Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/415-923/12-2/MG
z 18 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16.10.2012 r. (data wpływu 22.10.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z zawarciem i rozliczeniem przez pracowników lub członków zarządu spółek z Grupy ze Spółkę Kontraktów Terminowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22.10.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z zawarciem i rozliczeniem przez pracowników lub członków zarządu spółek z Grupy ze Spółkę Kontraktów Terminowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością SKA (dalej: „Wnioskodawca”) jest spółką celową należącą do grupy I. (dalej: Grupa). W dniu 15 grudnia 2011 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 2 grudnia 2011 r. w sprawie zasad ustalania przez dom maklerski polityki zmiennych składników wynagrodzeń osób zajmujących stanowiska kierownicze (dalej „Rozporządzenie”). Rozporządzenie implementuje do polskiego porządku prawnego przepisy Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/76/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie zmian dyrektyw 2006/48/WE oraz 2006/46/WE w zakresie wymogów kapitałowych dotyczących portfela handlowego resekurytyzacji oraz przeglądu nadzorczego polityki wynagrodzeń. Warto wskazać, że powyższa dyrektywa została wprowadzona w odpowiedzi na doświadczenia z ostatniego kryzysu finansowego. Zawarte w niej regulacje ostrożnościowe mają na celu zapewnienie prawidłowej kondycji finansowej banków i firm inwestycyjnych, a także zaradzenie nierozważnemu podejmowaniu nadmiernego ryzyka w sektorze finansowym, potęgowanemu przez nieodpowiednio skonstruowane systemy wynagrodzeń. W szczególności z przywołanych regulacji wynika wymóg odpowiedniego ustrukturyzowania wypłaty tzw. zmiennych składników wynagrodzenia, w stosunku do osób zajmujących stanowiska kierownicze. Jedną z dopuszczonych form wypłaty takich zmiennych składników wynagrodzeń jest wypłata w formie instrumentów finansowych, których wartość powiązana jest z sytuacją finansową domu maklerskiego. Takie uzależnienie części wypłacanego wynagrodzenia od przyszłej sytuacji finansowej domu maklerskiego ma zniechęcić te osoby do podejmowania decyzji biznesowych obarczonych zbyt dużym ryzykiem.

W celu realizacji założeń Rozporządzenia Ministra Finansów oraz w celu wzmocnienia systemu zarządzania ryzykiem ekonomicznym i biznesowym w wybranych spółkach z Grupy (dalej: „Spółki z Grupy”), Grupa zamierza uruchomić program finansowy (dalej: „Program”) dla wybranych osób zatrudnionych w określonych Spółkach z Grupy bądź pracujących na ich rzecz (w tym dla członków zarządów tych Spółek z Grupy - obowiązkowo objętych na mocy Rozporządzenia tą formą wynagradzania) (dalej: „Uczestnicy”). Program zostanie oparty o instrumenty finansowe ustrukturyzowane jako instrumenty pochodne, które - z uwagi na ich zmienną wartość oraz możliwość ich powiązania z sytuacją finansową poszczególnych Spółek z Grupy - w najlepszy sposób realizują założenia Rozporządzenia. W szczególności, konstrukcja instrumentu pochodnego ma na celu skłonienie jego uczestników (jako osób wpływających, w ramach swoich obowiązków, na politykę inwestycyjną poszczególnych Spółek z Grupy), aby nie podejmowali w swojej codziennej pracy nadmiernego ryzyka, które mogłoby wpłynąć negatywnie na sytuację finansową danej instytucji finansowej w przyszłości.

Program zakłada zawarcie umowy o finansowy instrument pochodny. Szczegółowe założenia Programu przedstawiono poniżej:

• W celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych wynikających z powierzenia obsługi Programu jednemu podmiotowi (m.in. redukcji kosztów wynikającej z efektu skali) oraz operacyjnego usprawnienia procesu zarządzania Programem, będzie on organizowany dla Uczestników przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca będzie współpracować ze Spółkami z Grupy przy ustalaniu zasad i realizacji Programu.

• Uczestnicy będą zawierali z Wnioskodawcą kontrakty terminowe (dalej: „Kontrakty Terminowe”). Uczestnicy nie będą ponosili opłat na rzecz Wnioskodawcy w związku z zawarciem Kontraktu Terminowego.
  

• Instrumentem bazowym dla Kontraktów Terminowych będą obligacje (lub obligacja) wyemitowane przez Spółki z Grupy na rzecz Wnioskodawcy (dalej: „Obligacje”). Obligacje będą miały charakter tzw. credit linked notes, tj. obligacji, których cena wykupu zależy od wystąpienia lub nie wystąpienia określonego zdarzenia kredytowego. W odniesieniu do Obligacji zdarzenie kredytowe będzie zdefiniowane jako wszczęcie postępowania upadłościowego bądź naprawczego w stosunku do emitenta Obligacji, opóźnienie emitenta Obligacji w spłacie zobowiązań wobec stron trzecich czy wystąpienie innych zdarzeń o podobnym charakterze, jednoznacznie wskazujących na istotne pogorszenie się sytuacji finansowej emitenta Obligacji (wymagany przez Rozporządzenie element powiązania z sytuacją finansową domu maklerskiego). Wykup Obligacji będzie dokonywany przez emitenta Obligacji w dacie zapadalności (a) po cenie nominalnej - gdy pomiędzy datą emisji a datą zapadalności nie wystąpi zdarzenie kredytowe (w takim przypadku Wnioskodawca osiągnie zysk w postaci różnicy pomiędzy ceną nominalną Obligacji a ceną zakupu Obligacji z dyskontem) - albo (b) poniżej ceny nominalnej - gdy zdarzenie kredytowe wystąpi (nie jest realizowany taki sam zysk, jak w przypadku pierwszym). Tym samym, do dnia zapadalności Obligacji nie jest możliwe stwierdzenie, po jakiej cenie Obligacje będą wykupywane, a hipotetyczna wartość rynkowa Obligacji w czasie po ich emisji a przed dniem zapadalności będzie zmienna i uzależniona od długości czasu pozostałego do dnia zapadalności Obligacji oraz od prawdopodobieństwa wystąpienia zdarzenia kredytowego w tym okresie.

• Rozliczenie Kontraktu Terminowego będzie dokonywane na koniec ustalonego okresu; w dacie rozliczenia Kontraktu Terminowego Uczestnik będzie mógł otrzymać od Wnioskodawcy równowartość różnicy pomiędzy: (i) ceną wykupu Obligacji w dacie zapadalności (wartością końcową) a (ii) ceną emisyjną Obligacji w dacie emisji (wartością początkową). W przypadku zatem braku wystąpienia zdarzenia kredytowego Uczestnik otrzyma z każdego Kontraktu Terminowego wypłatę równą różnicy pomiędzy wartością nominalną a wartością emisyjną Obligacji. Uczestnik, w zależności od warunków Programu Finansowego, będzie mógł zawrzeć jeden bądź więcej Kontraktów Terminowych.
  

• Uczestnik nie ma jednak gwarancji, czy ostatecznie uzyska wypłatę z Kontraktu Terminowego - wartość końcowa Obligacji, jako instrumentu bazowego dla Kontraktu Terminowego, będzie bowiem uzależniona o tego, czy na dzień rozliczenia Kontraktu Terminowego po stronie emitenta Obligacji (czyli podmiotu, u którego Uczestnik jest zatrudniony lub z którym Uczestnik współpracuje, np. jako członek zarządu) wystąpiło zdarzenie kredytowe. Jeżeli zdarzenie kredytowe wystąpi wartość końcowa Obligacji będzie: (i) równa wartości początkowej Obligacji, lub (ii) będzie kształtowała się pomiędzy wartością nominalną Obligacji a jej wartością emisyjną - w obu sytuacjach Uczestnik nie otrzyma wypłaty z tytułu Kontraktu Terminowego lub otrzyma z jego tytułu kwotę niższą niż w przypadku braku zdarzenia kredytowego.

• Kontrakt Terminowy będzie nieprzenaszalny na osoby trzecie w drodze czynności prawnej; dopuszczalne jest dziedziczenie Kontraktu Terminowego.
  

• Poza porozumieniem dotyczącym Kontraktu Terminowego zawarte zostanie dodatkowe porozumienie pomiędzy Wnioskodawcą a Uczestnikiem uzależniające prawo Uczestnika do wypłaty z Kontraktu Terminowego od spełnienia przez tego Uczestnika ewentualnych dodatkowych warunków i kryteriów, np. nie działania na szkodę danej Spółki z Grupy.
  
  
  

Zdefiniowane w powyższy sposób Kontrakty Terminowe będą stanowiły pochodne instrumenty finansowe w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Jak wskazano powyżej, Wnioskodawca będzie właścicielem Obligacji wyemitowanych przez Spółki z Grupy, na bazie których zawrze Kontrakty Terminowe z Uczestnikami. Jednocześnie, w celu realizacji Programu, Wnioskodawca zawrze z poszczególnymi Spółkami z Grupy analogiczne kontrakty terminowe (dalej: „Instrumenty Finansowe”) do tych zawieranych z Uczestnikami. Przy czym, w przypadku Instrumentów Finansowych, to Wnioskodawca będzie otrzymywał od Spółek z Grupy płatności oparte o różnicę pomiędzy wartością końcową a wartością początkową poszczególnych Obligacji (uzależnione od braku wystąpienia zdarzenia kredytowego po stronie Spółek z Grupy), przy czym zakłada się, że ww. kwoty otrzymywane przez Wnioskodawcę od Spółek z Grupy powinny zapewnić pokrycie Wnioskodawcy kosztów Programu i osiągnięcie zysku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy zawarcie przez pracowników lub członków zarządu Spółek z Grupy Kontraktów Terminowych z Wnioskodawcą będzie skutkowało po stronie pracowników lub członków zarządu powstaniem przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o PDOF i w związku z tym na Wnioskodawcy będą ciążyły obowiązki płatnika PDOF?
   
2. Czy rozliczenie Kontraktu Terminowego i otrzymanie przez pracowników lub członków zarządu Spółek z Grupy od Wnioskodawcy płatności z realizacji tego Kontraktu będzie skutkowało po stronie tych pracowników lub członków zarządu powstaniem przychodu podatkowego z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PDOF i w związku z tym na Wnioskodawcy będą ciążyły obowiązki płatnika PDOF lub obowiązek wystawienia informacji PIT 8C?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Stanowisko do pytania Nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, zawarcie przez pracowników lub członków zarządu Spółek z Grupy Kontraktów Terminowych z Wnioskodawcą nie będzie skutkowało po stronie pracowników lub członków zarządu powstaniem przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o PDOF i w związku z tym na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika PDOF.

Zgodnie z art. 11 ustawy o PDOF, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 cytowane ustawy, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W związku z powyższym, zawarcie Kontraktów Terminowych przez Uczestników mogłoby skutkować powstaniem przychodu podatkowego jedynie wówczas, gdyby w tym momencie otrzymywali oni pieniądze, wartości pieniężne, świadczenia w naturze albo inne nieodpłatne świadczenia. Z uwagi na fakt, że zawarcie Kontraktów Terminowych przez Uczestników nie będzie wiązało się z otrzymaniem lub pozostawieniem do dyspozycji pieniędzy lub wartości pieniężnych, ustalenia wymaga zatem, czy zawarcie Kontraktów Terminowych nie wiąże się z otrzymaniem świadczeń w naturze czy jakichkolwiek innych nieodpłatnych świadczeń. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji „świadczenia w naturze”, ani definicji „nieodpłatnego świadczenia”. Jednakże, zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych (np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, sygn. FSK 2206/04), przez „nieodpłatni świadczenie” należy rozumieć zdarzenie prawne lub zdarzenie faktyczne, którego skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie w majątku danej osoby, mające konkretny wymiar finansowy. Do przysporzenia dochodzi zatem wyłącznie w sytuacji, gdy następuje powiększenie majątku lub składników majątku danej osoby, co oznacza, iż przysporzenie musi być definitywne (niewątpliwe) i musi istnieć możliwość ustalenia konkretnej wartości danego przysporzenia. Co więcej, przysporzenie majątkowe ma miejsce jedynie wówczas, gdy taka osoba może swobodnie dysponować danym składnikiem majątku.

Jak wskazano powyżej, przystąpienie do Programu i zawarcie Kontraktów Terminowych z Wnioskodawcą nie będzie wiązało się z uzyskaniem jakiegokolwiek przysporzenia przez Uczestników, gdyż Kontrakty Terminowe dają jedynie potencjalną możliwość uzyskania korzyści w przyszłości. Zawarcie Kontraktu Terminowego to zdarzenie konieczne do ewentualnego zaistnienia korzyści majątkowej w przyszłości, pod warunkiem spełnienia określonych warunków. Uczestnik, który zawarł Kontrakt Terminowy, nie ma bowiem gwarancji uzyskania wypłat w przyszłości (jest to uzależnione od dodatkowych warunków i kryteriów, np. nie działania na szkodę danej Spółki z Grupy), ani też nie zna wysokości wynagrodzenia, które może otrzymać w dniu rozliczenia Kontraktu Terminowego (wartość wypłaty jest bowiem uzależniona m.in. od tego, czy na dzień rozliczenia wystąpi zdarzenie kredytowe w odniesieniu do Spółek z Grupy). Tym samym zawarcie przez Uczestnika Kontraktu Terminowego nie skutkuje powstaniem po jego stronie przysporzenia finansowego o konkretnym wymiarze finansowym, które mogłoby być zakwalifikowane jako przychód podatkowy w rozumieniu ustawy o PDOF.

Przysporzenie takie może potencjalnie wystąpić dopiero w dniu rozliczenia Kontraktu Terminowego, jeżeli w tym dniu Uczestnik będzie uprawniony do otrzymania od Wnioskodawcy wypłaty z tytułu takiego rozliczenia. Ponadto, dodatkowym argumentem potwierdzającym brak jakiegokolwiek przysporzenia po stronie Uczestników jest fakt, że nie mają oni prawa do rozporządzania ani Kontraktami Terminowymi, ani instrumentami bazowymi, jakimi są Obligacje emitowane przez Spółki z Grupy na rzecz Wnioskodawcy.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, sam fakt zawarcia przez Uczestników Kontraktów Terminowych nie powoduje po ich stronie żadnego przyrostu aktywów, a zatem nie skutkuje powstaniem przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o PDOF.

Powyższe stanowisko znajduje jednoznaczne potwierdzenie w interpretacjach Ministra Finansów w podobnych stanach faktycznych. Wprawdzie Kontrakt Terminowy, o konstrukcji wskazanej w opisie zdarzenia przyszłego jest specyficzny dla Grupy, jednakże, zdaniem Wnioskodawcy, wykazuje on cechy zbliżone do innych instrumentów pochodnych, które byty analizowane przez Ministra Finansów. W stanach faktycznych będących w przeszłości przedmiotem interpretacji Ministra Finansów, osoby fizyczne otrzymywały m.in. opcje na akcje, czy tzw. akcje fantomowe. Podobnie jak w przypadku zawarcia Kontraktu Terminowego, sam fakt otrzymania opcji czy przyznania akcji fantomowych nie skutkował po stronie pracowników przysporzeniem majątkowym i, tym samym, przychodem podatkowym. We wszystkich tych sytuacjach dopiero ewentualne rozliczenie instrumentu pochodnego (kontraktu terminowego, opcji, czy akcji fantomowej) mogło wywołać skutek w postaci przyrostu aktywów pracownika. Z tego też względu, zdaniem Wnioskodawcy, można odwołać się do interpretacji Ministra Finansów w sprawie zbliżonych instrumentów pochodnych jako dodatkowego argumentu przemawiającego za brakiem powstania przychodu podatkowego u Uczestników Programu Finansowego w momencie zawarciu Kontraktu Terminowego.

W szczególności, posiłkować się można wnioskami z następujących interpretacji:

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 marca 2009 r., sygn. IBPBII/2/415-159/08/MW: „(…) Z przedstawionego we wniosku (oraz w jego uzupełnieniu) zdarzenia przyszłego wynika, iż w ramach planu motywacyjnego przyznawane są m.in. Performance Share Units - polegające na przyznaniu pracownikowi warunkowego prawa do otrzymania w określonej dacie w przyszłości wartości akcji Grupy - po upływie tzw. okresu przetrzymania. Pracownik nie jest uprawniony do zachowania akcji, a w dniu realizacji automatycznie przyznana zostaje mu odpowiednia wartość pieniężna akcji. Liczba akcji od których uzależniona jest ostateczna wartość świadczenia, uzależniona jest od pozycji Grupy względem grupy porównawczej (wybrane banki, firmy ubezpieczeniowe, firmy zarządzające aktywami). Im wyżej Grupa plasuje się w rankingu, tym większa liczba akcji / większa kwota ich równowartości. W świetle powyższego stwierdzić należy, iż samo przyznanie pracownikom prawa do otrzymania w określonej dacie w przyszłości wartości akcji Grupy nie skutkuje powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wynika z wniosku prawo to ma mieć charakter jedynie warunkowy. (...)”;

• Interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 kwietnia 2012 r. (sygn. IPPB2/415-87/12-2/MK): „(...) Przystąpienie do motywacyjnego planu wynagradzania organizowanego przez G. Inc. i nieodpłatne przyznanie objętych restrykcjami nagród w postaci opcji zwykłych, TSO i GSU skutkujących w przyszłości prawem do nieodpłatnego nabycia akcji Spółki G. Inc. nie wiąże się dla Wnioskodawcy z nabyciem jakichkolwiek uprawnień o charakterze korporacyjnym lub majątkowym, jakie wiążą się z nabyciem statusu akcjonariusza, tj. pracownik nie ma prawa do dywidendy czy prawa do rozporządzania akcjami Spółki, jak również prawa do uczestnictwa w zgromadzeniu akcjonariuszy Spółki z prawem głosu. Warunkowe prawo do nabycia akcji Spółki G. Inc. daje jedynie potencjalna możliwość uzyskania korzyści w przyszłości. Trudno w takim przypadku mówić o powstaniu przychodu podatkowego. Natomiast samo posiadanie warunkowego prawa do nabycia nieodpłatnie akcji spółki G. Inc. skutkuje tym, że po stronie uczestnika planu nie dochodzi do powstania korzyści majątkowej i nie wystąpi przychód z nieodpłatnych świadczeń, jest to jedynie etap wstępny, który może potencjalnie spowodować otrzymanie takiej korzyści w przyszłości po spełnieniu warunków zasad uczestnictwa w Programie (podkr. własne). Prawo to nie gwarantuje bowiem otrzymania akcji skoro przekazanie akcji uzależnione jest od dodatkowych czynników m.in. istnienia stosunku prawnego z G. lub podmiotem dominującym, lub zależnym, brakiem możliwości ich sprzedaży (utrzymania opcji przez okres 10 lat), niemożności ustanowienia zastawu, ustanowienia hipotek jak również fakt, że nie mogą być ono przedmiotem cesji. Tym samym nieodpłatne otrzymanie restrykcyjnych nagród w postaci opcji zwykłych i TSO, które powodują uzyskanie prawa do otrzymania w przyszłości nieodpłatnie, po spełnieniu określonych warunków, akcji spółki G. Inc., skutkuje brakiem powstania przychodu do opodatkowania po stronie Wnioskodawcy. (...)”;
  

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 listopada 2011 r., sygn. IPPB2/415-698/11-7/MG: „(...) Mając na uwadze powyższe, przyjmując za Wnioskodawcą, iż przyznane w latach 2001 - 2010 opcje na akcje, uprawniające do nabycia akcji spółki z siedzibą w USA stanowią papier wartościowy w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit. b) powołanej ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz z uwagi na fakt, że przyznane nieodpłatnie w ramach przedmiotowego programu opcje na akcje są niezbywalne na rzecz osób trzecich i nie mają odrębnej wartości, skutkuje to tym, iż w momencie przyznania opcji na akcje niemożliwe było ustalenie ceny rynkowej stosowanej przy udostępnianiu praw lub w obrocie prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem czasu i miejsca ich udostępnienia. Z kolei dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku innej osobie, mącące konkretny wymiar finansowy. W konsekwencji samo otrzymanie niezbywalnego na rzecz osób trzecich oraz niemającego odrębnej wartości papieru wartościowego przez Wnioskodawcę nie rodzi skutku w postaci przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest bowiem związane z jakimkolwiek przysporzeniem w majątku osoby otrzymującej (podkr. własne) (...)”;

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 kwietnia 2011 r., sygn. IPPB1/415-223/11-4/EC: „(…) Program zakłada, że otrzymane warranty nie będą dawać ich właścicielom żadnych praw korporacyjnych, prawa do dywidendy ani uprawnień do objęcia akcji w spółce komandytowo - akcyjnej do czasu wykonania praw przysługujących uczestnikom programu polegających na objęciu akcji na podstawie wyemitowanych i przydzielonych uprzednio warrantów na warunkach określonych w programie. Prawa te są niezbywalne i nie mogą być przenoszone na rzecz osób trzecich z wyjątkiem przejścia własności w związku z nabyciem spadku po Wnioskodawcy lub ich nabycia przez podmiot prowadzący program w celi ich umorzenia. Na dzień objęcia warrantów nie można ustalić ich wartości rynkowej; nie jest znana jakakolwiek wycena przyszłej wartości rynkowej akcji obejmowanych na podstawie warrantów subskrybcyjnych, warranty nie mogą być przedmiotem obrotu bez zgody emitenta, w szczególności po rozpoczęciu programu nie jest możliwy obrót warrantami przez uczestników programu (podkr. własne). (...) Tym samym brak konkretnego wymiaru finansowego tych papierów wartościowych w momencie ich przydzielenia osobom uprawnionym, nabycia przez nie prawa do ich realizacji i wykonania tego prawa poprzez objęcie akcji Spółek na zasadach uregulowanych na podstawie stosownej uchwały Walnych Zgromadzeń spółek komandytowo-akcyjnych, uniemożliwia traktowanie ich w kategorii przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 11 ww. ustaw. (...)”.
  
  
  

W świetle powyższych argumentów, z uwagi na fakt, że w dniu zawarcia Kontraktu Terminowego po stronie Uczestników nie powstanie przychód podatkowy w rozumieniu ustawy o PDOF, nie jest możliwe wskazanie jakiegokolwiek podmiotu, który mógłby być potencjalnie płatnikiem PDOF w związku z zawarciem Kontrakt Terminowego. Podmiotem tym nie będzie także Wnioskodawca.

Stanowisko do pytania Nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, rozliczenie Kontraktu Terminowego i otrzymanie przez pracowników lub członków zarządu Spółek z Grupy od Wnioskodawcy płatności z realizacji tego Kontraktu skutkuje po stronie tych pracowników lub członków zarządu powstaniem przychodu podatkowego z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PDOF i w związku z tym na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika PDOF, natomiast ciąży na nim obowiązek wystawienia informacji PIT 8C.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PDOF, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PDOF źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c). W myśl art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PDOF za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Pochodnymi instrumentami finansowymi są, zgodnie z art. 5a pkt 13 ustawy o PDOF, instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. Z kolei, w świetle art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi pochodnymi instrumentami finansowymi są:

• tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania,
  

• instrumenty rynku pieniężnego,
  

• opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane prze; dostawę lub rozliczenie pieniężne,
  

• opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą by wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,
  

• opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu,
  

• niedopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani w alternatywnym systemie obrotu opcje, kontrakt terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar, które mogą być wykonane przez dostawę, które nie są przeznaczone do celów handlowych wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,
  

• instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,
  

• kontrakty na różnicę,
  

• opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrument pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.
  
  
  

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca będzie zawierał z Uczestnikami Kontrakty Terminowe, dla których instrumentem bazowym będą Obligacje. Obligacje te będą papierami wartościowymi na mocy art. 4 ust. 1 ustawy z 29 czerwca 1995 r. o obligacjach oraz w rozumieniu art. 3 pkt 1 a) ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. W rezultacie, instrumentem bazowym dla analizowanych Kontraktów Terminowych będą papiery wartościowe, a zatem Kontrakty te stanowić będą pochodne instrumenty finansowe w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o PDOF w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

W świetle powyższego, przychody Uczestników z rozliczenia tych Kontraktów Terminowych (tj. równowartość różnicy pomiędzy wartością końcową Obligacji a ich wartością początkową) będą zatem kwalifikowane jako przychody z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, a tym samym jako przychody z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PDOF.

Taka kwalifikacja przychodów uzyskiwanych przez Uczestników będzie miała następujące skutki:

• od dochodów uzyskanych z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych (tj. Kontraktów Terminowych), podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu (art. 30b ust. 1 ustawy PDOF);
  

• po zakończeniu roku podatkowego podatnik (tj. Uczestnik) jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1, wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych i obliczyć należny podatek dochodowy (art. 30b ust. 6 ustawy o FDOF);
  

• w terminie określonym w art. 45 ust. 1, tj. do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, podatnicy (tj. Uczestnicy) są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b (art. 45 ust. la pkt 1 ustawy O PDOF);
  

• w tym samym terminie Uczestnicy są obowiązani wpłacić należny podatek dochodowy wynikający z zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 (art. 45 ust. 4 pkt 2 ustawy o PDOF).
  
  
  

W świetle powyższego, w związku z faktem, iż Uczestnicy zobowiązani będą do samodzielnego rozliczenia podatku dochodowego od wypłat z realizacji Kontraktu Terminowego kwalifikowanego jako przychody z tytułu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PDOF, na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika PDOF w odniesieniu do tych wypłat.

Stanowisko takie znajduje również potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych. Tytułem przykładu, w interpretacji z dnia 7 grudnia 2011 r., sygn. IPPB2/415-828/11-2/MK dotyczącej realizacji praw wynikających instrumentu pochodnego w formie opcji na akcje, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził: „(...) Zatem to na podatniku, który uzyskał dochód (poniósł stratę) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b ciąży obowiązek złożenia we właściwym urzędzie skarbowym zeznania według ustalonego wzoru (formularz PIT-38), w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 1a pkt 1 w związku z art. 30b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W tym samym terminie jest obowiązany do wpłaty należnego podatku wynikającego z zeznania (art. 45 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy o podatki dochodowym od osób fizycznych). Zatem na wnioskodawcy nie ciążą żadne obowiązki płatnika (podkr. własne) (…)”.

Wnioskodawca pragnie natomiast zauważyć, iż, jego zdaniem, w związku z dokonywaniem na rzecz Uczestników wypłat z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych będzie na nim ciążył obowiązek wystawienia informacji PIT-8C. Stosownie bowiem do art. 39 ust. 3 ustawy o PDOF, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, przesłać podatnikowi oraz właściwemu urzędowi skarbowemu, imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 (m.in. dochodu z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych), sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-8C).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych oraz przywołanego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego - wskazać należy, iż orzeczenia te dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, jak również powołany wyrok dotyczy konkretnej sprawy podatnika osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.