Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-382/12-2/JK
z 11 lipca 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB2/415-382/12-2/JK
Data
2012.07.11



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Pobór podatku lub zaliczek na podatek przez płatników --> Obowiązek obliczania i poboru przez płatników zaliczek


Słowa kluczowe
działalność wykonywana osobiście
prokurent
spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
umowa zlecenia


Istota interpretacji
Obowiązki płatnika od wynagrodzeń wypłacanych prokurentom, z którymi zawarto umowy zlecenia.



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2012 r. (data wpływu 12 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest jednym z wiodących w Polsce producentów sprzętu dla przemysłu górniczego. Zgodnie z umową Spółki, do jej reprezentacji wymagane jest współdziałanie dwóch członków zarządu albo jednego członka zarządu łącznie z prokurentem.

W związku z powyższym Spółka udzieliła prokury dwóm swoim pracownikom (dalej: Prokurenci). Zakres umocowania wynikający z prokury nie pokrywa się przy tym z obowiązkami pracowniczymi Prokurentów.

Obecnie Prokurenci pełnią swoje funkcje nieodpłatnie. W niedalekiej przyszłości Spółka zamierza jednak przyznać im na podstawie odrębnych umów wynagrodzenie za pełnienie ww. funkcji.

Szczegółowe zasady wykonywania przez Prokurentów na rzecz Spółki czynności wynikających z udzielonych prokur oraz wysokość należnego Prokurentom wynagrodzenia uregulowane zostaną w zawartych odrębnie w tym celu umowach zlecenia (dalej: Umowy Zlecenia).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

  1. Czy Spółka zobowiązana będzie do potrącania z wynagrodzeń należnych na podstawie Umów Zlecenia Prokurentom zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych według zasad określonych w art. 41 ust. 1 ustawy o PIT...
  2. Czy kalkulując wysokość zaliczek na podatek z tytułu Umów Zlecenia Spółka powinna uwzględnić koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o PIT...

Zdaniem Wnioskodawcy:

  1. Spółka zobowiązana będzie do potrącania z wynagrodzeń należnych na podstawie Umów Zlecenia Prokurentom zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych według zasad określonych w art. 41 ust. 1 ustawy o PIT.
  2. Kalkulując wysokość zaliczek na podatek z tytułu Umów Zlecenia Spółka powinna uwzględnić koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o PIT.

Na wstępie zwrócić należy uwagę na fakt, iż katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych sformułowany został przez ustawodawcę w art. 10 ustawy o PIT.

Co istotne, katalog ten zawiera listę autonomicznych względem siebie źródeł przychodów, dla których podstawą kwalifikacji, zasadniczo są zdarzenia, czy instytucje prawne regulowane przepisami innych aktów normatywnych – np. Kodeksu pracy, Kodeksu cywilnego, czy Kodeksu spółek handlowych.

Kwalifikacja prawna danego zdarzenia gospodarczego, co do zasady, determinuje zatem również jego podatkowo-prawne postrzeganie.

W tym miejscu na uwagę zasługuje fakt, iż Dział VI Rozdział III Kodeksu cywilnego (dalej: KC) wprowadza i w sposób wyczerpujący reguluje instytucję prokury (tj. szczególnego rodzaju pełnomocnictwa określanego nierzadko mianem pełnomocnictwa handlowego).

I tak, art. 109 1 KC stanowi, że „prokura jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorcę podlegającego obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców, które obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa”.

Z powyższego wynika zatem, że prokura jest specyficznym stosunkiem prawnym łączącym określoną osobę fizyczną z przedsiębiorcą. Do jej powstania dochodzi na skutek jednostronnej czynności prawnej polegającej na złożeniu oświadczenia woli przedsiębiorcy.

Mając na uwadze powyższe oraz wywód przedstawiony na wstępie stwierdzić należy, iż skoro instytucja prokury uregulowana została w sposób kompleksowy na poziomie KC, jego podatkowo-prawna kwalifikacja również odbywać się powinna w oparciu o rządzące tą instytucją reguły.

W tym miejscu zwrócić należy uwagę na fakt, iż jak powszechnie przyjmuje się w doktrynie, prokurę cechują dwa stosunki prawne (dwa poziomy relacji): zewnętrzny (między prokurentem a osobami trzecimi) i wewnętrzny (między przedsiębiorcą i jego prokurentem).

O ile przepisy KC w sposób wyczerpujący regulują kwestie stosunków zewnętrznych, o tyle brak jest regulacji dotyczących stosunków wewnętrznych.

Jak powszechnie przyjmuje się jednak w doktrynie, brak regulacji w tym zakresie oznacza pozostawienie tej sfery stosunków woli stron. To w gestii przedsiębiorcy i prokurenta leży zatem kwestia wyboru sposobu uregulowania powstałego między nimi stosunku prawnego. Strony mogą zatem poprzestać wyłącznie na dokonaniu czynności udzielenia prokury (brak jest wówczas wewnętrznego stosunku prawnego) bądź (niezależnie od udzielenia prokury) „obudować” ją innym stosunkiem zobowiązaniowym, np. umową o pracę, umową zlecenia, umową agencyjną bądź inną umową o świadczenie usług (wówczas wewnętrzny stosunek prawny, a co za tym idzie wynikające z niego prawa i obowiązki stron, każdorazowo analizować należy przez pryzmat owego stosunku).

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, dla podatkowo-prawnej kwalifikacji źródła przychodu (dla którego punktem wyjścia jest prokura) kluczowym jest prawidłowe ustalenie wewnętrznych stosunków łączących przedsiębiorcę i prokurenta. Od ich formy zależeć bowiem będzie sposób opodatkowania przychodów uzyskiwanych przez prokurentów.

Przenosząc powyższe na grunt Spółki, stwierdzić należy, iż skoro wewnętrzne stosunki każdej z prokur uregulowane zostaną w oparciu o Umowy Zlecenia zawarte z Prokurentami, podatkowo-prawna kwalifikacja przychodu uzyskiwanego przez Prokurentów z tytułu pełnienia ww. funkcji, w ocenie Wnioskodawcy, odbywać się powinna w oparciu o art. 13 pkt 8 ustawy o PIT, tj. w oparciu o źródło jakim jest dochód z działalności wykonywanej osobiście na podstawie umowy zlecenia.

W kontekście powyższego zwrócić należy uwagę na fakt, iż jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy o PIT „(…) osoby prawne (…), które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 (...) osobom określonym w art. 3 ust. 1 są obowiązane jako płatnicy pobierać (…) zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1”.

Skoro zatem, jak zostało dowiedzione powyżej, źródłem przychodów Prokurentów jest źródło, o którym mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o PIT to w oparciu o art. 41 ust. 1 ww. ustawy na Spółce ciąży obowiązek pobierania i odprowadzania na konto właściwego urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, stosując do tak wypłacanego Prokurentom wynagrodzenia najniższą stawkę podatkową określoną w skali podatkowej.

W kontekście wysokości kosztów uzyskania przychodu stwierdzić należy, iż skoro art. 41 ust. 1 ustawy o PIT odsyła do art. 22 ust. 9, a wynagrodzenie Prokurentów postrzegane powinno być przez pryzmat art. 13 pkt 8 ustawy o PIT to właściwym przepisem dla ustalenia wysokości kosztów powinien być art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy, zgodnie z którym „koszty uzyskania (…) przychodów określa się (...) z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 – w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe…”.

Z powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, jednoznacznie wynika, że:

  1. wypłacane przez Spółkę, w oparciu o Umowy Zlecenia, Prokurentom wynagrodzenia stanowić będą przychód z tytułu działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o PIT, a co za tym idzie Spółka zobowiązana będzie do potrącania z wynagrodzeń należnych Prokurentom zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych według zasad określonych w art. 41 ust. 1 ustawy o PIT, oraz
  2. do wynagrodzeń wypłacanych Prokurentom zastosowanie znajdą koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj