Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-8/11-8/12/S/AK
z 3 września 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2010r. (data wpływu 4 stycznia 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości refakturowania przez Wspólnotę mieszkaniową na rzecz Wnioskodawcy wydatków związanych z nabywaniem mediów

• jest prawidłowe w zakresie refakturowania przez Wspólnotę Mieszkaniową kosztów mediów związanych z wyodrębnionym lokalem należącym do Wnioskodawcy
  
• jest nieprawidłowe w zakresie refakturowania przez Wspólnotę Mieszkaniową kosztów zarządu nieruchomością wspólną.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 4 stycznia 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości refakturowania przez Wspólnotę mieszkaniową na rzecz Wnioskodawcy wydatków związanych z nabywaniem mediów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Na początku przyszłego roku Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej. Do prowadzenia tej działalności Wnioskodawca chce wykorzystać część własnego lokalu mieszkalnego. Lokal ten jest położony w budynku wspólnoty mieszkaniowej, która pośredniczy w dostawie części mediów komunalnych (energia cieplna, woda, ścieki, wywóz nieczystości) dostarczanych do lokalu. Na poczet kosztów tych mediów wspólnota pobiera opłaty zaliczkowe ustalone wg regulaminu przyjętego uchwałą wspólnoty.

Lokal jest wyposażony w przyrządy pomiarowe (posiadające ważne cechy legalizacyjne) umożliwiające dokładny pomiar ilości dostarczanej do lokalu wody oraz energii cieplnej na potrzeby centralnego ogrzewania.

W celu udokumentowania wysokości ponoszonych kosztów Wnioskodawca chce zażądać od wspólnoty refakturowania kosztów dostarczanych do lokalu mediów komunalnych, oraz wystawiania faktur dokumentujących wysokość zaliczek wpłacanych na poczet kosztów części wspólnej nieruchomości. Wnioskodawca obawia się jednak, że wspólnota mieszkaniowa może odmówić mu wystawiania faktur dokumentujących wysokość zaliczek na pokrycie kosztów części wspólnej nieruchomości, a także odmówić refakturowania kosztów mediów dostarczanych do lokalu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wspólnota mieszkaniowa może odmówić członkowi wspólnoty refakturowania kosztów mediów dostarczanych do lokalu i fakturowania zaliczkowych opłat na pokrycie kosztów zarządu częścią wspólną nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawcy, Wspólnota jest powołana w celu zarządu nieruchomością wspólną. W świetle przepisów ustawy o własności lokali, a w szczególności art. 13 ust. 1 tej ustawy rozróżniać należy bardzo wyraźnie dwa rodzaje obowiązków członków wspólnoty mieszkaniowej: jedne związane z nieruchomością wspólną a zatem stricte z byciem członkiem określonej wspólnoty i drugie, związane tylko z odrębną własnością lokalu. W zakresie obciążeń finansowych właściciela lokalu będącego członkiem wspólnoty dotyczą dwie kategorie wydatków: koszty zarządu związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, oraz wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu. Składniki pierwszej kategorii wydatków zostały przykładowo wymienione w art. 14 ustawy o własności lokali jako zasadnicze koszty obciążające właścicieli lokali w ramach wspólnoty. W drugim przypadku do wydatków ponoszonych przez właściciela - związanych z utrzymaniem jego lokalu chodzi o tzw. media (np. energia cieplna, woda). Zarząd wspólnoty w zakresie dostawy mediów do poszczególnych lokali występuje jako pośrednik między dostawcami a odbiorcami - właścicielami lokali. Środki uiszczone z tytułu wpłat dokonanych przez właścicieli poszczególnych lokali na utrzymanie tych lokali (zapłata za media) nie są zaliczkami w rozumieniu art. 15 ust. 1 ust. 1 ustawy o własności lokali. W tym znaczeniu wydatki ponoszone przez właścicieli lokali na zakup mediów do ich lokali nie są partycypacją w kosztach zarządu nieruchomością wspólną. Powstające tą drogą stosunki nie mają charakteru rozliczeń wewnątrz wspólnoty mieszkaniowej, zakup mediów do poszczególnych lokali (rozliczany według rzeczywistych kosztów), nie może być traktowany, jako czynność na rzecz samych siebie, niepodlegająca regulacjom VATU (art. 5 ust. 1). Zgodnie z poglądem wyrażonym w piśmiennictwie (S. Brzeszczyńska, Rozliczanie mediów we wspólnocie mieszkaniowej - MoPod Nr 1/2007) ustawowego obowiązku ponoszenia kosztów zarządu nieruchomością wspólną nie można rozciągać także na lokale, a w konsekwencji przyjmować, że m.in. w przypadku zakupu mediów wspólnota w całości kupuje je dla siebie i sama ze sobą rozlicza. Z tego powodu, że ze względów technicznych niemożliwe jest kupowanie mediów do poszczególnych lokali oddzielnie, wspólnota dokonuje tego zakupu „całościowo” i z tego tytułu od właścicieli - niezależnie od zaliczek na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną, z których ponoszone są opłaty za dostawę mediów w części dotyczącej nieruchomości wspólnej - winny być pobierane stosowne należności.

Wspólnota w tym zakresie działa jako pośrednik, nie kupuje tych mediów dla siebie, lecz działa w istocie w imieniu właścicieli; nawet jeżeli zawiera umowę we własnym imieniu, to w odpowiedniej części jest ona zawarta na rzecz właścicieli. Wspólnota tylko pośredniczy w zakupie mediów i rozliczając ten zakup na poszczególne lokale, w rzeczywistości dokonuje odsprzedaży. Taka odsprzedaż mediów właścicielom lokali stanowi przedmiot opodatkowania VAT jako świadczenie usług. W tym też zakresie wystawiane mogą być przez wspólnotę faktury VAT, dokumentujące świadczenie usług na rzecz właścicieli (refakturowanie zakupionych przez wspólnotę mediów na właściciela).
Jako podatnik podatku VAT wspólnota zobowiązana jest do dokumentowania przyjętych zaliczek poprzez wystawianie faktur - na podstawie art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług.
Przedstawione stanowisko oznacza, że wspólnota nie może odmówić refakturowania kosztów i wystawienia faktury zaliczkowej.

W dniu 31 marca 2011r. wydana została interpretacja indywidualna Nr IPPP2-443-8/11-2/AK, w której stwierdzono, iż stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2010r. uznać należy za nieprawidłowe.

W ww. interpretacji indywidualnej stwierdzono, iż Wspólnota dostarczając m.in. zakupione media komunalne swojemu członkowi – Wnioskodawcy prowadzącemu działalność gospodarczą czy też obciążając go kosztami zarządu częścią wspólną nieruchomości, nie dokonuje odpłatnej dostawy towarów ani też odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ stroną umowy jest Wspólnota, a więc jej członkowie. W związku z powyższym nie ma również możliwości refakturowania wewnętrznych rozliczeń między Wspólnotą, a Wnioskodawcą, będącym jej członkiem z tytułu ponoszonych kosztów zakupu mediów dotyczących lokalu będącego własnością Wnioskodawcy oraz fakturowania zaliczkowych opłat na pokrycie kosztów zarządu częścią wspólną nieruchomości.

Powyższa interpretacja została doręczona Stronie w dniu 11 kwietnia 2011r.

Pismem z dnia 22 kwietnia 2011r. (data wpływu 26 kwietnia 2011r.) Strona wezwała Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie do usunięcia naruszenia prawa wynikającego z wydania Interpretacji indywidualnej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Nr IPPP2-443-8/11-7/AK z dnia 24 maja 2011r. (data doręczenia Stronie 1 czerwca 2011r.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie stwierdził podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W dniu 1 lipca 2011r. (data wpływu 4 lipca 2011r.) Strona wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, za pośrednictwem tut. Organu, Skargę na interpretację indywidualną z dnia 31 marca 2011r. Nr IPPP2-443-8/11-2/AK.

W odpowiedzi na skargę Nr IPPP2-4440-9/11-2/AK z dnia 27 lipca 2011r., tut. Organ uznał w części zarzuty Strony za zasadne i wskazał, iż Wspólnota pośredniczy w zakupie mediów i rozliczając ten zakup na poszczególne lokale w rzeczywistości dokonuje odsprzedaży. Taka odsprzedaż mediów właścicielom lokali stanowić będzie przedmiot opodatkowania VAT jako świadczenie usług. W tym też zakresie wystawiane mogą być przez Wspólnotę faktury VAT, dokumentujące świadczenie usług na rzecz właścicieli (refakturowanie zakupionych przez Wspólnotę mediów na właściciela). Jednocześnie w niniejszej odpowiedzi na skargę podtrzymane zostało stanowisko wyrażone w skarżonej interpretacji, zgodnie z którym Wspólnota mieszkaniowa nie może wystawiać faktur VAT dotyczących kosztów zarządu częścią wspólną nieruchomości.

Tut. Organ wniósł zatem o oddalenie skargi tylko w części dotyczącej wyrażonego przez Stronę stanowiska wskazującego, iż Wspólnota Mieszkaniowa winna refakturować na rzecz Wnioskodawcy koszty zarządu częścią wspólną nieruchomości.

WSA w Warszawie wyrokiem z dnia 5 kwietnia 2012r., sygn. akt III SA/Wa 2192/11 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną Nr IPPP2-443-8/11-2/AK z dnia 31 marca 2011r. W niniejszym orzeczeniu WSA wskazał, iż zaskarżona do Sądu indywidualna interpretacja prawa podatkowego w zakresie wykładni przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 15 ust. l i 2, art. 29, art. 106 ust. 1 ustawy o VAT narusza przepisy prawa materialnego w stopniu dającym podstawę do jej uchylenia. Sąd wskazał, iż późniejsza częściowa zmiana stanowiska organu co do przedstawionego przez Skarżącego zdarzenia przyszłego w stosunku do zaskarżonej interpretacji nie może podlegać ocenie przez Sąd. Stanowisko organu podatkowego zawarte w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia prawa, jak również w odpowiedzi na skargę, nie stanowi bowiem „elementu składowego zaskarżonej interpretacji”.

W dalszej części uzasadnienia WSA wskazał, iż w świetle przepisów ustawy o własności lokali, rozróżniać należy dwa rodzaje obowiązków członków wspólnoty mieszkaniowej: jedne związane z nieruchomością wspólną, a zatem stricte z byciem członkiem określonej wspólnoty i drugie, związane tylko z odrębną własnością lokalu.

W zakresie obciążeń finansowych właściciela lokalu będącego członkiem wspólnoty należy z kolei wyróżnić dwie kategorie wydatków: koszty zarządu związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu.

Sąd podzielił stanowisko Ministra Finansów, iż Wspólnota Mieszkaniowa, nabywając usługi w ramach zarządu nieruchomością wspólną, działa we własnym imieniu i na swoją rzecz - jako „osoba ustawowa”, w rozumieniu art. 33(1) kc., będąca jednostką organizacyjną, odrębną od właścicieli, co oznacza, że nie świadczy w tym zakresie usług na rzecz właścicieli lokali w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy VAT i nie ma podstaw do refakturowania ponoszonych przez wspólnotę wydatków na rzecz właścicieli lokali.

Odnosząc się natomiast do drugiej kategorii wydatków związanych z utrzymaniem lokali należących do członka Wspólnoty w postaci kosztów tzw. mediów (np. energia cieplna, woda) Zarząd Wspólnoty, w zakresie dostawy mediów do poszczególnych lokali występuje w odmiennej roli, praktycznie jedynie jako pośrednik między dostawcami, a odbiorcami właścicielami lokali. Środki uiszczone z tytułu wpłat dokonanych przez właścicieli poszczególnych lokali na utrzymanie tych lokali (zapłata za media) nie są zaliczkami w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.w.l. W tym znaczeniu wydatki ponoszone przez właścicieli lokali na zakup mediów do ich lokali nie są „partycypacją w kosztach Wspólnoty Mieszkaniowej przez jej członków”. Powstające tą drogą stosunki nie mają charakteru „rozliczeń wewnątrz Wspólnoty”. Wspólnota w tym zakresie działa jako pośrednik - nie kupuje mediów dla siebie, lecz działa w istocie w imieniu właścicieli; nawet jeżeli zawiera umowę we własnym imieniu, to w odpowiedniej części jest ona zawarta na rzecz właścicieli. Wspólnota tylko pośredniczy w zakupie mediów i rozliczając ten zakup na poszczególne lokale w rzeczywistości dokonuje odsprzedaży. Taka odsprzedaż mediów właścicielom lokali stanowić będzie przedmiot opodatkowania VAT jako świadczenie usług. W tym też zakresie wystawiane mogą być przez Wspólnotę faktury VAT, dokumentujące świadczenie usług na rzecz właścicieli (refakturowanie zakupionych przez Wspólnotę mediów na właściciela).

W świetle stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji Nr IPPP2-443-8/11-2/AK, tj. w dniu 31 marca 2011r. – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 kwietnia 2012r., sygn. akt III SA/Wa 2192/11 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 29 czerwca 2012r.) stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się:

• za prawidłowe w części dotyczącej refakturowania przez Wspólnotę Mieszkaniową kosztów mediów związanych z wyodrębnionym lokalem należącym do Wnioskodawcy oraz
  
• za nieprawidłowe w części dotyczącej refakturowania przez Wspólnotę Mieszkaniową kosztów zarządu nieruchomością wspólną.
  
  
  

Podstawę prawną funkcjonowania wspólnot stanowi ustawa z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (tj. Dz. U. z 2000r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). Ustawa ta określa prawa i obowiązki członków wspólnoty oraz zakres działania zarządu nieruchomością wspólną.

Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową, która może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Przepis ten daje wspólnocie mieszkaniowej przymiot jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. Jak wynika z powyższego, wspólnota mieszkaniowa jest odrębnym od członków wspólnoty podmiotem praw i obowiązków, a tym samym działając w ramach przyznanej zdolności prawnej, może nabywać prawa i obowiązki do własnego majątku.

Jednostka powstała w oparciu o powyższy przepis art. 6 ustawy o własności lokali posiada określoną strukturę organizacyjną, w skład której wchodzą (tworzą ją) właściciele lokali, zobowiązani do określonych zachowań i czynności wynikających z tej ustawy. Regulacja art. 13 ust. 1 ustawy o własności lokali wskazuje na dwa rodzaje obowiązków członków wspólnoty mieszkaniowej: jedne związane z nieruchomością wspólną i drugie, związane z odrębną własnością lokalu. Tym samym właściciele lokali zobowiązani są uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z nieruchomością wspólną, na pokrycie których uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat (art. 15 ustawy o własności lokali), oraz ponoszą wydatki związane z utrzymaniem własnych lokali (m.in. za wodę, ciepło, odprowadzanie ścieków, gaz, energię elektryczną).

Za zobowiązania dotyczące nieruchomości wspólnej wspólnota odpowiada bez ograniczenia, a każdy właściciel lokalu w części odpowiadającej jego udziałowi w tej nieruchomości. W celu reprezentacji interesów wspólnoty, właściciele lokali mogą w umowie o ustanowieniu odrębnej własności lokali albo w umowie zawartej później w formie aktu notarialnego określić sposób zarządu nieruchomością wspólną, a w szczególności mogą powierzyć zarząd osobie fizycznej albo prawnej (art. 18 ust. 1 ustawy). Ponadto, na gruncie ustawy o własności lokali należy rozróżnić pojęcia zarządu i zarządcy. O zarządzie mówimy w przypadku, gdy mamy na myśli organ wspólnoty, a o zarządcy w przypadku, gdy zarządzanie (administrowanie) nieruchomością wspólną zostało powierzone osobie fizycznej lub prawnej. Mając na uwadze powyższe należy jednoznacznie stwierdzić, że wspólnota mieszkaniowa stanowi wspólnotę interesów właścicieli lokali, zorganizowanych w formie i na zasadach określonych w powołanej wyżej ustawie o własności lokali.

Jak wynika z treści art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług prowadzenie przez podmiot samodzielnej działalności gospodarczej nie jest uzależnione ani od jej celów ani też od jej rezultatów. W związku z tym samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej w świetle ustawy o podatku od towarów i usług pozwala na uznanie za podatnika również organizacji o charakterze „non profit”, o ile spełniona zostanie kolejna z przesłanek, a mianowicie o charakterze przedmiotowym, tzn. jeżeli Wspólnota Mieszkaniowa dokonuje m.in. odpłatnej dostawy towarów albo odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju.

W świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust 1 cyt. ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Z powyższego wynika, iż definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Zatem opodatkowanym świadczeniem usług jest każda transakcja podatnika w ramach jego działalności gospodarczej, która nie została wymieniona jako dostawa towarów, przy czym do uznania czynności za usługę konieczne jest istnienie odbiorcy usługi. Tak więc usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia. Odbiorcą świadczenia musi być inny podmiot niż wykonujący usługę.

Przez sprzedaż natomiast, w myśl art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, rozumieć należy odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jedną z generalnych zasad na gruncie podatku od towarów i usług jest to, że czynności wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy wykonane są przez podatnika.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 cyt. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na obrót składają się więc kwoty należne z tytułu tych czynności opodatkowanych, które są wykonywane przez podatnika.

Stosownie zaś do przepisu art. 106 ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, ust. 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z przedstawionych przez Stronę we wniosku z dnia 30 grudnia 2010r. okoliczności wynika, iż zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej, do prowadzenia której chce wykorzystać część należącego do niego lokalu mieszkalnego. Lokal ten jest położony w budynku wspólnoty mieszkaniowej, która pośredniczy w dostawie części mediów komunalnych (energia cieplna, woda, ścieki, wywóz nieczystości) dostarczanych do lokalu. Na poczet kosztów tych mediów wspólnota pobiera opłaty zaliczkowe ustalone wg regulaminu przyjętego uchwałą wspólnoty. Lokal jest wyposażony w przyrządy pomiarowe (posiadające ważne cechy legalizacyjne) umożliwiające dokładny pomiar ilości dostarczanej do lokalu wody oraz energii cieplnej na potrzeby centralnego ogrzewania.

W celu udokumentowania wysokości ponoszonych kosztów Strona chciała zażądać od wspólnoty refakturowania kosztów dostarczanych do lokalu mediów komunalnych, oraz wystawiania faktur dokumentujących wysokość zaliczek wpłacanych na poczet kosztów części wspólnej nieruchomości.

Wspólnota Mieszkaniowa realizując wspólny interes właścicieli występuje w odmiennych rolach w przypadku nabycia towarów i usług w ramach zarządu nieruchomością wspólną oraz w przypadku nabycia towarów i usług na potrzeby utrzymania poszczególnych lokali właścicieli.

W pierwszym z wyżej wymienionych przypadków wspólnota, będąca jednostką odrębną od właścicieli lokali, nabywając towary i usługi dla celów nieruchomości wspólnej nie wykonuje żadnych czynności na rzecz właścicieli. W takiej bowiem sytuacji działa ona w imieniu własnym i na własny rachunek, jako podmiot stosunków zobowiązaniowych wynikających z zarządu nieruchomością wspólną, którego działanie jest jedynie finansowane przez właścicieli wyodrębnionych lokali mieszkalnych (m.in. w formie zaliczek, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o własności lokali), mających udziały w nieruchomości wspólnej. Tym samym odbiorcą nabywanych towarów i usług jest Wspólnota Mieszkaniowa, jako odrębny od jej członków podmiot praw, i to ona występuje jako ostateczny konsument. W takim więc zakresie nie świadczy ona żadnych czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług na rzecz właścicieli odrębnych lokali. Zatem uiszczanie przez członków Wspólnoty należności tytułem pokrycia kosztów zarządu nieruchomością wspólną nie jest objęte przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. W konsekwencji brak jest podstaw do fakturowania wewnętrznych rozliczeń między Wspólnotą a jej członkami, w związku z ponoszonymi kosztami zarządu nieruchomością wspólną.

Natomiast w drugim przypadku, gdy wydatki ponoszone są przez właściciela wyłącznie w związku z odrębną własnością lokalu, Wspólnota w zakresie nabywanych towarów i usług celem zaopatrzenia poszczególnych lokali występuje w odmiennej roli. Nabywa bowiem towary i usługi w swoim imieniu jednakże na rzecz właścicieli poszczególnych lokali, którzy dokonują na poczet tych zakupów stosownych wpłat. Tym samym Wspólnota zakupując towary i usługi, które następnie przyporządkowuje poszczególnym lokalom, dokonuje ich odsprzedaży właścicielom lokali. W takiej sytuacji środki uiszczane przez właścicieli poszczególnych lokali na ich utrzymanie stanowią w istocie zapłatę za odsprzedawane im przez Wspólnotę towary i usługi. W konsekwencji w odniesieniu do rozliczania wydatków związanych z utrzymaniem poszczególnych lokali, ponoszonych m.in. z tytułu zakupu przez Wspólnotę towarów i usług do tych lokali, zastosowanie znajdą przepisy o podatku od towarów i usług.

Mając na względzie powyższe należy stwierdzić, iż Wspólnota dokonując odsprzedaży właścicielom lokali, zakupionych uprzednio w tym celu, towarów i usług związanych wyłącznie z utrzymaniem poszczególnych lokali, działa jako podatnik podatku od towarów i usług i w sytuacji gdy nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego, dokonywane przez nią czynności w ww. zakresie winny być dokumentowane fakturami, wystawianymi zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisach wykonawczych.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawione przez Stronę okoliczności oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, iż w oparciu o przytoczone regulacje prawne Wspólnota dostarczając m.in. zakupione media komunalne swojemu członkowi – Wnioskodawcy prowadzącemu działalność gospodarczą, dotyczące wyodrębnionego lokalu będącego jego własnością, będzie dokonywała „odsprzedaży” tych mediów na rzecz Wnioskodawcy, co winno zostać udokumentowane fakturą VAT wystawioną w oparciu o art. 106 ust. 1 cyt. ustawy.

Natomiast Wspólnota Mieszkaniowa obciążając Wnioskodawcę kosztami zarządu częścią wspólną nieruchomości, nie dokonuje odpłatnej dostawy towarów ani też odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym nie ma również możliwości dokumentowania wewnętrznych rozliczeń między Wspólnotą, a Wnioskodawcą, będącym jej członkiem z tytułu zaliczkowych opłat na pokrycie kosztów zarządu częścią wspólną nieruchomości i wystawiania w związku z tym faktur VAT.

Analogicznie jak w interpretacji Nr IPPP2-443-8/11-2/AK z dnia 31 marca 2011r. zauważyć należy, iż mając na uwadze fakt, iż stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Wnioskodawca – członek Wspólnoty Mieszkaniowej, interpretacja ta nie ma mocy wiążącej dla podmiotu będącego Stroną umów dotyczących nabycia ciepłej i zimnej wody, energii elektrycznej, usług: wywozu odpadów komunalnych, bieżącej naprawy i konserwacji oraz remontów, tj. Wspólnoty Mieszkaniowej. Podmiot ten aby uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z oddzielnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tego podmiotu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji pierwotnej, tj. w dniu 31 marca 2011r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.