INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 06 sierpnia 2010 r. sygn. akt I SA/Łd 578/10 oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 czerwca 2012 r. sygn. akt II FSK 2547/10 – stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, reprezentowanej przez Syndyka, przedstawione we wniosku z dnia 06 stycznia 2010 r. (data wpływu: 11 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dotacji otrzymanej przez Wnioskodawcę:

• w części w jakiej pochodzą z Europejskiego Funduszu Regionalnego, tj. korzystania ze zwolnienia tych środków na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 23 tej ustawy - jest prawidłowe,
• w pozostałej części - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dotacji otrzymanej przez Wnioskodawcę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W kwietniu 2006 r. Wnioskodawca podpisał umowę leasingu operacyjnego, która spełnia warunki zawarte w art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, na zakup dwóch wtryskarek na łączną kwotę netto 105.542,00 USD. Umowa zawarta została na okres 47 miesięcy i ostatnia rata będącą jednocześnie wykupem przypada na maj 2010 r. Miesięczne raty leasingu zaliczane są do kosztów uzyskania przychodu, a opłata wstępna rozliczana jest w czasie trwania umowy. W sierpniu 2006 r. Wnioskodawca podpisał umowę z Agencją Rozwoju Regionalnego o dofinansowanie ww. inwestycji, w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego – Wzrost Konkurencyjności Przedsiębiorstw, lata 2004 – 2006, Priorytet 2; Bezpośrednie wsparcie przedsiębiorstw, Działanie 3; Wzrost konkurencyjności małych i średnich przedsiębiorstw poprzez inwestycje. W grudniu 2008 r. Wnioskodawca otrzymał przyznane środki w kwocie 112.111,67 PLN na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju (Dz. U. z 2004 r. Nr 116, poz. 1206 ze zm.). Instytucją wdrażającą jest Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymana dotacja z publicznych środków wspólnotowych, pochodzących z Europejskiego Funduszu Regionalnego i publicznych środków krajowych jest wolna od podatku dochodowego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółdzielnia w rozliczeniu za rok 2008 wyłączyła z przychodów podatkowych dofinansowanie otrzymane od Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości w kwocie 112.111,67 zł na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 10 lutego 2010 r. interpretację indywidualną nr ILPB3/423-59/10-2/KS.

W ww. interpretacji indywidualnej tut. Organ stwierdził, co następuje.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), wolne od podatku są dochody uzyskane przez podatników od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, pochodzące ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym także ze środków z programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej, właściwego ministra lub agencje rządowe; w tym również w przypadkach, gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej na rzecz podmiotów, którym służyć ma ta pomoc.

Podstawowym źródłem finansowania wsparcia Unii Europejskiej dla Polski przewidzianym na lata 2004 - 2006 są fundusze strukturalne. Status prawny środków pochodzących z funduszy strukturalnych regulują przepisy Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1260/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. ustanawiające przepisy ogólne w sprawie funduszy strukturalnych oraz Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 438/2001 z dnia 2 marca 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1260/1999 dotyczącego zarządzania i systemów kontroli pomocy udzielanej w ramach funduszy strukturalnych, ustawy o finansach publicznych oraz ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju 2004 - 2006 (Dz. U. Nr 116, poz. 1206 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 11 ustawy o Narodowym Planie Rozwoju, określenie „publiczne środki wspólnotowe” oznacza środki finansowe pochodzące z budżetu Wspólnot Europejskich, a w szczególności z funduszy strukturalnych, o których mowa w przepisach Unii Europejskiej w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, w sprawie Europejskiego Funduszu Społecznego, w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOiGR) oraz zmieniających i uchylających niektóre rozporządzenia, rozporządzeniu w sprawie Instrumentu Finansowanego Wspierania Rybołówstwa oraz rozporządzeniu ustanawiającym Fundusz Spójności, ujęte w załączniku do ustawy budżetowej, służące realizacji Narodowego Planu Rozwoju.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, w celu realizacji Planu tworzy się:

1. sektorowe programy operacyjne;
2. regionalne programy operacyjne;
3. inne programy operacyjne;
4. strategię wykorzystania Funduszu Spójności.
   
   

Z powyższego wynika zatem, iż Sektorowy Program Operacyjny „Wzrost Konkurencyjności przedsiębiorstw” to jeden z kluczowych dokumentów przygotowanych przez Polskę, przewidzianych w Narodowym Planie Rozwoju 2004 – 2006 i określających ramy wsparcia dla Polski z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej.

Pomocą finansową w ramach wskazanego w stanie faktycznym Działania 2.3 „Wzrost konkurencyjności przedsiębiorstw” Sektorowego Programu Operacyjnego wspierane są projekty inwestycyjne małych i średnich przedsiębiorstw dotyczące inwestycji w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne.

Instytucją wdrażającą jest Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości. Udzielana pomoc w ramach ww. programu jest finansowana w części z funduszy strukturalnych, a w części z krajowych środków budżetowych.

Wskazać należy, że otrzymana przez beneficjentów pomoc pochodzi ze środków pożyczonych przez Instytucję Wdrażającą z budżetu państwa na prefinansowanie realizowanych programów i projektów pomocowych. W związku z tym, wsparcie finansowe otrzymane przez beneficjentów nie pochodzi wprost z bezzwrotnej pomocy sfinansowanej ze środków budżetu Unii Europejskiej. Z tych względów do przychodów (dochodów) pochodzących z pomocy sfinansowanej środkami z pożyczki na prefinansowanie nie ma zastosowania zwolnienie określone przepisem art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bowiem zwolnienie na podstawie tego przepisu uwarunkowane jest pochodzeniem dochodów uzyskanych z bezzwrotnej pomocy z budżetu Unii Europejskiej.

W tym miejscu należy wskazać na art. 20 ustawy z dnia 08 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 249, poz. 1832), który przewiduje, iż znowelizowane przepisy ustawy o finansach publicznych nie mają zastosowania do programów i projektów realizowanych w ramach Narodowego Planu Rozwoju 2004 – 2006. Wobec tego, otrzymane w 2009 r. środki pomocowe na realizację tych projektów będą finansowane według zasad określonych w przepisach ustawy o finansach publicznych, w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r.

Również otrzymane przez beneficjentów środki pomocowe w części współfinansowanej z budżetu krajowego nie mogą być uznane za pomoc pochodzącą z dotacji, o których mowa w art. 69 ust. 4 pkt 1 lit. b ustawy o finansach publicznych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2005 r., jak i w przepisach art. 106 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych, obowiązującej od dnia 1 stycznia 2006 r. (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 ze zm.).

Wobec powyższego, do otrzymanej przez beneficjentów pomocy finansowanej ze środków Sektorowego Programu Operacyjnego „Wzrost konkurencyjności przedsiębiorstw” obowiązujące przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stosuje się w zależności od celu, na jaki przeznaczone są środki pomocowe, tj. czy na inwestycje, czy też w charakterze społecznym i edukacyjnym, jak np. szkolenia, praktyki zawodowe w zakresie podnoszenia kwalifikacji zawodowych itp.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Przychody neutralne podatkowo, a więc niestanowiące podstawy ustalania dochodu podatnika podlegającego opodatkowaniu, wymienia przepis art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dokonując ich wyczerpującego wyliczenia. W wyniku tej regulacji przepis ten tworzy zamknięty katalog, którego zakres nie podlega rozszerzeniu czy też zawężeniu poprzez stosowanie analogii, czy wykładni rozszerzającej. Do przychodów tych należą, stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 6a ww. ustawy, zwrócone inne wydatki nie zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Aby dany wydatek mógł być zaliczony do kategorii „innych wydatków”, o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, konieczne jest by „wydatek ten nie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów” oraz by wydatek został wcześniej przez podatnika poniesiony, a następnie zwrócony podatnikowi, przy czym wydatek poniesiony jest odpowiednikiem wydatku zwróconego. Tak więc „wydatek zwrócony” to ten sam, a nie taki sam, wydatek, który został poniesiony. Zwróconym wydatkiem nie jest bowiem uzyskana przez podatnika kwota, która tylko odpowiada wartości poniesionego wydatku lecz nie stanowi jego zwrotu.

Z kolei kwestię kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów normują przepisy art. 15 i 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w kwietniu 2006 r. podpisał umowę leasingu operacyjnego na zakup dwóch wtryskarek. Umowa zawarta została na okres 47 m – cy. Ostatnia rata będąca jednocześnie wykupem przypadać będzie w maju 2010 r. Miesięczne raty leasingu Wnioskodawca zalicza do kosztów uzyskania przychodów. W sierpniu 2006 r. została podpisana umowa z Agencją Rozwoju Regionalnego o dofinansowanie ww. inwestycji w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego – Wzrost Konkurencyjności Przedsiębiorstw w ramach priorytetu „Bezpośrednie Wsparcie Przedsiębiorstw”, Działanie 2.3 „Wzrost konkurencyjności małych i średnich przedsiębiorstw poprzez inwestycje”.

W przedmiocie sprawy należy zauważyć, iż w przypadku środków pomocowych przyznanych na pokrycie wydatków poniesionych z tytułu umowy leasingu, stwierdzenie, czy stanowią one przychody podatkowe czy też nie, zależy od kwalifikacji podatkowej tej umowy.

Na podstawie art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz
2. suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 17b ust. 2 tej ustawy, jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1. art. 6,
2. przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
3. art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484 i Nr 101, poz. 1178)

– do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 17f - 17h.

Zawarta przez Spółdzielnię umowa spełnia warunki wynikające z powyższych przepisów, a ponoszone opłaty na rzecz finansującego zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów.

Wobec powyższego, w przedmiocie sprawy nie będzie miał zastosowania art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka bowiem przed uzyskaniem przedmiotowych środków opłaty ponoszone na rzecz finansującego w związku z umową leasingową zaliczała do kosztów uzyskania przychodów. Tym samym, otrzymane środki pomocowe na pokrycie opłat leasingowych zaliczonych do kosztów podatkowych stanowią, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychód podatkowy w dacie otrzymania.

Reasumując, środki otrzymane przez Wnioskodawcę z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionu w ramach realizowanego Sektorowego Programu Operacyjnego „Wzrost konkurencyjności przedsiębiorstw” stanowią przychód na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podlegający jednocześnie opodatkowaniu tym podatkiem, gdyż dochód z tego tytułu nie podlega zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy. Jednocześnie opłaty leasingowe stanowią koszty uzyskania przychodu.

Pismem z dnia 01 marca 2010 r. (data wpływu: 04 marca 2010 r.) Wnioskodawca, reprezentowany przez Syndyka, wezwał Organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji indywidualnej. Jednakże w wyniku ponownej analizy sprawy, tut. Organ stwierdził brak podstaw do zmiany tej interpretacji (odpowiedź na ww. wezwanie z dnia 17 marca 2010 r., nr ILPB3/423W-55/10-2/BN).

W związku z powyższym, Strona, reprezentowana przez Adw., wystosowała w dniu 21 kwietnia 2010 r. (data wpływu: 26 kwietnia 2010 r.) skargę skierowaną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi za pośrednictwem tut. Organu. Odpowiedź na skargę została udzielona pismem z dnia 19 maja 2010 r., nr ILPB3/4240-50/10-2/BN.

Po rozpoznaniu sprawy, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wydał w dniu 06 sierpnia 2010 r. wyrok, sygn. akt I SA/Łd 578/10, w którym uchylił zaskarżoną interpretację.

W uzasadnieniu ww. wyroku Sąd zauważył, iż skarga zasługuje na uwzględnienie.

Sąd podzielił pogląd Skarżącej, że o tym, czy środki na finansowanie określonego projektu podatnika pochodziły pierwotnie z budżetu państwa, a dopiero następnie zostały zwrócone ze środków unijnych, nie wyłącza możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego z art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wskazując na art. 17 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy, Sąd zaznaczył, że nacisk we wskazanym przepisie położony został na sformułowaniu „pochodzenie środków bezzwrotnej pomocy”, co wskazuje pierwotne źródło, z którego uzyskuje się dochód (pochodzić – miejsce, z którego dana rzecz się wywodzi). Dla ustalenia zakresu zwolnienia nie powinien mieć zatem znaczenia, przyjęty mechanizm wypłaty, a w szczególności – zasada prefinansowania. Jest to bowiem kwestia techniczna, która w żadnym razie nie zmienia faktycznego (pierwotnego) źródła finansowania określonych dochodów (w istocie wydatków realizujących cele odpowiedniego programu).

W dalszej kolejności Sąd, powołując się na treść art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, podkreślił, że organy podatkowe w postępowaniu o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie mają kompetencji do dokonywania ustaleń w zakresie stanu faktycznego na podstawie przepisów działu IV Ordynacji podatkowej. To podatnik w złożonym wniosku powinien przedstawić stan faktyczny sprawy i swoje stanowisko w tym zakresie, a organy dokonują jedynie oceny prawnej przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego.

W ocenie Sądu, strona skarżąca w przedmiotowej sprawie wskazała stan faktyczny sprawy w taki sposób, że określiła w jakim zakresie zostały wykorzystane środki pieniężne w Agencji Rozwoju Regionalnego uzyskane w ramach „Sektorowego Programu Operacyjnego…”, a mianowicie, że związane to było z dofinansowaniem inwestycji na zakup dwóch wtryskarek na łączną kwotę netto 105.542 USD, dlatego organ powinien też mieć na uwadze to, że Spółdzielnia w swoim wniosku wyraźnie wskazała, iż chodziło jej o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej przepisów art. 17 ust. 1 pkt 21 i 23 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem odpowiedź organu w tym zakresie powinna być tak sformułowana, ażeby podatnik uzyskał informację co do trafności jego stanowiska, a ewentualna interpretacja powinna wyjaśnić, jaki przepis (przepisy) znajdzie zastosowanie w przedstawionej przez podatnika indywidualnej sprawie.

Zdaniem Sądu, w rozpoznawanej sprawie organ udzielający interpretacji w ogóle nie dokonał rozważań, czy do przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego będzie miał zastosowanie przepis art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym, Sąd wskazał, iż organ podatkowy udzielając interpretacji indywidualnej powinien rozważyć, czy w tym przypadku znajdzie zastosowanie dyspozycja przepisu art. 17 ust. 1 pkt 21 ww. ustawy, skoro z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynikało, że nastąpił wykup leasingowanych wtryskarek, a wcześniej miesięczne raty leasingu, w związku otrzymaniem maszyn, zaliczane były do kosztów uzyskania przychodu i później inwestycję tą dofinansowała Agencja Rozwoju Regionalnego. Sąd uznał, iż organ powinien również wyjaśnić, dlaczego w tej sprawie miały zostać zastosowane przywołane w interpretacji przepisy ustawy o finansach publicznych.

Sąd wskazał, iż przy ponownym rozpoznaniu, organ, udzielając kolejnej interpretacji, powinien uwzględnić przedstawioną wyżej ocenę prawną oraz dokonać interpretacji przepisów art. 17 ust. 1 pkt 21 i 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w kontekście przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego.

Pismem z dnia 14 września 2010 r. Minister Finansów, reprezentowany przez radcę prawnego, wniósł skargę kasacyjną od powyższego wyroku, zaskarżając go w całości, równocześnie wnosząc o jego uchylenie.

Naczelny Sąd Administracyjny, wyrokiem z dnia 26 czerwca 2012 r. sygn. akt II FSK 2547/10, oddalił skargę kasacyjną.

Jak wskazał Sąd, jednym z warunków uznania prawidłowości udzielonej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego jest stwierdzenie, czy organ dokonał oceny stanowiska przedstawionego we wniosku wraz z przytoczeniem przepisów prawa w przedstawionym przez wnioskodawcę stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym.

Uzasadnienie prawne, o którym mowa w art. 14c § 2 Ordynacji podatkowej musi stanowić rzetelną informację dla wnioskodawcy, dlaczego w opisanym stanie faktycznym te a nie inne przepisy znajdują zastosowanie, a także dlaczego wyrażony przez niego pogląd nie zasługuje na uwzględnienie. Powyższą argumentację wzmacnia treść art. 14h Ordynacji podatkowej, przez odesłanie do odpowiedniego stosowania przepisu art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej, w którym ustanowiono zasadę zaufania do organów podatkowych.

Sąd zgodził się z opinią WSA, iż organ dokonał niepełnej oceny prawnej w tym nie odniósł się w ogóle do zapytania wnioskodawcy odnośnie możliwości zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Na marginesie NSA zaznaczył, iż stanowisko Sądu pierwszej instancji odnośnie interpretacji prawnej art. 17 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy znajduje swoje uzasadnienie zarówno w orzecznictwie NSA, jak i wojewódzkich sądów administracyjnych.

W dniu 03 września 2012 r. do tut. Organu wpłynął prawomocny od dnia 26 czerwca 2012 r. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 06 sierpnia 2010 r. sygn. akt I SA/Łd 578/10.

Uwzględniając uzasadnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 06 sierpnia 2010 r. sygn. akt I SA/Łd 578/10 oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 czerwca 2012 r., sygn. akt II FSK 2547/10 stwierdza się co następuje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w zakresie zwolnienia z opodatkowania dotacji otrzymanej przez Wnioskodawcę za:

• prawidłowe - w części w jakiej pochodzą z Europejskiego Funduszu Regionalnego, tj. korzystania ze zwolnienia tych środków na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 23 tej ustawy,
• nieprawidłowe - w pozostałej części.
  
  

Tut. Organ podatkowy na wstępie podkreśla, że z uwagi na okoliczność, iż w trybie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749), nie jest uprawniony do prowadzenia postępowania dowodowego w sprawie, w stosunku do której udziela pisemnej interpretacji co do zastosowania prawa podatkowego, niniejszej interpretacji dokonuje ściśle według stanu faktycznego przedstawionego we wniosku przez Wnioskodawcę.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółdzielnia w kwietniu 2006 r. podpisał umowę leasingu operacyjnego na zakup dwóch wtryskarek. Umowa zawarta została na okres 47 m – cy. Ostatnia rata będąca jednocześnie wykupem przypadać będzie w maju 2010 r. Miesięczne raty leasingu Wnioskodawca zalicza do kosztów uzyskania przychodów. W sierpniu 2006 r. została podpisana umowa z Agencją Rozwoju Regionalnego o dofinansowanie ww. inwestycji w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego – Wzrost Konkurencyjności Przedsiębiorstw w ramach priorytetu „Bezpośrednie Wsparcie Przedsiębiorstw”, Działanie 2.3 „Wzrost konkurencyjności małych i średnich przedsiębiorstw poprzez inwestycje”.

Jak wskazano we wniosku, w grudniu 2008 r. Wnioskodawca otrzymał przyznane środki w kwocie 112.111,67 PLN na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju (Dz. U. z 2004 r. Nr 116, poz. 1206 ze zm.). Instytucją wdrażającą jest Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości.

Kwestią wymagającą rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie jest to, czy otrzymana dotacja z publicznych środków wspólnotowych, pochodzących z Europejskiego Funduszu Regionalnego i publicznych środków krajowych jest wolna od podatku dochodowego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dodatkowo, Wnioskodawca w części D.3. wniosku ORD-IN (wskazanie przepisów prawa podatkowego będących przedmiotem interpretacji indywidualnej) wskazał na art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym miejscu zauważyć należy, iż podstawowym źródłem finansowania wsparcia Unii Europejskiej dla Polski przewidzianym na lata 2004 - 2006 są fundusze strukturalne. Status prawny środków pochodzących z funduszy strukturalnych regulują przepisy Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1260/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. ustanawiające przepisy ogólne w sprawie funduszy strukturalnych oraz Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 438/2001 z dnia 2 marca 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1260/1999 dotyczącego zarządzania i systemów kontroli pomocy udzielanej w ramach funduszy strukturalnych, ustawy o finansach publicznych oraz ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju 2004 - 2006 (Dz. U. Nr 116, poz. 1206 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 11 ustawy o Narodowym Planie Rozwoju, określenie „publiczne środki wspólnotowe” oznacza środki finansowe pochodzące z budżetu Wspólnot Europejskich, a w szczególności z funduszy strukturalnych, o których mowa w przepisach Unii Europejskiej w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, w sprawie Europejskiego Funduszu Społecznego, w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOiGR) oraz zmieniających i uchylających niektóre rozporządzenia, rozporządzeniu w sprawie Instrumentu Finansowanego Wspierania Rybołówstwa oraz rozporządzeniu ustanawiającym Fundusz Spójności, ujęte w załączniku do ustawy budżetowej, służące realizacji Narodowego Planu Rozwoju.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, w celu realizacji Planu tworzy się:

1. sektorowe programy operacyjne;
2. regionalne programy operacyjne;
3. inne programy operacyjne;
4. strategię wykorzystania Funduszu Spójności.
   
   

Z powyższego wynika zatem, iż Sektorowy Program Operacyjny „Wzrost Konkurencyjności przedsiębiorstw” to jeden z kluczowych dokumentów przygotowanych przez Polskę, przewidzianych w Narodowym Planie Rozwoju 2004 – 2006 i określających ramy wsparcia dla Polski z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej. Instytucją wdrażającą jest Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości.

Pomocą finansową w ramach wskazanego w stanie faktycznym Działania 2.3 „Wzrost konkurencyjności przedsiębiorstw” Sektorowego Programu Operacyjnego wspierane są projekty inwestycyjne małych i średnich przedsiębiorstw dotyczące inwestycji w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, wskazać należy, iż zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), wolne od podatku są dochody uzyskane przez podatników od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, pochodzące ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym także ze środków z programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej, właściwego ministra lub agencje rządowe; w tym również w przypadkach, gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej na rzecz podmiotów, którym służyć ma ta pomoc.

Dokonując interpretacji tego unormowania należy stwierdzić, że nacisk położony w nim został na „pochodzenie środków bezzwrotnej pomocy”, co wskazuje pierwotne źródło, z którego uzyskuje się dochód. Dla ustalenia zakresu zwolnienia nie powinien mieć przeto znaczenia, przyjęty mechanizm wypłaty, a w szczególności - zasada prefinansowania. Jest to bowiem kwestia techniczna, która w żadnym razie nie zmienia faktycznego (pierwotnego) źródła finansowania określonych dochodów (w istocie wydatków realizujących cele odpowiedniego programu).

Aby skorzystać ze zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnik musi otrzymać środki bezzwrotnej pomocy bezpośrednio od jednego z podmiotów udzielających tej pomocy, bądź od podmiotu uprawnionego do jej rozdziału. Istotą tego zwolnienia jest uniknięcie opodatkowania podmiotu, po stronie którego nastąpiło, w związku z uzyskaną bezzwrotną pomocą, przysporzenie majątkowe. Wówczas środki, które mają w założeniu służyć realizacji konkretnego przedsięwzięcia, nie będą pomniejszane o należny podatek, a w całości zostaną przeznaczone na realizację finansowanego zadania.

Zatem fakt, iż środki na finansowanie określonego projektu Wnioskodawcy pochodziły pierwotnie z budżetu państwa, a dopiero następnie zostały zwrócone ze środków unijnych, nie wyłącza możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego z art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, otrzymana przez Spółdzielnię dotacja z publicznych środków wspólnotowych, w części pochodzącej z Europejskiego Funduszu Regionalnego jest wolna od podatku dochodowego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Natomiast z powyższego zwolnienia nie mogą korzystać środki pomocowe w części współfinansowanej z budżetu (publicznych środków krajowych), albowiem jak stanowi punkt 23 artykułu 17 ust. 1 ww. ustawy, objęte zwolnieniem na podstawie tego przepisu mogą być tylko środki uzyskane przez podatników od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, pochodzące ze środków bezzwrotnej pomocy.

Odnosząc się do ewentualnego objęcia ww. środków zwolnieniem z tytułu otrzymanej dotacji stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stwierdzić należy co następuje.

W myśl powołanej regulacji, wolne od podatku są dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, z zastrzeżeniem pkt 14 i 14a, otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m.

Z art. 17 ust. 1 pkt 21 wynika, że aby dochód mógł korzystać ze zwolnienia przedmiotowego określonego tym przepisem, musi spełniać łącznie następujące kryteria:

1. musi być uzyskany w postaci otrzymanej dotacji, subwencji, dopłaty, innego nieodpłatnego świadczenia,
2. wymienione środki muszą zostać przeznaczone na konkretnie określony cel, a mianowicie pokrycie kosztów, zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem lub wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
3. od wymienionych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a – 16m ustawy.
   
   

Z uwagi zatem na fakt, że otrzymane dofinansowanie stanowiło zwrot wydatków poniesionych tytułem zawartej umowy leasingu operacyjnego, a wcześniej miesięczne raty leasingu, w związku z otrzymaniem maszyn, zaliczane były przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów (przedmiotowa umowa zawarta została na okres 47 miesięcy i ostatnia rata będąca jednocześnie wykupem przedmiotu leasingu przypadła na maj 2010 r.), art. 17 ust. 1 pkt 21 powołanej ustawy nie ma zastosowania.

W przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia ani z otrzymaniem, ani z zakupem, ani też z wytworzeniem we własnym zakresie przez Wnioskodawcę maszyny, od której mógłby On jako właściciel dokonywać odpisów amortyzacyjnych.

Podsumowując, przepis art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajdzie zastosowania w przedstawionym przez Spółdzielnię stanie faktycznym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.