INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Jednostki przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2008 r. (data wpływu 22 lutego 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 maja 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odszkodowania otrzymanego przez Gminę z tytułu przeniesienia własności nieruchomości pod budowę autostrady - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 14 maja 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odszkodowania otrzymanego przez Gminę z tytułu przeniesienia własności nieruchomości pod budowę autostrady.

W przedmiotowym wniosku, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na mocy decyzji Wojewody Gmina otrzymała w styczniu 2007 r. odszkodowanie za grunt przejęty pod budowę autostrady. W decyzji tej zostało stwierdzone, że:

1. z dniem 18 sierpnia 2005 r. Skarb Państwa nabył własność nieruchomości stanowiącej do tego dnia własność Gminy, zapisanej w księdze wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy, położonej w gminie, oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka, która zgodnie z decyzją Wojewody z dnia 12 lipca 1995 r. o ustaleniu lokalizacji drogi krajowej jest przeznaczona pod rozbudowę;
2. za ww. grunty ustalone zostało odszkodowanie w określonej kwocie, które Gmina otrzyma od Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad w B., w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja podlega wykonaniu.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania decyzji Wojewody z dnia 20 grudnia 2006 r. nieruchomość przeznaczona na pasy drogowe stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego stają się własnością Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji stała się ostateczna. Ponadto Jednostka oświadczyła, iż Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane odszkodowanie za przejęte grunty będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług czy też będzie wyłączone z opodatkowania...

Zdaniem Wnioskodawcy z uwagi, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie obejmuje czynności polegających na realizacji uprawnień publicznoprawnych przez podmioty powołane do zadań publicznych, od uzyskanego odszkodowania nie należy płacić podatku od towarów i usług. Wyłączenie czynności publicznoprawnych wynika z art. 15 ust. 5 wskazanej ustawy a Gmina uzyskując odszkodowanie działa w charakterze podmiotu wykonującego zadania publiczne. Wzajemne przejęcie majątku pomiędzy organami administracji rządowej i samorządowej dokonywane w celu realizacji zadań publicznych nie powinno być zatem traktowane jako obrót gospodarczy opodatkowany podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do zapisu art. 2 pkt 6 cyt. ustawy pod pojęciem towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ww. ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Od zasady tej ustawa przewiduje jednak pewne wyjątki. Na podstawie bowiem art. 15 ust. 6 nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W sytuacji przedstawionej we wniosku, uznać należy, że ma miejsce dostawa towarów (gruntu), w zamian za odszkodowanie. Ze stanu faktycznego wynika bowiem, iż z dniem 18 sierpnia 2005 r. nastąpiło nabycie własności gruntu przez Skarb Państwa w zamian za odszkodowanie ustalone w określonej kwocie. W tym przypadku odszkodowanie pełni więc funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną.

Ponadto zbywając nieruchomość Gmina nie realizuje zadań własnych, ani zleconych, w tym przypadku dokonuje przeniesienia prawa własności towaru w zamian za odszkodowanie. Zgodnie bowiem z art. 7 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody, gospodarki wodnej, gminnych dróg, ulic, mostów, placów, wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, lokalnego transportu zbiorowego, ochrony zdrowia czy też zieleni gminnej i zadrzewień. W ocenie tut. organu, wbrew opinii Wnioskodawcy, nie można zatem uznać, że Gmina, będąca jednostką samorządu terytorialnego, przekazując nieruchomość pod budowę autostrady, działa w charakterze podmiotu wykonującego zadania publiczne. Gmina dokonując dostawy gruntu wykonuje zatem czynności, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, występując w roli podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 tej ustawy.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega zatem samo odszkodowanie lecz stanowiące dostawę towaru przeniesienie własności nieruchomości gruntowej w zamian za wynagrodzenie przyjmujące formę odszkodowania.

Reasumując stwierdzić należy, iż przeniesienie prawa własności gruntu w zamian za odszkodowanie dokonane przez podatnika podatku od towarów i usług, stanowi odpłatną dostawę towarów i ze względu na przedmiot, czynność taka objęta jest opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja ta dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.