy usług, po czym niewykorzystane środki pieniężne zwracane są do kasy Spółki,
    4)zapłata dokonana jest przez menedżera w imieniu i na rzecz Spółki z wykorzystaniem własnych środków, których zwrot menedżer następnie otrzymuje, dotyczy to np. opłat za parkowanie samochodu uiszczanych gotówkowo do parkometrów,
    5)podczas zagranicznej podróży służbowej przy dokonywaniu przez menedżera zapłaty za Spółkę faktura zostanie wskutek lokalnych uregulowań lub uwarunkowań technicznych wystawiona na menedżera lub na menedżera i na Spółkę, mimo faktu iż płatność dokonywana jest przy użyciu karty kredytowej Spółki ...
12. Czy świadczenia nabywane przez Spółkę - co potwierdza wystawiana na Spółkę faktura - w związku z wyjazdami służbowymi menedżera oraz organizacją jego kontaktów z obecnymi oraz potencjalnymi kontrahentami, takie jak w szczególności, noclegi, paliwo do samochodu służbowego, opłaty parkingowe, bilety lotnicze czy kolejowe, stanowią przychód menedżera w wysokości wartości tych świadczeń ...
13. Czy w incydentalnej sytuacji, gdy menedżer zapłaci w imieniu i na rzecz Spółki z użyciem karty kredytowej Spółki za świadczenia opisane powyżej (w szczególności - za usługi hotelowe) i faktura będzie wskutek lokalnej praktyki wystawiona na menedżera (lub na niego i Spółkę jak ma to czasem ma miejsce przy usługach hotelowych), czy właściwe jest przyjęcie, iż na tej podstawie po stronie menedżera powstanie przychód w wysokości nabytych przez Spółkę usług ...
    
    

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do okoliczności towarzyszących realizacji funkcji zarządzania przedsiębiorstwem przez menedżera na terenie biura Spółki i poza nim, z wykorzystaniem infrastruktury wchodzącej w skład przedsiębiorstwa tej Spółki, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przedstawionej sytuacji tak długo, dopóki omawiana infrastruktura wykorzystywana jest wyłącznie w toku działalności i na potrzeby Spółki, nie można mówić o powstaniu przychodu po stronie menedżera.

Zgodnie z przepisem art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów z działalności wykonywanej osobiście zalicza się przychody uzyskane m. in. na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednocześnie przepis art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodem w szczególności jest wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jak wynika z literalnej wykładni wskazanego przepisu, aby świadczenia w naturze i inne nieodpłatne świadczeni stanowiły przychód, muszą zostać faktycznie otrzymane przez osobę, na rzecz której są dokonywane. Taką interpretację potwierdza również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 5 lutego 1997 r., zgodnie z którym „z redakcji przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U z 1993 r. Nr 90, poz. 416 ze zm.) wynika, że do świadczeń w naturze odnosi się wyłącznie pojęcie „otrzymanych”. Zatem przychodem w rozumieniu art. 11 ust. 1 będą wyłącznie wartości otrzymanych świadczeń w naturze, a nie - jak wymaga tego przepis w stosunku do pieniędzy i wartości pieniężnych również postawionych do dyspozycji podatnika”(SA/Sz 1191/1996). Innymi słowy zatem, na gruncie powołanego przepisu, podstawową przesłanką powstania przychodu jest fakt otrzymania świadczenia, bądź postawienia go do dyspozycji podatnika. Konsekwentnie zaś, stawianie tezy o powstaniu przychodu ze świadczeń w naturze lub innych nieodpłatnych świadczeń u podatnika, który nie jest beneficjentem tych świadczeń, nie znajduje żadnych podstaw prawnych.

Nie jest zatem dopuszczalna wykładnia art. 11 ust. 1 powołanej ustawy, zgodnie z którą osoba fizyczna, zarządzająca przedsiębiorstwem osoby prawnej na podstawie stosownej umowy zawsze uzyskuje przychód z tytułu korzystania z majątku zarządzanego przedsiębiorstwa Wykładnia taka mogłaby być zasadna gdyby słuszne było założenie, iż składniki przedsiębiorstwa Spółki, wykorzystywane przez menedżera, z definicji służą jego osobistej korzyści. Innymi słowy, aby można było mówić o powstaniu przychodu po stronie menedżera w sytuacji opisanej w pytaniu, należałoby dowieść, iż beneficjentem nabywanych usług i innych świadczeń jest sam menedżer, nie zaś Spółka, w szczególności zaś, że wskazane usługi i inne świadczenia nabywane są na jego rzecz. Warto też zwrócić uwagę, iż konsekwencją przyjęcia takiego założenia byłby wniosek, iż wydatki spółek prawa handlowego związane z funkcjonowaniem ich organów zarządczych nie służą uzyskaniu lub zachowaniu przychodu przez te spółki, a jedynie osobistej korzyści członków tych organów, konsekwentnie możnaby pokusic się o zakwestionowanie zaliczania tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Podsumowując zatem, zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie sposób wysnuć poprawnego logicznie wniosku, iż menedżer uzyskuje przychód z tytułu korzystania do celów służbowych z majątku przedsiębiorstwa Spółki. Na błędnych założeniach nie sposób bowiem zbudować poprawnego wnioskowania.

W opinii Wnioskodawcy warto wskazać wyjaśnienie Ministerstwa Finansów udzielone przez Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w trybie pytania odroczonego zgodnie z którym „w sytuacji gdy otrzymany do dyspozycji samochód lub telefon stanowią przewidziany w kontrakcie składnik wynagrodzenia to koszt telefonu i sam fakt udostępnienia telefonu, koszty eksploatacji samochodu i sam fakt udostępnienia samochodu stanowią przychody z tytułu kontraktu menedżerskiego osoby fizycznej której zlecono zarządzanie spółką jako inne nieodpłatne świadczenie. Jednakże nieodpłatne świadczenie nie wystąpi w sytuacji, gdy udostępnienie zleceniobiorcy samochodu i telefonu nie stanowi dla zleceniobiorcy składnika wynagrodzenia, gdyż jest konieczne dla wykonania powierzonych mu zadań i przedmioty te używane będą wyłącznie do celów służbowych. Przy czym np. dojazdy z domu do miejsca pracy i z powrotem należy uznać za wykorzystywanie samochodu w celach prywatnych”. W odniesieniu do wszystkich składników majątku, wyszczególnionych w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż korzystając z tych składników majątku Spółki nie uzyskuje przychodu, ponownie podkreślając jednak zasadnicze założeni, że składniki te są wykorzystywane do celów służbowych związanych z zarządzaniem Spółką.

W hipotetycznej sytuacji, używanie przez menedżera np. telefonu komórkowego, laptopa, czy samochodu będącego własnością Spółki do celów prywatnych mogłoby stanowić przykład nieodpłatnego świadczenia lub świadczenia w naturze w rozumieniu przepisu art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy, a co za tym idzie, powodowałoby powstanie przychodu po stronie menedżera. Aby określić wysokość takiego przychodu musiałyby jednak istnieć precyzyjne metody pozwalające na dokładne określenie kwoty przychodu np. z tytułu przeglądania strony internetowej nie związanej tematycznie z przedmiotem działalności zarządzanej Spółki Oczywiście zasadą jest, że korzystanie z przedsiębiorstwa zarządzanej Spółki dla celów prywatnych jest źródłem przychodu dla korzystającego.

Odnosząc się do kwestii ewentualnego uzyskiwania przychodu przez menedżera z uwagi na przyjęty sposób płacenia za świadczenia i usługi nabywane przez niego w imieniu i na rzecz Spółki, według Wnioskodawcy należy stwierdzić poniższe.

Z uwagi na sprawowane przez Prezesa zarządu stanowisko oraz charakter powierzonych mu zadań, zauważyć należy iż zawieranie w imieniu i na rzecz Spółki umów, także o drobnym charakterze, jest niewątpliwie wpisane w specyfikę tego stanowiska. Niezależnie zatem od okoliczności, czy w odniesieniu do nabytych towarów, usług lub innych świadczeń:

1. zapłata dokonywana jest w drodze przelewu bankowego z konta Spółki na podstawie faktury VAT wystawionej na Spółkę, otrzymanej od sprzedawcy towarów lub dostawcy usług,
2. faktycznej zapłaty za wskazane powyżej świadczenia nabywane przez Spółkę dokonuje sam menedżer posługując się przy tym kartą płatniczą bądź kredytową powiązaną z rachunkiem Spółki,
3. menedżer wcześniej pobiera gotówkę z kasy Spółki, po czym dokonuje zapłaty na podstawie faktury VAT wystawionej na Spółkę, a otrzymanej od sprzedawcy towarów lub dostawcy usług,
4. zapłata zostaje dokonana przez menedżera w imieniu i na rzecz Spółki z wykorzystaniem własnych środków, które zostaną mu następnie przez Spółkę zwrócone w rozliczeniu czy też
5. podczas zagranicznej podróży służbowej przy dokonywaniu przez menedżera zapłaty za Spółkę, faktura zostanie wskutek lokalnych uregulowań lub uwarunkowań technicznych wystawiona na menedżera, lub na menedżera i na Spółkę, mimo faktu, iż płatność dokonywana jest przy użyciu karty kredytowej Spółki.
   
   

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w świetle przedstawionego powyżej wnioskowania, okoliczność faktycznego dokonywania określonych czynności w imieniu i na rzecz Spółki przez osobę uprawnioną do jej reprezentacji nie może być uznana za wystarczającą podstawę przyjęcia, iż osoba ta uzyskuje w ten sposób jakikolwiek przychód. Warto bowiem podkreślić, iż sama faktyczna czynność zapłaty dokonywana w czyimś imieniu i na czyjąś rzecz nie przesądza w żadnym razie o faktycznym i osobistym uczestniczeniu bądź też nieuczestniczeniu w transakcji. Zgodnie z przepisem art. 38 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny osoba prawna działa przez swoje organy w sposób przewidziany w ustawie i w opartym na niej statucie. Codziennie zatem osoby prawne dokonują czynności prawnych rękami osób uprawnionych do ich reprezentacji, i nie sposób mówić o wystąpieniu u tych osób przychodu z tego tytułu. Niezależnie od powyższego warto jednakże stwierdzić, iż w razie gdyby nabywane w ten sposób świadczenia służyć miały korzyści tych osób, nie zaś reprezentowanych przez nie osób prawnych, wówczas niewątpliwie istniałaby podstawa do stwierdzenia wystąpienia u nich przychodu z tego tytułu. Niemniej jednak byłby to przychód wynikający z otrzymania świadczeń i uzyskania określonych korzyści; w żadnym razie natomiast o powstaniu tego przychodu nie mogłoby decydować, kto dokonał w imieniu Spółki zapłaty za dane świadczenie.

W ocenie Wnioskodawcy, nie należy w oderwaniu od powyższych rozważań rozpatrywać sytuacji w której wskutek wystąpienia niekorzystnego zbiegu okoliczności Menedżer zmuszony jest założyć za Spółkę z własnych środków przy regulowaniu należności za hotel, taksówkę podczas wyjazdu w celu podpisania umowy lub inne usługi niezbędne do realizacji zadań służbowych. Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze powyższe, dokonanie przez Menedżera zapłaty z własnych środków za świadczenia nabywane w imieniu i na rzecz Spółki, przy czym mowa tu tylko o takich świadczeniach, które służą wyłącznie korzyści Spółki, nie zaś korzyści osobistej menedżera - należy uznać za czynność nie skutkującą powstaniem przychodu po stronie menedżera. Uzupełniając powyższe wnioskowanie podkreślić należy, iż na gruncie powołanego przepisu, przychód taki powstałby w przypadku uzyskania przez menedżera od Spółki zwrotu wydatków dokonanych na własną rzecz jak to miało np. miejsce w przypadku zwrotu wydatków z tytułu używania prywatnego samochodu na potrzeby Spółki. Wydatki takie były bowiem dokonywane na własną rzecz tj. na utrzymanie własnego samochodu który był wykorzystany na potrzeby Spółki. Wobec kwestii świadczeń nabywanych przez Spółkę w związku z wyjazdami służbowymi menedżera oraz organizacją jego kontaktów z obecnymi oraz potencjalnymi kontrahentami, takich jak w szczególności noclegi paliwo, opłaty parkingowe, bilety lotnicze czy kolejowe, Wnioskodawca stoi na stanowisku określonym poniżej. Zgodnie z przepisem art. 13 pkt 9 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się w szczególności przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednocześnie, zgodnie z przepisem art. 11 z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust 3, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Odnosząc powyższe regulacje do postawionego pytania, w ocenie Wnioskodawcy kluczową kwestią dla ustalenia czy w przypadku zakupu określonych w stanie faktycznym usług po stronie menedżera powstaje przychód jest określenie, na czyją rzecz w istocie ponoszone 5ą dane wydatki. Innymi słowy, aby można było mówić o powstaniu przychodu po stronie menedżera w sytuacji opisanej w pytaniu, należałoby dowieść, iż beneficjentem nabywanych usług i innych świadczeń jest sam menedżer, nie zaś Spółka, w szczególności zaś - że wskazane usługi i inne świadczenia nabywane są na jego rzecz. Innymi słowy, w sytuacji, gdy menedżer udaje się w podróż do F (Niemcy), by podpisać umowę z kluczowym klientem, Spółka zaś pokrywa koszty tej podroży oraz zakwaterowania w hotelu bilety kolejowe lub lotnicze oraz nocleg we frankfurckim hotelu aby mógł tu powstać przychód należałoby wykazać, wydatki te służyły osobistej korzyści menedżera. Nie ulega jednak wątpliwości, iż nabywanie przez Spółkę świadczeń związanych z prawidłowym funkcjonowaniem jej organu zarządzającego, takich jak w szczególności najem pokoi w hotelach, czy chociażby sal konferencyjnych, zakup usług transportowych (samolot, pociąg) czy telekomunikacyjnych (telefon Internet) służy umożliwieniu skutecznego funkcjonowania tego organu w takim samym stopniu, w jakim zakup samochodów dostawczych służyć może umożliwieniu prowadzenia podstawowej działalności gospodarczej. Warto też zwrócić uwagę, iż konsekwencją przyjęcia odmiennego założenia byłby wniosek, iż wydatki spółek prawa handlowego związane z funkcjonowaniem ich organów zarządczych nie służą uzyskaniu lub zachowaniu przychodu przez te spółki, a jedynie osobistej korzyści członków tych organów konsekwentnie możnaby pokusić się o zakwestionowanie zaliczania tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Analogicznie bowiem w przypadku dziennikarza wysłanego z zadaniem napisania reportażu o zamieszkach w Kosowie któremu zapewnia się po drodze nocleg oraz udostępnia pewną kwotę na tankowanie po drodze, należałoby dowodzić istnienia korzyści po jego stronie z tego tytułu a w konsekwencji określić przychód z tytułu zakupionych usług hotelowych czy paliwa; w wyniku konsekwentnego stosowania takiej argumentacji nieuniknione jest dojście do absurdu. Podobnie zatem w sytuacji, gdy prezes spółki dokonuje w imieniu i na rzecz Spółki najmu powierzchni sali konferencyjnej należałoby przypisywać mu, a także pozostałym członkom zarządu przychód w wysokości poniesionego przez Spółkę wydatku, podzielonego na poszczególne osoby według uznania organu podatkowego. Podsumowując zatem, w ocenie Wnioskodawcy, w odniesieniu do członka organu zarządzającego Spółki, płacącego za zakupione w imieniu i na rzecz Spółki usługi i świadczenia nakierowane na umożliwienie realizacji funkcji zarządczej (bieżące kierowanie) bądź reprezentacji Spółki (np. podpisanie za granicą umowy z kontrahentem Spółki) przez ten organ, nie sposób mówić o powstawaniu przychodu po stronie osób wchodzących w skład tego organu Trudno jednocześnie doszukiwać się podstaw dla dokonania odmiennej kwalifikacji w sytuacji, gdy członkowi zarządu powierzana jest określona kwota na początku miesiąca na cele wskazane powyżej, a następnie na koniec miesiąca dokonywane jest rozliczenie dokonanych w imieniu Spółki wydatków - tj. przy założeniu, iż wydatki te zostały dokonane w celu realizacji celu gospodarczego Spółki, nie zaś dla korzyści osobistej członka zarządu.

Odnosząc się natomiast do kwestii wskazania jako nabywcy na fakturze za usługi hotelowe w podróży służbowej menedżera lub menedżera oraz Spółki, mimo że zapłata dokonana została przy użyciu karty kredytowej Spółki, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca stoi na stanowisku iż nie sposób mówić o powstaniu u menedżera przychodu z tego tytułu. Jak bowiem obszernie opisano powyżej, zakupione usługi hotelowe w podróży służbowej stanowią świadczenie zakupione przez Spółkę do celów ściśle związanych z realizacją jej celu gospodarczego nie zaś dla osobistej korzyści menedżera. Sam zaś fakt błędnego wskazania nabywcy na dokumencie sprzedaży nie może przesądzać o zmianie stron umowy cywilnoprawnej, ani też stanowić samoistnej przesłanki powstania przychodu po stronie menedżera.

Przepis art. 21 ust 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 stycznia 2004 r. stanowił, iż kwoty otrzymane przez pracowników z tytułu zwrotu kosztów używania pojazdów samochodowych dla potrzeb zakładu pracy, zarówno w jazdach zamiejscowych, jak i w jazdach lokalnych, były wolne od podatku dochodowego. Odnosząc powyższą regulację do kwestii powstawania przychodu z tytułu uzyskiwania zwrotu kosztów używania własnego pojazdu do celów służbowych, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż taki przychód w przytoczonym stanie faktycznym powstawał. Wydatki ponoszone przez menedżera w związku z takim rozwiązaniem tj. w szczególności koszty zakupu paliwa i bieżących napraw były bowiem związane z użytkowaniem prywatnego składnika majątku Wnioskodawcy. Gdyby bowiem Spółka nie dokonywała zwrotu wskazanych kosztów, fakt używania przez pracownika samochodu prywatnego na cele Spółki byłby podstawą do określenia po jej stronie przychodu z nieodpłatnych świadczeń. Warto też dodać, iż zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 13 powołanej ustawy wolne od podatku są ekwiwalenty pieniężne za używane przez pracowników przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, stanowiące ich własność. Zatem jeśli podatnik wykorzystuje własne narzędzia (np. prywatny telefon) na cele pracodawcy i otrzymuje z tego tytułu ekwiwalent pieniężny to nie płaci podatku od otrzymanych pieniędzy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca, w art. 10 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy, wyróżnia jako osobne źródło przychodów działalność wykonywaną osobiście.

W myśl art. 13 pkt 9 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7. Oznacza to, że przychody uzyskane z tych tytułów stanowią zawsze przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli tego rodzaju umowy zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wyjątek, o którym mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oznacza, że przychody podatnika, który na podstawie kontraktu menedżerskiego lub umowy o podobnym charakterze powołany został np. do składu zarządu, rady nadzorczej, komisji lub innych organów stanowiących osoby prawnej, są przychodami w rozumieniu art. 13 pkt 7, a nie art. 13 pkt 9 powołanej ustawy. Powołanie bowiem podatnika np. do składu zarządu, bez względu na sposób jego powołania, stanowi okoliczność, która powoduje zmianę kwalifikacji źródła przychodu.

Natomiast zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami są, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Wartość pieniężną świadczeń w naturze określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Zatem przychodem jest wartość nieodpłatnych świadczeń, które nie powodują powstania u beneficjenta danej usługi, czy otrzymującego daną rzecz, obowiązku dokonania jakichkolwiek wzajemnych świadczeń na rzecz ponoszącego wydatki z tego tytułu (bez ekwiwalentnego świadczenia wzajemnego).

W przedstawionym stanie faktycznym, infrastruktura przedsiębiorstwa Spółki (w tym komputery, telefony, samochody, pomieszczenia biurowe wraz z ich wyposażeniem), którym zarządza Prezes zarządu nie jest przez niego wykorzystywana dla jego celów osobistych (jest wykorzystywana do celów służbowych). Wnioskodawca otrzymując możliwość korzystania z samochodu, komputera, telefonu lub innego składnika majątkowego, udostępnionego przez zarządzaną spółkę, jednocześnie zobowiązany jest do wykonywania określonych czynności (zadań) w imieniu i na rzecz Spółki.

Wobec powyższego uznać należy, iż Wnioskodawca nie uzyskuje przychodów z nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani z tytułu udostępnienia przez Spółkę przedmiotowych składników majątkowych, ani tytułu pokrycia kosztów eksploatacyjnych (związanych z nabyciem paliwa do samochodu, usług telekomunikacyjnych…), ani też usług sekretarskich.

Natomiast w przypadku wykorzystywania przez menedżera np. samochodu dla celów prywatnych i ponoszenia kosztów takiego korzystania w całości lub w części przez Spółkę, Wnioskodawca uzyskiwałby nieodpłatne świadczenia, które podlegałyby opodatkowaniu łącznie z innymi składnikami wynagrodzenia, na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy. Dotyczy to też przypadku, w którym umowa menedżerska przewiduje, iż prawo do korzystania z samochodu służbowego stanowi składnik wynagrodzenia.

Należy zatem wyróżnić dwa przypadki:

1. gdy samochód lub inny składnik majątkowy wykorzystywany jest jako narzędzie pracy (służy tylko celom służbowym) - wydatki ponoszone przez Spółkę, związane z jego udostępnieniem i eksploatacją, nie stanowią przychodu menedżera z tytułu nieodpłatnych świadczeń;
2. gdy samochód lub inny składnik majątkowy służy osobistej korzyści podatnika i realizacji jego prywatnych celów - wydatki ponoszone przez Spółkę, związane z jego udostępnieniem i eksploatacją, stanowią przychody menedżera (osoby należącej do składu zarządu osoby prawnej) w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
   
   

Należy zważyć, iż dla kwalifikacji poszczególnych wydatków do kosztów uzyskania przychodów forma płatności (czy też procedury obowiązujące w danym przedsiębiorstwie w tym zakresie) nie ma żadnego znaczenia dla powstania obowiązku podatkowego.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są:diety i inne należności za czas:

1. podróży służbowej pracownika,
2. podróży osoby niebędącej pracownikiem
   - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.
   
   

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1. w celu osiągnięcia przychodów lub
2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
3. przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji (art. 21 ust.13 ww. ustawy).
   
   

Zwolnienie, o którym mowa w art. 21. ust. 1 pkt 16 lit. b) powołanej ustawy przysługuje do wysokości wynikającej z przepisów:

• rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na terenie kraju (Dz. U Nr 236, poz. 1990 ze zm.)

• rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U Nr 236, poz. 1991 ze zm.).
  
  

Zatem świadczenia nabywane przez Spółkę na podstawie faktury w związku z podróżą menedżera (jako osoby niebędącej pracownikiem) oraz organizacją jego kontaktów z obecnymi oraz potencjalnymi kontrahentami, takie jak w szczególności, noclegi, paliwo do samochodu służbowego, opłaty parkingowe, bilety lotnicze czy kolejowe, nie stanowią przychodu menedżera z tytułu nieodpłatnych świadczeń do wysokości określonej w wyżej powołanych rozporządzeniach.

Przepis wyrażony w art. 21. ust. 1 pkt 16 lit. b) i powołane wyżej rozporządzenia mają zastosowanie również w przypadku zwrotu menedżerowi kosztów używania samochodu prywatnego w podróży.

Zatem jeżeli Wnioskodawca zakupi usługę hotelarską (działając w imieniu i na rzecz spółki) lub otrzyma zwrot kosztów używania samochodu prywatnego o wartości przekraczającej limity określone w wyżej powołanych rozporządzeniach, nadwyżka ponad limit będzie podlegała opodatkowaniu jako przychód menedżera w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując,

• w odniesieniu do pytań nr 1-10 - wartość wydatków ponoszonych przez Spółkę, związanych z udostępnieniem menedżerowi składników majątkowych (w celu realizacji zadań służbowych), ich eksploatacją oraz korzystaniem z obsługi sekretarskiej, nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

• w odniesieniu do pyt. 11 i 13 - sposób rozliczeń wydatków przedsiębiorstwa z tytułu przedmiotowych świadczeń nie ma wpływu na powstanie obowiązku podatkowego z tytułu nieodpłatnych świadczeń;

• w odniesieniu do pytania 12 - wartość świadczeń nabywanych przez Spółkę w związku z wyjazdami menedżera oraz organizacją jego kontaktów z obecnymi oraz potencjalnymi kontrahentami nie stanowi przychodu menedżera z tytułu nieodpłatnych świadczeń do wysokości wynikającej z wyżej powołanych przepisów.
  
  

Zatem w świetle opisanego zdarzenia przyszłego oraz powołanych przepisów prawa należy uznać przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe, pod warunkiem, iż zwrot kosztów podróży (menedżera) mieści się w granicach określonych w wyżej wymienionych rozporządzeniach.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wniosek z dnia 28.03.2008 r. (data wpływu 31.03.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczy 2 stanów faktycznych w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z nieodpłatnych świadczeń oraz przychodów związanych z podróżami menedżera, natomiast opłata została uiszczona w kwocie 2475,00 zł.

Z uwagi na powyższe dodatkowa opłata dokonana w dniu 28.03.2008 r. w wysokości 2325,00 zł – zostanie zwrócona zgodnie z § 18 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształceniu w inną formę organizacyjno – prawną (Dz. U. Nr 116, poz.783), na wskazany przez Pana adres do korespondencji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.